Chapter 2
Patuloy lang ako sa paghikbi habang yakap ko ang mga tuhod ko. Ilang sandali lang may narinig akong mga yabag ng paa na paakat dito. Inangat ko ang ulo ko para makita kung sino iyon, at iniluwa ng pinto ang isang lalaki. Fairness, guwapo siya, maputi, matangkad. Okay lang.
"Oh! Bakit may tao rito?" tanong niya sa akin.
Kailangan pa bang itanong 'yan?
"Hoy! Narinig mo ko?" Napaka bastos naman ng isang ito.
Tumango lang ako habang nakatitig sa kanya.
"Bakit ka nandito ha!?" hindi ko siya sinagot, imbis ay tinitigan ko lang siya.
"Hoy!"
Pinunasan ko muna ang mata ko bago sumagot. "Wala lang. bakit ba?" ibinalik ko lang naman sa kanya ang tanong niya.
"Bawal ka dito, hindi mo ba alam kung kaninong tambayan ito?"
"So?"
"Aish!... Hoy! Fire! Lumabas ka nga, kung ayaw mong masaktan."
"Weh? Dapat na ba akong matakot?"
May narinig uli akong mga yabag ng paa, mukhang marami silang paakyat dito.
Napalingon kaming dalawa sa pinto, at iniluwa nito ang tatlo pang lalaki. Here we go again!
People! Meet the Four Natures. Yan ang tawag nila sa mga sarili nila. Ew! Baduy!
"Of course!"
"Oh! Tambayan pala ito ng Furnitures?" pang-iinis ko.
"S-shut up!" inis na sigaw ni Sam.
Tumayo na ako at lumapit sa kanya. " Naiinis ka na ba?" pabulong kong tanong.
"No I'm not."
"Yes, you do."
Sinipat ko siya mula ulo hanggang paa tapos inirapan siya. "I win." Tapos ay iniwan na silang apat sa rooftop.
Yung apat na yun na kung tawagin ay Four Natures ay ang pinaka guwapo DAW na mga kalalakihan ng school. Sina ay si :
Name: Jacob Raven
Age: 17
Year level: 2nd year college
Name: Neil jon Joseph
Age: 20
Year level: 4th year college
Name: Charles kyle Lee
Age: 19
Year level: 3rd year college
Name: Slater Anthony Memoir
Age: 21
Year level: 4th year college
Bakit ko sila kilala? Dahil sila lang naman ang sumira ng katahimikan ko sa mundong ito.
Nagsimula ito last semester.
Flashback:
"My gosh! Four Natures are coming!"
"Kyyaaahhh! How do I look like!?"
"KKYYYAAAAHHH!!!"
Tila mga overripe na kamatis sa sobrang pula ang mga babae sa daan sa tuwing nakikita ang Furnitures na yan.
Para sa akin sa panglabas lang sila guwapo, dahil kahit kailan hindi naging maganda ang ugali ng mga iyan. Lalo na yung leader nila, si Sam. Oh! Hindi, silang lahat pala.
Isang araw, late akong pumasok ng school dahil sa buwis*t na panghohostage ng isang lalaki sa bus. Nag accelerate ako. Nag aaccelerate lang ako paglate na ako sa school. Sa sobrang pagmamadali ko, hindi ko napansin ang apat na lalaking naglalakad sa gitna ng corridor. Like hello? Class hours na, sino bang mag-iisip na may tao pala sa corridor ng ganung oras.
Lumagapak ang mukha ng lalaking nasa gilid. Ganito kasi pattern ng paglalakad nila that time:
Ako<<< Sam Neil Jacob Charles
Kaya naman na bangga ko si Sam dahil siya yung nasa labas.
I stopped running. Nagulat nga sila sa akin eh. Buti nga mahihina ang mga utak ng mag yun.
"N-naku, hala sorry!" Nasa mabait akong tono nang nagsalita ako.
Hinay-hinay niyang inangat ang mukha niya mula sa sahig.
"Tsk,tsk wrong person Lady." Sabi ng lalaking katabi niya, na kung huhusgahan ko, siya na ata ang pinaka disente sa kanila. And that man was Neil.
Humarap ako sa kanila at nagbow bilang tanda ng pagrespeto. "Sorry talaga ha, nagmamadali kasi ako eh."
"Teka, saan ka ba galing? Bakit parang hangin ka kun-" Takang tanong ng lalaking simple lang ang dating, yung tipong mukha lang sapat na. Siya si Charles
"Ah! Galing ako sa pintong yan. Sorry ha." Pagpapalusot ko.
Pero kitang-kita parin sa mga mata niya ang pagkalito.
"You!" Galit na sigaw ng lalaking nabangga ko sabay turo sa mukha ko.
"Me?" Paguulit ko habang nakaturo sa sarili ko.
"Yes! You!! Are you blind!?" Inis at galit niyang sabi. Grabe ang lakas niyang sumigaw.
"am I? sa tingin mo?" I answered him sarcastically. Nag-sorry na nga dba?
"Whoa!!" The boys up roared.
"You're f*cking the wrong person, miss." Sabi nung bad boy, siya naman si Jacob.
"What!?" Gulat kong tanong.
I'm f*cking this person?
Tanong ko sa sarili ko. Nang maalala ko na universal word nga pala ang F*ck. You can use it whatever you want. Tch.
"Men! She's too innocent."-Neil
"No! I know what you mean." Coz for me, innocence is idiocy. And I'm not into extreme stupidity.
"Innocent huh..." dahan-dahang lumapit sa akin si Sam. Hinawakan niya ang gilid ng salamin ko, tapos parang maduming mesa hinawakang ang pisngi ko.
Yung totoo? Gusto ba niyang masapak o nang iinis lang talaga ang isang 'to dahil kung oo, congrats. Na iinis na ako.
"Glasses, oily face. Yes! She's an innocent one."
*Bogsh*
Isang malakas na tunog ng suntok ang bumasag sa katahimikan ng corridor.
Uhm, sa inis ko. Nasuntok ko siya ng malakas... sa mukha.
Aalis na sana ako pero nag decide ako na mag-iwan ng panakot.
"You don't know me." Then umalis na ako.
"She's incredible." Rinig kong wika ni Jacob.
Kaya maliban sa D minus ang score ko sa Math quiz that day. Nag bago na rin ang status ko sa school at dahil yun sa simpleng pagsuntok ko nang mukha ng Sam na yun!
End of Flashback:
Ang dating infamous person, naging The Rebel na. Yes, kilala ako as The Rebel- Redbel. Diba parang kontrabida ang dating ko?
The Rebel daw kasi I have this overflowing guts to have a rebellious war between these Furniture. Four Natures, rather.
Four Natures Yuck! Ang baduy! Kahit ang yumao kong ama hindi gugustuhing marinig ang name na yan.
I have haters, oh diba sikat! Bash dito, bash dyan. BASH EVERYWHERE! Tss, mga immatures. Buti nga I'm too busy to have their bashes and to have them. Pasalamat nga sila hindi ko pa naisipang ipakain sa lupa o kaya naman itapon sa Bermuda triangle, or worst sunugin ng buhay. Ah! Naisipang ko nga pala, but they should be still thankful, dahil hindi ko ginawa.
Lunch na nang maisipan kong bumalik ng classroom, pero umalis rin ako agad para kumain sa cafeteria.
"Aray!" sabi ng lalaking bumangga sa akin.
Like duh! People! Halatang sinadya niya yun nuh! Siguro hater ko yun.
Yan tuloy siya pa yung nasaktan sa ginawa niya, hindi niya kasi alam kung sino ang binabangga niya. Okay! Stop that Red! No more stories about your damn haters.
Napabugtong-hininga ako nang pagpasok ko sa cafeteria, wala nang bakanteng table. At wala akong makakasalo, nasa dulo ang Four Natures doon sa sarili nilang table. I glare at them and I saw Sam glared to me too.
Ang weird, bakit wala atang gustong magpa-upo sa akin. Dati naman kahit haters ko pinapaupo ako. Puno nga lang ng insultoang topics nila, but at least may makakainan ako.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top