XIII: Princess
ANGEL

"AIRISH!" I yelled as she fall on the pavement. Inuga ko siya nang inuga ngunit hindi pa rin siya gumigising, mayamaya ay may lumapit sa amin at nakita ko 'yong lalaking kasama ni Airish kanina, tapos lalaki't babae na sa tingin ko ay nasa late 30's. Probably, mga magulang no'ng Darren. "We need to bring her at the hospital!"

"The hospital cannot do anything about this, Princess. But we knew someone that can," he said that made my brows frown, not because of the hospital thingy, but becaus eof that label! There's no princess in my name! Why is he calling me that?! "Tara na habang wala pa ang iba nilang kasama."

Iba nilang kasama?! Ibig sabihin mayro'n pang mas idarami 'yon?!

Isinama nila ako at pumayag naman ako, pasalamat sila ganito kalagayan ni Airish kaya napasama nila ako. Hindi naman ako sasama kung kani-kanino! Pero wait, kakilala nmaan sila ni Airish so sa tingin ko safe naman ako sa kanila, 'di ba? Hindi naman nila ako ibebenta sa mga demotic creatures ma 'yon, 'di ba?

As we get to their house, the boy named 'Darren' explained me everything but that doesn't take away all of my confusions. He literally just said the reason why they're calling me with the stupid label 'princess' but I just can't understand! This is probably a huge coincidence!

I have enough of things like that, I'm treated like this in our house and I don't want other people to be like this, too.

When I was a kid, I'm always overjoyed everytime they call me princess, or they make me feel like a princess, but that was then. That's when I was naive, when I was just a girl. Airish knew how I admired princesses in disney movies but she also witnessed how I slowly lost interest about them as we grew up.

Because I knew I will never have a happy ending as they do, because, those movies made me believed that life is easy, that this world liveable, and I believed on them. And now, everything is a chaos. I never dreamt to live in a world like this, because that label 'princess' made me believe those things.

Iniwan ko siya roon at pumunta na lang sa silid kung saan nila inihiga si Airish. Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya. She's my only friend. My only true friend. And I don't wanna lose her, I lost a friend before and I don't want her to leave me too.

Kababalik ko lang, at hindi naman yata patas kung siya naman ang aalis.

Napatingin ako sa tattoo ko, dahil dito ay napahamak si Airish. Dahil dito ay inakala nila na ako ang tinutukoy nilang prinsesa. Hindi ko namalayan na lumuluha na pala ako, pilit kong inalis ang tattoo na iyon ngunit ayaw na no'ng matanggal.

I asked someone to do this tattoo because I saw this mark somewhere before, I just don't remember where. This tattoo was here since when I was fifteen, the artist did it because I have my mom's consent with me. She's also there at the day when this tattoo imprinted on my skin. I was happy because this reminds me of her, it reminds me of Airish.

I used to call her 'Sol ko' because she brings light to my life, and when I left this province to study in Manila, my life became dark again, and darker, and darker. That's also a reason why I have this tattoo, the sign reminds of me her, and she brings light to my life. Just how the sun brings radiance in this world.

"Sol ko, I'm sorry if this shit on my wrist put you in danger, but I can promise you that I'm not the princess that you guys are talking about. I'm just me, just a pathetic girl living her chaotic life," yumakap ako sa kaniya at hindi na napigilang maiyak dahil sa hindi maipaliwanag na pakiramdam. "I'm sorry, Sol ko, please, wake up na."

-**-
AIRISH

I CAN feel my body aching when I woke up, but I'm not in my room. I'm in a place where all I can see is white and nothing else. This seems familiar. Tumayo ako nagulat nang biglang magbago ang lugar, nasa kakahuyan ako ngunit nagulat ako nang makita ang lalaking tumatawag ng pangalan ko.

Tumakbo ako nang tumakbo at hindi na ininda pa ang sakit ng katawan, ilang beses kong narinig na tinawag niya ang pangalan ko at mas lalong binibilisan ko lamang ang takbo kapag nakakalapit siya. Hindi ko alam kung bakit pero kayang-kaya naman niya akong abutan ngunit hindi niya ginagawa.

Lumilipas siya habang ako ay tumatakbo lamang, akmang bibilisan ko pang muli ang pagtakbo ngunit biglang may sumabit sa paa ko dahilan upang bumagsak ako sa masukal na lupa. Iminulat ko ang mga mata ko at unti-unting inupo ang sarili at nagulat nang makita ang puting-puting bestida na nabahidan ng dugo.

Hindi, hindi siya nabahiran dahil sa akin mismo nanggagaling ang dugo. Bahagya ko iyong hinila at nakita ang tuhod kong nabaklasan ng balat at patuloy na dumurugo.

"Airish Solene."

Habang nakaupo ay pilit kong iniatras ang sarili ngunit napatigil nang may humarang sa likod ko. Isang malaking puno. Napapikit na lamang ako at iniharang ang dalawang braso sa mukha dahil sa takot. Ngunit nakapagtatakang walang dumampit sa balat ko kahit isang hibla ng buhok.

Iminulat ko ang mga mata ko at nakitang nasa tabing dagat ako ngayon. Iba na ang damit ko at wala na rin ang sugat sa tuhod ko. Naguguluhang napatingin ako sa ibaba dahil may dumampi sa balat ko at nakita ang mga alimango na may hawak na isang papel. Iniaabot nila iyon sa akin.

Kinuha ko iyon at akmang babasahin ngunit biglang pinalad iyon ng hangin. Hinabol ko iyon nang hinabol hangganv sa tumigil iyon sa isang pinto ngunit kamalas-malasang sumuot naman iyon sa butas na nasa ilalim ng pinto. Bumuntonghininga ako at akmang susuko na pero biglang bumukas ang pinto.

Tinitigan ko siya nang mabuti at nanlaki ang mga mata ng mapagtanto na siya si... ako? Ngumiti siya sa akin ngunit hindi ko magawang ngumiti pabalik.

"Sa 'yo ito, hindi ba?" Iniabot niya sa akin ang papel at tumango naman ako saka kinuha iyon. Ibinuka ko ang pagkakatupi ng papel at napakunot ang noo nang mabasa kung ano ang nakasulat doon.

Ako'y kasama mo sa paggising
Maging sa pagkain
Kung saan ka pumunta
Ako'y iyong kasama
Hindi tayo naghihiwalay
Laging ako at ikaw.

Lalong napakunot ang noo ko dahil sa hindi ko maintindihan ang nakasulat, akmang magtatanong ako sa babaeng kamukha ko ngunit bigla siyang nabalot ng kulay puting usok. Napapikit ako at napaubo pa, unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at nanlaki ang mga mata ko ng makita ang Helluxious sa harapan ko.

Unti-unting nawala ang kunot ng noo ko at napahawak sa dibdib ko, napatitig ako sa kaniya at nakitang kumikislap ang kaniyang mga mata. Pumasok siya sa loob kaya sumunod naman ako, ngunit biglang napanganga ako nang makita ang loob no'n. Ang maliit na kubo kanina ay naging ganito kalaki.

Wait, pamilyar itong lugar.

Tinitigan kong mabuti ang bawat sulok at napagtanto kung nasaan kami, nandito kami sa templo na nasa lumulutang na isla. Naglakad ako patungo sa harapan kahit na hindi ko naman gusto iyon. Nanliit ang mga mat ko nang makita ang sarili at si Darren na nakikipag-usap doon sa babae, si Goddess Lithereé.

Anong nangyayari?

I got the urges to fly and in just a blink, and a snap, I felt myself floating in the air and then I flied around the room. And the way I fly around seems so familiar, this is how the Helluxious flied around us, exactly where I am right now. Biglang may kung anong humila sa akin palapit sa sarili ko hanggang sa pumasok ako sa loob niya.

And that place, that white room is in my head. I transformed into something again but I just can't see myself but I saw her, Airish, I mean, myself. She's looking wuth confusion, that's the face I made when the Helluxious started flashing those things. Buut, why I can't see the Helluxious back then when I am just standing here right now?

Wait, am I, watching myself that day?

I don't understand! Sobrang gulo! Tinitigan ko ang sarili ko at narinig na nakikipag-usap na siya sa akin. At hindi ko naman maintindihan kung bakit biglang bumuka ang bibig ko at sinagot ang mga katanungan ng sarili. Naguguluhan man ay pinagpatuloy ko na lang kung anong ginagawa ko hanggang sa matapos at biglang magdilim ang paligid.

I stayed there for a couple of minutez and then I suddenly floated again, and I turned as the Helluxious again. Lumipad ako nang lumipad hangganv sa makalabas ako ng templo at nagpaikot-ikot sa ibabaw upang mapansin ng sarili, at napagtanto kung anong ginagawa ko.

When I woke up that day, I saw the bird flying around in the sky just like what I'm doing right now.

Biglang nagdilim ang paligid, gabi na. Lumipad akong muli patungo sa kung saan at muling nakita ang sarili kasama si Darren at ang babaeng iyon na ngayon ay alam ko na kung anong pangalan kahit na wala namang nagsasabi sa akin. Basta ngayon ay alam ko na ang pangalan niya.

Bumaba ako, yumuko si Darren at ang babae habang nanatili akong nakatitig sa akin. Biglang naramdaman ko ang kung anong kirot na nanggagaling mula mismo sa aking sarili, hindi ko namalayan na naglalakad na pala ako palapit kay Airish the second at yumakap sa kaniya.

At mayamaya lamang ay bumalik na kami sa lugar na iyon, nag-transform ulit ako at nakita kong nakatitig sa akin si Airish the second. Tiningnan ko ang sarili at doon lamang nakita ang damit na suot ko, maging ang marka na iyon. Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa hindi na alam kung paniniwalaan ko ba ang mga iniisip ko.

Nang umalis ang sarili ko ay napabuntonghininga na lamang ako at napatingin sa marka na nasa pulso ko.

"Ano ba talagang nangyayari? Bakit pa inire-rewind ito?" Tanong ko na nag-echo sa buong silid. Ilang oras din akong nakatitig sa kawalan hanggang sa hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising ako nang dahil sa boses na nanggagaling sa kung saan, ngunit agad na napagtanto kung saan iyon nanggagaling nang marinig iyon ng buo.

Sacred Helluxious, please guide me through this mission. I want this to work, I don't want to leave him because I know what does it feels to be left.

At biglang naramdaman ko na naman ang sarili n alumulutang hanggang sa lumipad na ako palayo. Lumipad ako diretso patungo sa araw at biglang may kung anong eherhiya ang humihila sa akin hanggang sa makita ko na kung nasaan kami. Nasa mundo na ako ng mga tao. Humapon ako sa bubong ng bahay nila Darren at nanatili roon ng ilang oras kahit tirik ang araw.

Mayamaya ay namalayan ko na lamang na madilim na pala at nakita nag sarili at si Darren na nag-uusap habang naglalakad patungo sa sasakyan.

"Darren, ano nga kasi 'yon? Anong sasabihin mo?"

"Wala, basta, mag-ingat ka. Magtatagumpay tayo, no doubts."

"Ewan ko sa 'yo, tara na nga!"

Nagulat ako nang lumingon sa gawi ko si Darren saka ngumiti sa akin. Pumasok na siya sa loob ng kotse at wala sa sariling sumunod na sa kanila. At kahit na lumilipa lamang ako sa ibabaw ng kotse nila ay alam kong hindi ako nakikita ng ibang tao. Binilisan ko ang pagpagaspas ko ng pakpak at mayamaya ay nakitang nandoon na kami sa park.

Ngunit, nagsisimula na nag labanan. Nakikita kong lumalapit ang mga nilalang na iyon kay Airish the second, pilit na tumatakbo ngunit sa bawat sulok ay may kalaban. Nang napalilibutan na nila si Airish the second ay lumipad ako palapit sa kaniya at pumasok sa katawan niya upang tumulong na mapuksa ang mga kalaban.

Lumabas akong muli at pinanood lamang silang lahat. Sa kabilang sulok ay nakita ko sila Darren na napalilibutan at nahihirapan na rin ngunit mas pinili kong unahin ang sarili. Nag-cast ako ng spell upang mapakawalan ang sarili saka lumipad patungo kila Darren upang sila naman iligtas.

Nagkatawang tao akong muli at tumingin kay Darren, nakita ko siyang bahagyang yumuko saka ngumiti bago tumakbo palayo. Pinanood ko sila roon at nakitang si Darren ang nagbuhat sa akin habang pino-protektahan nila si Angel. Napakunot naman ang noo ko at tiningnan nang maayos ang marka ni Angel saka tumingin sa marka na nasa pulsuhan ko.

Then, I saw the difference. Hers has brighter black, it's ink, while mine's a little lighter and I could see that it's natural. My heart starts beating so fast and then things started coming up in my mind.

The Wyvern that gave me violet feather, and violet means royalty, the Helluxious chose me, these weird creatures keeps on tailing at me. And now, I understand, the Helluxious chose me because we three are the same person. I'm Airish Solene. I'm the Helluxious. And I'm the long lost princess of Glaceviere.

———
princemattrionixx