Chapter 10
"Breeyana. I'm getting tired of your game!"
Sigaw sa akin ni Nichos mula sa sala pero hindi ko siya pinansin at nagtuloy tuloy lang sa kwarto naming dalawa. I smirked evily knowing that he's affected. Isang linggo ko na siyang hindi pinapansin, and last day was our first month as husband and wife.
He surprised me with flowers and chocolates pero hindi ko siya pinansin at tinulugan ko siya buong maghapon. He tried to kiss me and romance me, but I remained stiff. Causing him to stop what he's doing and irritatingly go to the bathroom to jack off.
Yesterday was supposed to be my monthly period visits, pero hindi ako dinatnan. That's why I decided to woke up early and jog around, dumaan din ako sa pharmacy to buy a pregnancy test.
"Talk to me," he demanded and grip my arm.
Tinignan ko lang ang kamay niya na nasa braso ko. I sighed and looked at him flatly, he loosen his grip and face me. I stared at his face, namumutla ito at nangingitim ang ilalim ng mga mata niya. Bigla tuloy akong nakaramdam ng guilt.
Nagta-trabaho siya sa gabi dahil nga sinusungitan ko siya kapag nasa paligid ko lang siya. Siya na ang nag adjust sa akin.
"Ano yun?" mahinahon kong tanong sakanya.
"May problema ba tayo? Bakit hindi mo ako pinapansin? Breeyana, Isang linggo na." madiin niyang sabi sa akin. Frustration was visible in his face and in the tone of his voice.
Ako din. Na f-frustrate na kung nagugustuhan mo na ba ako o ano.
Umiling ako sakanya. "Hindi ko lang feel na pansinin ka."
His jaw dropped.
"Iyon lang?!" he shouted. Agad namuo ang luha sa mga mata ko dahil sa pagsigaw niya.
hindi naman ako ganito ka sensitive noon.
"Fuck! Baby, sorry... sorry na..." agad niya akong kinabig sa bisig niya at pinatahad. He caressed my back while whispering sweet words to me.
"Shhh... I'm sorry I shouted at you." he whispered and kiss my forehead. Akmang hahalikan niya ako sa labi pero umiwas agad ako at sinamaan siya ng tingin.
Ano yun? After ako sigawan hahalikan ako? Swerte naman niya.
"What the..." gulat na usal niya. "Nagpa sorry na ako ah?" nagtatakang tanong niya sa akin.
"You still shouted at me! I hate you!" I yelled and entered our room.
He tried to grab my arms but I was quick to dodge it, pabagsak kong sinara ang pintuan at agad na ini-lock. Hinayaan niya lang muna ako na mapag-isa sa loob ng kwarto namin, tinawag lang niya ako noong lunch time na.
Todo asikaso siya sa akin kaya mas lalo akong nakonsensya. Maybe I'll just change my plan? Pakshet ka, Breeyana. Ang rupok mo naman.
"I'm sorry..." I whispered while playing with my food.
"It's okay, eat now. Don't play with your food." parang tatay niyang sabi sa akin. I nod my head and eat slowly.
Tahimik lang kaming dalawa habang kumakain, minsan ay nahuhuli ko siyang tumitingin sa akin. Parang gusto akong kausapin pero nag dadalawang isip dahil baka sungitan ko o hindi ko na naman siya pansinin.
"Damn, this!" he hissed at padabog na binitawan ang utensils na gamit niya sa lamesa. "I think we need a vacation." he blurted out.
Umangat ang tingin ko sakanya. At tinaasan siya ng kilay.
"We have a lot of work loads to do, Nichos. We can't go on a vacation." I pointed out.
Isa pa, kapag nag bakasyon kami. Baka rumupok na naman ako sakanya, I needed to think deeply about our relationship. I don't want to be intimate with him unless he say those three magic words to me.
Really? Hindi ka bibigay?
Two questions. At iisa lang ang sagot. Oo, bibigay ako.
Gusto kong sabunutan ang sarili ko, lagi kong sinasabi sa sarili ko na hindi ako rurupok pero isang halik niya lang sa mga labi ko at kaunting haplos sa maseselang parte ng katawan ko. Nag-iinit na ako. Wanting so much of his attention.
"Or ayaw mo lang?" he ask. No emotion in his face.
I sighed and face him. "Hindi ko pwedeng basta basta iwanan ang mga trabaho ko dito, at ganoon ka din." I explained to him.
Pero parang wala lang siyang narinig sa sinabi ko at nagpatuloy sa pagkain niya.
"Dalawang linggo lang. Consider it as our honeymoon." tawad niya.
Napaisip ako sa sinabi niya. Kung sa bagay, pirmahan nalang ang naganap sa kasal namin tapos wala pa kaming matinong honeymoon? Tumingin ako sakanya at sinalubong titig niya sa akin. Okay, let's forget about the plan breaking my weakness. Which is him by the way.
"Tapusin muna natin ang trabaho natin." I said with finality and he just nodded.
"Okay," he agreed.
After namin kumain hindi na ulit kami nagpapansinan na dalawa at tinapos ang kanya kanya naming ginagawa. Afternoon came and my secretary contact me that I needed to go to the company because of the urgent meeting tomorrow, kung tutuusin pwede akong hindi pumunta pero kawalang respeto naman 'yon. Dahil dumayo pa talaga ang matandang negosyante sa kumpanya namin.
"I'm going to visit the company, at may meeting pala ako." paalam ko kay Nichos without looking at him.
"Meeting? With whom? Hindi mo pa ba nasabi sa secretary mo na through video calls nalang ang meeting na ise-set sayo so you can rest?" sunod sunod na tanong niya sa akin.
Binitawan ko ang towel na hawak ko at humarap sakanya.
"I did. But this one is so persistent to meet me." inis na sabi ko sakanya.
He tapped the bed and motion me to lay beside him, kaya lumapit ako sakanya at dahan dahan na humiga sa tabi niya. Pinaunan niya ako sa braso niya at siya na rin ang naglagay ng braso ko sa may tiyan na.
"Why? Hindi ba siya makontento na makita ka sa screen ng laptop niya?" he sarcastically ask.
Natawa ako ng bahagya sa sinabi niya.
"Sino ba 'yun?" naasar na tanong niya sa akin.
"Benidez." I replied shortly.
Agad siyang umayos ng upo at humarap sa akin. His forehead crease at salubong na salubong ang mga makakapal na kilay nito, mas lalo tuloy siyang gumwapo sa paningin ko.
At mas lalo akong rumupok.
"You mean, that man na..."
"Yes." I cut him off. "Yung matanda ang gustong makipag kita sa akin."
"That old man? Then I'll come with you." mabilis na sabi niya at humiga na sa tabi ko.
"I can handle him," bulong ko.
"I know, baby." he pulled me closer to him and hug my waist, siniksik niya ang mukha sa may bandang leeg ko.
"I know you can handle him just fine. But I want to stay beside you while facing that demon who tried to drag you down. 2 heads are better than one right?" he ask me and placed a soft kiss on my neck.
"Yeah,"
"He'll try to drag you down again and we'll bury him to hell. No one will mess with my baby and get away with it."
Kinabukasan, maaga kaming nagising. I mean siya lang pala. He prepared our breakfast and clean our house, he didn't even bother to wake me up so I can help. Siya na din ang nag prepared ng damit na isusuot ko.
"Thank you!" I kissed his cheek and wear the dress he wants me to wear. "Bago ba 'to?"
"Yeah, Nakita ko lang sa online shop. Ikaw agad naisip ko kaya in-order ko." he said without glancing at me. Nakita ko pa na namula ang magkabilang tenga niya.
It's just a simple plain black and white off shoulder dress that hugged my body. I paired it with my white matte stiletto, nagsuot din ako ng kwintas at earings. And lastly, our wedding ring.
"Ready?" he ask and I nodded.
"Tara na."
Sasakyan niya nalang ang ginamit namin and of course, he's the driver. Prente lang ako na nakaupo sa tabi niya, kapag free ang isang kamay niya minsan ay nakapatong sa may hita ko at minsan naman ay naka hawak sa kamay ko. I let him do what he wants.
Nauna na akong bumaba sakanya, hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako ng pintuan. I can do it alone. I tapped my stiletto on the floor as I waited for him.
"Tagal ah?" bulong ko sa sarili ko.
My jaw dropped when he got off the car. Nakatupi hanggang siko ang sleeves ng dress shirt niya at binuksan ang tatlong butones nito, kita nang bahagya ang matipuno niyang dibdib. Oh God! Bibigyan niya na naman ng dahilan ang mga empleyado ko na maglaway at tumigil sa kanya kanyang trabaho nila!
Tumikhim ako, "Yung butones." tinuro ko 'yon at tinalikuran na siya.
I heard him chuckled a bit bago sumunod sa akin. He wrapped his arms around my waist and pulled me closer to him, not minding the employees looking at our direction. Some greeted us with smile and some greeted us with their unknown reaction on their faces.
"Good morning, Miss. Sir." Bati sa amin ng ilang empleyado na nasa elevator. I just smile at them.
I got distracted when Nichos started to draw circles and sometimes trace my body curve using his fingers. Parang may dumadaloy na kuryente sa buong katawan ko sa ginagawa niya. And what makes it bad more is that... I think I got wet by his touch.
"Stop." I hissed.
Yumuku lang siya ng bahagya para makita ako, he smirk. My eyes widened, pinagapang niya ang kamay niya na nasa may baywang ko pababa sa may puwetan ko at tinampal 'yon ng marahan pagtapos ay pinisil.
"No sex for you, asshole." galit na bulong ko sakanya pero nagkibit balikat lang ito.
"Let's see, baby." he whispered huskily. Binalik na niya ang kamay niya sa baywang ko.
When we reached our floor, hindi niya hinayaan na magkahiwalay ang mga katawan namin. Iginaya lang kami ni Jane sa office ko dahil nandoon na daw si Benidez kasama ang anak nito.
"Benidez! It's been a long time!" salubong ko sakanya nang makapasok ako sa office. I didn't bother to shake his hand or what so ever, agad akong umupo sa swivel chair ko at sumandal. While Nichos, stood up beside me holding my hand.
"Long time no talk, you've been very busy that you forgot you and my son were dating," matalim ang boses nito pero nakangiti siya sa akin.
Sumilip ako sa anak niya, he's just looking at his father flatly.
"It's been a long time, Kion." I smiled at him but he didn't do the same. He remained emotionless.
"Yeah." I shrugged with his short reply.
"So... Why do you want to meet me? I don't think this is urgent." I dropped my smile and looked at him flatly.
"I have a business proposal for you," he said and leaned down on his chair. "Is it necessary that this guy, behind you is here?" turo niya kay Nichos. Pinisil ko ang kamay ni Nichos.
"Yes, he's my husband. I don't see anything wrong with his presence here." I replied. Walang pakealam sa reaction niya.
"But you and my son were dating before?!" he shouted. Veins popped out on his neck. Umangat ang kilay ko sakanya.
"Calm down, Benidez. You don't need to shout." walang ganang suway ko sakanya.
"What happened? Kasal ka ba talaga? Or is this one of your games again so you can escape from my proposal?" sunod sunod na tanong niya. His eyes was burning with anger, but I couldn't care less.
Pinantayan ko ang klase ng tingin niya sa akin.
"Why would I escape your shitty proposal when I have the freedom to say 'No'?" kalmadong sagot ko sakanya.
"But what about our deal? Kumalat na sa mga business partners ko na ikakasal kayo ng anak ko!" he shouted again.
"We don't have a deal and that is your problem. Not mine. I'm married so I can't marry your son and there's no way to merge my company with yours."
"No. You." he pointed his finger on me. "This is just bullshit! Pakakasalan mo ang anak ko." pamimilit niya pa. Napailing nalang ako at hindi makapaniwalang tinignan siya. He's too desperate.
"With all due respect sir," singit ni Nichos. "Don't you dare point your finger on my wife. I am his husband and there's no way she will. marry your fucking son. I will not let that fucking happened, I will raise the hell if you will do something stupid." Madilim ang mukha ni Nichos at matalim ang binigay na titig kay Benidez.
"Mamamatay ka muna bago mo makukuha ang asawa ko."
___________________________________________
sabaw na update 😂
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top