Γειά σας!!!!!
(Και χαρά σας γιατί όχι...)

Λοιπόν.... πριν πάμε στο κεφάλαιο θα ήθελα να σας πω κάτι να το ξέρετε. Σχετικά με την ροή της ιστορίας..... Από δω και πέρα ξεχάστε τις ήρεμες καταστάσεις. Μόνο εντάσεις θα έχουμε..... Ξεχάστε τις σκηνές ηρεμίας δεν θα υπάρξουν άλλες....
Μπορείτε ακόμα να σταματήσετε να τη διαβάζετε...Δεν θα σας πω τίποτα.....

Σε αυτό το κεφάλαιο θα σας δημιουργηθούν πολλά νέα ερωτήματα ενώ μπορεί να σας απαντηθούν κάποια. Ετοιμαστείτε λοιπόν, καθίστε αναπαυτικά, πάρτε κι ένα ποτηράκι νερό για καλό και για κακό και πάμε.....

Ήταν πολύ δύσκολο να βρω τραγούδι αλλά τελικά βρήκα.... Το Monster των Skillet....

Καλή ανάγνωση.....

&&&&&&&&&&&&&&&&&&

-Clark!!!!!!
(Φτου γαμώ το! Δεν είναι δυνατόν! Βρε σκουλήκι της λάσπης, βρε αφορισμένε, βρε σουπερήρωα της κακιάς ώρας, τι στον Άδη κάνεις εκεί;;;;; Είχαμε τι ωραία στρωμένα πράγματα, ο άλλος είχε έξαρση και ήθελε να μιλήσει και ήρθες εσύ και τα κάνει λαμπόγιαλο!!!! Είσαι τόσο μαλάκας πια;;; Σταγόνα μυαλό δεν έχεις;;; Μα τι ρωτάω... Αφού τις απαντήσεις τις ξέρουμε.... Άη στον γύπα του Άρη έχω νευρίασε τώρα..)
-Τέλεια.... Ήρθε για να σώσει την κατάσταση, γκρίνιαξε ο Bruce (και με το δίκιο του το παιδί).
Ο Clark μπήκε στο δωμάτιο άτολμα και κουρασμένα.
-Τι κάνετε εσείς εδώ; σφύριξε κοιτώντας τον Bruce.
"Και τι συνέβη στο πρόσωπό σου;" Κοιτούσε στη μικρή κηλίδα αίματος στο μάτι του και το κόψιμο στο χείλος του.
Ο Bruce χαμογέλασε και κοίταξε τη Diana η οποία άρχισε να κοκκινίζει.
-Έλα, Diana θα πρέπει να βγούμε από εδώ είναι πολύ επικίνδυνα για σένα κάτι το οποίο δημιουργεί την ερώτηση: Γιατί είσαι ξαπλωμένη σε αυτό το κρεβάτι;
-Το κρεβάτι μου, πρόσθεσε ο Bruce δημιουργώντας ένταση μεταξύ εκείνου και του Clark.
Η Diana γρήγορα έλυσε την παρεξήγηση εξηγώντας στον Clark ότι είχε τραυματιστεί στον αστράγαλο και ήταν ανίκανη ακόμα και να σταθεί όρθια.
-Εντάξει, φεύγουμε. Θα σε κουβαλήσω εγώ Diana ο Bruce μπορεί να ακολουθήσει και να κοιτάει για περιπολικά, είπε ο Clark καταπραϋντικά αλλά ο Bruce δεν συφωνούσε και έτσι ξεγλίστρησε και πήρε αυτός τη Diana στα χέρια του.
-Μαντεύω ότι μάλλον εγώ θα πάω την πριγκίπισσα σπίτι.
Ο Bruce χαμογέλασε και ο Clark παρακολουθούσε όλο θυμό. Πριν προλάβει να πει οτιδήποτε, ο Bruce και η Diana έβγαιναν από το Μέγαρο και κατευθύνονταν προς το κρησφύγετο.
Μόλις και οι τρεις μαζεύτηκαν μπροστά στην πόρτα, μπήκαν ήσυχα ελπίζοντας να μην ξυπνήσουν κανέναν.
Ο Bruce εναπόθεσε μαλακά τη Diana στη μικρή περιστρεφόμενη, δερματινη καρέκλα και εκείνη κοιμήθηκε αμέσως πράγμα που ο Bruce και ο Clark περίμεναν.
(Τώρα αρχίζει το πανηγύρι)
-Μην το ξανακάνεις αυτό, Bruce, με ακούς; Οτιδήποτε μπορούσε να της συμβεί, ήμασταν τυχεροί που μόνο στραμπούληξε τον αστράγαλο της.
Στεκόταν με τα χέρια σταυρωμένα από πάνω του.
-Τι; Ανησυχείς για την ασφάλεια της ή για το πώς ήρθε εδώ; Εγώ την πήρα και την κουβάλησα ως εδώ.
-Αρκετά! Η ζωή της Diana βρισκόταν σε κίνδυνο!
Η μπουνιά του Clark έσφιξε.
-Τι έγινε Clark, τι θα κάνεις τώρα; Θα με σκοτώσεις; Σαν τον Captain Marvel?? Δεν σου αξίζει Clark, τη θέλεις μόνο γιατί είναι ο μοναδικός άνθρωπος που πιστεύει σε εσένα και διατηρεί αυτό το μόριο ανθρωπιάς που σου έχει απομείνει ζωντανό.
Ο Bruce γύρισε την πλάτη στον Clark και άρχισε να φεύγει περπατώντας σταθερά.
-Α, και κάτι ακόμα.Ο μόνος λόγος για τον οποίο την αγαπάς είναι επειδή είτε το ξέρει είτε όχι είναι η μοναδική γυναίκα σε αυτόν τον πλανήτη που μπορεί να σου κάνει ένα παιδί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μάλιστα εσύ και η Lois αρχίσατε να τσακώνεστε, ο γάμος ήταν καταδικασμένος από την αρχή.
Ο Clark στεκόταν σοκαρισμένος, στήλη άλατος.
-Δεν έχεις τίποτα να πεις.... Χμμμ δεν εκπλήσσομαι.
-Μην τολμήσεις να αμφισβητήσεις την αγάπη μου για την Diana. Είχα και την αγαπούσα από την πρώτη φορά που την είδα αλλά ποτέ δεν της το έχω πει γιατί, το ξέρεις, δεν ήθελα να βάλω σε κίνδυνο την ομάδα και τη σχέση που είχαμε. Και είναι αδύνατον να είναι η μοναδική γυναίκα στον κόσμο ικανή να γεννήσει το παιδί μου.
Ο Clark κάθισε στο κρεβάτι και έθαψε το κεφάλι του στα χέρια του.
-Δεν καταλαβαίνεις και ούτε θα καταλάβεις πότε πόσο σκληρό ήταν να την βλέπω κάθε μέρα να μου χαμογελάει κι εγώ απλά να μπορώ να της ανταποδώσω το χαμόγελο και να μην πω αυτά που στα αλήθεια ήθελα να πω και το καλύτερο μέρος.....
Ο Clark χαμογέλασε σύντομα.
"Δεν είχε ιδέα πόσο σημαντική ήταν στο να με κρατάει από το να ξεσκίσω την ίδια μου την καρδιά και να διαλύσω τα πάντα γύρω μου"
Ο Bruce έμεινε να δεσπόζει από πάνω του.
-Νομίζεις ότι δεν ξέρω πως είναι να μην μπορείς να της πεις τίποτα........ Τουλάχιστον εσύ είχες και κάποιον άλλον για να κρατάει το μυαλό σου σταθερό. Εγώ δεν είχα και κάθε μέρα εκείνη θα έμπαινε όλο και πιο βαθιά στο δέρμα μου αδυνατώντας να βρω διέξοδο από το άγγιγμα της.
Με αυτά τα λόγια περπάτησε κοντά στη Diana, πήρε μια μικρή κουβέρτα από το κρεβάτι και την τοποθέτησε μαλακά πάνω της.
-Το ήξερα ότι την αγαπούσες, Bruce. Πάντα το ήξερα.
Με σταθερότητα, τοποθέτησε το ένα του χέρι στον ώμο του.
-Καταλαβαίνω γιατί ποτέ δεν ήσουν μαζί της αν και δεν μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολο ήταν για σένα αυτό ούτε επίσης αντέχω το πως νιώθω για εκείνη και ελπίζω ότι το κατανοείς.
Ο Bruce μόνο για μια στιγμή τον κοίταξε.
-Δεν μπορώ.... Την αγαπάω αλλά κανένας ούτε καν εσύ δεν θα με σταματήσει από την αποστολή μου για εκείνη. Έγινα κατανοητός;
Ο Clark του έδωσε ένα μικρό μα καθυσηχαστικό γνέψιμο σαν να προσπαθούσε να πει κάτι αλλά δεν μπορούσε να βρει τις κατάλληλες λέξεις.
Αρκετές στιγμές σιωπής πέρασαν κι εκείνοι έμειναν να κοιτούν τη Diana.
-Πιστεύεις ότι πρέπει να της πούμε ποτέ για το άλλο πράγμα; ψιθύρισε ο Clark.
Ο Bruce ψιλοθύμωσε με τον Clark που έφερε αυτό το θέμα στην επιφάνεια και γύρισε το πρόσωπο του προς αυτόν ξανά.
-Ήταν και των δυο μας το φταίξιμο για ό,τι συνέβη εκείνη την ημέρα αλλά είχαμε μία επιλογή και κάναμε αυτό που θεωρούσαμε σωστό. Έχω δεν έχω αίμα στα χέρια μου.
Ο Clark έκανε ένα βήμα πίσω.
-Και τότε γιατί δεν της το λέμε;
Ο Bruce ούτε καν του απάντησε και παρέμεινε να κοιτάζει τη Diana επίμονα. Ο Clark θύμωσε ολίγον με αυτή του τη στάση.
-Πιστεύεις πως δεν ξέρω γιατί οδήγησες τη Diana στο Μέγαρο; Και για να σε πληροφορήσω άκουσα τον μικρό λόγο που της είπες, πολύ συγκινητικός! Σφύριξε ο Clark και βγήκε από το δωμάτιο αφήνοντας τη Diana και τον Bruce μόνους.
Ο Bruce άρχισε να αναπολεί το τι ίσως θα είχε γίνει εάν ο Clark δεν έμπαινε και τα διέλυε όλα. Τα συναισθήματα που χτυπούσαν εκείνη την στιγμή στις φλέβες του ήταν τεράστια και εξωτικά. Ποτέ δεν είχε νιώσει αυτά τα συναισθήματα απόγνωσης για αγάπη από κανέναν ποτέ μέχρι τώρα. Ενώ έμεινε εκεί κάτω από τη μαύρη μάσκα του σκότους, γνώριζε πως η λαχτάρα του και ο έρωτας του για αυτήν μπορούσε να καταστρέψει το τελευταίο κομμάτι ανθρωπιάς που είχε απομείνει στον Clark. Θα διάλεγε να την αφήσει στα χέρια ενός άλλου ανδρός ή θα καίγονταν στην άβυσσο για τον έρωτά της;

Ήταν καιρός για όλους να αντιμετωπίσουν τη Μοίρα τους.......

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παλικάρια

Λέει ένα δημοτικό τραγούδι....
Μαρία η Πενταγιώτισσα.....

Πάμε στα δικά μας....

Καλέ τι γίνεται εδώ;;;
Χαμός εεεε;;;

Λοιπόν, διαβάστε στο επόμενο:
Η Black Canary αναπαύεται αιώνια και πολλά ερωτήματα που ίσως έχετε θα απαντηθούν...

Και μία ερώτηση..

Τι υποστηρίζουμε τώρα πια;;;
Batman or Superman???

Πείτε μου στα σχόλια...

Επίσης ψηφίστε...

Τα λέμε νυχτεριδίνια μου...
❤❤❤❤❤❤❤❤