Heir 20 ♚ Deepest Secret

Ayah Lynn's POV

Philippines: August 16 ( 10pm )

"My goodness Ayah Lynn Rivera!" Malakas na sigaw ni tita saakin, napatakip na lang ako ng muka at napa-upo sa sofa, naiiyak na ako.

"Kaninang umaga sinabihan na Kita, Ayah! Pero ano?! Hindi ka nanaman nakinig! You hard headed brat! Ganyan ka ba namin pinalaki ng tita mo ha?! Bakit ba ang tigas tigas ng ulo mo?! Alam mo ba na pede kang mapahamak ng sobra sa ginagawa mo?!" Tito yelled at me vehemently.

Napakagat ako sa labi ko. Galit na galit silang dalwa saakin.

"Look! Mabuti na Lang kanina at sa police station ka Lang nadala! Ayah! Sa susunod ba nasusunduin ka namin ay sa ospital na ba ha?! Lagi na Lang sakit ng ulo ang binibigay mo saamin!" Tita shrilled.

Tahimik Lang din sina Lian, Shana, Alyx sa tabi ko, nandito na kami sa Bahay matapos kaming mahuli ng pulis. Mabuti na Lang at si Tita ay magaling sa gan'yun kaya't mabilis kaming na-absuwelto.

"Look, I'm s-sorry... I'm s-sorry." I wept. However they didn't listen.

"Anong magagawa ng sorry mo ha?! You've done enough! Unang Araw mo pa lang dito sa pilipinas ganyan na agad ang nangyari! Hindi kami nag-kulang sa pag-papaalala sa'yo na delikado ang bansang ito para sa'yo-" Hindi na naituloy ni Tito ang sasabihin n'ya ng umimik ako.

"Bakit ba delikado 'tong bansang 'to para saakin?! Ano bang Meron dito at takot na takot kayo na nandito ako?! Minsan nagtataka na nga ako sa sobrang protective n'yo saakin, parang ang dami n'yong tinatago saakin! Sino ba talaga ako?! Ano ba talaga ang nakaraan ko na nakalimutan ko?! Litong lito na ako." I uttered.

Natahimik si Tita at Tito na mukang nabigla sa Sinabi ko. Pagod na pagod na Kasi ako. Sino ba Kasi talaga ako?

"'Wag mo ibahin ang usapan Ayah. I'm disappointed of you, Dahil sa simpleng bagay na 'di mo nagawang sundin. Bakit ba hirap na hirap kang sumunod saamin ha? For goodness' sake Ayah! Alam mo bang 'di kami mag-kaintindihan ng Tita mo kanina, noong malaman namin na sa prisinto kayong apat?!" Tito yelled.

"Ano ba kasing Meron at pinagbabawalan n'yo ako sa madaming bagay? Bakit ganun? Hindi n'yo masabi saakin ang nakaraan ko!" I howled.

"Dahil may tamang panahon para d'yan!" Tito yelled in frustration. I was shocked. Tamang panahon? Lalo akong naguluhan! Damn my memory! Bakit Kasi wala akong ma-alala?!

"Tamang panahon?" I asked curiously.

Napasabunot na Lang si Tito sa ulo n'ya at napa-buntong hininga. "This conversation is going to nowhere. We are all tired, go to your rooms and take a rest." Tita Sab said firmly.

"Answer me first! Anong ibig sabihin nun tito? Ano? Tamang panahon? Ano bang Meron sa nakaraan ko ha? Why? Bakit ayaw n'yong sabihin?!" I asked.

"Go now to your rooms!" He sturdily said that gave me shivers. Napaluha na Lang ako at tumakbo papunta sa kwarto ko. Napansin ko sina Alyx, pumanik na din sa kwarto nila.

Pag-kapanik ko sa kwarto ko. Kulay Blue ito at nandun ang favorite stuff toys ko. Napa-iyak ako lalo. Dapat 'di ako sumagot-sagot kanina sa kanila.

Nag-woworry Lang naman talaga Siguro para sa kaligtasan ko. Napapikit at napaiyak na Lang ako. Andami daming problema. Andami daming tanong sa Utak ko na walang kasagutan. Andami daming magugulong bagay.

Pero ang pinaka nangingibabaw sa Lahat ay...

Sino ba ako?

Alam ko, Ayah Lynn Rivera ang pangalan ko, pero ang magulang ko, oo may pinakita silang picture at may na kwento sila, pero kakaunti. Noon Hindi ako nagtatanong Kasi anjan naman sila para saakin.

Kaso habang nagkaka-edad ako, 'di ko maiwasan ma-confuse sa mga bagay bagay. Tulad ng lagi akong binabantayan maigi. Akala ko nung una, Dahil protective lang sina tita at Tito. Pero Hindi e, pati mga guards may palihim na sumusunod saakin.

No doubt, mayaman talaga si Tito at Tita, kaya kayang kaya nilang mag-hire ng ganun. Tapos 'yung nangyari pa 2 years ago ang pinaka-nagpalala ng Lahat.

Hindi ko din alam Kung paano sasabihin sa kanila 'yung sikreto namin nina Alyx. Alam ko magiging against sila dun. Pero, sa 'di malamang dahilan, nakasunod na ata saakin ang salitang trouble.

Nung sixteen years old ako, dun ko nalaman na may kakaibang lakas akong taglay, 'di ko alam pero parang bihasa na ako sa mga brutal na bagay. Sina Alyx noon nahirapan samantalang ako, wala as in sobrang Dali lang para saakin, para bang matagal ko ng parte 'yun, parang nasa dugo ko na. Pero Hindi ko talaga alam.

Nagsimula Lahat nung ka-sisixteen ko pa lang, Dahil si Alyx may nabalitaan na may gang daw 'yung mga ibang kaklase namin. Nung una, katuwaan lang saamin natripan namin Sumali. Saan gang kami Sumali?

Sa legendary gang.

May pinsan Kasi si Lian na kasapi sa napaka-tanyag at napaka-galing na legendary gang. Noong una ayaw kami payagan Dahil bata pa kami. Pero, Dahil gustong gusto talaga naming Sumali, pinatunayan namin ang sarili namin.

Hanggang sa nag training na kami kasali ang mga underlings nila. Dalwang buwan pa Lang bihasa na kaming apat agad. Kaya't napabilib namin ang leader nila noon. We became their priorities, kaya't mas naging pursigido kami.

Sa aming apat, ako ang pinaka-malakas. Noong una palang malaking potens'yal na daw ang ipinapakita ko Kung ikukumpara kayna Lian. Pero, naka habol sa lakas ko sina Lian, pero Hindi Sapat para tapatan ako.

Madaming buwan ang lumipas, pagkatapos ng klase o free time namin lagi kaming nasa gang at nagtratraining, takas lang kami Dahil wala kaming pinagsasabihan.

Half year is enough for us to master every sport. We excel in different techniques and we created our special moves, na kami Lang ang nakakagawa.

Binigyan kami ng different assignments o missions, para mapatunayan ang sarili namin, at sa Lahat ng missions namin, wala pang talo. Lahat panalo. Dun namin napabilib ang lahat, kahit ang pinaka-leader noon bilib na bilib saamin. S'ya nga daw noon 2 years ang ginugul. Pero kami 6 months lang.

Noong ika-isang taon namin sa gang naging leader na kami. At binansagang Legendary 4. Ang gang namin ay parang mga pulis. Hindi kami nanakit ng inosente, at pinapatay lang namin ay ang mga may sala.

Kaming apat ang pinaka-magaling at pinaka-mabilis sa legendary gang, kaya nakilala kami sa buong Korea.

Pero, unlike ng ibang member ng gang, kaming apat ay laging naka-maskara. Personalized na maskara na para lang talaga saamin. Ang nakakakita lang sa itsura namin ay ang dating leader at ang pinagkakatiwalaan n'yang miyembro.

Talagang hiniling namin na mysterious ang pagkatao namin para sa kaligtasan namin, at para walang ibang maka-alam. Dahil sa ayaw nga ni tita at Tito na napapasama kami sa gulo o sa kung anong may kinalaman sa gang.

Kahit patago, we became famous.

Legendary 4.

Kami na ang leader ang legendary gang. At pinaka-kilala.

I was known as Blue Moon, Dahil sa blue moon shaped mask ko, at sa taglay kong moves. Kada-lalaban kami Hindi ako ang laging na kilos, sina Lian lang ang nakilos, dahil Madaya daw ako, masyado daw akong malakas kaya sila naman. Kaya nga blue moon Dahil, 'once in a blue moon,' lang ako lumaban. Meron akong cresent moon tattoo sa wrist ko.

Alyx was known as Butterfly Princess because her swift and light move, napaka-gaan kasi ng moves nito at sa sobrang bilis ay akala mo minsan ay nalipad at mukang paru-paru. Ang mask n'ya din, butterfly shape design, at nag-pa-tattoo s'ya ng 3 small black butterflies sa tagiliran ng bewang n'ya.

Lian was known as Silent Music because of depth and placid attitude she has, napaka-tahimik nito gumalaw at 'di mo agad ito mapapansin, pero sa tahimik nitong galaw ay ang beat ng katawan nito pag-nalaban, akala mo ay na sayaw. She's so serene in her every move. Kaya s'ya binansagang Silent Music. Meron din s'yang tattoo sa likod ng balikat na G-Clef sign.

Lastly, Shana was known as Black Jewel because of her dark personality ( conceited, easily tempered, nonchalant, and etc. ) Saamin Lang naman 'di ganan si Shana, though minsan 'di maiiwasan, s'ya 'yun e. Jewel, napaka-strong Kasi ng personality ni Shana, patayan Kung patayan, brutal Kung brutal. Kaya't Black Jewel ang bansag sa kan'ya. May tattoo din si Shana na Black Jewel sa batok n'ya maliit lang ito. Para 'yung amin, maliit Lang din.

Kaming apat, kami ang bumubuo sa Legendary Four, everything was fine, but something happened. An apocalypse came.

I was near eighteen, months na lang eighteen na ako, kaso may nangyari... Dahil sa pagiging blue Moon ko...

Napahagulhol na lang ako, Dahil mga pangyayari 2 years ago. Halos mawala ako sa sarili ko, halos mabaliw na ako. I almost killed all those bastards. Pero, napigilan ako ng mga kaibigan ko. I was an awful person. Napaka pabaya ko kase.

Two years ago, was my biggest mistake.

Iniling-iling ko ang ulo ko, at tinggal sa isipan ko ang mga pangyayaring 'yun. Ayaw ko na. Iba na ako, nagbago na ako, nakarecover na ako.

Ang pinakamalaking sikreto ko--namin. Ay ang pagiging Legendary 4 at ang Legendary Gang.

Umalis ako sa gang two years ago din, Dahil ayaw ko na maging blue moon, pero Hindi kahulugan nun, nawala na ang legendary 4, nandun pa din sila Alyx para ipag patuloy ang Lahat, kaso 'di na ako masama. Maliban na Lang pag-sobrang delikado na.

Umalis sa gang sina Alyx ay last month Lang Dahil nga pinapa-uwi na silang tatlo sa pinas, kaya't ang naging leader na ulit ng gang ay 'yung dating leader --bago naging kami-- Hindi naman sa kinakalimutan nanamin ang gang. We are still part of it after all. Pero, Hindi na kami ang leader.

We are still the legendary 4 pero nag-disappear na kami. Magiging maayos din ang Lahat. Magiging maayos din ang Lahat. Bulong ko sa sarili ko.

•~•~•

August 17 ( 5am )

Hindi ko alam pero nagising ako ng maaga. Routine ko na 'to dati pa. Pero Medyo 'di ako sanay. Iba Kasi ang time dito sa time sa Korea. Akala ko 'di ako magigising ng umaga. Pero, eto ako magising ng maaga.

Napagpasyahan ko na Lang na mag-jogging na Lang sa labas. Tutal naman, nasa executive village kami.

Inayos ko Muna ang sarili ko, saka tahimik na lumabas ng Bahay. Nag-iwan na din ako ng note sa ref na mag-jojogging Lang ako.

Pagkatapos nun ay lumabas na ako.

Medyo madilim pa, pero okay na din. Naglagay ako ng earphones sa tenga ko, at nagsimulang tumakbo.

Nakikinig lang ako sa music, at tumitingin tingin sa paligid, maganda ang village at payapa. At may mga naglilibot din na guard'ya.

Habang tumatagal ako sa pag-jojogging may lalaking tumabi at sumabay sa pag-jojogging saakin, hininaan ko 'yung volume ng phone ko at tumingin sa kan'ya at ngumiti. Noong tingnan n'ya ako ay... Natulala s'ya?

Eh? Natulala sa kagandahan ko?

Bakas sa muka n'ya ang pagtataka, at... Nagulat na Lang ako ng...

"Waaa! Multoooooooo!" Malakas na sigaw nito at takbo papalayo saakin, ako naman naiwang nagtataka. Napatigil tuloy ako sa pag-takbo.

"Weird. Natakot sa kagandahan ko?" I mumbled. Saka ako dumiretso sa pag-jog at bumalik sa Bahay. Pagdating sa bahay.

Nakita ko dun sina Tita at Tito na nagluluto. Ang sweet nilang dalwa, bakit 'di pa kaya mag-propose si Tito Kay Tita? Halata naman Kasi na gusto nila ang isa't-isa. Pero ayun, nauunahan ng katorpehan.

"Ayah." Napalingon ako ng tawagin ako ni tita.

"Po?" Kinakabahan pa din ako e, baka galit pa din sila saakin.

"Bilhin mo Muna ito, jan Lang sa labas ng village, may malapit na convenience store." Nakangiting utos nito. Sinununod ko naman ito at pumunta sa store na 'yun.

Habang nasa counter ako Pansin ko may nakatitig saakin. Woah ah. Kagabi ko pa nararamdaman 'yun. Weird naman.

Saka 'yung sumigaw ng multo kanina? OM! 'Di kaya? Kaya feeling ko may nakatingin saakin, Dahil multo 'yun? At 'yung lalaki kanina na nakasabay ko mag-jogging ay nakita 'yung multo na nasa tabi ko habang nag-jojogging!?

OMG! This is creeping me out! Agad akong umalis sa store at Dali-daling bumalik sa Bahay.

Multo? Totoo ba 'yun?

***

A/N: sorry for all the errors.

26.27