Chapter 2

CHAPTER 2

HANAYOME'S POV

LIGTAS KAMING NAKARATING sa reception habang ako naman ay hindi mapakali sa inuupuan ko.

Unang una, dapat ay papunta na ako sa simbahan kong saan ang totoo kong groom ay naghihintay, pangalawa may biglang sumulpot habang papunta kami roon at kung ano-ano ang sinasabi, kesyo Mafia's Bride daw ako, tapos papatayin niya raw ako kapag sinubukan kong tumakas.

Napa facepalm ako, ano na bang nagyayari sa mundo? Wala na ba akong freedom to choice my groom? Eh!

"Woman." He called.

Bahala ka sa buhay mo, di kita papansinin.

"Look at me or your head will explode right here, right now!" Madiing sabi niya, narinig ko ang pagkasa nito ng baril.

I look at him and i saw him holding a gun, pointed on my head, pinanlamigan ako ng batok.

"That's your warning number one." He threatened.

Gusto kong iuntog ang ulo ko sa pinto ng sasakyan pero baka mabaliw ako at hindi na makauwi sa totoong pamilya ko.

"Gesu yarō! Omo wa anata o tsurete ikanakattadeshou! Reikokude mujō! Kuso! Anata wa kureijīna Mafia no bosudesu!" Sabi ko sa lengwaheng hapon alam kong hindi niya ako maiintindiha.

Trans: Asshole! The Lord would not have taken you! Ruthless and Heartless! Fuck! You are a crazy mafia boss!

"Sore de, moshi watashi ga reikokuda to shitara? Hontōni shinitaidesu ka josei?" Ikinagulat ko iyon ng magsalita siya sa lengwaheng hapon.

Trans: So what if I'm ruthless, do you really want to die woman?

Marunong siyang maghapon? What the freaking hell! Mamamatay na ata ako!

Hinila na ako nito palabas sa sasakyan saka na kami nagtungo sa entrance kung saan ang reception.

"fix yourself if you don't want to-"

Pinutol ko ang sasabihin nito gamit ang  pag-irap at paghigpit nang hawak ko sa kamay niya.

"Oo na, pwedi ba pumasok na tayo." Sabi ko.

Mahabanging lahat, tulongan niyo sana ako makatakas sa lalaking to, di ko naman kilala!

Pang ilang ulit akong bumuntong hininga bago kami makapasok sa reception hall.

Agad kaming sinalubong ng congratulary at paulit ulit na compliment.

Umupo kami sa harapang lamesa nang magsimula na ang cocktail hour, after that is the arrivals, dinner, toast.

"Let us toast to our newly wed couple!" Sabi nung mc saka itinaas ang kopitang hawak, uminom sila kaya uminom rin ako hanggang sa pinatunog nila ang kopita gamit ang kutsara o tinidor, sabay sabing.

"Kiss! Kiss! Kiss!" Sigaw nila.

The guy beside me, chuckled saka ito humarap sa akin at hinawakan ang pisnge ko saka dahan dahang inilapit ang mukha ko sa mukha niya at inilapat ang labi sa akin.

Ilang segundo lamang iyon pero ramdaman na ramdam ko na nagiinit ang pisnge ko.

What the? Ano ba tong nararamdaman ko.

"Tss." Sabi niya saka na umupo at iniwan akong nakatunganga sa upuan ko.

Matapos sa reception ay nagdrive na ulit kami papaalis.

"Saan mo na naman ba ako dadalhin dahil kong ginagawa mo lang ito dahil sa hindi ka sinipot ng bride mo at ayaw mong mapahiya ay wala na akong pakealam doon, uuwi na ako!" Naiinis na sabi ko saka itinaas ang saya nang suot na wedding gown dahil sa nabibigatan na ako.

Akmang maglalakad ako paalis nang hinawakan nito ang braso ko ang hinila ako papasok sa sasakyan niya.

"A-ano ba! Uuwi na sabi ako! Huy!" Reklamo ko.

Binayo ko ang dibdib niya at sinuntok suntok pero para iyong bato dahil sa tigas non.

Nangangalay na ang kamay ko kaya itinigil ko na ang pagsuntok sa kanya at saka masama siyang tinapunan ng tingin.

"Baka!"

"Tss."

"Start driving Phoenix, uuwi na kami." Sabi niya, tinanggal niya ang necktie na suot at isinandal ang likod sa sandalan saka ipinikit ang mata.

Gusto kong magdabog, gusto kong tumakas pero paano? Pero bakit parang hindi man lang ako hinahanap nila papa?

Agad na pumasok sa isip ko ang cellphone ko na nasa bulsa ng short na suot kong panloob.

Kinuha ko iyon at nakita ko kung ilang message at missed calls ang nandoon, akmang tatawagan ko ang numero ni papa nang may humablot non at itinapon sa bintana.

Agad akong pinanlumuan, ang natatanging bagay na maaari kong gamitin nawala, wala na ba talaga akong takas?

Pinigilan ko ang sariling umiyak.

No! Hindi ako iiyak nang dahil lang sa walang modong lalaking to.

At dahil mahina lang ang pagmamaneho nang driver agad kong binuksan ang pinto at tumalon papalabas sa sasakyan.

"Fuck!" I heard him cursed.

Nagpagulong-gulong ako sa kalsada, nakita kong tumigil ang sasakyan kaya sinubukan kong tumayo para makatakbo pero huli na ang lahat, naabutan ako nung lalaki at pinasan ako sa balikat nito.

"What the hell are you thinking huh? Do you really want to die?!" He said at pabagsak akong pinaupo sa backseat.

Padabog niyang isinarado ang pinto saka umikot sa kabilang side para pumasok.

"So what Mr? Bat di mo ko hinayaan?" I asked.

"Tss..so stubborn." He said.

Hindi na ako nagulat nang bumilis na ang sasakyan niya.

I rolled my eyes, mukhang wala nga talaga akong takas.

I saw my left hand, may galos iyon pati ang binti ko.

"We will treat that when we get home."He said at ipinikit na uli ang mata.

Ilang minuto lang ang pagdadrive at dumating na kami sa isang malaking bahay.

Una siyang lumabas kaya lumabas na rin ako at akmang ilalakad ang binting may sugat nang biglang nanginig ang tuhod ko.

"Ah!" I said at napakapit sa sasakyan para kumuha nang lakas.

"Tss.." he said saka nagtungo sa akin at  kinarga ako pina bridal style.

"K-kaya ko naman!" I said.

"Stop it, hindi ako makikinig." Sabi niya at nagpatuloy na sa paglalakad papasok.

Nang makapasok, pinaupo niya ako sa isa sa nga sofa saka ako iniwan, pagbalik niya ay may dala na siyang first aid kit.

Tinanggal niya muna ang suit na suot pati ang necktie bago lumuhod at kinuha ang kamay kong may sugat na nakapatong sa binti ko.

Dahan dahan niyang inilapat sa sugat ko ang bulak na may alcohol.

Napangiwi ako at nakagat ang labi nang maramdamang mahapdi iyon.

"A-aray! masakit!" Mahinang reklamo ko.

"It's your fault, sino ba ang taong nasa tamang pag-iisip na biglang tatalon sa umaandar na sasakyan?" He said.

Matapos niya sa kamay ko ay sa binti ko naman, iniangat niya ang saya ng suot kong gown at ipinatong ang paa ko sa binti niya.

"The next time you will do that, i will really tie you up."Banta niya.

I just rolled my eyes.

"Where's my room?" I asked.

"It's on the second floor." Sagot niya.

Nilagyan niya na nang bandage ang sugat ko kaya naman tumayo na ako para makapag pahinga kong saan man banda ang kwarto ko.

"Can you move?" He asked.

"I'm fine." I said.

He tsked and carry me again in a bridal style after that he walked upstairs and went to the first room which was on the second floor.

Maingat niya akong inilapag sa kama.

"Can you remove your wedding gown yourself or you need my help?" He asked.

"I-i can remove it myself! Go! Umalis kana!" I said.

"What? You're throwing me out it's my room too!" He said.

Akala ko ba sariling kwarto ko to?

Sinubukan kong abutin ang zipper sa likod nang wedding gown ko pero hindi ko maabot nang maayo dahil sa masakit ang kamay ko na may sugat.

"You can tell me that you need my help." He said saka nagtungo sa likod ko at saka na niya inunzip ang zipper sa likod.

"Go take a bath and change, you should rest you must be tired." Sabi niya saka siya lumabas sa kwarto at iniwan ako.

he doesn't look as bad as I thought.

--


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top