Naka-ayos na ang mga gamit ko saka ako bumaba sa sala at nakita ko dun si Zeniel na nakita pa nag-hihintay sa'kin.

"Hi, Hon." Bati ko sa'kanya sabay halik sa kanyang pisngi. "Are you excited?" Tanong niya agad naman ako tumungo.

First day of December today. Also, liza will give birth this month, so zeniel and I are going to America today because liza wants me to be there.

"Thank you." Pag-sasalamat ko. dahil akala ko kasi talaga hindi niya ako papayagan pumunta sa amerika, yun talaga ang pinoproblema ko nung nakaraan pa. pero hindi ko akalain na siya pa talaga ang bibili ng ticket namin, para samahan ako dun.

"Welcome Hon, go to your mom and dad and say goodbye, we are leaving." Utos niya tumungo naman ako saka pumunta sa garden kung saan nag-lalambinga sila mame at dade.

"Mame,dade!" Pasigaw ko tawag. agad naman sila humarap sa'kin habang hindi pa'rin bumibitaw sa pag-kakayakap sa isa't isa.

"Yes?" Malambing na sabi ni mame. hindi ako umimik at na-upo lang muna sa tabi nila.

"Aalis na po kami." Paalam ko. agad naman tumungo si mame at ngumiti. "Ingat kayo. tska pa sabi kay liza palajas siya ha." Ani ni mame tumungo naman agad ako saka sila parehas binigyan ng halik sa pisngi.

Mabilis ako nag-lakad sa sla pag-balik ko ay wala na ang mga gamit ko dun, sabi ni zeniel pinasakay na daw niya. kaya tumungo nalang ako saka sabay kami nag-lalakad papunta van.

"Matulog ka muna, mahaba pa ang byahe." Saad ni zeniel sa'kin tumungo nalang ako saka sumandal sa balikat niya, kinuha niya naman ang kamay ko saka pinag-laruan ang mga daliri ko, napangiti naman ako.

Sa loob ng limang buwan namin pag-rerelasyon ay hindi niya pinakita sa'kin na hindi ako mahalaga. araw-araw niya ako niyaya lumabas, pag-ayaw ko naman ay pumupunta lang siya sa bahay namin or di kaya mag-papadeliver ng kung ano-ano pag-kain sa bahay.

Sa Loob din ng limang buwan ay mas nakilala ko siya ng lubos. nasa 4th year collage na siya, Bachelor of science Electrical Engineering.

Mas matanda siya sa'kin ng dalawang taon na mas kinatuwa ko, dahil ayoko talaga sa kaedad ko ewan ko ba.

Gusto ko ikwento sa'kanya na sa panaginio ko siya unang nakita at hindi sa Grocery store.

Well siya yung lalaki nakita ko sa grocery store. Gusto ko ikwento sa'kanya kung paano ako nag-kagusto sa'kanya kahit sa panaginip ko lang siya nagustohan na kahit mukha or pangalan niga hindi ko alam.

"Hon..." Pag-tawag niya sa'kin. "Hmm?"

Narinig ko siya bumuntong hininga saka nag-salita.
"Hindi ba kayo na-aawa kay nico?" Seryoso niya tanong habang ang mga mata ay nasa mga daliri ko na nilalaro niya.

"Syempre naawa ako, pero wala ako karapatan pake-alaman ang desisyon ng kaibigan ko. kung ano desisyon niya sa buhay, susupportahan ko nalang." Mahinahon at seryoso ko sagot. tumungo-tungo naman siya saka pinisil-pisil ang kamay ko.

"Wag mo sa'kin gagawin yun ha." Kala mo'y bata niya sabi, nangunot namana ng noo ko. "Alin?" Tanong ko.

"Ang mag-tago ng anak." Mahinahon niya sabi, halos pigilan ko ang pag-hinga ko para hindi matawa dahil siguro ako mag-tatampo siya pag-tinawanan ko siya.

"Luh, bakit nag-iisip ng ganya?" Pigil ang tawa ko sabi. "Wala lang naman, na niniguro lang. baka gayanin mo ang kaibigan mo."

Mahina ko siya hinampas sa braso tumawa naman siya 'Sira ulo!'

Dinaldal niya lang ako hanggang sa kainin ako ng antok. nagising ako sa mahina uga at pag-kadilat ng mga mata ko ay nasa airport na kami.

Halos Fifthin hours din byahe kaya madaling araw na ng lumapag kami sa airport.

Mabilis kami sinundo ng isang White na van na mukha pang-mayaman talaga, sabi ni zeniel kanila daw yun. yayamanin si koya!

Ay Koya! pero jinowa!

"Saan mo gusto mag-stay sa kaibigan mo or sa mansyon namin?" Tanong niya sa'kin habang abala sa'kanyang cellphone. "Pwede ba kala liza nalang?" Tanong ko. agad naman siyang tumungo at may sinabi dun sa driver.

Halos mag-tatalon ako ng marating ko ang bahay nila liza, maganda,malaki at ang dami halaman.

Pag-kapasok ko sa bahay nila ay agad ko nakita si liza na naka-upo sa sofa habang kina-kausap ang kayang tiyan na sobrang laki na.

Nagulat siya ng humarap siya sa pinto ng makita niya ako agad ako tumakbo palapit sa'kanya saka siya niyakap.

Sa'yang wala si mawi.

"Omy! bakit ka nandito?" Tanong agad niya, sumimangot ako kaso imbes iba ang itanong niya, yun talaga. hindi ba siya masaya nandito ako?

"Syempre diba nangako ako, sayo na nandito ako pag-nanganak ka." Nakangiti ko sabi agad naman siya umiyak.

Sadya ba madrama ang mga buntis?

"Liza!" Rinig ko tawag mula sa kusina nila kaya sabay kami humarap dun.

"Vio..." Wala sa sarili ko sambit ng makita ko si vio na may dalang plato. "Oy!, Kristine!" Excited niya tawag sa'kin saka mabilis ako niyakap.

"Liza...Bakit nandito toh?" Gulat ko tanong kay liza tumawa naman siya. "Hoy baka nalilimutan mo pinsan ko si vio." natatawa niya sabi, ay Oo nga!

Iimik pa sana ako ng makarining ako ng ngisi mula sa likod ko. ay shit yung boyfriend ko nga pala.

ang tange ko naman nalimutan ko kasama ko pala boyfriend ko!

Mabilis ako tumayo sa pag-kakaupo saka lumapit kay Zeniel na nakabusangot na.

"Vio, si Zeniel pala,Boyfriend ko." Nahihita man ay pinilit ko wag ipahalata. tumungo naman si vio. "I know him." Sabi ni Vio na kinakunot ng noo ko.

"Eh?"

"Yeah, hindi mo ba alam?, sikat na model ang boyfriend mo dito sa amerika." Natatawa saad ni vio umawang naman ang bibig ko.

Bakit hindi ko alam yun! na isang sikat na 'model.' ang boyfriend ko!

"Shut up, bro!" Inis na singhal ni Zeniel Kay Vio.

Eh... Mag-kakilala sila?

"Teka!" Naguguluhan ko sigaw saka nag-lipat lipat ng tingin sa kanila.

"Baby!" Sigaw naman ng babae na kung sino. "Baby, I'm here!" Sigaw ni Vio.

"Ms.Faye!" Sigaw ko sa gulat!

Siya yung idol kong model.

"Mygad, Vio girlfriend mo si Ms.Faye!" Hindi ko makapaniwala sabi.

"Yes." Galak niya sabi.

"Nice to see you again, Roderick." Nakangiti sabi ni Ms.Faye kay zeniel.

Mag-kakakilala sila?