16-7-2021
15:02

Ik schiet overeind en opgelucht zie ik dat ik nog steeds bij Ayden thuis op zolder ben. Het was maar een droom! Of was het een van de vele wreedste nachtmerries die ik al jaren lang heb? Zouden Ayden en zijn ouders me hebben horen roepen?

Ik stap het bed uit en merk op dat mijn lichaam vreselijk trilt. Één ding weet ik wel zeker, de nachtmerrie was heftiger dan alle andere nachtmerries die ik heb gehad. Alleen wie waren die mysterieuze mensen met de zwarte bivakmutsen op?

Klop klop!

Van schrik spring ik in de lucht. Ik wil wat zeggen, maar er komt geen geluid uit mijn mond. Mijn mond is kurk droog, dat ik haast niet meer kan praten. Wat moet ik doen?

'Is someone there?' Die stem komt me niet bekend voor en snel zoek ik om me heen, voor een verstopplekje. Dan loop ik snel terug naar het bed en kijk onder het bed voor eventuele kussens.

Onder het bed vind ik inderdaad kussens en snel trek ik ze onder het bed vandaan. Wacht eens, dan weet ik een leuk plannetje! Snel sla ik de deken open en leg de kussens op het matras, waarna ik de deken er weer terug over heen leg. Nu lijkt het alsof er iemand in bed ligt en snel kruip ik onder het bed. Ik weet niet wie dat was, maar ik ga tot de bodem uitzoeken wie dat was!

Ik hoor hoe de deur open gaat en mijn blik schiet naar de deur toe. Mijn adem stokt in mijn keel, als ik iemand met een zwarte bivakmuts op zie binnen komen. D- d- die per- persoon lijkt op- op één van de men- mensen uit mij- mijn d- d- droo- droom! Wat moet ik doen als de persoon me vind?

Voor me zie ik hoe de persoon naar de kast toe loopt. O nee, de persoon vindt sowieso mijn tas! Ik zie hoe de kastdeuren worden open gemaakt en zie hoe de persoon zich voor over buigt. Zodra de persoon zich om draait zie ik tot mijn schrik, dat die mijn tas vast heeft. Dan verlaat de persoon de kamer, die de deur open laat staan. Op de zolder zie ik de persoon de ladder afdalen en zodra ik weet het veilig is, kruip ik onder het bed vandaan. 'Wat moet ik doen?'

'Handen omhoog en meekomen!' roept een stem en geschrokken doe ik mijn handen omhoog. Ik draai me eigen om en loop naar de ladder, die ik afdaal. Verbaasd kijk ik omhoog en zie hoe een ander persoon, ook met een zwarte bivakmuts op een pistool op me richt. 'Lorenzo, hou haar onder schot. Dan kom ik naar beneden.'

'Oké, Max. Moet ik haar anders alvast mee naar beneden nemen?' Meteen voel ik hoe het koude ijzer van een pistool tegen mijn slaap wordt gedrukt. Ik slik en begin nu langzamerhand bang te worden van deze mysterieuze mensen. Wat moeten ze überhaupt van mij?

Ik word uit mijn gedachtes gehaald, doordat de meneer mijn handen ineens vast bind. Denkt hij nou mijn handen even te kunnen vast binden? Voordat hij het weet, ren ik al naar beneden toe. Snel loop ik naar de woonkamer, maar tot mijn schrik zie ik nog zo'n acht mensen met een zwarte bivakmuts op staan. Ik slik en merk al vrij snel op dat er geen ontkomen aan is.

'Jeylee!' Ik kijk verstuurd op en zie Ayden staan, die onder schot staat.

'Ayden! Ik- ik... het spijt me!' Zijn ogen worden groot, maar dan horen we een deur hard dicht slaan. We schrikken allemaal van het geluid en er volgen zware voetstappen naar het huis toe. Wie komt er aangelopen?