Chapter 14
Haruka's POV
Isang linggo na ang lumipas since the underground battle where I just beat Brianna and her cronies to a pulp.
Fortunately, nandoon p, a sila sa ospital still recovering from broken bones and a couple of bruises I gave them. They might be coming back for maybe about a day or two but their lack of appearance doesn't mean the school is bitch-free, the whole goddamned school is crawling with sluts.
Why am I even here in the first place?......... Oh yeah I forgot......mission..... revenge....
Kasalukuyan kong binabaybay ang campus parking lot para maghanap ng parking space para sa sasakyan ko. Hindi ko hahayaang ipark lang basta basta ang isa kong baby na Lamborghini Veneno Roadster.
I narrowed my eyes trying to find the perfect spot at may nakita nga ako, nasa pinakadulo. Maluwag iyong space tsaka may puno sa tabi, providing a perfect shade for my car.
Mabilis kong minaneho ang sasakyan ko papunta dito nang may sumulpot na isang grupo ng babae sa gitna ng daan. They're a bunch of girls not to mention very slutty ones, wearing a ton of makeup and the shortest dresses I've ever seen. Nakaharang sila sa daan at parang may inaalilang babae.
Tss....... typical bitches.
Binusinahan ko sila para tumabi, pero di man lang pinansin, one girl looked up at my direction and raised a brow at me.
Peste, kung pwede lang sagasaan ang mga toh, kanina ko pa ginawa.
Since I'm not a patient person and not the type who waits until their fun is over, lumabas ako sa sasakyan ko at lumapit sa kanila.
I faked a cough and their eyes are on me, including the nerdy girl they were bullying which surprisingly looks familiar with her gigantic glasses and greasy hair, I mean, its a school for delinquent and criminals for Pete's sake, no offense but she obviously don't belong here, no wonder she always gets bullied.
"What? Gusto mo rin bang magaya sa kanya ha?! " sigaw ng isa sa kanila.
Di ko pinansin ang sinabi niya.
"Move out" I said monotonously.
She raised her brow, walking towards me and tried to push me but I didn't flinch. When she realized her strength wasn't good enough to sent me sprawling on the floor, nagsalita siya.
"Who the hell are you to order us around huh you bitch. We belong to high class kaya mas makapangyarihan kami. If I were you, wag mo kaming kakalabanin. "
Mahina akong napatawa, pang ilan ko na ba naririg ang katagang iyon simula nung pumasok ako dito?
"Yeah, low class ka lang. Di mo kami kaya. " segunda ng isa niyang kasama.
Low class and high class students differ from their uniform. Though pareho ang itsura nitong white polo at necktie na pinatungan ng coat tsaka checkered na skirt, gold ang buttones ng coat ng highclass habang silver naman sa lowclass.
Inilabas ko ang baril na nakatago sa likod ng ko tsaka tinutukan sila.
" Let me rephrase that...Move out of my way or die, your choice"
Natakot naman sila and they immediately scrambled off but the nerdy girl remained frozen on her knees. Humihikbi parin siya sa kinasasadlakan niya.
"That includes you too" sabi ko sa kanya.
"*sob* Wala na akong pakialam, p....patayin mo *sob* nalang ako, tutal wala na man akong si...silbi*sob*" she said looking at me perhaps begging me to end her pathetic life.
"I have no time to listen to your self-pity. Hindi ako nagbibiro, move or your brain will be scattered in this very pavement"
Of course I'm bluffing. If I was planning to kill them, kanina ko pa iyon ginawa at malamang nilalangaw na ang mga bangkay nila ngayon.
Napahilot ako sa sentido ko, if this girl won't budge then I'll do it myself, nagsisimula ng magdatingan ang mga sasakyan and soon enough baka maagawan pa ako ng pwesto.
Hinawakan ko ang coat niya and then I dragged her away from the lane, di naman siya pumalag.
"Haru-chan! Good morni-- Oh ano naman yang ginagawa mo?" Sabi ni Raven na bigla nalang sumulpot sa kung saan
Lumapit siya sa amin at binigyang pansin yung bitbit kong nerd.
"Oh, Haru-chan umagang umaga nambubully ka, just look at her, tsk tsk tsk di ka na naawa...ang cute nya pa naman oh, ang liit liit" she said pinching the nerd's cheeks.
I just rolled my eyes at her.
"Do me a favor and just shut up and drag this girl out of the way so I can park my car. " sabi ko at pumasok sa sasakyan ko para paandarin.
Sumunod naman siya ay dahan dahang inalalayan yung babae.
Dali-dali kong ipinark ang sasakyan ko.
Hindi ko na sila hinintay pa and walked off to my class. Moments later ay dumating din si Raven kasunod ang professor namin at nagsimula ang klase.
............
Lunch break came at pumunta na din kami sa cafeteria, nakagawian na namin ni Raven na paglunch ay ako ang mag-oorder at siya ang mamimili ng table.
Pagkatapos kong bumili ng pagkain ay hinanap ko na siya.
I walked off towards her and as I got nearer napansin kong may kasama pala siya, nakaharap sa akin ang likod niya kaya hindi ko siya nakilala agad.
When I got there, that's when I realized that she was the nerd from earlier.
"What is she doing here?" kunot noo kong tanong.
"Sa kanya itong table, dito tayo uupo para may kasama naman siya. "
"Let's find another table. Nasobrahan ka na sa pagkaFC, flat chested na nga feeling close pa."
"Oh come on Haru-chan I'm just being friendly tsaka anong flat? Sarili mo yata pinariringgan mo eh. " sabi niya and pouted her lips.
Hindi na ako nagsalita at umupo nalang.
Our lunch turned out to be the same as usual, with Raven bickering about anything under the sun and me not caring. Di ko na din pinansin ang babaeng kasama namin.
I don't like weak people and she's not an exception.
Minsan tinitignan ko lang ang nerd, palagi lang itong nakayuko at tumatango lang sa mga sinasabi ni Raven.
"Oo nga pala, kanina pa ako, salita ng salita dito di ko pa pala alam pangalan mo, ano nga ba?" sabi ni Raven habang sumusubo sa pagkain niya.
"Uhmm..ah..i..its Cassiopeia Ramirez" pautal niyang sabi.
"Wow, ang ganda ng pangalan mo, pero mas gusto kong tawagin kang Cass or Cassie, ang haba eh. Ako pala si Raven Dimagiba ito naman si Haruka Furuyuki, simula ngayon kaibigan mo na kami" nakangiting sabi nito.
Nanlaki naman ang mata niya.
"T...talaga?!" nakita kong sumaya yung mukha niya.
Napatingin ito sa gawi ko pero wala lang akong reaksyon.
That doesn't mean yes...but that doesn't mean no either.
RRRRRRIIIIIINNNNNGGGGGG!!!!
That means lunch break is done and time for our class.
Walang paalam paalam, tumayo na ako at lumabas na sa cafeteria , narinig ko naman si Raven na nagpaalam sa kanya. Raven caught up to me and we both went to our classroom.
Madaling natapos ang klase. By the time class was over, we both went our separate ways, naunang umuwi si Raven.
I just wandered off the school premises, thinking over many things and eventually head home.
Habang pauwi na ako nagpapasyahan kong lumuhis ng daan dahil nagbago ang isip ko. I don't want to go home yet.
I was on the road nang mapansin kong may isang babaeng parang pinapalibutan ng mga lalaki at may isa pang nakatutok sa kanya ng kutsilyo.
Mukhang napadpad na naman ako doon sa lugar na una kong napuntahan the day I arrived at this country. Yung naubusan ako mg gasolina.
Napansin ko yung babaeng pinalibutan. The girl was familiar that's when It came to me...
May balat ba sa puwet ang babaeng to at palaging sinusundan ng disgrasya.
The girl was no other than the nerd known as Cassiopeia Ramirez.
She was the very same girl who was almost raped a long time ago in which if I didn't interfere would be dead by then.
No wonder she was so familiar to me.
Inihinto ko yung sasakyan ko at pinakiramdaman ang paligid.
Wala masyadong dumadaang sasakyan dito at yung mga bahay bahay ay sarado.
There are about 4 goons surrounding her, luckily isa lang ang may hawak na kutsilyo.
I don't know but I found myself getting out my car and running to her rescue.
Tch. I don't have time for this.
I quickly knocked out the person with the weapon by punching him hard on his face.
The rest of them were still too shocked from what happened so I used it to my advantage and knocked out the 3 remaining bastards as soon as I can.
Matapos mapatumba ko silang lahat ay nagsitakbuhang na ang mga duwag, tanging iyak at hikbi niya lang ang maririnig.
Kinuha ko sa bulsa ko yung panyo ko at ihinagis sa kanya.
"Do me a favor and shut your fucking mouth and stop crying, it's the least you could do for saving your ass"
Napatigil siya sa pag-iyak at napatingin sa akin. Tanging hikbi nalang ang nanatili.
"Sa-salamat" sabi niya habang pinupunasan ang mukha niya.
Naglakad na ako papunta sa sasakyan ko. I was about to open the door when I noticed that she was still nailed to the ground not moving an inch.
I sighed and walked up to her.
"Ano pang hinihintay mo, get in my car before I change my mind"
"H-huwag n-na--------" I cut her off
"What? Do I have to drag you myself again?" sabi ko
Agad siyang sumakay sa sasakyan ko, I asked for her address and went off.
✂️~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Author's note
Thanks for every readers who had voted, commented and put my story on their reading lists. ^_^ V
ALABYU!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top