Chapter 6

Tinititigan niya lang ako at wala imik-imik na tumayo saka tinalikuran ako...Napa-awang ang bibig ko sa hiya.

Pero hindi ko maiwasan mapangiti...Dahil mukha matutupad ang pangarap ko nalalaki...Siya na siguro ang true love ko...

"Liza!" Excited at tatakbo akong lumabit kay liza na busy sa kaka-cellphone.

"Bakit?" Naka-kunot noo niyang tanong pero hindi ko pinansin yun. dahil masaya ako. "Nakita kona siya!" Sigaw ko sabi napatakip namans siya sa tenga niya.

"Sino?" Taka niya tanong saka bahagya na lumayo sa'kin.

Imbis na sagutin ang tanong niya ay mahigpit ko siya niyakap na halos hindi siya makahinga. "T-Teka! Kristine ang sakit ang tiyan ko!" Sigaw niya kaya mabilis ako kumalas sa'kanya bigla siya umupo sa beach habang hawak ang tyan niya.

"Natatae kaba?" Biro ko tanong, nakukuha kona mag-biro dahil sa saya na nararamdaman ko. Masama niya ako tinignan. "Joke..." Bawi ko agad.

"Sino ba kasi ang nakita mo?" Tanong niya habang ang dalawang kamay ay nakahawak sa tiyan niya. "Tanda mo yung lalaki na kwinekwento ko sayo?" Pag-sisimula ko tumungo lang siya.

"Nakita ko siya Liza!" Medyo kinilig ko sigaw saka siya kinulog agad naman siya lumayo. "Wag moko kalugin!,"

"Pero paano?, Diba sabi mo hindi mo makita ng maayos ang mukha niya...Dahil blur?"

Naikwento ko kasi kay Liza kanina na hindi ko alam ang pangalan nung lalaki sa panaginip ko at hindi ko masyado makita ang mukha...
"Pero siya talaga yun!, ng yari yun sa panaginip ko." Saad ko. "Seryoso ka?" Paniniguro niya.

"Oo naman!" Matapang kong sagot tumungo nalang siya. Tatayo na sana siya ng bigla siya humawag sa tiyan niya bigla ako na alarma. "Ayos ka lang?" Nag-aalala kong tanong tumungo lang. saka ulit tumayo at nanguna mag-lakad sa'kin.

"Liza!" Tawag ko ng mapansin ko na may dugo ang binti niya! Grabe naman ang dugo niya ganyan ba siya reglahin.

"Bakit?" Taka niyang tanong habang sapo pa'rin ang tiyan niya. "May tagos ka." Sabi ko.

"Tagos?" Parang naguguluhan niyang tanong tumungo naman siya saka ko tinuro ang binti niya may-dugo. "Omy gad!" Lumuluha na sigaw ni liza bigla ako naalarma mukha siyang mahihimatay sa putla.

"Liza! Anong ngyayari sa'yo?!" Nag-aalala kong tanong habang sapo ko ang kanyang likod. "Ang anak
ko..." Lumuluha pa'rin niyang sabi. Ano daw? 'Anak?'

"Anak?" Naguguluhan kong tanong pero umiiling-iling siya habang umiiyak. "Kristine ang anak ko..." Nahihirapan niyang sambit.

"T-Teka!, anong anak?!, may tiyanak ba yang tiyan mo?!" Natataranta kong sabi saka siya inalalayan umupo ulit pabalik sa upuan.

"Gaga!" Impit niya sigaw.

"Tatawag ko si nico..." Aligaga ko sabi saka kinuha ko ang cellphone pero mabilis siya umiling. "Wag...Tawagan mo si...Rew." Hirap niyang sabi tumungo nalang ako saka mabilis dial ang number ni Rew.

"Hello Beks!" Masigla niyang bati. "Rew pwede mo ba kami puntahan dito sa School?" Naiiyak ko sabi dahil nag-aalala ako sa lagay ni liza ang putla-putla niya!

"Ay bakit? Na guidance kayo?" Biro niya pa, masasapak ko tong bakla na toh! "Hindi bilisan mo nalang." Sabi ko saka pinatay ang tawag.

"Liza...Paano nag-kabata sa tiyan mo?" Naguguluhan kong tanong pepo tinignan niya lang ako. "Wag mo sasabihin kahit kanino...na may-anak ako..." Nahihirapan niyang sabi.

Tumungo naman ako. "Pero sino ang ama?" Taka kong tanong kilala ko si liza kahit uhaw ito sa pag-ibig. hindi siya tanga para isuko lang basta basta ang pag-kababae niya.

"Hindi ko kilala..." Sagot niya nangunot naman ang Noo ko. Hindi niya kilala?

"Hindi mo kilala?" Taka kong tanong umiling lang siya. "Basta lasing ako nun pag-kagising ko mag-isa nalang ako sa kwarto." Seryos niyang sabi na paawang naman ang bibig ko at hindi nalang umimik. Ayoko siya husgahan.

Makalipas ang Ilang Minuto ay dumating din si Rew at halos para kami tanga na nag-aaway kung saan dadalhin si Liza kung sa Ospital ba o sa Condo niya lang pero na pag-pasyahan namin na sa Ospital nalang...Dahil Feeling ko mauubusan na si Liza ng dugo.

Yung Bata...

***

Mariin akong nakapikit habang hawak ang kamy ni liza na walang malay ngayon...

"L-Liza." Aligaga ko sabi ng dahan-dahan dumilat ang mga mata niya. "Ang anak ko?" Nag-aalala at umiiyak niya tanong.

"Shh...ligtas ang mga bata.." Pag papatahan ko sa'kanya tumungo naman siya saka ulit nahiga at tumingin sa bintana.

"Liza...bakit hindi mo sinabi sa'kin?" Medyo inis kong tanong humarap siya sa'kin saka yumuko. "Galit kaba?" Nag-aalala niyang tanong agad naman ako sumagot. "Hindi, Nag-alala lang ako...Dahil baka na paano ang mga bata." Totoo kong Ani. hindi ako galit talagang nag-alala lang ako mga bata.

"Pero anong sabi mo?, Mga bata?" Naguguluhan niya tanong na panginiti naman ako. "May Tatlong bata nabubuhay sa tiyan mo." Sambit ko saka mahina tumawa Nakaawang ang bibig niya tumingin sa'kin.

"T-Tatlo?" Nauuta niyang tanong tumungo naman ako.

"Pero isang beses lang ngyari yun." Bulong niya sa sarili pero narinig ko yun."Napaka galing naman niya, at nakabuo ng tatlong baby..." Parang baliw niya pang-dagdag,natawa naman ako.

Kung sino ka man lalaki ka... Magaling ka nga tatlo agad tsk!

"Paano ko sasabihi kay Mommy At Daddy ito?" Nag-aalala niyang tanong. kilala ko si tita at tito mabait sila sa totoo lang ay lagi sila nag-bibiro tungkol sa apo...pero mukha ang biro nila noon ay nag-katotoo na...Tatlo pa...

"Matatanggap yan nila tita." Pag-papalakas ko ng loob niya Ngumiti nalang siya. "Wag ka mag-alala nandito ako...Sasamahan kita kahit ano pa problema yan, mag-pahinga kana..." sabi ko tumungo namn siya saka ulit nahiga saka hinawakan ng tiyan niya at hinimas himas yun.

***

Halos Isang Linggo din ang tingal namin sa Ospital para algaan siya. Laking gulat namin ng kinabukasan ng makita namin sila tita at tito sa ospital kaya parehas kami kinabahan pero imbes galit ang makita namin ay saya ang nakita namin sa mukha nila.

napangiti naman ako ng buong puso na tinaggap nila tita ang mga anak ni liza kahit hindi nila alam kung sino ang ama.

Pero napa buntong hininga ako ng maalala ko yung lalaki sa panaginip ko nakita ko na nga siya totoong buhay at hindi sa panaginip lang...pero ano kaya ang pangalan niya?

Dahil simula ng makita ko siya sa personal ay hindi ko na muli siya napanaginipan.

Paano ko siya makikilala ng lubos...at paano ko malalaman kung siya ba ang tinadhana sa'kin kung ganun...Mukhang Mag-aalaga pa ako ng isang buntis...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top