Zie hierboven op de afbeelding: links Silverpaw en rechts Leafheart
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Na hun ontdekking hadden Icefang en Whirlwind nog gesproken over wat er gebeurt kon zijn. Daarna waren ze terug naar hun roedel gegaan. Whirlwind rende diep in gedachten terug. Daardoor was ze minder op haar hoede. Een enorme windvlaag en een grote tak waaide van de bomen af. Whirlwind kreeg hem bijna in haar gezicht, maar ze sprong lenig erover heen. Ik moet helder blijven! dwong ze zichzelf. Ik moet onnodige ongelukken vermijden!
Toen ze bijna bij haar roedel was schoot er iemand haar voorbij. "Darkfur!" riep Whirlwind verrast uit. "Is er iets?" de zwarte wolf draaide zich naar haar om. Whiteshine rende naar hen toe. "Goldeye's jongen zijn weg," zei ze gehaast. "we moeten ze vinden, voordat een roofdier dat doet!" Darkfur keek ernstig. "Dat verhaal mag zich absoluut niet herhalen!" zei hij. Whirlwind keek verbaast naar hem. Was dit dan al eerder gebeurt? vroeg ze zich af. Dat kon wel eens waar zijn, want Darkfur was al iets ouder dan zij, maar hoe wist Whiteshine dat? Ze was even oud als Whirlwind. Kennelijk had Darkfur het aan haar verteld. "We moeten er meteen achteraan!" concludeerde Whirlwind. "Kom op dan!" riep Darkfur en de drie wolven stormden weg.
Whirlwind proefde de lucht. "Hun geurspoor leidt daar naartoe!" wees ze. Ze renden verder naar het zuiden. Een kloof doemde voor hen op en ze keken zoekend naar beneden. Net voordat Whirlwind wilde opgeven, riep haar leider: "Daar! Daar zijn ze!" drie wolfjes hielden zich vast aan een tak. Die zou het niet lang meer houden, dacht Whirlwind. "Die tak houdt het niet lang meer voor!" riep Whiteshine. "Dat is toch logisch!" riep Darkfur. "Die wolven zijn niet het jongste nest van de roedel!"
het zou niet lang meer duren, voordat ze getraind zouden worden tot een volwassen wolf. Ze zouden bijvoorbeeld leren jagen en vechten. Wanneer er een nestje wolven werd geboren eindigden hun naam op 'paw'. Wanneer ze worden getraind, wordt het eind van hun naam 'leaf', behalve als die naam al voorkwam, dan werd de naam 'tail'. Als ze klaar zijn met hun training wordt hun naam voor de laatste keer veranderd. Dan kan er van alles achter komen.
Eén van de pups begon aan de tak te zwaaien. Whirlwind staarde ernaar. Wat deed die nou weer? Dat was hartstikke gevaarlijk! Een andere pup keek geschrokken. "Wat dwoe jwe?!" probeerde hij te roepen met de tak in zijn bek. De pup antwoordde niet en bleef doorgaan met zwaaien. Haar ijsblauwe ogen stonden vastberaden en haar zilverkleurige vacht glansde. Toen liet ze de tak met haar bek los en zwaaide haar voorpoten over de tak heen. Ze klauterde bovenop de tak en probeerde in balans te blijven. Toen zette ze zich af en lande op de kant. "Silverpaw!" Whirlwind keek de pup vol ongeloof aan. "Waarom deed je dat? Het had mis kunnen gaan! Je had zo in die kloof kunnen vallen!" de pup die Silverpaw werd genoemd, leek zich niets van die strengheid aan te trekken. "Of die tak was afgebroken!" piepte ze, Whirlwind terechtwijzend. "En dan had niemand dit overleefd!" Whirlwind was met stomheid geslagen. Een pup die haar terechtwees, dat gebeurde nooit! "We moeten de anderen helpen!" zei Darkfur, de twee wolven negerend. Whiteshine knikte kort. Whirlwind keek naar hen. "Oké," besloot ze. "we moeten..." ze werd afgebroken door Silverpaw. "Hé, kunnen we dit misschien gebruiken?" vroeg ze. Silverpaw had een liaan doorgebeten en had het naar de drie oudere wolven gebracht. "Goed gevonden, Silverpaw," loofde Whiteshine. "die kunnen we heel goed gebruiken." Silverpaws ogen begonnen te stralen voor al die lof. "Pak vast, jullie twee!" riep Darkfur met de liaan, die hij naar beneden had laten zakken, in zijn bek. De twee pups beten in de liaan en Whiteshine greep ook een deel vast. Samen trokken Whiteshine en Darkfur de twee pups naar boven. Silverpaw was ondertussen op een rots gesprongen en keek naar haar broertjes. Nou ja, zij waren eerder geboren dan zij. Op dat moment stormde Goldeye naar hen toe. Toen ze zag hoe haar twee pups omhoog werden getrokken werd ze helemaal gek. "Waar is Silverpaw?" riep ze hysterisch. Silverpaw sloeg haar ogen zuchtend ten hemel. "Oh WolvenHemel, red mij hier uit." zei ze. Toen kreeg Goldeye haar in het oog. Ze stormde op haar af en beukte daarmee haar leider omver. Ze greep Silverpaw in haar nekvel. Die begon meteen te protesteren. "Laat me los!" beet ze haar moeder boos toe. Goldeye luiterde, maar begon haar te bedelven met likken. "STOOOPP!" gilde Silverpaw woest uit. Whiteshine die een tikkeltje geïrriteerd opstond, zei: "Wanneer je pup stop zegt, stop dan ook." Goldeye keek haar woedend aan. "Sinds wanneer weet jij hoe het is om een pup bijna kwijt te raken?" Whiteshine werd razend. "Volgens mij heb jij er meer dan één!" siste de leider. "Maar deze was ik bijna kwijt!" riep Goldeye. "NIET WAAR!" schreeuwde Whiteshine. "Als Silverpaw niet van die tak was afgesprongen, waren die twee daar, de kloof in gevallen! Misschien ook wel als Silverpaw die liaan niet vond!" Whiteshine vouwde razend haar oren plat. "Ja ja, dat zal wel! Een pup die haar twee broers redt!" maar Goldeye liep wel naar haar andere twee pups toe. De ene was zwart met mooie bruine ogen en de ander was donkerbruin met ogen die hazelbruin van kleur waren. De twee pups drukten zich tegen hun moeder aan. Het lijken wel pasgeboren pups, dacht Silverpaw honend. En wat mijn moeder betreft? Zij behandelt ze ook als pasgeboren pups. "Brownpaw, Blackpaw, alles goed met jullie?" vroeg Goldeye bezorgd. Whiteshine die dit echter niet aan kon zien zei: "We gaan terug naar de roedel. Dáár zien we wel of alles goed met die twee is." ze zei expres twee, omdat met Silverpaw niets aan de hand was. "Drie, zul je bedoelen!" zei Goldeye. "Twee!" zei Silverpaw boos. Zo liepen ze terug naar de rest.
De wolf die voor de medicijnen zorgde, liep meteen naar hen toe. "Zij eerst!" besliste Silverpaw. Leafheart bekeek de twee met een frons. "Daar is niets mee aan de hand!" concludeerde ze. "Nu jij, Silverpaw." het was bijzonder dat de medicijnwolf de naam wist. Meestal wist ze dat pas, als ze hun tweede naam kregen. "Jullie moeten weg!" zei ze tegen haar moeder en broers. "Dat besluit jij niet!" siste haar moeder. "Goldeye," de medicijnwolf keek haar met een verharde blik aan. "doe wat ze zegt!" "Maar zij dan?" Goldeye wees naar Darkfur, Whirlwind en Whiteshine. "Laat Darkfur maar meegaan, als je dat zo graag wilt." Darkfur liep meteen weg. "Maar Whiteshine en Whirlwind mogen blijven." boos liep Goldeye weg met Blackpaw en Brownpaw. "Ik ben er klaar voor!" zei Silverpaw. De twee witte wolven keken toe. "Ik hoef je niet te onderzoeken voor je gezondheid," zei Leafheart. "je bent kerngezond, dat ziet iedereen." "Waarom wil je me dan hier hebben?" vroeg Silverpaw. "Ik wil je voor iets anders onderzoeken. Je bent namelijk heel anders dan je broertjes. En je bent veel intelligenter dan je moeder." Leafheart kreeg even een gemene blik in haar ogen. Whiteshine kreeg dezelfde blik in haar ogen. Leafheart murmelde wat in zichzelf, terwijl ze Silverpaw bekeek. Ze keek naar haar vacht en staart. "Bijzondere glans en een mooiere en vollere staart dan de andere pups." dat was wat Whirlwind verstond. "En dan de ogen. Ze hebben een glans die niet veel wolven hebben," murmelde Leafheart. Toen schoten haar ogen wijder open. Die glans of gloed, hoe je het ook mocht noemen, kwam haar heel bekend voor. Ze wist wat dat betekende. Elke medicijnwolf wist dat. "Leafheart?" vroeg Whiteshine. Leafheart schrok op uit haar gedachtes. "Nee, er is niets. Het zal niet lang meer duren, voordat ze getraind kan worden. Jullie kunnen gaan." de drie wolven lieten de medicijnwolf alleen achter.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hi, sorry dat het zo lang duurde, voordat ik een hoofdstuk plaatste. Ik heb echt heel veel toetsen. Ook was er iets mis gegaan. Ik hoop dat jullie het niet erg vonden, dat het iets langer dan anders duurde.
X— Silver Cat