P.o.v Donna
Rick is weg en je kan zien dat Xandra het er moeilijk mee heeft. Aniek is de hele tijd stil. Xandra wenkt ons te stoppen. We komen aan bij een donkere vlakte. Ze wenkt ons om onze tenten op te zetten. Ze gaat liggen. Ik verander terug en loop naar Aniek, die zit te huilen in het laatste stukje gras. 'Hey meid. Gaat het?' Ze schud haar hoofd. 'Eerst gaat Remco en daarna Ray dood. Dan gaat Jeff weg. Dan moeten we Helen, Nina en Nives achterlaten. Daarna laten we Alice met Eva, Laura, Nicky en Laurens achter in een ander gebied zonder dat we weten waar ze eigenlijk zijn en hoe het met ze gaat en dan raken we jou nog kwijt, maar je kwam gekukkig weer terug. Daarna raakt Xandra haar menselijkheid weg. Het is me gewoon even te veel allemaal.' Ik knik. 'Ga maar slapen. Het komt allemaal weer goed.' Aniek knikt langzaam en gaat haar tent in. Ik loop naar Xandra. Ze houd zich veel groter dan ze is. 'Hey. Gaat het met jou?' Xandra staat op en kijkt me aan. Dan loopt ze weg. Ik zucht. Ik ga naar Aniek toe. Ze slaapt al. Ik ga naast haar liggen en ook slapen. Ik word wakker van een soort strijdkreet, maar dan is die van Xandra. Ik ren de tent uit en zie Xandra een aantal Trollen toe roepen. Ik transformeer en begin te stijgeren. We bevechten de trollen samen. Nadat ze allemaal dood zijn maken we Aniek wakker om alles in te pakken. Aniek kijkt om zich heen en lacht. 'Was zeker een gezellig bezoekje.' Ik lach. We gaan verder, de vlakte op. De reis verloopt vrij stil. Dan komen de Golems en Tarantula's aan. Ze zijn met een grote groep. Ze sluiten ons in. We gaan in een driehoek staan. Aniek is emotioneel gebroken, dus ik vraag me af of ze dit red. We beginnen te vechten. Xandra neemt alle Golems mee en wij rekenen af met de Tarantula's. Als Xandra klaar is helpt ze me weg te komen. Ik hoor Aniek schreeuwen. Ik wil haar helpen, maar Xandra schud haar hoofd. 'We kunnen haar niet achter laten.' Probeer ik nog. Ze wenkt naar Aniek die al dood stil op de grond ligt. Meerdere Tarantula's beginnen haar op te eten. We moeten hier weg. We rennen snel weg. Xandra laat haar innerlijke draak uit en die verbrand zo veel mogelijke kut spinnetjes. We zijn die rot spinnen kwijt. Dan hoor ik vogels. Één vliegt snel langs me en snijd met zijn vleugels langs mijn vacht, door mijn vlees. 'XANDRA!!' Ik hoor haar huilen, maar dan op een manier van dat het haar spijt. Ze kan niks voor me doen. Ik weet dat. Ik voel dat ik word opgetilt voordat ik out ga.