Kabanata 8: Anger.

"Adi, adi!"

I puffed the last smoke of my cigarette before I thrown it into somewhere. Binuga ko ang usok na agad din naman nagpatangay sa hangin. I look behind and saw Beni running towards me.

"Kanina ka pa kita tinatawag, bingi ka ba!" reklamo niya. Ang bigat ng bag niya tapos may dala pa siyang mga libro kaya pawis na pawis siya.

"Ang tagal natin di nagkita. Di mo ba ako namiss?"

"Hindi," I continue walking.

May final exam ako ngayon. Last na ito. Malapit na ako grumaduate, ng walang natutunan. Sana pala nag business na lang ako. Bakit ba ako nag accounting? Hindi ko na maalala.

Sabagay, kahit naman anong course ko tatamarin pa rin akong magaral.

"What happened? Bakit pinagkakalat ng Laude na yun na engaged kayo? Did you two have a deal?"

Of course, Beni would not believe those kind of rumors. Alam niyang malabo pa sa tubig ng ilog mangyari yun.

"Our parents made a deal."

"Hindi ka tumangi?" kuryoso niyang tanong.

Nandito kami sa department namin at nagpapalipas ng oras. Mamaya pa magsisimula ang exam. Puro nag rreview ang students samantalang kami rito, chismisan. I sighed.

I'll probably just write a cheque for the professors.

"I couldn't, maghihirap kami kung ipipilit ko."

"Why would tito do that? Bebenta ka talaga niya?"

Ayoko ng isipin pa ang kung anong dahilan nila. Malinaw na sa akin na ang lahat ng ito ay para sa ikabubuti ng kumpanya nila. As much as I want to understand, I could not. It's my life, my freedom. Are they just going to take it away from me?

Or baka wala akong silbe sa pamilya, ito ang kapalit?

"Mukhang malabo ngang matakasan mo 'yan. Basta, maid of honor mo ako ha!"

I cringe. "Wala akong choice, Beni. Ikaw lang naman ang kaibigan kong babae."

Matapos ang exam, dumiretso ako sa cafeteria para kumain. Nag o-order na ako ng pagkain namin ni Beni. May kakausapin lang daw siya pero susunod naman. I noticed the stare of some students who knew me.

Kinuha ko ang number at bumalik na sa lamesa. Ang tagal naman ng babaeng 'yon.

Nahagip ng mata ko si Laude na mukhang papunta sa lamesa ko, kaya naman mas umingay ang bulungan. He's with his friends and the way he smirk makes me want to punch him. Kapag naging asawa ko 'to, sigurado na bugbog 'to parati sa akin.

"Hi, Adi. Hmmm, magisa ka?" a bit shy, he asked.

I can't believe this pretentious jerk. Every time we bumped into each other, he acts timid. Pero siya pala ang unang magkakalat ng pesteng engagement na 'to.

I wonder if that's really his color.

"Nope. Beni is gonna be here."

"Can I join you? I can ask my friends to eat somewhere if they intimidate you."

Hindi ko naiwasan matawa ng pagak. Anong pinagsasasabi ng lalaking 'to? Ang tagal ni Beni. Baka mahambalos ko itong mga 'to ng wala sa oras.

"I'm fine with my friend, Laude. And please, you and your friends don't intimidate me."

You will need more than that to even make me flinch.

I shook my head. Walang kwenta ang mga taong 'to. Dumukot ako sa pocket ng isang stick ng sigarilyo at lighter, tsaka ito sinindihan. I puff and blow the smoke.

"Isa sa pinaka ayaw ko ay may bisyo." nagulat ako ng biglang agawin ni Laude ang sigarilyo sa daliri ko at itapon ito.

I gritted my teeth.

Nabanggit ko ba na maikli lang ang pasensya ko?

I am trying to be calm, kanina pa. But this asshole is really testing my patience. I don't want to fucking cause a scene but if this boy don't stop, I swear he's gonna sleep in the hospital.

"Leave," malamig kong utos.

That is the last straw of my patience. Kapag napigtas pa, ewan ko na lang. I don't care if they're rich, and as powerful as my family.

"Hindi ako aalis. Stop being so hard, Adi. We're engaged, matuto ka ng sumunod sa akin." confident niyang sabi. Ang mga ulo sa likod niya ay tumango tango naman.

"Right! You're going to be married to Laude, Adi. Maybe, you start respecting your future husband?" may isang bumoses pa.

Huminga ako ng malalim.

"Define respect then," malamig kong sinabi.

"Huh?"

"I said leave, you should respect that. Bakit hindi mo simulan sundin ang magiging asawa mo?"

Fuck! That's never going to happen. Me and Laude?

Maybe I should just kill this insect. But I'm not a killer. I'm not a killer yet. In case, he would be my first victim. I think worth it naman.

Laude laughed at me, like he's heard a joke. "I'm not gonna be under you. Ikaw ang babae, sumunod ka at wala kang ibang pwedeng gawin kundi sumunod."

That's it! Napigtas na ang huling linya ng pasensya ko. I clenched my fist and anger filled my mind. Tumayo ako. Hindi nagpatinag si Laude at mayabang pa na mas lumapit sa akin.

"You should have run, boy."

Hindi na siya nakapag react kasi hinigit ko ng malakas ang kwelyo niya pababa para mayuko siya sabay gamit ng parehong kamay, malakas kong sinakmal ang leeg niya na sa sobrang lakas at bilis, napa bend siya pahiga. I gripped his neck tight while he's bending backward.

His large hands scooped my hand on his neck and tries to remove it but damn you boy, you can't. Mas lalo kong hinigpitan ang pagkaka sakal sa kaniya. Nagsimula maglabasan ang ugat sa leeg at noo niya. His face started to become reddish, and swollen.

I heard gasps and shouts but I don't fucking care.

Inawat ako ng kaibigan niya pero bago ako nito mahawakan, nasipa ko na ang paa niya at ang isa ay sinuntok ko sa ilong gamit ang libre kong kamay. Binalik ko ang tingin ko kay Laude na malapit ng mawalan ng malay, tsaka ko siya pabalyang binitawan.

Bumagsak siya sa sahig, shivering and grasping for air. May security na sa paligid at napapalibutan na pala kami ng mga usisera. Habang si Laude, nag mukhang basa at kawawang sisiw na naka upo sa sahig.

"Sa oras na ikasal tayo, araw araw mong lalamunin ang kamao ko kaya i handa mo ang sarili mo."

Balak pa sana akong hawakan ng isang security pero sinamaan ko siya agad ng tingin. Inawat naman siya agad ng kapwa niya security rin. Tinapunan ko muli ng masamang tingin si Laude bago ako lumabas ng cafeteria.

Sigurado na kakalat na naman 'to sa buong bansa at hindi ko na alam pa kung paano ko ito i papaliwang kay papa.

Dahil maaga pa at sarado pa ang gangster lair, sa Eastridge ako dumiretso para uminom. Kaylangan kong magisip. Kaylangan kong pakalmahin ang sarili ko.

Pag dating, binigyan agad ako ng bartender ng isang bote ng scotch at baso na may yelo. Sakto pag upo ko, tumunog ang phone ko. I turned it off.

I pour myself a full glass and bottoms up it. What is wrong with me? Nothing is wrong with me. Ganito naman ako noon pa. Naiinis ako kasi gusto ko muna sana mag lie low, pero bakit may mga tao talaga na sasagarin ang pasensya mo?

Katatapos lang ng issue ko with that Reji. Ngayon ay bago na naman at sa rumored fiancé ko pa.

"I knew you'd be here,"

Natigilan ako at mabilis na nilingon ang nagsalita. To my horror, it was Ali. He's wearing a business attire suit and by the looks of it, halatang galing siyang opisina. His tie was a bit mess. Nagmadali ba siya pumunta rito?

Wait,

"How did you know this place?"

Tanging mga gangster lang ang nakakaalam ng lugar na 'to. This place is dangerous for non-gangsters. Pinapatay ang mga outsider rito.

"I researched," simple niyang sagot. Tumabi siya sa akin.

Lumapit ang bartender para bigyan siya ng baso. Tinagayan niya ang sarili niya mula sa bote ng scotch ko.

"Hindi ka dapat nagiinom, oras ng trabaho." malamig kong sabi, tsaka muling uminom sa baso.

"Are you okay?" he asked.

His calm and soft voice almost comforted me. Is he concerned? He should be scolding me for the bad things I've put myself into.

"Siyempre naman,"

"I saw what happened."

Nagulat ako roon, "Nandoon ka?"

"From a live video uploaded on internet."

Napapikit ako sa inis. This is me doing another trouble caught on camera. I bet people must be hating me more than ever, although wala akong pakialam sa kanila.

"You shouldn't be seen with me. Masisira lang ang pangalan mo kung didikit ka sakin."

"I don't care what people might say,"

"It's the company you should be worrying. Baka walang magtiwala sa'yo kung kaibigan mo ako."

Natawa siya, not the insulting laugh. "I don't think so,"

I may not be interested in business but I was updated on every news. Antonius Zobel is currently the biggest and powerful head in this industry, because of his achievement in business. He's known as ruthless, merciless when it comes to eating up his competitors. Ang dami niyang napabagsak na negosyo na ngayon ay pagaari niya na.

His father were also successful and ruthless, but I heard mas nalamangan niya ang kaniyang ama sa lahat ng bagay. Kaya naman sa murang edad, pinamahala na agad sa kaniya ang Zobel Industries, na mas pinalago niya gamit lang din ang abilidad niya.

"This... this thing... I think it's draining me. Gusto kong... alam mo yun, noon malaya kong nagagawa lahat ng gusto ko. Ngayon, parang nagkaroon ng limit e. Oo, nagawa ko pa rin yung gusto ko pero parang... nasasakal ako. Parang may naka tali sa leeg ko ma kahit anong gawin ko, hihilahin lang ako nito pabalik."

I said, as I drank another shot.

"Let me talk to the Uytingku. Baka magawan ko ng paraan ang ginawang deal ng papa mo."

Umiling ako, "No please, I don't want you to meddle with my affair. Magulo 'to at tsaka, hindi para sayo."

"Adi, I'm willing to help. I can make a call, negotiate, just try me. I can make things better for you again."

I sighed. Kahit anong sabihin niya, hinding hindi ko siya isasali sa problema ng buhay ko. He's already over successful. He's built his name. Wala akong plano na mabahiran ng kung ano ang pangalan niya just by getting involved by me.

Sapat na sa akin na nandito siya, nakakausap ko, bilang kaibigan.

I wish we could be more than that. He's hot, handsome and yeah, admirable. Pero naka tali na ang pangalan ko sa ibang lalaki.

We are friends. I'd rather keep that.

"Fine, you want to help?"

"Tell me,"

Ngumiti ako ng mapakla. "Dalhin mo muna ako sa malayo. Gusto ko mag unwind para makapagisip-isip. Maybe, maybe after that... simulan ko na ang engagement, at makatulong sa family ko."