Ria's POV

Whaaat theee fuuuu.

I didn't expect wearing my uniform again would turn out so uncomfortable as shit.

Kanina pa ako nasa kwarto ko. Most of the time I spent looking at myself in front of the mirror.

I sighed. Wala na akong magagawa. Balik klase na kasi kami.

Magkasabay kaming lumabas ni Cesia. Suot-suot rin niya yung uniform niya.

"Asan si Jamie?" tanong ko.

"Di pa tapos sa pagbibihis." sagot niya.

Napagdesisyunan naming mag additional rooms at the end of the year nalang kaya habang wala pang extra rooms, dun muna mag s-stay si Jamie sa kwarto ni Cesia at si Sebastian dun kay Chase.

"Teka. Kung mag half day ka kaya? Halatang hung-over ka pa eh." ani Cesia while studying my face.

Umiling ako.

"Diba nalasing ka rin kagabi?"

Hindi siya nakasagot sa tanong ko. Instead, namula lang yung pisngi niya.

"Hey... wanna eat ice cream?" aya ko sa kanya nang napansin kong hindi pa lumalabas yung iba.

Dumiretso ako sa kitchen saka kinuha ang isang gallon ng mint-chocolate ice cream mula sa freezer.

Tumabi ako sa kanya na nakaupo sa salas, nanonood ng TV.

"Ano nga pala subject natin ngayon?" nag scoop ako ng ice cream.

"Uhh... Semideus." sagot niya.

I don't know what happened pero nakita ko nalang ang sarili ko na nanonood ng PPG dahil kay Art. Katabi ko si Kara na kumakain rin ng ice cream pati sina Chase at Dio na naghahati sa chips na nakalatay sa mesa.

"Anong oras na?" tanong ko kay Kara.

"we're 30 minutes late."

Dahil sa sinabi niya, natapon ko ang ice cream sa mesa saka tumayo.

"Late na tayo Alphas!" anunsyo ko sa harap nila.

•••

"Oh wow. I didn't know you'd be present." puna ni Sir Glen habang hinihimas-himas ang owl niya.

Buti naman at buhay pa ang hayop na'to. Naalala ko kasi ang nangyari nang ginamit sila ni Kaye.

Sa pagkakaalam ko, lahat ng natira sa massacre eh nakatago. Not literally pero the school is keeping them. Naging endangered na sila pagkatapos ng nangyari.

I also believe they did it for the sake of the goddess Athena's favor. Sacred pa naman ang owls dito kaya naiiba sila sa ordinary owls. All animals here are sacred and blessed by the gods.

"I heard there are new students?" Bakas ang sabik sa boses niya.

"They're still at the office." sagot ko.

Tumango siya.

"I wonder why... andami nyo ngayon. The school is lucky to have an abundant amount of direct descendants of the Olympians." aniya at isa-isa kaming tinignan.

"Nevertheless, let's continue shall we?" umatras siya.

Mayamaya, napaatras din kami dahil sa biglaang pag iba ng paligid.

Trance.

The whole world went black. I cannot see even the faintest of light.

"Heeeelllooooo" narinig ko ang pag echo ng boses ni Art.

"Kara?" nagsimula na akong maglakad.

"Oomf!" napatigil ako nang may nabangga ako.

"I-it's me.." narinig ko ang boses ni Kara.

Hinipo-hipo ko yung noo ko. Naramdaman kong may humila sakin patayo.

"well shit." napamura ako. Wala kasi akong nakikita.

"At the center is a piece of a stone." nakuha ni Sir Glen ang atensyon ko.

"Astraea, the virgin goddess of innocence and purity, daughter of Astraeus and Eos." nagsimula na siyang mag lecture. "the celestial virgin, have fled the world to become the constellation of Virgo due to the mortals' wickedness."

Nakatayo lang ako habang nakikinig. Hindi ko na rin alam kung nasan si Kara. Naramdaman ko nalang na naglakad siya papalayo.

"A few years ago, the academy witnessed the most beautiful meteor shower under her constellation. We later discovered that the goddess sent us three stones during that night."

"Are you saying that you're giving one of the stones for free?" nag echo ang boses ko.

"Yes. The stones are actually real wishing stars. But Astraea will only grant a wish from the purest of heart..."

I would die to get that stone.

"The Academy have used two of the stones. There's only one left and it's the one at the center. Be careful in using the stone though, once you get your wish, the stone will destroy itself."

So... if makukuha ko ang stone na'yan, I can get one wish. Well damn. That's good enough for me.

I stepped forward when suddenly, natapon ako papalayo.

"Sinong may gawa nun?!" hiyaw ko.

"Cesia! You need to be careful with your weapon." boses ni Dio ang narinig ko.

"S-sorry... di ko kasi kayo nakikita eh..." mahina ang boses niya.

"Teka... oo nga! Ang unfair lang eh. Ang dilim dilim lang! Lah. Ang swerte siguro ni Cal. Professional pa naman siya dito..." matinis na boses ni Art ang sunod kong narinig.

"Who says Cal is on your team?" kumunot ang noo ko nang marinig ang sinabi ni Sir.

"Siya ang gagawin kong defense or tagabantay ng bato. He didn't want the stone afterall."

Okay. Ang daming catch. We're blind and we have to fight Cal.

"Now. Think of the dome as a black hole. You can use your power only for a short span of time because the more you use energy from your abilities, the faster you will get drained."

Idagdag mo pa 'yang sinabi niya.

"Can we just start already?!" nakapameywang ako.

"Okay then."

Biglang bumigat ang katawan ko.

Shit. Totoo nga ang sinasabi niya na unti-unti kaming dinidrain sa loob.

"It is important that you learn how to work together even when you can't see each other." boses ni Sir Glen ang nag eecho.

Oo nga. Gets na namin. So kindly shut the fuck up.

Kahit wala akong nakikita, kung saan-saan ako tumitingin. Hanggang sa mahagilap ko ang kaunting liwanag.

"Art! Stop wasting your energy." narinig kong sigaw ni Dio.

"Ha? Wala naman akong pakialam eh basta ang mahalaga, nakikita nyo ako." tinaas niya ang kamay niyang nagliliwanag.

"Everyone! gather around Art." utos ni Kara.

Sumunod rin ako.

Nang biglang may humatak sa'kin papalayo. Gayundin, nawala na ang liwanag na nagmumula kay Art.

"Cal..." napailing ako.

Nakarinig ako ng footsteps sa likod ko. "sino yan?"

Matagal ko ring narinig ang pamilyar na boses niya.

"isummon mo yung favorite weapon mo." bulong niya sa'kin.

Napangiti ako at sinummon ang nag aapoy kong espada.

Energy at light emitted from our abilities lang ang kayang higupin ng black hole. Walang sinabi na energy at light galing sa weapons namin.

This is Semideus afterall... not PE.

Though, nararamdaman ko na ang pagbigat ng kamay ko. Energy din yung pagsummon ko ng espada.

Holding this sword requires no ability. Ang pagsummon lang talaga.

"Ria..."

"mmm?"

"Inuutusan kita. Tignan mo kami."

"what do you mean?"

"nasa harap mo kami ngayon"

Suddenly, unti-unti ko na silang nakikita na nakatayo sa harap ko.

"Cesia is the only demigod that knows how to use a trance. In fact, she is stronger than the trance." nakangiting sambit ni Kara.

Tinignan ko siya. For another time, napamangha na naman ako sa babaeng 'to.

A daughter of Ahprodite.

Bigla akong kinabahan.

Kung ganito kalakas ang abilities niya...

ano nalang kaya pag nag-iba na ang kulay ng mga mata niya?