TOO YOUNG

It's already a month passed since that wonderful day happened to me, and now I'm carrying the result of that wonderful day, they said that every newborn child begins a new world and this little thing over here truly defines the new world that was blessed in us.

Every time I wake up she was the hope and smile that blooms inside of me, every time I gaze at her I could see her father's face in her but that just makes her so special, I realize that forgetting him wasn't the right escape because he is the reason why I have Tabi with me.

Leusam just gives me hope in life with his flesh, I will never forget him. "Good morning little Tabi, good morning," I joyfully said while kissing Tabi's chubby cheeks. She purses her lips and smiles at me.

"My Tabi is having a good morning call, huh, you're in a good mood ah? My Tabi is in a good mood," I whisper in her ears, she giggles and tries to hold my head. I smile at her and try to kiss her chubby tummy.

She keeps giggling while I keep tickling her and kissing her tummy. I've been living a peaceful life ever since she came into my life. "Tabi!!!!" bumukas ang pinto ng aking kwarto at pumasok si Rie na may dalang teddy bear.

"Tabi, look may binili si tita Rie para sa baby Tabi namin hihi," masiglang sambit ni Rie at binigay kay Tabi ang biniling teddy bear. Agad nilaro hinawakan ni Tabi ang teddy bear at sinubukan isubo kaya mabilis kong inabot ang pasifiyer niya para hindi niya kainin ang teddy bear.

She starts walking with it, holding it, and looking at the teddy bear. She's familiarizing its color since iyon palang ang nadedevelop niya.

"Parang kailan lang nasa tyan mo lang siya ngayon lumalaki na siya kaagad, at ang ganda ganda pa ng Tabi namin na 'yan," Rie said and smile at Tabi as she sniff her armpit. Tabi giggled and accidentally kick her face, kaya hindi namin naiwasan ni Rie tumawa.

"Magluto lang ako sa baba ng almusal," paalam ni Rie after playing with Tabi.

I nodded at her and she left us here, I leaned close to my Tabi and looked her in the eyes, she smiled at me, "Why do you look like him?" I ask her and hold his tiny palm.

"Why do you look like your father?" I whisper. How are you Leusam?

"Louen, si Lynus nandito!!!" rinig kong sigaw ni Rie sa ibaba kaya, umupo ako ng maayos bago binuhat si Tabi at dinala sa baba. "Lynus," I said, he smiled at me and got Tabi from my arms before he kissed her.

"How's my Tabi?" he said.

Erille's Point of View

"How's my Tabi," napangiti ako habang pinagmamasdan silang tatlo sa salas, they look like a happy family, bagay na bagay si Louen at Lynus kaya hindi ko mapigilan iship silang dalawa, lalo na't sobrang bait pa ni Doc Lynus, hindi niya pinabayaan si Louen simula nang makita namin siya dito sa Baguio.

Kaya boto talaga ako kay Lynus para kay Louen, pakiramdam ko hindi niya papabayaan si Louen at Tabi kahit anong mangyari, kung sakaling maging sila talaga.

"Bakit napadalaw ka Ly?" tanong ni Louen kay Doc, nilingon siya ni Doc bago muling ngumiti at sinagot ang tanong ni Louen, "I just wanna treat you and Tabi for breakfast and lunch to the mall, are you in?" he said.

"Yeah, sure," Louen said and got Tabi from him and they both get dressed, upstairs. "Doc juice," sambit ko at inabutan siya ng juices. While he was waiting, he sat on the sofa and try to read something on his phone.

I continue cooking when the door open and the demon came in, napairap ako nang makita siyang nakatingin kay Lynus, at agad akong nilapitan dito sa aking kusina. "Anong ginagawa nyan dito?" nakasimangot niyang tanong, pero hindi ko siya pinansin at nagpatuloy sa pagluluto.

Maya maya lang ay dumababa na sila Louen at sumama kay Lynus sa labas, at naiwan kaming dalawa dito ni Six. "Napapansin ko palagi na lang pumupunta dito ang Doctor na iyon ah, pinopormahan niya ba si Louen?" seryosong tanong ni Six sa akin habang nakasandal sa lamesa.

"Ano namang pake mo kung pinopormahan si Louen, inggit ka?" singhal ko at isinalin ang niluto kong champurrado sa mangkok. "May pake ako dahil gusto ko si Louen!" he hissed, and keep on looking at me, na parang nagsusumbong na bata.

"Alam mo sumuko ka na kay Louen, hindi ka niya magugustuhan noh!" sambit ko at inilagay sa lamesa ang aking mga niluto. "Isa pa hindi kayo bagay ni Louen," sambit ko habang inaayos nag mga plato sa lamesa.

Narinig ko ang pagsinghal ni Six bago lumapit sa akin at ipinatong ang kaliwang kamay sa lemsa bago ako tiningnan. "At kainino naman ako bagay? Sayo?" napalingon ako sa kanya at agad natigilan ng hindi ko napansin na malapit pala siya sa akin kaya pagharap ko ay sobrang lapit ng mukha namin sa isa't-isa.

Halos pinigilan ako ang aking paghinga dahil sa sobrang lapit niya at bumilis ang pagtibok ng puso ko, "Kung sayo lang din wag na lang hindi ako pumapatol sa aso," pangaasar niya kaya agad akong lumayo sa kanya at sinuntok siya sa tiyan.

"Aso pala ah, ikaw mukha kang dugong tangina tabi nga!" sambit ko at tumuloy muli sa kusina para kunin ang isa pang mangkok ng champurrado.

"Ano kaya kung ayain ko nang magpakasal si Louen," nabitawan ko ang hawak kong champurrado ng sabihin niya iyon, "Ay aray!!!" natapon ito sa aking hita kaya agad ko akong lumayo dito at tuluyan itong nabasag sa sahig.

"Erille!" sambit niya at mabilis tumakbo upang lapitan ako, I bit my lower lip to control the pain of my burning left thigh, namumula ito ng sobra dahil bagong luto lang ang champurrado at mainit pa talaga ito.

Napahawaka ko sa braso ni Six dahil sobrang sakit ng hita ko, hindi ko mapigilang lumuha dahil sa sakit nito, "Shit!" nagulat ako ng bigla akong buhatin ni Six at dinala sa labas ng bahay at tinakbo sa hospital.

Habang papunta kami don mahigpit ang yakap ko sa kanya dahil sobrang sakit ng hita ko, at tuloy tuloy ang pagluha ko hanggang sa makarating kami sa hospital gamit ang big bike niya.

"Be careful Miss Opiendo, buti na ang first degree burn lang ang nangyari dahil kung mas malala pa dyan ay baka magbalat ang hita mo, ang puti mo pa man din at ang ganda ng hita mo," Doctor Deisy said while putting some ointment on my legs. "Kaso medyo mamamaga ito sa darating na araw kaya you have to take care of it and put ointment lang palagi ok."

Mahigpit ang pagkakahawak ko sa braso ni Six habang nilalagyan ako ng ointment dahil masakit talaga, "Boyfriend don't let your girl work muna ok, mas maganda kung hindi ginagalaw ang hita niya para hindi na lumalala and help her on putting some ointment for the meantime, ok," aniya ni Doc kay Six kaya handa na dapat akong sabihin na hindi ko siya boyfriend ng sumagot siya.

"Ok Doc," he said and kept on looking at my burned thighs. Bakas s mukha niya na pinagaaralan niay pano ilagay ang ointment kaya hindi ko maiwasang matuwa at lihim na napangiti.

After that binuhat niya ako pabalik ng parking at isinakay sa motor niya, "Ano ba yang suot mo?!" sita niya sa akin, napatingin ako sa suot ko, dahil umaga pa lang nakasuot ako ng dolphin short shorts and satin white blouse kung saan kitang kita ang black kong tube bra.

"Eh bigla mo akong dinala dito eh!" sambit ko, tiningnan niya ako ng masama at pinitik ang aking noo, "Kung hindi ka ba naman tanga hindi sana kita dadalhin dito" he hissed. "Sana hindi mo nalang ako dinala dito kung magrereklamo ka rin pala, gago!" singhal ko bago siya sumakay sa kanyang motor at hinubad ang jacket bago inilagay sa aking hita.

"Aray dahan-dahan!" sigaw ko ng tamaan nito ang paso ko, umigting lang ang panga niya at pinaandar na ang motor pauwi ng bahay.

Nababadtrip ako sa kanya, parang sinusumbat niya sa akin ang pagtulong niya, sana pala hindi niya na lang ako dinala sa hospital kung ganito pala ang mangyayari. Hindi ako humawak sa kanya sa buong byahe at nang ibaba niya ako sa motor tinulak ko siya at naglakad ng paika-ika papasok ng bahay.

Nang paakayat ako sa tatlong hakbang na hagdan dito sa tapat ng pinto, "Ay!" nagulat ako ng bigla niya akong buhatin at ipinasok sa bahay, bago pabagsak na ibinababa sa sofa. "Ah! Tangina talaga Six!" singhal ko pero nakasimangot niya lang akong tiningnan bago isinara ang pinto ng bahay at kinuha ang ointment na binigay ni Doc at lumuhod sa harapan ko.

"Kaya ko na akin na yan!" sinubukan kong kunin sa kanya ang ointment pero hindi siya pumayag at binuksan ito, hinawakan niya ang hita ko at dahan-dahan na naglagay ng ointment sa aking hita.

"Magpakatanga ka pa ulit para yong kabila naman," bulong niya, mas lalo akong napasimangot dahil sa sinabi niya, "Alam mo kung tutulong ka lang din ng ganyan wag na lang, ako nalang! Akin na!" singhal ko at pilit inagaw sa kanya ang ointment.

"Tumigil ka nga Erille, akin na tatapusin ko na," sambit niya at natigilan ako ng higpitan niya ang pagkakahawak sa aking hita at dahan-dahang pinahid ang ointment sa aking hita.

Hindi ko maiwasang hindi maging komportable sa pagkakahawak niya ang aking hita kaya nang malapit na itong matapos at alam kong namumula na ang mukha ko mabilis ko siyang sinipa at tumayo. "Salamat!" sigaw ko bago umakyat sa itaas at nagkulong sa aking kwarto.

Pagkasara ko nito ay napahawak ako sa kaing puso, "Wag kang mahuhulog Erille, si Louen ang gusto ni Six, tama na!" paalala ko sa aking sarili, kaya napaupo ako sa sahig at nagbuntong hininga.

"Ang tanga mo, Justine."

Louen's Point of View

"Thank you for the treat Ly, sobrang dami mo nang nagagastos sa amin ni Tabi nakakahiya na, hindi ko pa nga nababayadan yung utang ko sayo sa pagbayad ng hospital bills ko nung nanganak ako," nahihiya kong sambit ng bumababa na kami ni Tabi sa sasakyan ni Lynus dito sa tapat ng bahay.

Inabot kami ng hapon sa pamimili ng mga regalo niya sa mga batang pasyente niya at syempre binilhan niya din si Tabi ng kung ano-ano.

"Don't bother Louen, I will do anything for you," he said and smile, naalala ko nanaman si Leusam dahil sa sinabi niya kaya nawala ng ngiti sa aking labi pero hindi ko iyon ipinahalata sa kanya.

"Ahm.. papasok na kami ni Tabi sa loob dahil baka mahamugan siya, magingat ka sa pag uwi," pagbabago ko ng topic at nagsimula nang buksan ang pinto ng bahay, he nodded and smile at me before he enter his car and drive his way home.

Pumasok na ako sa loob at binitawan si Tabi sa crib niay dito sa salas bago isa-isang pinasok ang mga pinamili namin sa loob, tahimik ang bahay kaya nagtataka ako, nasaan si Rie at Six?

Normally when we go outside and go home, a loud noise and fight ang sasalubong sa amin pero ngayon ang tahimik ng bahay at wala silang dalawa dito sa salas.

I fix the food Lynus buys for Tabi in the kitchen and notice a broken bowl on the trash bean. Kunot noo akong sumilip sa kwarto ni Six dahil doon, nakabukas ng konti ang kwarto niya kaya nakita ko agad na nakatapat sa PC niya habang nakasuot ng headset.

After that umakyat din ako sa itaas upang silipin si Erille at pagbuka sko ng pinto tulog siya, this is new. Naguguluhan akong bumababa at kinuha si Tabi sa crib bago inakyat sa itaas at pinalitan ng damit.

"Isn't it silent Tabi?" I ask her while changing her diapers. "Hmmm," she makes a small sound like she's talking to me, that's why I smile and continue changing her clothes.

"Let's sleep Tabi chuchu, my Tabi chuchu is going to sleep, my Tabi chuchu is going to sleep," I keep whispering that until she falls asleep, and that's when I take the chance to change and take a shower before sleeping beside her.

After taking shower, I dried my hair and decided to put my clothes in my closet because it was a bit messy already. When I'm near folding and fixing it all I stop when I see the dress Leusam bought for me back then.

Kahit kailan hindi pumasok sa isip ko na ibenta ito ng tuluyan, dahil sa hindi malamang dahilan. Suddenly I just felt that I need to keep this, and when I try thinking of selling it Leusam will keep bugging me in my dream.

Huminga ako ng malalim bago ito pinagmasdan at muling tumibok ng mabilis ang aking puso, he's the only man who can make my heart go crazy just by thinking of him.

I was gazing at it when Tabi suddenly cry so loud, I instantly stand up and try to give her abreast fee but she's not stopping, hinele ko siya para patulugin muli pero mas lalo lang lumalala ang pagiyak niya.

And when I look at her face, I just felt that something is wrong with her, real tears are falling from her eyes, and that's why I felt sudden fear and, "Erille!!!!" sigaw ko at pilit siyang pinapatahan.

But it keeps getting worst, pumasok si Erille sa kwarto ko ng paika-ika at agad akong tinanong, "Anong nangyayari?" tanong niya at tinignan si Tabi. "She's crying non-stop, I think somethings wrong with her," I whisper, and when Rie looked at Tabi she shouted.

"Six!!!" a few seconds later Six showed up at the door and asked, "What's happening?"

"Dalhin natin sa hospital si Tabi," Rie said, tumango si Six at agad bumababa para tumawag ng taxi. "Rie," I utter, because I suddenly feel uneasy with this.

"Tara na" seryosong sambit ni Rie at tumuloy kaming apat sa hospital, pagpasok namin sa loob agad akong sinalubong ni Lynus at kinuha sa akin si Tabi.

"What's happening to Tabi?" he asks me while he's holding Tabi. "She suddenly cries non-stop, I think something's wrong with her," I whisper because I felt that I'm out of the air and I keep gasping for more which makes me lose my voice.

"Don't worry, we got this" he said and brought tabi inside a room here in the hospital.

We waited for half an hour before Lynus stepped out of the room, "Where's Tabi?!" I ask. He held my hand and say, "She's taking a rest for a while," he said and bring us to his office.

"What's wrong with her Ly?" tanong ko habang nakaupo sa tabi ko si Rie at Six. Lynus sits on his table and show something from his computer screen.

"What's that Ly?" I ask as my hand started to tremble in fear.

"Anemia," he said. "Tabitha has Anemia, and it is a Sickle Cell disease, she has a low red blood cell inside her body that cause her headache that happens a while ago, SCD is a group of inherited red blood cell disorders, where red blood cells deform into a round shape, and became sticky and hard that flows into her blood vessel and because of its deformed shape, it is obstructing inside her blood vessel that gives the oxygen inside her body to a hard time to flow properly," my lips parted because of what he said.

"Anemia SCD causes her low stamina, fatigue, and low vision and she's easy to get tired because of lack of oxygen inside her body, she might need a monthly red blood transfusion to sustain her body needs," my heart just falls off because of what I've heard.

"My Tabi has Anemia," I utter with disbelief; I feel so weak right now. She's too young for this.