Last chapter before the epilogue! Thank you so much for getting this far. Thank you for spending your time reading Zyrho and Arth's story. After many published and unpublished versions, this story is finally coming to an end. I have made many lapses, mistakes, errors, and even left some loopholes in this story. However, I'm so grateful to the people who stayed and patiently waited for my updates. Wala na pong ihahaba pa itong story ni Zyrho at Arth pero plano ko pong gawan ng story sina Zen at Zhuri, kaya abang-abang na lang din po tayo. As for the special chapters naman, I'll think about it kung ipo-post ko ba siya dito. See you on my other works! Thank you once again!
_____________________________________________________________________________________________________

Chapter 26

Third Person Omniscient POV

"Sorry, Boss!" Yukong untag ng tauhan ni Ezequil nang magkamali itong tutukan ng baril si Arth sa pisngi nito. "Nakatalikod po ang fiance ni Mr. Maranzano kaya ko siya nakilala. Masyado rin madilim ang lugar kanina kaya hindi ko po namukhaan." Patuloy na paliwanag nito kay Ezequil na ngayon ay nakakuyom na ang mga panga.

Ezequil has been doing well because he is trying to earn the Maranzano's trust pero nagkamali pa ng tauhan niya. Ezequil wants to punch and punish his men, but he cannot do that because they are protecting the whole hospital dahil nanganganak sa loob ng maliit na ospital si Arth.

The place was very far from the metro at manganganak na si Arth nang makita nila na ito lang ang pinakamalapit na ospital ay hindi na sila nagdalawang isip na dalhin si Arth sa loob ng ospital. Hindi pwedeng sa kotse o sa daan manganak si Arth. At gustuhin man ni Zyrho na dalhin sa pribadong ospital at kompleto sa pasilidad na ospital ang fiancé hindi niya ito magagawa dahil namimilipit na sa sakit si Arth.

"Just pray that Zyrho will let this thing go or else... you will pay for it!" Diing saad ni Ezequil sa pumalpak na tauhan.

Napapikit nang sa kanyang mga mata si Ezequil at inalala rin ang kalagayan ni Zen na siyang buntis rin at malapit nang manganak. Ezequil saw how Arth writhed in pain when they found him, and he could not imagine himself seeing Zen in that kind of situation. He might lose his mind. Even though Ezequil knows that his little fox is brave, he cannot help but feel afraid.

Nasa labas ng ospital sina Ezequil at ang mga tauhan ni Zyrho upang magbantay. May ilang bantay din silang pinapasok sa loob ng ospital. Naging alerto sila dahil may ilang pang mga tauhan ang mga Davies na hindi napapatay. Si Sienna ang tumayong commander sa naiwang tauhan upang tugisan ang mga tauhan ng Davies at ang lider ng grupo, si Dan Davies.

Sugatan ang ibang tauhan ni Zyrho dahil sa nangyaring engkwentro laban ang mga Davies. Walang namatay pero may mga nabaril.

And for Keira, the woman was fighting for her life because Keira was shot in her heart. Gusto ni Zyrho na walang ititirang tauhan ng mga Davies at sumang-ayon naman si Ezequil doon.

"You have to, Zhuri!" Umalingawngaw ang boses ni Zyrho mula sa loob kaya napalingon si Ezequil doon sa entrance ng ospital.

"Kuya, I'm not Arth's doctor! I'm a general surgeon, yes, I can perform C-section yet I'm not his doctor. I don't know what's Arth's condition." Pagpapaintindi ni Zhuri sa kapatid na ngayon ay pinagpapawisan at punong-puno sa pag-aalala ang mukha.

"Zhuri, Arth is laboring. Kahit hindi pa niya kabuwanan ngayon. Please, Zhu! Please, help my family!" Pagpupumilit ni Zyrho kay Zhuri.

"Again, I may know what to do, Kuya, pero hindi ako kampante! Oo, kuya, nakaperform na ako ng c-section. Pero hindi sa katulad ni Arth. I've never performed a C-section to a bearer."

Zyrho punches the wall and frustratedly strokes his hair. Sumilip si Zyrho kay Arth na nakahiga sa maliit na kama at namimilipit sa sakit.

"I trust you, Zhuri. Kung magtatagal tayo baka kung ano ang mangyari kay Arth at sa anak namin. I'll go insane if that happens, Zhu."

"Kuya!"

"I trust you. Please!"

"Fine!" Suko ni Zhuri. It was the first time that she saw his brother so helpless and disturbed. "I need a scrub nurse and anesthesiologist."

They cannot call Arth's doctor dahil sa kanilang sitwasyon. At hindi rin nila inaasahan na manganganak si Arth given na hindi pa nito kabuwanan.

Lahat ng nasa empleyado sa maliit at pampublikong ospital ay takot na takot nang biglang dumating sina Zyrho na may dala-dalang mga armas. Kaya naman halos wala ring nagboluntaryong tumulong kay Zhuri.

The hospital's employees were especially afraid when they saw Zyrho's dark aura. They were scared that if they made even the slightest mistake, their heads would be rolling on the cold floor.

"Wala talagang magboboluntaryo sa inyo dito? We need at least a scrub nurse and an anesthesiologist! My sister is a doctor, and she will perform the C-section delivery for my fiancé." bulyaw ni Zyrho nang yumuko lang ang mga nurses at kahit mga head nurse sa mga oras na iyon ay walang imik.

"I will burn this hospital or someone will help my sister." Zyrho continued.

After a minute may nagboluntaryo na at kaagad namang sinimulan ang operasyon kay Arth.

Hindi mapakali si Zyrho habang naghihintay sa labas ng delivery room. Naririnig lang ni Zyrho mula sa loob ng delivery ang tunog ng makina at ang mga tunog ng mga metal equipment. Panay din ang sulyap ni Zyrho sa pintuan ng delivery room at tingin sa kanyang wrist watch. Sa bawat minutong lumilipas ay mas lalong lumalakas ang pintig ng puso ni Zyrho. Hindi siya napapalagay.

Nang may marinig si Zyrho na nguwa ng bata parang nabawasan ang nakadagang bagay sa dibdib. Ngunit hindi pa rin siya napipakali hangga't walang naririnig mula kay Zhuri na safe na ang anak niya at si Arth.

Ilang minuto lang ay bumukas ang pintuan at may isang nars na sumenyas kay Zyrho na papasukin ito sa loob ng delivery room.

"Zhuri!" Tawag ni Zyrho sa kapatid.

Lumapit si Zhuri sa kanyang kapatid at pilit na nilalabanan ni Zhuri ang luhang nagbabadyang pumatak.

Zyrho noticed the tears lurking around Zhuri's eyes, yet he chose to shoo his negative thoughts away.

"Thank you for saving my..." Hindi natuloy ni Zyrho ang sasabihin nang makita ang unti-unting pag-iling ni Zhuri sa kanya.

"What the hell, Zhuri?!"

"K-kuya..."

"What!"

Sinilip ni Zyrho ang walang malay na si Arth na nakahiga sa hospital bed at ang kanyang mga anak sa tabi. Gulat si Zyrho dahil dalawa ang bata. That means kambal ang anak nila ni Arth. Ang isang bata ay malikot at umiiyak kaso ang isa ay tahimik lang at hindi gumagalaw.

Tiningnan ni Zyrho si Zhuri na ngayon ay umiiyak.

"What the fuck is happening, Zhuri! What's wrong with my baby?!" Halos maputol na ang ugat sa leeg ni Zyrho kakasigaw.

"K-kuya, the baby has no pulse." Iyak na wika ni Zhuri.

Zyrho blinked rapidly, his chest tightening as though a dagger had pierced it. His mind went blank, stunned by the sudden surge of emotion. The world blurred around him, spinning as if he stood at the center of a whirlwind.

A tear slowly cascaded in Zyrho's cheeks.

Zyrho laughed humorlessly.

"Don't kid with me, Zhu." Nanginginig ang boses na saad ni Zyrho. Nilapitan ni Zyrho ang kapatid at hinawakan ang balikat. "Take back your words, Zhuralla!" Alog ni Zyrho kay Zhuri.

Bigong umiling si Zhuri kay Zyrho. As much as, Zhuri wants to take back her words but it was the truth. The baby came out with no pulse. She tried to revive the baby but to no avail.

"The baby is dead, Kuya. The baby girl is safe but the baby boy is dead."

Binitiwan ni Zyrho si Zhuri at nilapitan ang sanggol na lalaki na nakapikit ang mga mata at walay bakas ng buhay. Kinuha ito ni Zyrho at dinala sa dibdib niya at saka bumaha ang luha ni Zyrho. Kailanman ay hindi pa ito umiyak ng ganoon kalakas. Zyrho cried like a child while cradling his lifeless son in his arms.

Zhuri can't help but wail too. Ilang beses nang nakakita ng patay si Zhuri. Ilang buhay na ang naligtas niya. Ilang buhay na rin ang nawala sa mga mata niya pero kailanman ay hindi siya naapektuhan ng ganoon. Pakiramdam ni Zhuri ay hindi na niya aya pang tumapak ng ospital matapos nang masaksihang pagkabigo.

Tumutulo ang mga luha ni Zyrho sa mukha ng kanyang walang malay na anak.

Zyrho and Arth's baby girl was crying while Arth lay on the bed, unconscious of what was happening to his baby boy.

"No, baby! No! I'm your dad, my boy! Please! Please! Wake up! Please, cry, my boy!" Pagkakausap ni Zyrho sa walang malay na anak sa kanyang bisig habang walang tigil sa pag-agos ang luha nito.