Hij zet me neer en pakt me gelijk weer bruidsstyl op. En met mij in zijn armen rend hij terug naar het dorp.

POV Layenna

Als we, eerder gezegt Sandro, het dorp in rend, met mij lachent in zijn armen, zie ik alle mensen naar ons kijken. Ik ben gelijk stil en kijk blozend en beschaamd naar mijn handen. 'Niks van aantrekken. Het gebeurt niet vaak dat een White Lioness en Black Lion samen zijn.' Fluistert hij en geeft me een kus op mijn voorhoofd. We komen aan bij het parkje. Met mij in zijn armen gaat hij tegen een boom aan zitten. Hij trekt me dicht tegen hem aan. Ik protesteer niet, want als ik eerlijk ben vind ik het ook helemaal niet zo erg.
'Ik zei het toch.' Hoor ik een stem zeggen. Ik grinnikt. 'Je had gelijk.' Zeg ik terug. Ik wring me los uit Sandro's armen en knuffel Tim. Sandro gromt. 'Niet zo jaloers jij. Laat mij mijn kleuter vriend knuffelen.' Zeg ik terwijl ik Tim nog knuffel. Ik voel 2 armen rond mijn middel en ik word tegen Sandro aangetrokken. 'Van Mij.' Gromt hij zacht. Ik schiet in de lach. 'Jaloers kreng. Hoe moet ik het nu nog laten zien? Ik zei het tegen je en zoende je.' Zeg ik plagent tegen hem. Zijn handen zakken af naar mijn heupen. 'Ik weet wel iets.' Fluister hij hees en zo zacht dat alleen ik het kan horen. Mijn hoofd word gelijk knalrood. 'Dacht het niet!' Roep ik, wring me los en ren mijn vrijheid te gemoed. Nee, eigenlijk niet. Dit is wat er echt gebeurde. Ik deed een poging om los te komen wat natuurlijk weer niet lukte. Toen ik eindelijk los was wou ik wegrennen, en dankje universum, ik struikelde over een boomstam en de enige manier om me op te vangen was voor Sandro blijkbaar om me vast te pakken bij mijn heupen en me weer tegen hem aan te trekken.
Ik zucht. 'Bijna.' Mompel ik. Tim en Sandro schieten in de lach. Doordat Sandro lacht, verslapt zijn grip en kan ik ontsnappen. Ik verander in mijn leeuw en klim te boom in. Althans, ik dacht dat ik in mijn leeuw veranderde.
'Layenna? Kom die boom uit.' Lacht Sandro. "Noop." Zeg ik terug. 'Waar zit je? Ik zie nieteens.' Zegt hij. "Hoe kan dat nou? Bril nodig ofzo? Zo een grote leeuwin zie je toch wel." Lach ik naar hem. 'Kom nou.' Zucht hij. "Best." Zeg ik en rol met mijn ogen. Ik klim, verrassend soepel, de boom uit. Ik ga voor Sandro en Tim zitten. "Wat zijn jullie opeens groot!" Zeg ik. 'Euhhh, dat ligt niet aan ons Lay.' Zegt Tim. "Hoe bedoel je?" Vraag ik. Hij wijst naar mijn poten. Ik kijk ernaar. "Woow! Wat?! Dit is mijn leeuw niet!" Roep ik verbaast. Ik ren naar het water en kijk erin. "I-ik ben e-een Margay." Mompel ik (media).
Ik spring op. Nog best hoog ook. Ik ren richting de bomen. Ik spring en zet mijn nagels in de stam. Ik klim gemakkelijk omhoog en spring met mijn flexibele poten van tak tot tak. Ik kan wel bijna 5 meter ver springen!
Met vreugde kreetjes spring/ren ik over de takken. Ik ben nu al bijna 5x het hele park door gegaan maar het voelt zo gaaf om door die bomen te 'vliegen'. Ik spring uit de boom en land sierlijk voor Sandro en Tim die me nogsteeds met open mond aanstaren. "O. M. G! DIT IS FANTASTISCH!!!!" Roep ik blij. Ik spring met boogje op Sandro's schouder en steun met mijn voorpoten op zijn hoofd. Hij lacht.
"Geen idee hoe ik het deed, maar het is best wel gaaf!" Zeg ik en geniet van het uitzicht vanaf Sandro's hoogte.
Ik zie Mex en Jazlin aankomen.
'Hey jongens.' Zegt Jazlin. 'Wie is de Margay?' Vraagt Mex. "Haaaaaaai!" Roep ik vrolijk. 'Layenna?' Zegt Mex verbaast. "De enige echte." Zeg ik en spring op zijn schouder net als bij Sandro. 'Wouw, je bent net zilver!' Zegt Jazlin bewonderent.
Ik ga trots staan. Ik zie verder op een vogel in de boom zitten. "OMG! VOGEL!" Roep ik en ren er opaf.

POV Sandro (heb ik dit al vaker gedaan?)

Layenna rent als een kleine kitten op de vogel af. Ze klimt met gemak de boom in en grijpt het beestje. Ze neemt het mee hoger de boom in. We kunnen haar niet meer zien. 'Iets zegt me dat ze niet echt haarzelf meer is.' Denk ik hardop. Ik zie de andere knikken. We lopen naar de boom. Ik ga eronder staan en kijk naar boven. Ik zie dat Layenna de vogel opeet.
'Layenna? Wat doe jij nou? Jij eet nooit vogels! Laat dat ding liggen.' Zeg ik verbaast in de hoop dat ze stopt. Ze kijkt me aan met bruine dierlijke ogen en begint te grommen. "Mijn eten. Van Mij!" Gromt ze dierlijk. Ik kijk haar verbaast aan. 'Layenna.' Grom ik terug. Ze is gelijk stil en kijkt me geschokt aan. 'Layenna, kom hier. Nu.' Grom ik en ze komt voorzichtig uit de boom. Ze gaat voor me zitten en buigt onderdanig haar hoofd. Nog een grom ontsnapt uit mijn mond. Geen idee waarom. Ze kijkt me angstig aan, buigt haar hoofd en gaat snel liggen.
'Layenna? Wat is er met je?' Vraag ik haar. Ze zegt niks en maakt alleen maar een angstig geluidje. 'Layenna, praat alsjeblieft wat er aan de hand is.' Zucht ik. "H-het s-spijt me m-meester. I-ik w-weet h-het niet." Zegt ze weer met een dierlijke stem.
Wat is er met haar aan de hand?

HEEEEEEEY MENSJESSSS!!!
I'AM BACK! IK HEB WEER IETS VAN INSPIRATIE!!!!!!
WAT ZAL ER MET LAYENNA AAN DE HAND ZIJN? WAAROM NOEMT ZE SANDRO 'MEESTER'?
ALS JE HET DENKT TE WETEN LAAT HET DAN ACHTER IN DE REACTIES♡
LIKE? COMMEND? FOLLOW?
LOVE YOU ALL♡☆♡☆♡☆♡
_XROBIJNTJEX_
PS, #CAPSLOCKSPAM