Dreunende muziek vulde de vochtige, klamme avondlucht. Het was belachelijk druk. Vampiers die blijkbaar ook in de villa woonden en ik nog nooit had ontmoet, verspreidden zich over de geïmproviseerde dansvloer en maakte praatjes met weerwolven en vampiers van dichtbij en ver weg.

Ook mijn "weerwolfchick" was er. Raven duwde me constant in zijn richting. Dan keek hij me weer hoopvol aan en dan danste ik weer snel weg, vaak richting Liam, Travis of Raven om haar een mep tegen haar schouder te geven.

'Mary?'

Ik draaide me om toen ik het zoete geluid van Daisy's stem hoorde. Ik slaakte een gil en rende op haar af. Half lachend, half huilend trok ik haar tegen me aan en kon de tranen niet tegenhouden. Ik was zo blij om haar weer te zien. Zij mij ook. Ze streelde mijn haar terwijl ze tegen mijn schouder uithuilde.

Toen Mick ook tevoorschijn kwam, kon ik het niet laten. Ik huilde lekker hard en de vampiers en weerwolven om ons heen weken uiteen en ontweken ons zo veel mogelijk. Het kon me allemaal niet meer schelen.

We zochten een rustig plekje op en gingen zitten op de ligstoelen die we aan de kant hadden geschoven om "de dansvloer" te creëren.

'Mick, jij mag beginnen, denk ik?' begon ik. 'Hoe erg is Lindsey om als gastvrouw te hebben?'

Mick zuchtte geïrriteerd. 'Verschrikkelijk.' Hij beet op zijn wang. Zijn wenkbrauwen hingen naar beneden en zijn ogen waren gevuld met tranen. 'Je wilt niet weten hoe erg ik jullie gemist heb. Ik ben zo blij dat ik jullie nu weer zie. Lindsey vertelde dat we volgende week weg mogen, klopt dat? Ik durfde het niet te geloven.'

Ik knikte. 'Het is waar.'

Mick sloeg zijn ogen ten hemel en prevelde een gebedje.

'En hoe was het bij Tobias?' vroeg ik met afkeer in mijn stem.

Daisy glimlachte. 'Hij is lang niet zo slecht. Hij is eerder heel aardig. Hij zorgde ervoor dat ik niks tekort kwam zolang ik hem mijn bloed gaf.' Ze trok een grimas. 'Ik ben blij als ik dat niet meer hoef te doen; iemand mijn bloed geven...' Een schittering ontstond in haar donkerbruine ogen. 'Maar verder was hij hartstikke lief. Pakte dekentjes voor me als ik het koud had, hij heeft zelfs een keer een milkshake voor me gehaald beneden omdat ik toen nog niet naar beneden mocht. Nee hoor, ik heb het verder niet zo erg gehad.'

'Pardon?' Ik keek haar vol verbazing aan. 'Hebben we het wel over dezelfde Tobias?'

Ze lachte. 'Ja, honderd procent. De Tobias die met jou naar de club is geweest en half naakt de kamer instapte omdat jij zo nodig zijn shirt moest lenen...'

Deze keer was het Mick die zijn drinken bijna uitspuugde. 'Jij deed wat met hem?' Hij wierp me een blik toe en stopte zijn rietje weer in zijn mond.

'Ja, ja...' Ik wuifde het onderwerp weg. 'Die Tobias.'

'De Tobias die maar niet kan stoppen om over jou te praten, die niks om Lindsey geeft en alleen maar wilde dat ik het goed in deze horrorvilla had. Die Tobias.'

Ik schudde mijn hoofd. 'Ik snap het niet. Waarom is hij met Lindsey als hij niks om haar geeft, volgens jou?'

'Is dát je eerste opmerking nadat ik heb gezegd dat hij alleen maar over jou praat?'

Ik keek haar niet-begrijpend aan.

'Hij vindt je leuk, Mar,' lachte ze. 'Ik snap niet dat je dat niet ziet. Hij gaf jou zijn shirt! In een bos!' Ze knikte richting de menigte. 'En kijk eens wie er nu naar je kijkt?'

Ik keek op en zag Tobias tegen de muur van de villa leunen. Hij keek inderdaad.
Nonchalant streek hij met zijn hand door zijn zwarte lokken, terwijl hij zijn groene ogen met een duivelse blik over ons heen liet glijden.

De beelden van hoe hij Liams nek brak, de hand van Lindsey die op zijn wang rustte... Het liet m'n bloed koken. Ik staarde terug naar zijn groene kijkers die nog steeds op ons gericht waren.

Maar waarschijnlijk keek hij naar Daisy. Toch? Ik schudde mijn hoofd. 'Hij heeft je gedwongen om dit te zeggen, Daisy. Begrijp dat dan!'

'Gedwongen?' Daisy snoof. 'Hij heeft me nog nooit gedwongen. Bovendien, waarom zou hij me willen dwingen?'

'Hij heeft je nog nooit gedwongen? Natuurlijk wel. Elke vampier doet dat! Hij dwingt je daarna gewoon weer om het te vergeten. En waarom zou hij het niet doen? Ik haat hem op het moment, Daisy. Háát hem. Omdat hij zo'n grote eikel is geweest. Wat hij Liam aangedaan heeft... En Lindsey...' Ik balde mijn handen tot vuisten. 'Dat was gewoon een rotstreek van hem. Ik dacht dat we een...' Een "ding" hadden. Maar dat zei ik niet. Mick zat er natuurlijk ook nog bij.

Ik zag een moment twijfel in Daisy's ogen. Vervolgens schudde ze vastberaden haar hoofd. 'Nee. Nee! Hij heeft me nog nóóit gedwongen. Hij is niet zo.'

'Je bent te naïef, Daisy.' Ik stond op en beende weg. Ik zag Tobias zich afzetten tegen de stenen en op me af komen lopen. Hij ging recht voor me staan, maar ik duwde hem aan de kant. Hij pakte mijn pols om me tegen te houden. 'Nee!' schreeuwde ik tegen hem. Ik dwong mezelf om mijn stem onder controle te houden en liet mijn adem zachtjes uit mijn longen lopen. 'Laat me.'

Ik rukte mezelf los en beende weg. Ik was boos, misselijk en gefrustreerd. Ik zocht naar Raven. Na een aantal minuten vond ik haar. Ze was aan het dansen met een jongen terwijl Charles boos naar haar schreeuwde. Toen ze me zag grijnsde ze. 'Je wilt niet weten...'

'Kom,' onderbrak ik haar. Ik pakte haar hand en trok haar uit de menigte. 'Luister, Raven. Ik voel me een wrak.'

'Zo zie je d'r ook uit,' concludeerde ze grijnzend.

Ik rolde met mijn ogen. 'Ik weet dat het veel van je gevraagd is, maar je moet me dwingen. Ik wil het naar mijn zin hebben, Raven. Ik wil feesten, gek doen nu het nog kan. Met jullie.'

Raven keek me niet-begrijpend aan. 'Waar komt dit ineens vandaan? Je bent een hartstikke leuke meid. Jij kan lol maken zonder dat ik je moet dwingen.'

Ik keek over haar schouder, naar Tobias. Naar de plek bij de muur waar hij daarnet nog had gestaan stond hij nu met Lindsey te zoenen. Ik balde mijn vuisten. Bíjna had ik het geloofd. Ik schudde mijn hoofd. 'Doe het.'

'Oké?' Raven knikte. Ze keek me diep in de ogen. 'Dit zal een van de laatste feestjes zijn die je met ons hebt. Geniet ervan. Ga zwemmen, dansen en zoenen met Liam.' Ze glimlachte. 'Maak lol.'

Ik voelde me gelijk een stuk beter. 'Je hebt gelijk.' Ik zoog een diepe teug adem naar binnen en rechtte mijn rug.

Ik liet me door haar de dansvloer optrekken en zocht Liam op. Ik pakte zijn handen beet en begon te dansen. Hij straalde, en dat maakte me alleen maar nog blijer.

'Kom!' Hij tilde me op en rende naar het zwembad. Met een plons belandden we in het water. Ik lachte, spetterde hem nat en duwde hem kopje onder.

Hi guys! Ik heb al een tijdje niet meer geüpload, dus hier nog een hoofdstukje!!
Volgende week zit ik in Berlijn met school 0.0
Ik denk niet dat ik tijd heb om te uploaden (of wifi) dus waarschijnlijk zullen jullie een weekje moeten wachten.
Alsnog veel leesplezier X

Liefs, Mirjam