***

Leis' POV

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata, at humikab. Isang bagong umaga na naman, at kailangan ko pang magtrabaho. Tinignan ko ang orasan, at napa-iling. Dalawang oras lang ang tulog ko. Hay.

Bumango na ako at pumunta sa banyo, kailangang makarating ako sa office ko in six o'clock. Umuwi ako galing ako sa trabaho sa isang twenty four hours na coffee shop, papasok ako ng eight pm at aalis ng four am.

May klase pa ako ng seven thirty. Hay, kailangan kasi maging kayod kalabaw. Sarili ko nalang kasi ang katuwang ko sa buhay, ika nga nila isang dakilang bisexual na ulila. Nakatulong nga ang pagiging scholar ko sa Ford High.

Twenty five percent lang ang binabayaran kong tuition pero hindi pa kasali ang sa mga books, pero ganun pa rin naman. Ang tuition kasi ay ninety thousand at ang sa miscellaneous ay ten thousand all in all one hundred thousand.

But twenty five percent of one hundred thousand is twenty five thousand. Mabait naman 'yung cashier kaya napapakiusapan ko. Matapos kong maligo, ay nagbihis na ako. Isang simpleng black polo at blue pants then white sneaker.

Sa edad kong dose anyos, ay naging sobrang busy ko na. Naging SSC President, actually kaya ako nandito sa position dahil napagtripan ako. Pero kalaunan, rinerespeto na nila. Dahil maayos kong napamahalaan ang buong school.

Habang naglalakad sa corridor, ay maraming bumabati sa'kin na binabati ko rin naman. I'm already a Grade 10 student, sa Class A. Sa amin, okay lang kahit 'di mag-uniform except tuwing Monday.

Monday ngayon, pero 'di ako naka-uniform dahil para ready na. Meron kasing time na may urgent meeting sa mga board members at mga investors ng school, na ako ang magpe-present.

"Good morning Pres!" bati nung isa. 'Di ko man sila kilala lahat, ngunit kaibigan ko sila. Ewan ko ba kung anong nasa mukha ko, pero believe it or not. I'm a heartthrob. Kinawayan ko lang sila at nginitian.

I check my wrist watch, and may thirty minutes pa ako. Five thirty kasi ako gumising, pumunta ako sa cafeteria para bumili ng cup noodles.

"Morning Pres! Ganun pa rin po ba?" masiglang saad ng server na may ngiti. Mga 18 na ata ang edad nito, tumigil siya sa pag-aaral at nag-focus nalang sa pagtatrabaho may binubuhay kasi siyang pamilya.

I nodded. "Can you please put an extra chili?" request ko. Masarap kasi ang maanghang. Ngumiti naman siya.

"Sige po Pres! Ihahatid ko nalang sa office mo!" tatanggi pa sana ako.

"No Pres! Alam naman namin na busy ka, at instead na maghintay ka dito, pwede ka magtrabaho nalang sa office mo," nakangiting saad niya. Napailing nalang ako, 'di lingid sa akin na may gusto siya sa isang tulad ko.

Sabi ng mga babae, "Pres! Bisexual ka! May pag-asa pa kami!" See? Pero alam ko sa sarili ko na, mas lamang sa akin ang pagiging bakla. Pero ayun, ayaw patinag. Ngumiti ako sa kanya.

"Okay, but if you're going to order someone to bring my noodles in the office. Please knock first, okay?" nakangiting sabi ko. Um-oo naman siya, kinuha ko ang wallet kong may laman na limang libo at nagbayad.

"Thank you!" sabi ko na nakatalikod habang kinakaway ang aking kamay bilang tanda ng paalam. Pumunta na ako sa opisina. Napabuga ako ng hangin ng maramdam ang sakit sa aking likod, at hinihimas himas ang aking batok.

Pagkarating ko sa office, ay bumungad sa akin ang tahimik na paligid. Malamang, mamaya pa dadating ang mga officers ko. Umupo ako sa aking upuan duon sa loob. May sariling office kasi ako.

Glass 'yung wall at sa loob may shelves, then nandun 'yung table ko at and swivel chair. Marami ring papeles na kailangan pirmahan sa table. Kaya umupo ako agad at nagsimula ng magtrabaho.

Ang mga glass walls ay sound proof kaya 'di ako madidistract dahil sa ingay.

Natigil ako sa pagtatrabaho nang may kumatok, tumayo ako at binuksan iyon. Bumungad sa'kin ang isang babae, maikli ang buhok na rebonded na blonde. Nakasuot ng maikling pencil skirt na kulay red at spaghetti top na kulay white.

Para ngang 'di makahinga ang hinaharap niya. Super fit kasi, pero all in all maganda siya. Halos mapunit ang labi niya sa kakangiti.

"Here's your noodles Pres!" nakangiti pa ring sabi niya. Maingat na kinuha ko iyon. Hinaplos niya pa ang kamay ko, natawa ako ng mahina. Grabe talaga, kahit alam nilang bi ako 'di pa rin sumusuko.

"Thank you!" pasasalamat ko na may ngiti sa labi. Isasara ko na sana ang pinto.

"Wait Pres!"

"Why?" takang tanong ko. May kinuha siya sa bulsa ng skirt niya. Isang cellphone.

"Pwedeng pa-selfie?"

I chuckled. "Of course!" then inilapit niya ang kaniyang mukha sa'kin and 'yun nag-picture kami. Nagpaalam na siya habang ako naman ay bumalik sa aking trabaho while kumakain.

Tumunog ang alarm ng cellphone ko. Shit! Alas siyete na pala! Ba't wala pa ang secretary ko? Nasa kanya ang sched ko! Dali dali kong in-off ang alarm at tinawagan si Tina. My secretary.

"Hello Tina?"

"Yes, Pres?" sagot niya na tila'y may sakit.

"Where's my schedule? It's already seven in the morning. Where are you?" nag-aalalang tanong ko. Umubo naman siya.

"Sorry po Pres, may sakit ako ngayon eh. Pero, 'wag kayong mag-alala. Nandun sa desk ko ang sched mo, paki-tignan nalang po." Um-oo ako at inend ang tawag. But before that, sabi ko i-e-excuse ko siya ngayon sa mga teachers niya.

And pinaaalalahanan na rin na, uminom ng gamot. Lumabas ako sa aking office, at pinuntahan ang table ni Tina. And ayun nga, nandito ang sched ko. Nakalagay mismo sa table niya.

Kinuha ko 'yon and thanks God! Mukhang makaka-attend ako ng morning classes ko. Kinuha ko ang aking bag, isinilid doon ang aking cellphone, ballpen, panyo, tubig, biscuit isang notebook at 'yung sched ko.

Dali dali akong naglakad patungong classroom.

Pagkarating ko doon ay nag getting to know each other pa sila. Kumatok ako sa pinto, at binuksan iyon ni Teacher.

Yumuko ako. "Sorry Teacher, I'm late," paumanhin ko. Ang dating nakakunot na noo niya, ay nawala at ngumiti.

"It's okay, Pres. Please take your seat," at iginiya niya ako sa loob. Nang pumasok ako ay, dumaan ako sa gilid para hindi ako makaistorbo. May nakatayo pa sa harap, I think transferees.

Huli kasi silang pinapakilala, and hindi familiar sa akin ang mga mukha nila. Matapos nilang tatlong mag-pakilala ay ako na, nahuli ako eh. Grabe, ang lalagkit ng tingin nila sa'kin.

"Pres! Ikaw na! Yieee!" sabi nung babae kong classmate. Natawa ako sa inakto niya. Narinig ko namang sinabi ng babaeng transferee na 'pabida' raw. Nginitian ko lang siya. Pumunta na ako sa harap, magpapakilala sana ako pero naunahan na ng mga cheers and tilian nila.

Napa-iling nalang ako. "Good morning everyone. Nice to meet you again. I'm Lauv Leis Amerey, 15 years existing, and I'm the Supreme Student Council President," pakilala ko. I flashed a smile that everyone could die for.

At bumalik na ako sa aking upuan.

I prepared my notebook ang ballpen. Nandito ako sa pinakahuling chair sa fifth row. At katabi ko ang tatlong transferees, isang babae at dalawang lalake.

May sinabi pa si Teacher na mga dapat gawin, rules and regulation, mga cleaning assignments.

"Teach!" tawag ng isa kong classmate na nakataas ang kamay, sorry hindi ko sila kilala lahat. Wala na kasi akong panahon para diyan, marami pa kasi akong ginagawa eh.

"May tanong ka Mr. Dela Cruz?" mahinahong tanong ni Teach.

Tumayo siya. "Kasama po ba si Pres sa cleaning assignment?" takang tanong niya. Sinulyapan naman ako ni Teach, ngumiti siya.

"No-"

"With all due respect Teach, but I should join. I'm stil part of this class, right?" angal ko. Ayaw ko pa naman ng special treatment, kahit naman ako ang president ay dapat lalamang-lamangan ko na ang iba, hindi tama 'yun.

She sighed. "Okay, fine. Pres, kasali ka sa Friday group, understand?" magalang akong ngumiti at tumango.

Dahil first day of classes pa lang, ay wala munang quizzes at assignments. Kinuha ko an libro ko sa ilalim ng desk ko, ang mga desk dito ay individual at may compartment sa ilalim nun na nilagyan nila ng books pag pasukan.

It also serves as a classroom locker.

Kinuha ko iyon, at nag-advance reading ng mga topic. I wrote the important details in my notebook, nang may kumalabit sa'kin kaya huminto muna ako.

Ngumiti ako at binati siya, "Hello! So, how may I help you?"

We exchanged smiles and he introduced himself, "Good morning Pres. I'm Athan Rodriguez." sumunod naman sa kanya ang isa pa niyang kaibigan na lalake.

"I'm Pascal Wirth." inilahad niya ang kaniyang kamay pati na rin si Athan. Magiliw ko naman itong kinamayan, pagkatapos ay ako naman ang nagpakilala.

"I know I've introduced my self to you earlier, but for formalities. Uhm, Lauv Leis Amerey here the Supreme Student Council President, at your service."

***

A/N:

Damn, ang chapter saktong-saktong 1500 words! Hahahaha! So meet my new creation! Love lots❤❤❤❤. Just ask me anything regarding the story okie?

Author,
juliannahfelisse