Pain

Her Pov.

"You look happy today" napangiti ako sa sinabi ni Sheena. Siya lang ang bumisita sa akin ngayon dahil may ginagawa yata ang iba.

Hindi na ako nagtanong pa dahil wala din naman akong karapatan panghimasukan ang buhay nila.

"Thank you for visiting me. Sabi ng doctor makakalabas na din ako mamaya. Medyo bumuti na ang pakiramdam ko"

"That's good, ide makakasama kana namin sa cafeteria niyan" napatawa naman ako. Ito nahahawa na sa katakawan ni Bryle.

"Oo, makakasama niyo na ako" if you're asking what happened to my punishment because of what happened to Cloe it's all settled. Si Headmistress na mismo ang kumausap sa pamilya ni Cloe and give a consideration of what happened to me.

Nag kwentuhan lamang kami ni Sheena until the nurse told me na pwede na akong makalabas. Sheena insisted na tulungan at ihatid akon sa dorm ko. Wala na din naman akong nagawa pa at hinyaan nalamang siya.

She said na wala na din naman siyang gagawin pa kaya sasamahan niya nalang ako. Nang makarating kami sa kwarto ko halos ganon pa din but this time maayos na ang mga gamit.

"Thanks a lot Sheena"

"Ano kaba wala yun..Lily told me na samahan ka na din muna kasi may ginagawa pa sila"

"Mukha nga..hayst kapagod" biglang sabi ko at itinaas ko pa ang kamay ko para mag unat.

"Do you want me to cook you?" Biglang alok niya kaya tumango nalamang ako.

"Ok. Wait me here" nagpaalam na siya sa akin at pumasok sa kusina ko. Pumunta nalamang ako sa kwarto at niligpit ang mga damit kong dala.

Halos madudumi na din ang mga damit ko kaya kailangan ko na din itong labhan. Tinawag ko si Lie at mabuti nalang hindi na siya nagtatampo. Lumabas naman siya kaagad at pabagsak na nahiga sa kama ko.

"Ayanah inaantok pa ako" reklamo niya sa akin. Napatawa naman ako dahil don. "Then sleep there" parang lumiwanag naman ang mukha niya at pinikit ang mata. Napailing nalamang ako dahil napaka antokin niya.

Tumabi ako kay Lie at tinignan lamang siya. Ang himbing nang tulog niya. Para siyang sanggol dahil ang liit. Pinisil ko ang pisngi niya at hindi niya man lang ako naramdaman.

"Ayanah..luto na ang pagkain" biglang silip ni Sheena sa pinto. I look at her and nod my head. Lumabas na ako sa kwarto at hinayaan na si Lie na matulog.

Nagsimula na kaming kumaing dalawa. Mukhang siya pa yata ang gutom saming dalawa dahil nakakadalawa na siyang kanin.

"Hindi naman yata halatang gutom ka?" Mukhang hindi naman niya napansin yun kaya napatawa ako. Mas inilapit ko nalamang sa kaniya ang pagkain dahil busog na din naman ako.

"Hehe salamat" napailing nalang ako dahil don. Nagpaalam ako sa kaniya na gusto ko na munang magpahinga at siya na ang bahalang lumigpit ng pinagkainan.

Bumalik ako sa kwarto ko at tinignan si Lie, natutulog pa din siya. Pagkapasok ko tumabi ako sa kaniya at hinayaan ang sariling makatulog.

Habang nakapikit ako naramdaman kong merong humahaplos sa mukha ko. It's not Lie.. hinayaan ko nalamang ang taong yun and pretend my self to be asleep.

Narinig ko pa ang pag buntong hininga niya at di naglaon nawala siya. Iminulat ko ang mga mata ko at hindi ko na nakita pa ang taong yun. Hindi ko alam kong paano siyang nakapasok sa kwarto ko, but I feel it, he's not dangerous.

I tried again to sleep but I can't. Napatayo ako sa kama ko and decided to go to window. I look up at the sky and let my self mesmerized the beautiful scenario in front of me.

Naalala ko noong unang araw ko dito. Puno ako non ng takot at ang daming what if sa utak ko. What if hindi na ako makabalik pa, what if meron akong malaman na ikatatakot ko. I know to myself that I'm already not like the others, I have this called powers and not only one, hindi ko pa alam kong meron pang nakatago sa loob ng katawan ko.

"What should I do?" I whisper to myself. Naalala ko ang nangyari sa akin habang natutulog ako. Those event is the most precious to me..I don't know but I feel like I'm already home. Na parang sinasabi ng utak ko na nakauwi na ako at hindi na man ako aalis pa.

I have a lot of questions inside of my head but I know no one can answer that, this academy is full of secret that I can't tell, they don't know everything.. it's like someone made them like that.

Gusto ko mang tanungin ang mga Reyna at Hari or even the Dean but I know they won't tell me.

"Ayanah?" Napatingin ako kay Lie nang marinig ko siya. She's awake..

Lumipad naman siya papalapit sa akin at biglang sumandal sa dibdib ko. I just smiled because gusto niya lamang magpalambing sa akin. She's really a child.

"Ayanah is there something on your head?" She ask in half sleep.

"Yes" ayaw kong magsinungaling sa kaniya.

"Please..dont push yourself" bigla akong nakaramdam nang lungkot dahil si Lie lamang ang napagsasabihan ko nang lahat.

"Ayanah..Always remember your special" nakikinig lamang ako sa mga sinasabi niya hanggang sa naramdaman kong nakatulog na siya ulit.

"Napakaantokin mo talaga"bulong ko sa kaniya. Ibinaba ko naman siya sa kama at iniwan na muna siya doon. Gusto ko munang maglakad lakad, parang gusto nang katawan kong makaramdam ng simoy ng hangin.

Wala akong napansing estudyante na na naglalakad sa hallway kaya nagagawa ko ang gusto ko. Halos patalon talon akong naglalakad ng meron akong mapansin.

Napatigil ako dahil sa pagkagulat sa nakikita ko. Bigla nalamang nakaramdam ako ng sakit sa dibdib ko na hindi ko alam, it's like there's a million of pieces of needles na nakatarak sa dibdib ko. Naramdaman ko nalamang ang pamamasa ng pisngi ko.. I'm crying.. I'm crying while seeing them kissing each other. Parang hindi nila napapansin na merong nakakakita sa kanila. I thought walang namamagitan sa kanila. I thought...

Napatakip ako sa bibig ko dahil ayaw kong makagawa ng ingay. Dahan dahan akong unalis don at nang malayo na ako ay patakbo akong bumalik sa kwarto ko at umiyak ng umiyak. I let my self cry out harder dahil ang sakit sa dibdib.

I punch my chest because of it. "You really an idiot Ayanah..napaka tanga mo"