Samen rennen we terug naar het dorp.

POV Layenna

Ik ren zo snel mogenlijk naar het dorp. Jazlin rendt als wolf naast me.
De tranen zijn gestopt, maar de paniek gaat nog door me heen. Als het dorp inzicht komt, ren ik nog iets sneller. Jazlin kan me niet meer bijhouden.
Ik ren het dorp in, gelijk door naar het ziekenhuisje. "Iemand! Help me!" Roep ik door de receptie. Al snel komen er verschillende doctoren aangerend. Als ze Mex zien nemen ze hem snel over. Ik wil achter ze aan lopen, maar wordt tegen gehouden door een zuster. 'Ik snap dat u naar hem toe wilt, maar wilt u alstublieft eerst veranderen en kleding aandoen? Dat is beter voor de hygiëne.' Zegt ze terwijl ze kleding voor houd. Ik knik. Ik pak de kleding aan en loop naar het toilet. Als ik aangekleed ben ren ik snel weer naar de receptie.
'Kamer 052.' Zegt de receptioniste als ze mijn gezicht alleen al ziet. Ik knik dankbaar en ren naar die kamer.
Als ik er aankom, wil ik naar binnen, maar wordt weer tegen gehouden.
'Het spijt me heel erg mevrouw, maar de doctoren zijn druk bezig zijn wonde te verzorgen. Hij is erg toegetakelt. Het kan nog wel even duren. Als hij nu zijn rust niet krijg, is er een kans dat hij het niet overleefd.' Zegt de docter spijtig. Bij de laatste zin trekt alle kleur uit mijn gezicht. De docter is al weer naar binnen. "Hij, hij kan het n-niet over-overleven?" Denk ik bang bij mezelf. 'Layenna?' Hoor ik acher me. Ik draai me om. Jazlin. 'Ik heb alles gehoord. Het spijt me voor je.' Zegt ze zacht en omhelst me.
'Sandro is....' Bij zijn naam word ik overspoelt door woede. 'Waar is hij?' Grom ik kwaad. 'Hij is in zijn hut.' Zucht ze. 'Dankje.' Zegt ik en ren het ziekenhuis uit. Buiten verander ik in mijn leeuw. Als snel kom ik bij zijn hut aan. Sandro komt net naar buiten lopen. Ik grom kwaad naar hem. 'Layenna?' Ik grom kwader. 'L-Layenna?' Vraagt hij nu geschrokken.
"Ren!" Grom ik. Hij verandert en rendt zo snel als hij kan weg. Ik ren gelijk achter hem aan. Ik weet dat hij sneller is, maar ik kan tuurlijk iets wat hij niet kan. *duivelse grijns*
Ik verander in mijn Cheeta en ren verder. Al snel ren ik naast hem en verander weer naar mijn leeuw.
Dan hoor ik een wolf huilen. Het is Jazlin. Mex is zwakker geworden. Dit maakt me nog kwader. Alleen doordat ik stilstond heeft Sandro een voorsprong. Als ogen vuur konden spuwen van woede, zie je dat nu bij mij. Ik ren nog kwader achter hem aan. Er verschijnt een paarse waas voor mijn ogen. Als die weg is ben ik mijn tijger. Nu kan ik nog sneller rennen. Ik kom snel dichterbij. Als ik bijna achter hem ben, laat ik een angstaanjagende brul. Ik zie hem verschrikt achterom kijken.
Alleen dan gebeurt er iets wat ik totaal niet verwacht had...
Sandro verandert ook in een tijger! Een zwarte!
Ik schrik, maar herstel me snel weer.
We cirkelen om elkaar heen. Ik hoor steeds meer mensen om ons heen komen. Maar dat negeer ik nu. Sandro is de eerste die aanvalt. Ik ontwijk hem, maar hij maakt wel met zijn klauwen een wond in mijn zij. Al snel haalt hij weer uit. Dit keer raakt hij me goed, hij haalt mijn hele rechter achterpoot open. Ik zak er pijnlijk doorheen. Maar toch sta ik weer op. Ik gooi me boven op hem. Hij ziet het niet aankomen. Ik ga boven hem staan en hou hem op de grond.
"Doe hem nog 1x zo veel pijn, en ik doe jou pijn. Overleeft hij dit niet, ga je eraan!" Grom ik kwaad. Daarna stap ik van hem af en hink weg. Jazlin komt naast me lopen. 'Gaat het?' Vraagt ze. Ik knik. Ik verander terug in mijn leeuw. Maar dan komt alle pijn. En alles wordt zwart...

Like? Commend? Follow?
Media is Sandro als tijger
Bye people ♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_