Kasalukuyan akong naglalakad ngayon papunta sa room. I'm pretty excited about Raven going to school here, who new what mess we'd stir up while staying here.

Pumasok na ako sa room namin at umupo sa inupuan ko kahapon, luckily no annoying Miss Brianna Von Schiller showed up.

Hindi na niya ako ginugulo tungkol sa upuang pinag aagawan namin but she would still annoy me in the most possible ways.

Lumipas ang ilang minuto ay napuno na ang room at nagsidatingan na ang mga estudyante tsaka dumating na ang prof.

"Good mornin' class we have a new student today, again"

Nagsiingayan ang buong klase.

"Come on in Miss Dimagiba"

Pagak akong napatawa sa pangalan. Ano bang nasa isip nang babaeng ito?

Moments later ay pumunta sa harapan si Raven.

"Magandang umaga sa inyo, ako ay si Raven Dimagiba galing sa probinsiya, nice to meet you" sabi niya at nagbow. She's wearing a t shirt na pinatungan ng jacket tsaka isang mahabang palda na halos sasayad na sa sahig.

Sa ilang taong pagkakakilala ko kay Raven,  alam ko talagang may pagkasaltik to sa utak, kung ano ano lang ang naiisip. She loves disguises and roleplaying at talagang pinanagutan niya talaga ang get up niya ngayon.

She got some reactions from the crowd, mostly girls. Naghahagikgikan sila sa kanilang upuan,  probably making fun of her.

"Eeew look she's a promdi"

"Look oh, kadiri"

"Eeew, why is she in our class baka mahawa tayo kayucky niya"

"She is so baduy, like duh"

And many more, though the boys didn't pretty much make a big deal out of it, iyong mga maarte lang talaga.

"Class quiet! Miss Dimagiba please take the seat at the back next Miss Furuyuki, the one next to the window" sabi niya at sinunuod naman niya ito.

Pag-upo niya ay tiningnan niya ako nagtaas baba pa ng kilay sa akin.

And the teacher proceeded on discussing his ever boring lessons at katulad nang nakagawian ay natulog lang ako.

Pagkatapos ng klase lumabas na ang mga tao at kakaunti nalang ang natira including us.

"So 'Miss Dimagiba' how did you get into this section?" she looked at me and smirked.

"The same way you did Miss Furuyuki." she said copying my tone at bigla siyang tumawa.

Baliw nga talaga.

She was laughing her heart out kaya napatingin ang ibang mga kaklase sa kanya. Yung iba ay sinamaan siya ng tingin pero di man lang niya pinansin.

Maya maya linapitan kami ng grupo ng limang babae,  iyong palaging umaaligid kay Brianna,  ang mga kampon ng kadiliman.

"Well well well, look who made company, the freak girl and the probinsyana, what an amazing duo haha"

Nagtawanan naman sila.

"Haha your very compatible, the trash and another trash best to put them in the trash can." sabi nang isa sa kanila tsaka muli ay nagtawanan na naman.

Tumayo na ako para sana ay lumabas na sa room pero hinarangan nila ako.

"Just because wala si Brianna ngayon ay umaangaas ka na. Wag na wag kang magkamaling banggain kami, we're gonna make your life a living hell." sabi pa nung umaastang lider sa kanila.

"Get the fuck out of my way." malamig kong sabi.

"Sa tingin mo ba matitinag kami---"

"Listen, while you can make my life a living hell,  I can end your slutty little lives and send you to hell so why don't you shut those fucking mouth of yours and we all get a happy ending." mahaba kong sabi, probably the longest words I said.

Nanatili silang walang kibo kaya, linampasan ko sila at lumabas na, sumabay na rin si Raven sa akin.

"Ghaad Haru-chan I thought I am studying in a bitch free-room but I guess I was wrong"

"You should meet their leader" I am actually referring to the great Brianna Von Schiller.

"Never dreamt of it haha, tara show me where the cafeteria is, kumakalam na ang sikmura ko. " sabi niya

"Tss, tara na" I said at dinala ang bag ko and led her to the cafeteria.

"Wow! ang lawak talaga at ang sarap ng pagkain  " sabi niya na parang batang naligaw sa isang grocery mall.

"Go ahead and get us some vacant seats, I'll order some foods for us " sabi ko at pumila na

Hinayaan ko na siya at namili na ng pwedeng kainin ngayon....

Matapos ang limang minuto, sa wakas ay nakabili na din ako ng pagkain.

Ang bagal kasi nung taong nauna pa sa akin, ang tagal pumili tapos ang rami pa, tss.

I was really trying hard not to reach for my dagger hidden underneath my uniform and stick it to his throat.

Hinanap ko na si Raven dala dala ang pagkain pero pagkahanap ko sa kanya ay pinapaligiran nanaman siya ng isang grupo, at ang malas nga naman kung makadikit parang bubble gum. May kasagutan si Raven na mga babae at di na ako magtataka kung sino ang mga iyon. Walang iba kundi ang mga kampon ng kadiliman.

"Anong problema?Asan ang uupuan natin? " tanong ko

"Yun nga ang problema eh" sabi niya habang napakamot ng batok.

"Bakit?"

"Inagaw nila" sabi niya sabay turo sa mga grupo ng mga babaeng nagtatawanan.

And the odds are really against us, it was the bitch club with its founder Brianna, saan naman kaya ito galing? Nagcutting at nakipaglandian no doubt.

"Let's just get another seat " sabi ko sa kay Raven, not wanting to get into trouble.

Tumango naman siya sa akin.

Di pa man kami nakalalayo ay tinawag nanaman nila kami.

"Oh look who just made friends, bagay kayo magsama, mga pakalat kalat na basura" sabi ni Brianna

"Yeah right Brianna, that what we've been trying tell you, they're so bagay together, both an an eyesore na kailangan ibasura" sabi ng kasama niya at nagtawanan.

I just clenched my jaw to control my anger, these annoying bitches are starting to get in my nerves.

"Raven, tara na, lalamig na yung pagkain" I said calmly at tinalikuran sila.

"Hey! Have your parents ever taught you manners, were not yet done talking to you"

Mas lalong nadagdagan ang init ng ulo ko sa sinabi niya. Sa lahat ng ayaw ko ay iyong dinadamay ang mga taong importante sa akin,  lalo na iyung patay. The parent topic have always been an untouchable subject.

"What?" kalma kong sabi kahit gustong gusto ko nang pugutan ang mga toh.

I always kill the things that annoy me and the reason why I'm holding back from slitting their throats is because I respect Otousan's wishes not to kill anyone unnecessarily.

Kung ako pa ang masusunod, matagal nang sumunod sa impyerno ang mga malanding ito sunod sa Serverus Gang.

"So as I was saying, both of you do not belong here, you belong to the trash can where the rest of your kinds are, bagay kayo sa mga basurang nandoon, " sabi niya at itinaas ang hawak niyang baso sa ulo ko. Unti unting tumulo sa ulo ko ang tubig hanggang sa umagos sa mukha ko.

All the time, I kept a blank face, gusto kong ipakita sa kanya na wala lang to saakin.

"Are you done? " I asked still in a monotonous tone.

Nabigla lang siya.

"Why aren't you crying?"

Binitiwan ko yung tray at hinila na si Raven palabas sa cafeteria

Pagkapunta namin sa isang tahimik na lugar ay tumigil siya.

"wow, Haru-chan it's so unlike you, akalo ka talaga pupugutan mo na ang mga bruhang yun" sabi ni Raven.

Sa halip na magsalita sa sinabi niya ay I just gave her a mischievous grin.

"You're not gonna let this off the hook are you? " sabi niya na may halong excitement.

Nginitian ko siya.

"Have you ever heard of the place called underground society? "