"Καλημέρα,παρά κοιμήθηκα σήμερα, εσύ καλά?".

Δεν πίστευε στα αυτιά της. Το θράσος αυτού του ανθρώπου είχε ξεπεράσει κάθε όριο.
Μόλις το προηγούμενο βράδυ της είχε φερθεί τόσο άσχημα και δεν της είχε ζητήσει καν συγνώμη και σήμερα.

"Πιες τον καφέ σου Ναθάνιελ και μετά να μαζέψεις τα πράγματά σου και να φύγεις,σε παρακαλώ",του είπε όσο φυσικά και αδιάφορα μπορούσε. Η αλήθεια ήταν πως μέσα της έτρεμε,έτρεμε για  την αντίδραση του.
Γύρισε,την κοίταξε κι ενα ειρωνικό χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του.

"Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα τους φακέλους,Μέλανι οπότε θα μείνω λίγο παραπάνω,αν δεν σε πειράζει ".

"Όχι δεν θα μείνεις. Εγώ δεν έχω καμιά σχέση με αυτή την υπόθεση ,σταμάτησα να δουλεύω για την εταιρεία αμέσως μόλις  την ανέλαβε το γραφείο. Φύγε σε παρακαλώ....".

Το βλέμμα του άλλαξε ξαφνικά, έδειχνε εκνευρισμένος και θυμωμένος. Το πρόσωπό του είχε κοκκινήσει​ ,τα μάτια του γυάλιζαν όταν την άρπαξε απ' το χέρι βίαια.

"Αυτοί οι φάκελοι κάτι κρύβουν και μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις. Δεν θα φύγω από δω αν δεν το ανακαλύψω ,κι εσύ, αγάπη μου θα με βοηθήσεις".

"Δεν πρόκειται να κάνω τίποτα παραπάνω φύγε γιατί θα τηλεφ.....",τον είδε να γελά,να γελά με την ψυχή του.

"Μην μου πεις ότι θα φωνάξεις το Τζακ? Αν δεν θες να τον βρούνε σε κάνα χαντάκι, θα σκάσεις και θα κανεις ότι σου πω".

Θεέ μου,ποιος ηταν αυτός ο άνθρωπος, που είχε μπλέξει. Προσπάθησε να διατηρήσει την ψυχραιμία της.

"Ναθάνιελ άκουσε με σε παρακαλώ. Είδαμε όλους τους φακέλους δεν υπάρχει κάτι εκεί ίσως ο πατέρας σου....."

"Υπάρχει ένας φάκελος που έχει αυτό που ψάχνω. Όταν μου επέστρεψες τα χαρτιά με την παραίτηση σου, παρέδωσες όλα τα έγγραφα​  Μέλανι?".

Γι' αυτό βρισκόταν εκεί λοιπόν. Πίστευε πως εκείνη είχε κρύψει στοιχεία της υπόθεσης. Γι' αυτό τον είδε ο Τζέραλντ να ψάχνει το σπίτι.

"Τι νομίζεις ανόητε? Πως κρύβω εγώ στοιχεία της υπόθεσης? Εισαι θεότρελος, γιατί να το κάνω αυτό?".

"Θεότρελος? Θεότρελος μπορεί όχι όμως και βλάκας",της είπε ενώ το χέρι του έσφιξε ακόμη περισσότερο το δικό της.

"Άφησε με Ναθάνιελ,με πονάς. Δεν έχω κρύψει τίποτα γαμώτο, δεν με ενδιαφέρει τίποτα που να έχει να κάνει με την εταιρεία,την υπόθεση με εσένα",του είπε ουρλιάζοντας σχεδόν στο πρόσωπο του.

Όταν το χέρι του,προσγειώθηκε με δύναμη στο μάγουλο της,τα μάτια της γέμισαν δάκρυα ο θυμός της όμως δεν  τα άφησε να κυλήσουν στο πρόσωπό της.

"Κάθαρμα πως τόλμησες να σηκώσεις χέρι πάνω μου? Αλήτη",ούρλιαζε και είδε το χέρι του να σηκώνεται για δεύτερη φορά και να πέφτει με δύναμη στο άλλο της μάγουλο. Ήταν τόσο δυνατό που έχασε την ισορροπία της και έπεσε πίσω χτυπώντας το κεφάλι της στο ψυγείο.
Μέσα στη θολούρα είδε το σώμα του Ναθάνιελ να τραντάζεται σαν να δέχτηκε εκείνος κάποιο χτύπημα αυτή τη φορά.
Μία, δύο γύρισε προς το μέρος της και είδε αίμα να τρέχει απ' τη μύτη και το στόμα του.
Δεν μπορούσε να καταλάβει ,τα αυτιά της βούηζαν απ' τα χαστούκια και δεν άκουγε καν.
Είδε δύο χέρια να τον αρπάζουν απ' το πουκάμισο και να τον γυρίζουν και τότε τον είδε τον Τζέραλντ να χτυπά αλύπητα το Ναθάνιελ κι εκείνος να μην μπορεί να αντιδράσει.

"Άστον Τζέραλντ. Άστον δεν αξίζει",φώναζε μα η φωνή της δεν είχε ήχο. Δεν την άκουγε.

Κάποιος την τράβηξε και τη σήκωσε απ' το πάτωμα,την έβγαλε απ' τη κουζίνα ενώ εκείνη προσπαθούσε να δει εκείνον, που ήταν εκείνος? Ποιός την σήκωσε.
Άνοιξε τα μάτια κοίταξε γύρω της,ηταν στο σαλόνι,στον καναπέ. Γύρισε το βλέμμα και είδε τη  Τζώρτζια τον Τζακ, εκείνος ? Πού ήταν εκείνος?

"Άνοιξε τα μάτια Μελ, είσαι καλά?".

Συνέχιζε να κοιτά γύρω της,να τον ψάχνει που ήταν Θεέ μου, μήπως ο Ναθάνιελ?".

"Εδώ είμαι",τον άκουσε να λέει και τον είδε να κάθεται ακριβώς δίπλα της.
Όρμησε πάνω του, έπεσε στην αγκαλιά του και τον έσφιξε πάνω της.

Ο Τζακ έξισε αμήχανα το κεφάλι του και στριφογύρισε στην πολυθρόνα, κάνοντας τη Τζώρτζια να γελάσει.

"Εισαι καλά μωρό μου, τελείωσε".

"Εσύ? Είσαι καλά εσύ?",τον ρώτησε ψάχνοντας το πρόσωπο του και το σώμα του για τυχόν σημάδια.

"Μελ",ο Τζακ τώρα ζητούσε την προσοχή της.
Γύρισε τον κοίταξε και του χαμογέλασε αμήχανα. Μόλις είχε συνηδητοποιήσει πως ο Τζακ είχε δει το Τζέραλντ και θα ζητούσε εξηγήσεις.

"Τζακ εγώ ",δεν πρόλαβε όμως γιατί ο Τζακ είχε γονατίσει μπροστά της σκύβοντας το κεφάλι και κλαίγοντας σαν παιδί,ζητώντας της να τον συγχωρέσει που έφερε το Ναθάνιελ στο σπίτι και που δεν ήταν εκεί να την προστατεύσει για πρώτη φορά στη ζωή τους.

"Ω! Τζακ δεν φταίς εσύ. Μην το κάνεις αυτό σε παρακαλώ του ζητούσε η Μελ κλαίγοντας κι εκείνη.

Τα δυο αδέρφια είχαν αγκαλιαστεί και έκλαιγαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

"Αν τελειώσατε έφερα καφέ για όλους.Εσύ Τζέραλντ πίνεις καφέ",ρώτησε η Τζώρτζια τον Τζέραλντ, κάνοντας τη Μελ να μορφάσει με τη χαζή ερώτηση.

"Σ'ευχαριστώ Τζώρτζια,της είπε εκείνος παίρνοντας μία κούπα καφέ.

"Ο Ναθάνιελ που είναι?",ρώτησε λιγότερο από ενδιαφέρον και περισσότερο από περιέργεια η Μέλανι.

"Αφού άρπαξε κάμποσες απ' το φίλο σου, παρεμπιπτόντως έχουμε να κάνουμε μία κουβέντα γι' αυτόν οι δυο μας, την έκανε όπως όπως ",της είπε ο Τζακ.

Η Μέλανι κοίταξε αμήχανα το Τζέραλντ,οτι δεν ήθελε να συμβεί, να μάθουν όλο και περισσότεροι γι' αυτόν,συνέβει.
Εκείνος που σαν να άκουσε τη σκέψη της,έπιασε τρυφερά το χέρι της, "δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς δεν φταίς εσύ".

Ο Τζακ δε καταλάβαινε κουβέντα από ότι έλεγαν, η Τζώρτζια απ' την άλλη είχε καταλάβει τα πάντα.

"Πονάς?",ρώτησε η Τζώρτζια θέλοντας να αλλάξει κουβέντα.
Έκανε να πιάσει το μάγουλο της και μόρφασε απ' τον πόνο.

"Φέρε μου ένα καθρέφτη Τζωρτζ ?".

Η Τζώρτζια κοίταξε τους δύο άντρες ,εκείνοι σήκωσαν τους ώμους δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Έφερε ένα καθρέφτη απ' το  μπάνιο και της τον έδωσε.

"Το μαλάκα, πώς με έκανε ετσι?".

Το πρόσωπο της ήταν μελανιασμένο και πρησμένο απ' τη μία μεριά.
Ο Τζακ και ο Τζέραλντ έδειχναν να πονούν κι οι ίδιοι με την κατάσταση της.

"Τελείωσε τώρα Μελ,προσπάθησε να το ξεχάσεις".

"Τελείωσε σίγουρα Τζώρτζ? Κάτι ήθελε απο εμένα και δεν ξέρω αν δεν θα ξανά επιστρέψει".

"Τι εννοείς τι ήθελε από εσένα", πετάχτηκε ο Τζακ.

"Πριν γίνει όλο αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ με κατηγόρησε πως εγώ είχα κρύψει ένα έγγραφο της υπόθεσης. Του είπα πως δεν είχα ιδέα όμως οπως φάνηκε δε με πίστεψε".

"Κι εγώ χθες το απόγευμα που η Μελ έλειπε τον είδα να ψάχνει το σπίτι. Αργότερα ήρθε κάποιος τύπος και συζητούσαν κάμποση ώρα έξω στον κήπο",συμπλήρωσε ο Τζέραλντ.

"Ήξερε ότι ήσουν εδώ και παρ' όλα αυτά χτύπησε τη Μελ? Τι σκατά δεν φοβάται τίποτα αυτός?".

"Δεν ήξερε.",είπε διστακτικά ο Τζέραλντ σφίγγοντας το χέρι της Μέλανι ,ζητώντας τη συμπαράσταση της σε όλο αυτό.