Chapter 6: A Roller Coaster Ride

Matured Content

═════◈♔◈═════

Ito na yata ang pinakapangit na araw sa buhay ko.

Ngayong araw ako lilipat sa palasyo, nasa karwahe ako ngayon at binabasa ang mga detalye na maaaring mangyari sa araw na ito. Bagamat hindi na ako umaasa na may magiging pamilyar pangyayari dahil wala naman itong pangyayari na ito sa talaarawan ko. Dalawang bagahe ng damit ang aking dala pati na rin ang rapier na binigay sa akin ni Alexander.

Samantalang malaki ang pagbabago sa aking paggamit ng espada, bagamat palaging abala sina Cayden at Carsten upang Makita iyon maging ang mga squire. Batid kong naghahanda sila sa nalalapit na pagsugod ng mga rebelde.

Nang tumigil ang karwahe ay agad naman akong tinulungan ng kutsero na makababa. Kinukha nito ang aking mga bagahe at nilahad iyon sa mga naghihintay sa aking mga alalay ng royal family. Tahimik akong sumunod sa kanila habang bitbit ko ang kuwaderno sa aking palad. Dumiretso kami sa likuran na gusali kung saan namamalagi ang mga silid ng mga miyembro ng royal family, samantalang ang unang gusali na laging bumubungad sa lahat ay ang tanggapan ng mga panauhin, nando’n din ang mga opisina nina Nikolai at ang trono ng Mahal na Hari at Mahal na Reyna.

Nang makapasok kami sa palasyo, ang makikintab na sahig at kisame ang bumungad sa akin. May kumikinang na mga ginto ang kisame maging iba’t-ibang imahe ang nakapinta ro’n. Agaw pansin din ang napakalaking chandelier na bumabagay sa kabuuan ng salas.

Sa gitnang bahagi ng pader ay madalawang hagdan na magkasalubong sa gitna kung saan sa pinakamalaking hakbangan nito ay masisilayan na mabuti ang litrato ng kasalukuyang hari at reyna, maging ang batang si Nikolai. Nang umakyat kami ay halos mamangha ako dahil sa pasilyo, nakapaskil ang mga larawan ng mga nagdaan na hari ngunit nang makarating kami sa dulo ay kapansin-pansin na tila may inalis na larawan do’n.

“Binibining Clarabelle, narito po ang silid na iyong tutuluyan.” Ginawi ako ng babae sa loob ng silid at halos mapangiwi ako dahil sa ubod ng laki nito at sa sama ng kutob ko ngayon.

Nang magpaalam ang katulong sa akin ay saka ko lamang nausisa ang buong paligid. Malinis ang paligid dahil ito ay nababalot ng kulay puting pintura, ang tanging nagbibigay ng ibang kulay rito ay ang gintong disensyo ng napakalaking kama at ang napakalaking salamin nakadikit sa pader na napalilibutan ng gintong bakal na detalyadong ukit. Sa kabilang bahagi ay may aklatan at lamesa, na katapat ang isang ubod ng laking cabinet.

Napansin kong kailangan ng susi ang isang bahagi ng cabinet kaya’t sa nabbuksan na parte ko nilagay ang mga gamit ko. Inaayos ko rin ang aking mga damit maging mga pantulog na aking pinatahi sa aming personal na mananahi. Tinago ko rin kuwaderno sa ilalim ng aking mga damit.

Ni-lock ko ang pinto saka ako nagpalit ng pantulog upang maging komportable ko. Nang pinadausdos ko ang aking daliri sa bookshelf, napansin ko na tila puro ukol sa politika at babasahin para sa ekonomiya ang naroroon. Dulot na rin siguro ng maaga kong paggising ay nakaramdam ako ng pagod at kahit na masama ang kutob ko sa may-ari ng silid na ito ay nahiga at natulog pa rin ako sa kama.

═════◈♔◈═════

Tila may isang kilita sa aking leeg ang gumising sa diwa ko. Marahan akong humikab at dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko, nang bumungad sa akin ang lalaking nakangisi ay agad ko itong nasuntok sa mukha.

“Kakaiba talaga…” Bulong niya habang hinihimas ang kaniyang ilong na pinakanapuruhan ko, “Napakaganda ng iyong pagbati.”

Pailing-iling na tumalikod sa akin si Nikolai saka dumiretso sa cabinet at binuksan iyon gamit ang susi na kinuha niya mula sa kaniyang bulsa. Walang pasabi niyang hinubad ang kaniyang pang-itaas at nang mapansin niyang nakatingin ako sa kaniya ay nginisian niya ako.

At imbes na magpalit ng damit si gago ay tumungo sa aking direksyon habang may ngisi na hindi mabubura sa kaniyang labi, “Oh?”

“Oh? Mukha kang tanga,” barumbadong sambit ko.

Natatawa siyang tumabi sa akin habang kumikislap ang mga mata niya, “Hawak na. Nahiya ka pa e.” Patukoy niya sa kaniyang abs na hindi naman nakabubusog.

“Tanga ka?” Tanong ko dahilan upang pitikin niya ang noo ko. Luh, akala mo’y nakakatuwa s’ya.

“Wala ba talaga akong epekto sa’yo?”

“Wala e,” nakangiti kong sambit.

Nagulat ako ng bigla na lamang niya akong sinandal sa kama, hawak niya ang aking mga kamay mula sa itaas. At tila napakabilis ng pagbabago sa sistema niya, kung kanina tila napakapilyo niya, ngayon ay tila nag-aapoy ang mga mata niyang nakatingin sa akin.

Dahan-dahan siyang lumapit sa aking tainga, “At ngayon… Sisiguraduhin kong hindi ako muling mabibitin.”

At bago pa man ako makapagreklamo ay siniil niya ako sa isang mainit na halik, sinisid niya ang loob nito na tila’y may inaasam siyang makita. Saglit siyang tumigil at kinagat ang aking pangibabang labi dahilan upang manginig ako. Marahan niyang sinukbit ang mga braso ko sa kaniyang batok saka muling bumalik sa kaniyang ginagawa kanina.

Mas lalong humigpit ang pagkakapit ko sa kanya nang bumaba ang labi n’ya sa aking panga hanggang sa aking leeg. Dumausdos sa aking leeg at nagbigay ng kakaibang kiliti ang mainit niyang hininga, “Napakaganda ng iyong kasuotan, Lady Marquez…”

Nag-umpisang maglakbay ang kaniyang palad sa aking tiyan, marahan niya itong hinaplos bago niya tuluyan na pinasok ang kaniyang kamay sa loob ng aking damit dahilan upang mapaungol ako.

Tangina naman, Clarabelle.

Saglit bumungisngis na tila nasisiyahan sa kaniyang naririnig, nang bumalik siya sa aking labi ay hindi ko na napigilan ang sumabay sa kaniyang ritmo. At habang tumatagal ay mas lalong tumataas ang kaniyang kamay hanggang sa masakop na nito ang isa mga dibdib ko.

“Ah…” Muli siyang bumaba sa akin leeg hanggang sa tinanggal niya ang aking pang-itaas at pinaulanan ng halik ang aking dibdib. Saglit akong napaiktad ng kagatin n’ya, “Ni… Nikolai…”

Tila ako’y nabibingi sa sarili kong boses dahil sa kakaibang pakiramdam ko. Nilalaro niya ang aking dibdib gamit ang kaniyang dila, samantalang hinahaplos ng kaniyang kamay ang aking hita. Nang mapagod siya sa aking dibdib ay tinungkod niya ang kaniyang mga palad sa kama at pinagmasdan ako.

Dahan-dahan na tumungo ang kaniyang paningin sa kaniyang sandata na nakasaludo na, saglit akong napalunok dahil sa kakaibang kaba na bigla na lamang naipon sa aking loob. At kahit na may init akong nararamdaman sa aking ngayon ay kailangan kong mapigilan ang bagay na ito.

Muli niyang sinunggaban ang aking dibdib habang marahas niyang tinatanggal ang kaniyang pambaba.

“Ni—nikolai…”

Nang tumigil siya, ang mapupungay niyang mga mata ay tumitig sa akin, “Hindi ko na kaya…” nilabas niya ang kabuuan niya habang nakatingin sa akin na punong-puno ng pagnanais.

Kagat-labi akong tumingin sa kaniya saka ko marahas na pinikit ang aking mga mata, nang maramdaman ko ang kaniyang paglapit ay hinawakan ko ang kaniyang balikat upang pigilan siya at muli kong minulat ang aking mga mata.

“Hindi pa ako handa, Nikolai…” Nangungusap na bulong ko.

Tila dismayado siyang tumingin sa ‘kin kasabay nito ang pagbuntong hininga n’ya. Hinalikan niya ang aking noo at binagsak ang sarili sa kabilang bahagi ng kama, nang balakin ko siyang lingunin ay niyakap niya ako mula sa likod habang may kumot na kasama.

“Salamat…” Salamat dahil napigilan pa.

Siniksik niya ang kaniyang ulo sa aking leeg at mabilis na humalik do’n, “Babawi na lang ako pagkatapos ng ating kasal,” natatawa niyang bulong.

Dahan-dahan kong pinikit ang mga mata, muling kinain ng pagod ang aking sistema at mabuti na lamang dahil hindi pinagpilitan ng prinsipe ang kaniyang sarili kaya’t maluwag ang aking pakiramdam.

“Clarabelle… kung wala akong epekto sa’yo, kabaligtaran naman ang sa akin.”

#