Chapter 4

CHAPTER 4

HANAYOME'S POV

NAGISING AKO sa tunog na nanggagaling sa banyo, idinilat ko ang mata at tiningnan kong may tao ba.

Tiningnan ko ang orasan sa gilid, it's past 11 pm na at nang dahil doon agad akong nakaramdam ng gutom.

Napahaba ata ang tulog ko, wala sa kabilang side nang higaan si Roscoe, maybe his busy about something...I don't know.

Umalis ako sa higaan at tinungo ang banyo, kinatok ko kung may tao ba sa loob.

"Roscoe?" I asked.

I didn't receive a response so i decided to open the door to see who's inside.

The moment i open the door agad kong nakita ang katawan ni Roscoe na nakadapa sa sahig, he's white shirt has blood stains pati ang sahig ay may dugo.

Nailagay ko ang kamay sa bibig upang pigilan ang pagtili saka lumuhod sa sahig at ginising ito.

"W-wake up! Please gumising ka!" Umiiyak na sabi ko.

I have a hemophobia, which means takot akong makakita nang dugo nahihilo ako sa tuwing nakakakita ako nang dugo I don't know why.

Nakaramdam ako nang hilo kaya ipinikit ko ang mata at ginising siya nang nakapikit, patuloy ako sa pagyugyog sa kanya nang marinig ko ang pag ungol nito.

Idinilat ko ang mata at agad ring ipinikit dahil mas malala ang dugo sa harap ng katawan niya kahit pa naka t shirt parin siya.

"Please sabihin mong ayos ka lang.." i whispered, patuloy parin sa pagtulo ang luha ko mula sa mata.

I felt a soft thumb that press against my face and wiped my tears.

"S-shhhh..i-i'm okay daplis lang naman."sabi niya.

"I can't see you in your state right now, takot ako sa dugo."i said.

I can feel him moving, so i tried to open my eyes at nakita kong may towel na sa harap niya para maitago ang sugat na may dugo.

"Saan ka ba galing?" I asked.

"Sorry, napasabak ako sa laban kanina i thought hindi ako natamaan ng katana."He said and gave me his fake smile.

I reach for his shoulder and slightly drag him into the bed to treat his wound.

Naglakad ako ulit papasok sa banyo at kinuha ang first aid kit saka binasa ang bimpo para malinis ang sugat niya, bumalik ako sa kama at saka na siya ginamot, i first remove the towel he used saka isinunod ang suot nitong white t-shirt at itinapon sa sahig.

"Why are you afraid of blood?" He suddenly asked.

"I don't know, pero sa tuwing nakakakita ako nang dugo nahihilo o nanginginig ako sa hindi malamang dahil, nagpatingin naman ako sa family doctor namin at ang sabi niya ay meron daw akong hemophobia." I said.

Nanginginig na ipinunas ko muna ang bimpo sa sugat niya at napapapikit na tuwing may nakikita akong dugo roon.

Matapos malinis ang sugat niya ay kumuha ako nang cotton at naglagay nang alcohol para madisinfect ang sugat niya.

Medyo may kalakihan ang hiwa niya sa may tyan sa gilid buti nalang at hindi malalim.

"Saan ka natutong mang gamot?" He asked.

Bat ba tanong siya nang tanong? Can't he keep his mouth shut?

"My mama is a military doctor, saka nag-aaral ako dati sa med school pero pinagalitan ako ni papa kaya bumagsak ako sa business course ko ngayon." Sinagot ko nalang ang tanong niya.

"Is that so?" He said, patuloy ko paring nilalagyan ng alcohol ang sugat niya.

"A-aw."nasabi niya nang madiin kong nailagay sa sugat niya ang bulak.

"I'm sorry! Sorry!" Paghingi ko nang tawag.

"It's okay."sagot niya naman.

Matapos kong gamutin ang sugat niya ay inanyayaan ko siyang magtungo sa hospital para maipatahi ang sugat niya.

At first hindi siya pumayag pero nung pinilit ko siya ay wala na siyang nagawa  at sumunod na lang.

I called for help para matulungan akong akayin siya pababa, nakapagbihis na ako habang siya naman ay binibihisan ko, isang itim na shirt ang ipinasuot ko para kung sakaling duguin siya ay hindi na mamamansyahan ang suot niyang damit.

  - FASTFORWARD -

NANG MATAPOS ANG pagpapatahi niya sa sugat ay umalis na agad kami, hindi ko na maramdaman ang gutom ko simula kanina nang makita ko siyang duguan at nakahandusay sa sahig.

Habang nasa biyahe pauwi sa bahay tahimik lang kami, nakapikit ang mata ni Roscoe habang ang kamay niya naman ay hinihilot niya sa sintindo niya kaya sa tingin ko mas mabuting nakahiga siya kaya naman umayos ako sa pagkakaupo at hinila bahagya ang kamay nito para mapatangin sa akin.

"Mahiga ka rito." I said.

Tiningnan ako nito nang nagtataka.

"I'm not sleepy so I'm okay." He said at pumikit na ulit.

"Tigas nang ulo." Komento ko.

I grab his shoulder at pinatalikod siya sa akin bago ko siya hinila at ibinagsak ang ulo sa kandungan ko.

Tiningnan ako nito nang masama pero agad ring natigil nang hinilot ko ang sintindo nito.

Bumuntong hininga na lamang ito at hinayaan akong masahiin ang ulo niya, ilang minuto lang naman ang bibilangin para makauwi sa bahay.

Nang makauwi sa bahay ay nakatulog na ito ayoko na man siyang gisingin kaya hinayaan ko na muna siyang matulog sa hita ko.

"Dito na muna kami, ayoko naman siyang gisingin at baka magalit." Sabi ko sa driver, tinanguan naman ako nito saka na umalis.

Pinagmasdan ko ang mukha niya, kung iisipin gwapo naman siya, matangos ang ilong, kissable lips at kahit na nakakunot palagi ang noo niya hindi ko parin makakailang gwapo siyang nilalang.

Isang gwapong walang modong nilalang.

"Maging mabait ka na sana.."i said while caressing his soft hair, ang sarap sa kamay nang buhok niya nagpapasalon ata to.

I keep on brushing his hair using my fingers hanggang sa makaramdam ako nang antok.

Idinikit ko ang likod sa upuan ko saka ipinikit ang mata, ang kamay ko ay nasa buhok niya parin.

Ilang minuto palang ay agad na akong hinila nang antok.

Zzzzzz...

ROSCOE'S POV

I FELT A hand that is gently caressing my hair, napakagaan nang kamay niya sa buhok ko habang sinusuklay niya iyon gamit ang kamay niya.

Gising naman talaga ako, i was just acting that i fall asleep para hindi ito mailang, alam kong nasa sasakyan parin kami.

I heard her voice.

"Maging mabait ka na sana.." she said.

Gusto kong matawa kaya pinigilan ko abg sarili, After nang ilang minuto tumahimik na ang paligid idinilat ko ang mata at sinilip siya.

Nakatulog na ito habang ang likod ay nakalapat sa sandigan nang upuan ramdam ko parin ang kamay niya sa ulo ko kaya naman dahan-dahan akong umalis para hindi ko ito magising.

I carried her to our bedroom at kinumutan siya, tinitigan ko ang maamo nitong mukha.

I can't tell her the truth now, it may hurt her alam kong sa ilang taong niyang nakasama ang pamilyang iyon ay napamahal na rin siya.

I might triggered her memories in the past, it's the only way to save her and to save those victims.

Inayos ko ang higaan sa gilid at humiga doon.

Naalala ko ulit ang mukha niya nang makita akong duguan, i never thought she has a phobia of blood katulad rin ni- umiling-iling ako.

I've been missing her a lot, kung sana lang ay nailigtas ko siya noon, na alala ko ang nakahandusay at walang buhay na si Vienna, how she beg for her life and the last words that she spoke.

"P-please s-ave h-her...s-save my t-twin.." she said as her eyes slowly closing and her grip on my shirt loosen.

She died in my arms, i really want to kill that bastard!

I caress her face, she really looks like her no doubt.

"I hope you'll understand it soon, please don't get mad at them when time comes." I said saka na muna nagdesisyon lisanin ang kwarto at uminom na muna sa nang beer sa baba.

I turn off the lights as i closed the door.

Habang naglalakad sa hallway pababa sa hagdan tumunog ang phone ko.

I answered the call saka inilagay sa tenga, hawak ko ang sugat sa kabilang kamay dahan-dahan lamang ako sa paglalakad para hindi bumukas ang tahi sa sugat ko.

"Give me an update." I said no need to identify the caller's id.

"They've been selling the victims throughout asia and europe to be a slave of the elite families, the children that they kidnapped pinapatrabaho nila sa mga pabrikang pagawaan nag ilegal na gamot at iba pang produkto." Sabi nang nasa kabilang linya.

"How about the families of the victims?" I asked.

"Hanggang ngayon ay pinoprotektahan parin sila nang kabilang panig boss kaya walang dapat ipag alala." He said.

"Keep an eye to Mr Yamashida, i think he's hiding something that we need to discover as soon as possible." I said saka na inoff ang tawag at naglakad na pababa sa hagdan.

"This day is hellish."i whispered.

I'll take my revenge soon, I'll avenge you Vie, i promise.

--

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top