Zie hierboven op de afbeelding: wat Iceleaf en Firetail ontdekten.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Langzaam verdween de rook en Icetail deed haar best om iets te zien. "Icefang? Windtail? Legendaryheart?" vroeg de leerling. "Zijn jullie daar?"
Uiteindelijk zag ze een goudgele wolvin voor zich. Haar vacht gloeide en haar elektrisch blauwe ogen gaven licht.
"Hallo daar, Icetail," sprak de wolvin. "leerling van het element water. Je hebt dapper gestreden en de Legendarische Roedel en alle andere wolven die je hebt gered, zullen je eeuwig dankbaar zijn."
Een ijskoude klauw sloot zich om het hart van Icetail. "W-wat bedoel je? Wie ben jij?"
"Mijn naam is Lightningsky," antwoordde de wolvin. "en ik verwelkom iedere nieuwe HemelWolf."
Icetail begon wazig te zien. "W... HemelWolf....?" Lightningsky knikte.
De leerling staarde vol afschuw naar de wolf voor haar. "Maar dat betekent dus... ik... dus... ik ben dood....?"
Lightningsky knikte met een gloeiende blik vol medeleven.
"Nee!" jammerde Icetail. "Maar Icefang... ik... ik moet terug! Ze hebben me nodig! Mis-"
"Het gevecht is afgelopen," vertelde Lightningsky kalm. Twee wolven die op elkaar leken, maar toch niet helemaal hetzelfde qua kleur waren, verschenen achter de goudgele wolf.
"Wij zijn de zussen Iceglow en Icebreeze," zei de linkse wolf. "Je zal nu een belangrijk iets moeten weten," vervolgde de rechtse wolf. "Jouw geliefde wolven zullen het nog niet geaccepteerd hebben dat je bij hen weg bent gegaan. Ze zullen jou nog niet hebben laten gaan." "Jij hebt je dus nog niet volledig aangesloten bij de WolvenHemel," zei de linkse wolf die Iceglow heette. "Nu mag jij naar hen toe, Icetail. Zij zullen jou alleen niet meer zien," reageerde Icebreeze.
Tranen vormden zich in de ogen van Icetail om het idee dat zij hen kon zien, maar zij haar niet.
"Ga nu, Icetail," besloot Icebreeze haar verhaal.

Op hetzelfde moment dat Icetail weer kon zien in de rook, konden de andere wolven ook weer zien.
Windtail blies met haar element lucht alle rook weg. "Icetail?" vroeg ze, terwijl ze zoekend rondkeek. Alle leerlingen begonnen met zoeken en riepen Icetails naam. Iceleaf zocht samen met Firetail, omdat ze in groepen van twee zochten. De explosie had ervoor gezorgd dat alles hartstikke ver was weggevlogen.
Ineens bevroor Firetail en Iceleaf knalde tegen de Vuurleerling aan. Ze keek om Firetail heen en haar ogen wijdden.
"Nee..." fluisterde Firetail en in Iceleafs ogen verschenen tranen. Voor hen lag een grijs-wit figuur, helemaal omgeven door opwaaiende rook. De twee leerlingen liepen erop af.
De figuur was Icetail; de leerling was dood. Tranen stroomden over de wangen van Firetail en de leerling wist dat dit haar enige moment was om alleen in alle rust afscheid te nemen.
"Vaarwel Icetail," fluisterde de leerling. "Samen met Windtail en Earthtail behoorden wij tot de Tail-leerlingen. Je hebt mijn leven twee keer gered. Je hebt dapper gestreden en mag nu uitrusten. We zien elkaar vast wel weer, maar nu is het jouw tijd van rust. Een gedachte zit niet alleen maar in je hoofd, maar soms ook in je hart."
Daarna stapte de Vuurleerling achteruit.
"Mijn medewaterleerling," Iceleaf glimlachte verdrietig naar de levenloze wolf. "We leken wel zussen, zoals de twee vuur, aarde en luchtleerlingen. Ik weet nu dat ik de Waterleerling ben die haar naam als Krijger zal ontvangen. Herinner je die prachtige momenten die wij samen doorbrengen?" Iceleaf begon al bijna te huilen. "Ik zal ze nooit vergeten," ze huilde half, maar lachte ook. "Ik zal je missen!"
De glimlach verdween en alleen de tranen bleven over. Samen gooiden de twee leerlingen hun kop in hun nek en huilden naar de hemel. Voor de andere wolven was dat het teken dat de leerling was gevonden.
Ze kwamen niet lang daarna ook aangerend. De HemelWolven vormden een halve cirkel om de gestorven leerling heen van achteren. Eén voor één namen de wolven afscheid. "Je was een geweldige leerling en hebt iedereen gered van deze aanval." Icefang stond voor haar leerling en had haar kop gebogen. "Zal jij over ons waken, Icetail?"
De mentor zette een paar stappen naar achteren. Daarna huilden alle wolven naar de hemel.

Icetail zag dit alles gebeuren en probeerde haar mentor aan te raken. Maar toen ze haar poot Icefang raakte, besefte ze dat haar poot gewoon dwars door de levende wolvin heen ging. Icetail zag hoe haar lichaam verdween en de wolven liepen weg. Toen zag Icetail dat zijzelf ook begon te vervagen. De wolven hadden haar laten gaan.
"NEE!" gilde ze. "WINDTAIL! ICELEAF! LAAT ME NIET GAAN!"
En dat was het moment dat ze helemaal was vervaagd. Icetail had zich volledig bij de WolvenHemel aangesloten.

~ "Jouw werk zit erop. Je hebt gedaan wat je kon en moest doen." ~
~Lightningsky, Zij die verwelkomt de nieuwe HemelWolven
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hiya Legendarische Lezers!
WHOA! TWEE HOOFDSTUKKEN IN TWEE DAGEN, IN VIERENTWINTIG UUR!
Dat is best knap, vind ik.
Aw, Icetail was geboren om te sterven, wat ben ik toch gemeen!
Alleen, ze stierf als een echte held.
Wie zullen de andere drie zijn die zich bij haar zullen voegen?
Herinner: vier leerlingen, één van elk element, zullen sterven voor Het Woud.
X— Silver Cat