Chapter 55 : SPG - Slight Parental Guidance

Taehyung's Point of View.

Naalimpungatan ako nang may kumatok sa pinto. Inaantok kong nilingunan ang pintuan. "Kuya, gising na, kain na!" narinig ko ang boses ni Yeri sa labas.

"Susunod na!" sigaw ko at bumangon saka nag-unat-unat.

Lumingon ako sa paligid ko at napamura nang makita ko si Jimin na mahimbing na natutulog sa tabi ko at naka-shirtless pa siya at nakadapa.

"Jimin!" Naalala kong nag-sleepover nga pala siya rito.

Pag-uwi kasi namin kagabi ay nag-aaway 'yung mga magulang niya kaya umalis siya ng bahay nila at dito muna nakitulog. Kumusta naman kaya si Jihyun?

Inobserbahan ko ang katawan niya. May birthmark pala siya sa tagiliran niya, ngayon ko lang napansin kahit maraming beses ko na siyang nakikitang naka-topless.

"Jimin!" tinawag ko ulit siya. Tinapik-tapik ko pa nang mahina ang balikat niya. "Jimin, wake up!"

Nagulat ako nang hilain niya ako pahiga at yakapin habang nakapikit pa rin siya. Tumigil ako sa paghinga saglit saka huminga ulit.

"Jimin!" hinampas ko ang braso niyang nakabalot sa 'kin. "Gumising ka na nga."

"Stay." Mas lalo niyang hinigpit ang yakap niya. Heto na naman itong puso kong ayaw kumalma.

"Kakain na raw. Atsaka 'di ba, may pasok ka pa? Friday ngayon ah." sabi ko sa kaniya at pinipilit na bumangon pero masyado siyang malakas.

"Tinatamad akong pumasok." pag-ungot niya. "Atsaka ikaw na lang kaya kainin ko." tumawa pa siya.

Napakabastos talaga, punyeta.

"Alam mo, kagabi ka pa horny, tumakbo ka na nga do'n sa CR." Hinampas ko ulit siya sa braso at minulat na niya ang mga mata niya.

"Good idea." Bigla siyang tumayo mula sa kama at nauna pang lumabas ng kwarto. Bwiset!

Inayos ko ang kama ko at kinuha ang phone namin na nasa bedside table lang saka lumabas na ng kwarto.

"Anak, bakit karipas ng takbo sa CR 'yon?" tanong ni Mama habang tinuturo ang CR at tinutukoy si Jimin na nasa loob.

Tumawa ako, "Ewan ko, natatae siguro." Nagjaja—

Jackstone.

"Ah. Sige, kain ka na d'yan." Kami na lang pala ang hindi pa kumakain.

Umupo na ako sa hapagkainan kahit hindi pa ako nakakapag-morning skincare.

Paano ko gagawin 'yon kung nasa CR si Jimin? Ayokong pumasok do'n nang nando'n siya at baka kung ano pang makita kong kababalaghan.

Bigla akong nag-cringe.

Habang kumakain ako, maya-maya lang ay lumabas na si Jimin mula sa CR. Pawis na pawis siya at namumula pa ang mukha.

"Success?" nakangising tanong niya.

"Success." he smirks back.

Lumapit siya sa 'kin at pinunas sa damit ko ang mga kamay niya. Nahampas ko tuloy ang braso niya, "Kadiri ka!"

"Sira, naghugas ako ng kamay." Hinampas niya rin ako sa braso.

"Kahit na, yuck!" I gave him an disgusted face. "Kumain ka na nga d'yan."

He playfully rolls his eyes, "Fine."

Seokjin's Point of View.

"Hoy, anong ginagawa mo rito?" gulat na tanong ko nang sumulpot dito sa karinderya si Namjoon na naka-uniform pa. "Mag-aalas diyes na oh, kanina pang alas syete ang umpisa ng klase mo. Late ka na!" saway ko sa kaniya.

"Late ako nagising eh, mamaya na lang ako papasok." tumawa pa siya saka umupo. "And I'm so done with my advisory. Alam mo ba kahapon, ginamit nila 'yung TV nang walang paalam, ayon napatawag tuloy ako sa Guidance office." bumuntong hininga siya.

Nag-aalala akong tumingin sa kaniya, "Aww. Ikaw ba, gusto mo pa ba 'yang ginagawa mo?" marahang tanong ko sa kaniya.

Tumango siya, "Yes. I like teaching. Siguro stressed lang ako ngayon." bumuntong hininga ulit siya. "Isang menudo nga."

"Okay!" Ngumiti ako bago ihanda ang order niya.

Maglalapag na sana ako ng plato sa tapat niya pero nagulat ako nang may malaking gagamba sa lamesa kaya napasigaw ako.

"Ano ba 'yan!" sigaw niya, "Nakakagulat ka, Hyung!" sabi niya habang nakatingin sa 'kin.

Tinuro ko ang lamesa niya at napatayo siya sa upuan niya. "Puta, ang laki ng gagamba!" Inagaw niya sa 'kin 'yung plato at inihampas do'n sa gagamba pero nakatakbo 'yung gagamba.

"Kadiri!" nag-cringe ako at kinuha ang plato mula kay Namjoon.

Buti na lang, si Namjoon pa lang ang costumer dito.

"Sa kusina ka na lang kumain." sabi ko sa kaniya at ngumiti naman siya nang malapad.

"Yey!" parang batang sabi niya. Pumasok siya sa loob at dumiretso sa kusina. Umiling-iling akong tumawa saka pinunasan ang mga lamesa.

Hoseok's Point of View.

"Hobi! Hobi, tignan mo!" sigaw niya at umalis sa upuan niya saka lumapit sa 'kin.

"Huh, ano 'yon?" Lumingon ako sa pwesto niya kanina at nakita kong may bubuyog na patay do'n sa bouquet ng bulaklak na ginagawa niya kanina.

"Kadiri!" halos sigaw ko, "Kawawa 'yung bubuyog pero kadiri pa rin."

"Sayang 'yung mga bulaklak." nag-pout si Yoongi.

Lumapit ako do'n at tinitigan ang bubuyog. Bigla akong nag-cringe.

Kumuha ako ng paper bag mula sa ilalim ng lamesa at kinuha ang kawawang bubuyog gamit ito. "Sorry!" sabi ko at tinapon sa labas ang paper bag na may lamang patay na bubuyog. "You will be missed."

"Condolence." sabi naman ni Yoongi at natawa ako nang bahagya.

"Anong gagawin natin sa bouquet na 'yan?" tanong ko at nagkibit-balikat naman siya.

Taehyung's Point of View.

"Putangina, Jimin!" Tinulak ko siya paalis sa sofa at umusog. "Umuwi ka na nga. Hindi ka na nga pumasok eh."

He keeps hugging me and kissing me on the cheeks. He even tried to kiss my neck pero ayon, tinulak ko siya.

Horny as heck.

"Ayoko! Sabihin ko na lang nagkasakit ako." tumawa siya at bumalik sa tabi ko.

"Galing mo!" Sarkisto ko siyang pinalakpakan. "Umuwi ka na." pabiro kong sabi.

"Bakit mo na ako pinapauwi?" he pouts. Cute.

Inirapan ko lang siya at tumawa pero niyakap ko siya. "Ang kulit mo kasi."

"Hindi ah." he laughs and hugs me back.

Biglang tumahimik ang atmosphere at ang ugong ng electric fan lang ang naririnig namin.

I pulled back from the hug and sat properly then put my head on his chest, hugging him again. "You smell so nice." I mumble.

He hummed and sniffed on my hair, "You too." he whispers.

He held both of my arms and lifted me to get off and gestured me to sit on his lap. I furrowed my forehead before complying, I can feel his crotch being hard.

Napamura ako sa isip ko ng tangina.

"No, turn around." he ordered, his voice is so low and husky.

I gulped and faced him, still sitting on his lap. "J-Jimin."

He smiled at me and pulled me for a hug. "You're too soft, I can't." I smiled back and hugged him back.

"I think you need to get it off in the bathroom... again." I pulled away and get off his lap then sat beside him.

"Fuck you, you're right. Be right back!" Tumayo siya mula sa sofa at tumakbo papuntang CR.

"Kadiri ka!" sigaw ko sa kaniya at tumawa.

I almost cringed nang maalala ang nangyari kanina. We're bestfriends and we're not even together yet.

Tangina ulit.
-

A/N

ewan ko ba,, balakayojan HAHAHAHA pang-filler lang to kase wala na akong maisip xD

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top