CHAPTER 40

Chapter 40


Cassidy Pov

Gumuguhit ng maliliit na bilog ang daliri ni Tyson sa hubo't hubad kong katawan na nasa ilalim ng makapal na bedsheet (another bedsheet since nabasa iyong isa kanina sa ginagawa namin dito and God knows anong ginawa namin ni Tyson). Ayaw ko na lang na i-narrate pa dahil hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang mga naghahalong emosyon sa katawan ko. Pinaghalong kilig, sarap, sakit, at pangungulila.

Ilang oras lang siguro ang naitulog ko at nagising naman din kaagad ako. Gising iyong diwa ko pero hindi pa ako dumidilat. Lihim kong dinadama ang banayad na haplos ni Tyson sa buhok ko at ang panaka-naka niyang pagpatalak ng halik sa noo at ulo ko. Saka iyong isa niyang kamay na nasa ilalim ng kumot namin ay kinikiliti ako sa pamamagitan ng pagguhit doon ng mga maliliit na bilog. Nanindig nga ang balahibo ko sa bawat landas ni Tyson sa kanyang mga daliri.

Naisiksik ko ang katawan ko kay Tyson at hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sa kanya. Di ko aakalain na darating ang araw na ito. Di ko aakalain na darating ang araw na yayakapin ko ulit si Tyson nang walang takot at pangamba. Hindi ko aakalain na darating ang araw na magkakasama kami sa iisang kama at magkayakap. Nakakakot tuloy ibuka ng mga mata ko. Baka kasi paggising ko mawala na ang lahat ng ito. Baka mawala itong nag-uumapaw na saya ko ngayon.

Simula nang tumakas ako sa bahay ni Tyson noon. Di ko na inisip na na magkikita ulit kaming dalawa. Di ko na inisip pa na iyong pagmamahal ko sa kanya na akala ko ay nabaon ko na sa limot. Pero heto ako. Ngayon. Nasa bisig na ulit na niya ako.

Yes, I may hate Tyson, but my heart will always come back to where it is. I disliked him before. I hate him. I loathe Tyson. But I'm also drowning in him. My heart and soul will always find their home—in Tyson's paradise.

Naramdaman ko ang paghigpit ni Tyson ng yapos sa maliit kong katawan. Napangiti ako nang maramdaman ko ang init ni Tyson na parang nagt-transfer sa sa malamig kong katawan. Ang sarap sa bisig niya. Ang sarap ng yakap niya. Ang sarap piling niya. Hindi na ata ako sasaya ng ganito ulit sa buhay ko. Si Tyson lang talaga ang kaya akong pasayahin ng ganito.

"Love?" bulong ni Tyson sa tuktok ko pero di ako sumagot sa kanya.

Siniksik ko ang ulo ko sa dibdib niya na malakas ang kabog at umaalingasaw ang init niya. Hubad din naman siya pero mainit ang temperatura niya di kagaya sa akin na nilalamig. Gusto kong inipitin si Tyson ng yakap kaso alam ko naman na di ko iyon kaya. Siya pa siguro itong iipit sa akin sa bisig niya.

"Aren't you hungry, love?" muling wika ni Tyson at doon ako napadilat sa mata ko.

Tumambad naman agad sa akin ang malapad at maputing dibdib ni Tyson saka iyong nipple niyang nanunuro na kulay pink. There was something inside me that urged me to kiss those pink buds on Tyson's chest. It was just inches away from my mouth, and I could not take my eyes off of it. I involuntarily licked my lips when I felt my mouth salivate at the view in front of me. It was already too late for me to retract my mouth away from Tyson's tit when I already sucked it— lick a thirsty baby. 

I sucked him like a baby suckling his mother's breast for milk. It was bland, no, a little bit salty actually, but my brain was sending something within my mind. Kasi pakiramdam ko ang sarap n'on. Ang sarap supsupin ng ng naninigas-nigas at may pagkalambot na tetilya ni Tyson.

"Shit! What a fucking nice good morning greeting it is, love. Dammit!" anas ni Tyson at napapasabot sa buhok ko habang walang tigil akong kaka-supsop sa utong niya. Nagugustuhan ko iyon.

"Uhm!" ungol ko sa pagitan ng dibdib niya.

"Fuck this! Fuck that sinful mouth of yours, love. Ahh, shit, yeah! Like that love. Suck me like that. Goddammit!" pagmumura ni Tyson. Mas ginalingan ko pa tuloy dahil sa naririnig kong mga litaniya ni Tyson. 

Lumandas ang laway ko nang pakawalan ko ang utong ni Tyson. Ang dating pink ay naging pula sa kaka-suso ko. Para pa iyong namaga ng konti.

Akmang pupunasan ko na sana iyong may laway ko ng dibdib niya nang bigla niya ako pinatong sa kanyang ibabaw.

"Tyson ang sugat mo!" pagalit kong untag. Napasilip ako doon pero nakita kong may dressing na iyon. "Sinong nag--"

"Me. It was bleeding after round 4 and when you passed out, love."

Nakapakagat ako sa labi ko dahil sa kanyang sinabi. Agad na tumaas ang temperatura ng leeg ko at mukha sa kanyang winika. Ayaw ko mang aminin pero... talagang nagpa-angkin ulit ako sa kanya. Ang sinabi niyang round 2 ay naging round 4. Totoo nga siguro na kaya niyang magtrabaho ng three days straight na walang pahinga. Dahil alam ko na galing siya sa bakbakan pero nakaya niya pa rin akong angkinin at nag passed out pa ako.

Tanging naalala ko na lang ay noong round 3 halos di ko na maigalaw ang katawan ko at tanggap nalang ako nang tanggap sa kanya. Mas naramdaman ko ang pamumula sa mukha ko nang maalala ko ang hitsura kagabi. Para na akong palakang nakadapa sa ilalim ni Tyson.

"You remember?" Anito at napatakip ako sa mukha ko sa hiya.

Tyson's laugh echoed around the room.

"Hey, love." aniya at sinubukang tanggalin ang kamay ko sa mukha ko pero umiling iling ako.

"Fuck! You're just turning me on, Cass, if you continue to act like this."

Napakawalan ko ang mukha ko at tiningnan nginiwian siya. Hinila ako ni Tyson paitaas sa kanya upang mag-abot ang mga labi namin. Napaigtad pa ako nang masagi nang hita ko ang matigas na bagay sa ilalim ng kumot. Matigas na siya.

Nagpakasasa kami ni Tyson sa labi ng isa't isa bago naghiwalay ang mukha namin at sinuklay niya ang buhok ko sa noo at binigyan niya ng halik doon.

"I love you, love."

"Love you rin." saad ko at mabilis siya niyakap at binaon ko ang mukha ko sa kanyang leegan.

"Tyson..." mahina kong untag.

"Love?"

"Natatakot ako Tyson."

"Love." Si Tyson at sinubukang iangat ang ulo kong nakabaon sa leeg niya.

Hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sa kanya at nanatili sa posisyon. Malalalim na hininga ang pinapakawalan ni Tyson dahilan kung bakit uma-alon ako dito sa ibabaw niya.

"Natatakot ako Tyson na baka isang araw mawala rin ang lahat ng ito—ikaw.  Ang nararamdaman mo sa akin..." siniksik ko ang mukha ko sa leeg niya nang di ko na mapigilan ang mga luha ko.

"Shit! Cass... love," umahon si Tyson sa kama kasabay ko. Pinaupo niya ako sa kanyang naka bukang hita at marahang tinulak ang mukha ko. Kumuyom ang panga niya nang makita ang basa kong mukha.

I'm not wearing anything and Tyson is only wearing his underwear pero di ako nakaramdam ng kahit anong pagkailang. Or insecurities.

"I'm the reason why you're feeling anxious with me, Cass, even if I already told you that I love you and maybe even if I told you countless times what I feel. I will never ever get that anxiety you are feeling. But Cass I'm not the Maranzano... the Tyson Maranzano you've met before. This is the new Tyson Greg Maranzano, Cass. This is the better version of Tyson that loves you, cherishes you, and our child. I will not persuade you anymore to believe me, love. I will just show you my love for you, hmm." wika ni Tyson at hinalikan ang noo ko.

"I'm sorry." bulong ko habang nasa noo ko ang labi niya.

He pushed me and held my chin gently.

"Don't be sorry, love. Don't say sorry anymore."

Hinawakan ni Tyson ang leeg ko saka hinila tungo sa kanya upang halikan sa labi nang biglang may kumatok sa pintuan.

Tyson groaned.

"Papadad?! Daddy?"

Ang daing ni Tyson ay naging ngisi nang marinig ang matulis boses ng anak na si Zenver.

"Son?"

"Waaahhh! Daddy! Open the door. Open the door, please. I'm with kuya Zy and baby sister." atat na utos ni Zenver at kinakatok pa ang pintuan.

Kinagat ko ang ibabang labi ko umalis sa ibabaw ni Tyson. Sa tingin ko ay nilisan ni Tyson ang katawan ko dahil wala akong naramdamang lagkit o ano sa katawan. The only thing is that my hole is burning, my hips are aching, and some parts of my body as well! My nipples are stinging... so bad. 

I sighed deeply. Binaba ko ang mata ko mga kawawa kong nipples na ngayon ay tadtad ng mapupulang marka at kagat. Sinabihan ko na naman si Tyson na wag masyadong anuhin ang ùtong ko ngunit di na ata nakapagpigil.

Tumayo si Tyson sa kama tumungo sa closet na nasa kanang bahagi ng kwarto. Pagbalik niya ay binigay niya sa akin ang isang puting plain tshirt at isang boxer na hula ko ay sa kanya.

"DADDY!!! OPEN THE DOOR!!!"

"Oh, shit." Mahinang mura ni Tyson. "Wait son!" sigaw niya.

"Okay, dad!" si Zenver pa rin iyon.

Binalingan niya ako. "Will my boxers fit on you, love?" tanong niya.

Tumango ako kahit na di ako sigurado doon. Sa kama na ako nagbihis at nang matapos ay tinungo na ni Tyson ang pintuan saka binuksan ang mga anak sa labas.

"Wahhh! Daddy!!! | Dad!!!" sabay sigaw ng tatlo at niyakap ang ama sa hita.

"Morning, kids. Did you sleep well last night?" tanong ni Tyson sa mga anak na nakayakap sa kanyang binti.

Umiling ang tatlo. "We were sooo worried about you, daddy. We were also worried to Papa Pike and our big Kuya's, daddy." sumbong ni Zenver nang kumalas sa pagkaka-akap sa binti ng ama. Ang tinutukoy nilang big Kuya's ay ang mga MIB ni Tyson. Sinang-ayunan naman iyon ng dalawang kapatid.

Tumungo sila sa kama kung saan ko. Nanatili akong naka-upo sa kama at kinumutan ang binti ko.

"Good morning, papadad." May ngiti sa labing saad ni Zhuri sa akin at gumapang patungo sa akin para gawaran ako ng halik sa pisngi. Sumunod naman ang dalawang kapatid sa kanya.

"Oh my!"

Napakurap-kurap naman ako sa biglaang pag-eksahirada ng malambot kong anak na si Zen. May pa takip pa siya sa bibig gamit ang dalawang kamay habang nakatitig sa akin. Kumunot naman ang noo nina Zyrho at Zhuri.

"Anak Ze--"

"Daddy, who bite papadad's neck? Oh my! It ssooo red!"

"Where?" paki-usyoso naman ni Zhuri at napatitig na rin sa leeg ko. Pati si Zyrho ay naningkit ang mata sa akin.

Lumipad ang dalawang kamay ko sa leeg ko at tumingin kay Tyson na nasa likod ng nga anak na patay malisya akong binibigyan ng titig.

"Papadad, did someone bite your neck? It's... red? There's something violet in color too." gulong-gulo na saad ni Zhuri.

"It's not only bites baby sister. It looks like someone suck papadad's neck... really hard." Puna ni Zyrho na kina-takas ng dugo sa buong mukha ko. Jusko!

Napalunok naman ako.

"A-ano... na... nakamot lang ni papadad ito mga anak." pagsisinungaling ko at masamamg tiningnan ang ama nila. Mabilis na iniwas ni Tyson ang mata sa akin pero nakita ko ang pagngisi niya!

"Kids, did you already have your breakfast?" Pagkuha ni Tyson sa atensyon ng mga anak mula sa akin.

Nilingon siya ng mga anak. "Yes, daddy. We're just here to see you and papadad, and, of course, ask your permission to let us enjoy the sea outside, dad, papadad."

"Daddy, you have a shot?" pag iba ni Zyrho sa sa usapan.

"Just a scratch son." Ginulo ni Tyson ang buhok ni Zyrho.

"Is it deep, daddy?" Inosenteng tanong ni Zhuri.

"No, princess."

"Ohh! We don't want you to get hurt, daddy. We love you and our papadad." ani Zenver.

"We love you, dad." segunda ni Zyrho.

Isa-isa silang nilapitan at hinalikan ni Tyson sa noo.

"Daddy loves all of you very much."

Umalis ang tatlo nang pumayag si Tyson na maligo sila sa labas basta may kasama at huwag lumayo sa lugar. Sumama na si Tyson dahil gusto niya ring konsultahin ang mga tauhan niya. He offer na samahan muna daw ako sa pagliligo pero di na ako nagpa-uto! Alam ko namang higit pa sa ligo ang mangyayari kung nagkataon na magpapadala ako.  Kaya heto ako paika-ikang tumungo sa CR. Inaasahan ko na ito kaso mas grabe pala. Para akong nahihiwa. Parang di ko nararamdaman ang pwet ko.

Naghubad ako sa harap noong malaking salamin para makita ko ang hitsura ng katawan ko at napatampal ako sa noo ko. No wonder kung bakit ganoon na lang ang reaksyon ng mga anak ko kanina. Totoong may black and blue spot na doon sa leeg ko. Idagdag na ang mga kagat at mapupulang marka. Ano ba 'tong si Tyson? Para namang bampira kung maka-supsop sa leeg ko. Tapos iyong dede ko naman ay namaga at pulang-pula. Di ko na mabilang pa kung ilan iyong kiss marks ko sa katawan. Pati na sa hita ko ay mayroon din.

Bumuntong hininga ako saka pumasok sa shower room at naligo.

Nang makababa ako ay tumungo ako sa kusina dahil nagutom na rin ako. At di ko inaasahang makikita ko si Owell doon na kumakain ng slice bread kasama si Tyson na nakakunot ang noo habang kaharap si Owell.

"Alam ko naman Maranzano'ng tunay na nandidito ako sa pamamahay mo. At gusto kong sabihin sayo na wala akong paki kung palalayasin mo ako ngayon dito. Pero gusto ko lang sabihin sayo Maranzano na kapag sinaktan mo ang kaibigan ko. Ni anino di mo na makikita iyan." Tumigil ako nang marinig ko iyon galing Owell.

Grabe talaga ang bakla na ito. Ngunit aaminin kong may humaplos sa puso nang marinig ko iyon.

"I will not hurt him anymore."

"Mabuti at nagkakaintindihan tayo dito Maranzano'ng tunay. Ayaw ko lang na makita ulit siyang umiiyak. Tama na iyong ginawa mo noon." sunod pang saad ni Owell. Ang tapang talaga!

"I like how you cherish my love, Owell. And to tell you, I love Cassidy. I love him so much and, as much as possible, I also don't want to see him cry because of me." Napangiti ako doon.

Humakbang na sana ako papalapit sa kanilang dalawa pero napatigil ulit ako nang magsalita na naman si Owell.

"Sus! Okay lang naman paiyakin si Cass, Maranzano'ng tunay."

Sabay ata kaming napadaing doon ni Tyson. Ano bang pinaglalaban ng baklang ito? Akala ko ba ayaw niya akong umiiyak?

"Okay lang paiyakin si Cass. Basta sa kama at dahil iyon sarap! Ayiee!!!" pahabol ni Owell.

Nasamid ako sa sariling laway samantalang nabuga naman ni Tyson ang kapeng iniinom dahil sa walang kahiyaan ng kaibigan ko. Si Owell talaga!!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top