CHAPTER 78: Competition
Madie's POINT OF VIEW
Hay naku! English na naman. Nakaka antok na subject to eh! Puro pabasa ng pabasa di naman nag didiscuss. Bigla namang tumabi sakin si Blaine.
"Paupo." Sabi nya.
"Nagpapa alam ka pa naka upo kana nga." Natatawa kong sabi.
Bigla namang pag dating ni ma'am kaya nagsi tahimikan na kami.
"Goodmorning." Bati niya samin.
"Goodmorning Ma'am Barbara." Bati naman namin sa kanya.
"Open your book on page 98, let's read the short story of The Little Match Girl. Who is the author of this short story? Any one?" Sabi ni ma'am.
I raise my hand para makasagot.
"Yes, Madison?"
"The author of this short story is Hans Christian Andersen." Sagot ko.
"Very good. Read this short story of Hans Christian Andersen, and answer the question below even the vocabulary words. Find it in your dictionaries. I give you time to read and we will discuss it later, after you finish it reading."
"Ang galing." Sabi ni Blaine.
"Ako pa ba?" Pagmamayabang ko, natawa naman sya.
"Magbasa kana diyan" sabi ko sa kanya.
"Madie may dictionary ka?" Tanong sakin ni Basty.
"Oo." Sagot ko.
"Pahiram." At pinahiram ko naman, dahil may sagot na ko sa vocabulary. Nag aadvanced reading kasi ako para madali kong mapick-up yung mga lessons.
**
"Finish?" Sabi ni ma'am.
"Yes" we answered.
"Who is Isabella?" Tanong ni ma'am.
I raise my hand but hindi nya ko tinawag.
"Any other hand lagi na lang si Madison ang nagtataas ng kamay. Iba naman, si Madison lang ba ang nakaitindi sa story na binasa nyo?" Sabi nya.
"Magtaas ka kamay." Sabi ko kay Blaine.
"Turo mo sakin yung sagot." Sabi nya at itinuro ko naman ito agad.
"Ma'am." Sabi ni Blaine.
"Oh yes Blaine?"
"Isabella is the main character of the story, she is a poor, young Danish girl who is dying, alone and hypothermic on New Year's Eve, in a dark alley, without a shoes or a hat." He answered.
"Very well said Mr. Fuentabella, you paying attention in my class."
"Thank you ma'am." Sabi nya at umupo na.
"Tsk!" Sabi ng nasa likod ko.
Basty's POINT OF VIEW
Kaya ko din yun nuh! Tsk! Papakita ko kay Madie. Bago naupo si Blaine tumingin pa sa akin at ngumisi. Ano akala niya, sya lang marunong mag english! Ako din kaya.
"Who is grandmother?" Tanong ni ma'am.
Tinaas ko agad ang kamay ko kasi baka maunahan pa ko ni Blaine. Kaming dalawa lang ni Madie ang nag taas.
"Oh yes Mr.Gonzales, I'm glad that you are participating in my class."
Dati kasi antok na antok ako kapag english. Di ko rin masisisi si Ma'am kung bakit nagulat sya. Eh bakit ba? Gusto ko lang ipakita na matalino din ako na hindi lang puro pa pogi ang nalalaman ko. Ipapakita ko kay Madie na hindi lang si Blaine karapat dapat sa kanya. Kung hindi ako rin.
"Grandmother is the only person who treated Isabella with love and kindness; she died. Isabella continues to light the matches to keep her memory alive for as long as she can before she out of matches, dying with the vision that she and her grandmother are celebrating the New Year in heaven."
"Ver well said Mr. Gonzales, I think maganda ang paglipat mo sa section na ito mas nagiging active ka." Sabi ni Ma'am.
"Thank you po." Sabi ko at umupo na.
"Galing." Sabi sakin ni Madie. Kaya napangiti ako. I told you Blaine magaling ako. Hinding hindi ako magpapatalo sayo.
"Last question for this day. Who can give the summary of this short story? Any one?" Tanong ni Ma'am, walang kahit isang nagtaas.
"Hindi kayo magla lunch hangga't walang nakakasagot ng tanong ko." Sabi nya.
Bigla namang nagtaas ng kamay si Madie.
"Yes, Madison."
"Isabella is a poor, sick Danish girl who has left home and is alone in a dark, cold alley on New Year's Eve. She's afraid to go home because her father will beat her for not selling the matches. To try to stay warm, she lights the matches and sees comforting visions, first of a stove, then a holiday feast featuring a goose, followed by a Christmas tree. Isabella looks to the sky and sees a shooting star, a premonition that someone is dying and going to heaven, according to her dead grandmother." Sabi nya. Ang galing nya, maganda na napaka talino pa at mabait pa. Saan ka pa di ba? Kaya siya lang nasa puso ko eh!
"Very well said Madison. Sana always kang active even the both of you Mr. Fuentabella and Mr. Gonzales. Sana kayo din class magparticipate naman yung iba next time, hindi yung silang tatlo lang ang estudyante ko." Sabi ni ma'am.
"Yes ma'am." Sabi namin.
"You may take your lunch."
"At dahil ang galing nyo kaninang sumagot sabay sabay tayong maglunch." Masayang sabi ni Madie. Hindi naman ako makatanggi na kahit ayoko kasabay si Blaine hindi pwede kasi baka magtampo sakin si Madie. At alam ko ganoon din ang nararamdaman ng tukmol na to. Akala niya masosolo nya si Madie, nagkakamali sya.
"Sige." Nakangiti kong sabi.
"Ayun! Antayin nyo ko sa labas kukunin ko lang wallet ko." Masayang sabi nya. Nginitian ko na lang siya.
"Tsk! Alam kong napilitan ka lang. Pwede ka namang tumanggi eh!" Sabi nya.
"Bakit naman ako tatanggi? Eh gusto ko syang makasabay." Nagkatitigan na kami ni Blaine.
Bigla namang pagdating ni Madie kaya napa ayos kami. Para kaming lion na naging tuta nung dumating sya.
"Tara na!" Masaya nyang sabi at kumapit sa magkabilaang braso namin ni Blaine. Ang saya nya ah! Sige lagi na akong magpa-participate para lagi siyang masaya.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top