Hazile's POV

"I hate that guy, Raina I want him dead" gigil na sabi ko kapag kapasok ko sa office ko

"What's your plan Your Majesty?" Tinignan ko siya ng masama nang seryoso niyang sabihin yun

"Sinabi ko bang seryosohin mo aish" naiirita kong sabi at umupo sa swivel chair ko

"Sorry Your Majesty"

"Just shut up" I groan habang hinuhilot ang sentido ko. Dapat pinapatay ko na siya pero ayoko. Siguro dahil gusto ko pa siyang pahirapan dito. His smiles kailan ko kaya mararanasang ngumiti ng ganon. I hate him for that bakit siya nakakangiti ng ganon bakit ako kahit pilitin ko hindi ko magawa. I sigh heavily

"What's with that heavy sigh?" napatingin ako sa nag salita

"Dad" di ko makapaniwalang sabi "What bought you here? You should rest. I know you're tired" kinakabahan kong sabi. Ayoko ng nandito siya alam ko na kasi kung ano talagang sadya niya

"I'm just visiting the school" like what I've said hindi yun ang pakay niya. I know my dad. He won't bother to come here just to visit the school

"Spill it Dad" lakas loob kong sabi. Ngumiti ito sakin

"How's the school?" tanong nito at umupo sa couch. Talaga bang gusto niyang pahabain ang usapan?

"Its perfectly fine" malamig kong sabi

"But you look problematic? What are you thinking?" may mapagsuring mata ito

"I'm just... Just don't me dad" I suddenly change my answer. I'm just thinking of his possible answer to me. And I don't want any of his answers

"By the way, I'm not just here just to visit the school's condition. I'm to give you this" he said and hand me a folder. I told you guys. Hindi na ako nag abalang buksan iyon. I already know what's on it

"I know you're waiting me to give you a mission again. Its been months since the last time. I hope you make that mission done" nakangiting sabi pa nito

"Why me? You have a lots of people who can do that mission" angal ko pa

"Its a special request from a friend, Hazile" he said and take a sip in his coffee that Raina serve when he sat on the couch

"Can't I just stay here in the school and manage it. Masaya na ako dito. And oh Allen can do it much better" pamimilit ko pa dito. Pero ngumisi lang siya

"Oh c'mon Hazile aren't you happy cause I give you this mission. And I'm not believing you, you're contented in punishing people? You're making me laugh. Show me what you got, Silent Majesty" dirediretso niyang sabi. Napaiwas ako ng tingin

"Fine I'll do it" I can't say no any longer

"That's my princess" ngumiti siya sakin at umalis na. Pag kaalis niya tinignan ko ang folder at binuksan iyon

Renzelle Montemayor
9 years old

Ito ang pangalan niya. Pero 9 years old? Is this some kind of jokes? I prefer to kill old hags than killing an innocent kid

The Heir of Montemayors

Montemayor? I haven't heard that surname before. But I'm sure Mrs. Armus want the money and power. Tsk people nowadays blinded with to much money and power. They can easily kill for that. Kung siya kaya ang patayin at hindi ang batang yun

Pumunta ako sa garden dito sa school. Maraming puno dito kaya masarap ang hangin. Tinignan ko ang picture na nakalagay kanina sa folder. This picture is a perfect description for happiness. You can tell it by seeing his eyes. I smile bitterly. When can I smile like that? Maybe after all of these  I can finally feel relief. Yeah after this. I was about to fall asleep when I hear someone sobs. Its a kid. Malapit kasi sa elementary builing ang garden dahil minsan dito sila nag lalaro. Hindi ko na dapat ito papansinin nang makita kong si Renzelle Montemayor ito. Tinignan ko ulit ang letrato pag katapos ay tinignan ko ulit ang bata. Nang makumpirma kong si Renzelle Montemayor ito nilapitan ko ito. Ewan ko ba I have a knife and no one is here pero mas pinili kong wag muna patayin ito

"Hey kiddo, Why are you crying?" pag tatanong ko dito at umupo kalevel niya

"I'm lost" umiiyak niyang sabi

"Pano kaba napunta dito?" pag uusisa ko pa dito at hinawi ang bangs na nakatakip sa mukha niya

"My classmates bring me here. *sob* They said we'll play hide and seek. When I finish counting 1-10 *sob* I can't find them. They left me here. *sob* I don't know how to get back in my room" umiiyak niyang sabi at nag pupunas pa ng luha niya. Kusang kumilos ang kamay ko para punasan din ang luha niya

"What is grade?" tanong ko. "Grade four po" sagot niya habang tinataas din ang apat na daliri ng kamay niya

"Ok. Come with me" sabi ko. Tumayo na ako at inalok ang kamay ko sakanya na masigla naman niyang kinuha

"What's your name po ate ganda" nagulat ako sa tinawag niya sakin. Hindi ako sanay na iba ang tinatawag sakin

"E-Elizah"

"Ate Elizah, Renz po pangalan ko" masiglang sabi niya habang nag lalakad kami. Renz? nice nickname. Ngumiti ako dito

"Nandoon na yung room mo. Punta ka na doon huh" nakauko kong sabi para makita ko siya. Masaya rin siyang tumango

"Bye bye po ate Elizah" tinignan ko siya habang papalayo sakin. Talaga bang papatayin ko siya?

Training Room

"Two hundred fifty six" sabi ko habang nag pupush ups

"May pinag hahandaan ka bang laban, Hazile?" kahit hindi ko tignan isang tao lang naman ang may lakas ng loob guluhin ako e

"Why are you here? Two hundred fifty eight" I said while counting

"Hello din, Hazile" sarcastic niyang sabi "Is that your way on getting people?" nakangising sabi niya

"Whatever why are you here?. Two hundred sixty"

"I heard tito give you a mission" sabi niya at umupo sa sahig nasa dulo kasi ang upuan dito sa training room

"Yeah. Two hundred sixty two"

"Its a kid, right?" tanong ulit niya. Tss matanong talaga 'tong taong 'to

"Yeah. Two hundred sixty three" sabi ko at pinahalatang naiirita na ako kakatanong niya at gusto ko na siyang lumayas sa kwartong ito

"It would be easy, right Hazile?" taena nangaasar ba 'to. Pero napahinto ako sa sinabi niya. Tumayo ako malinaw kong nakikita ang ngisi sa mukha niya. Gusto ko siyang sipain dahil sa tanong niyang yun. Maladi ba yun? Papatay ka ng isang bata? Nag isip ako

"Oo naman" walang pag aalinlangan kong sagot. Yeah tama hindi mahirap. Isang bala lang yun. Uminom ako ng tubig at nag punas ng pawis. Inabot ni Raina ang towel ko

"Aren't you going to finish your morning exercise?" tumigil ako sa pag punta sa cr  sa tanong ni Allen. Tinignan ko siya

"Sinong hindi mawawalan ng gana kung ikaw ang makikita ko" sabi ko sabay irap sa kanya at dumeretso na ng banyo

PIA ❤