Alexa's POV

Ίδια μέρα το απόγευμα...

Πριν λίγο ήρθε ο Damon σπίτι, δεν μιλάμε απλώς πίνουμε.

"Alexa." Λέει χαμηλόφωνα. "Έκανα κάτι." Με κοιτάζει ενοχικά αλλά δεν μπορώ να νιώσω κάτι απλά περιμένω να το πει να τελειώνουμε. "Την νύχτα που έφυγε ο Theo ήρθα από εδώ και δεν σε βρήκα έτσι πήγα στην Vanessa και.." Κάνει μια παύση. "Φιληθήκαμε." Ολοκληρώνει, δεν μπορώ να πω ότι σοκάρομαι. "Από τότε με αποφεύγει αλλά δεν αντέχω άλλο μακριά της νομίζω πως την αγαπάω δεν έχω νιώσει ξανά κάτι τόσο έντονο." Εξομολογείται.

"Φύγε." Σχεδόν ψιθυρίζω.

"Τι;" Απορεί.

"Έχω σοβαρότερα προβλήματα από τον απαγορευμένο έρωτα σου για την Vanessa, αν ψάχνεις για ψυχολόγο να πας σε έναν εγώ δεν είμαι." Του λέω ψυχρά.

"Εντάξει, τι σου συμβαίνει;" Με ρωτάει.

"Έλα ντε; Η ζωή μου κυλά τόσο όμορφα." Τον ειρωνεύομαι.

"Alexa, o Theo-"

"Ο Theo μας θυσίασε για το καλό των παιδιών." Τον διακόπτω. "Φύγε." Επιμένω παίρνει μια βαθιά ανάσα και σηκώνεται.

"Σε παρακαλώ μη πεις τίποτα στον Klaus." Ζητάει.

"Λες και έχω επιλογή." Ειρωνεύομαι και μετά φεύγει. Αν του το πω θα τον σκοτώσει.

***

Vanessa's POV

Ο Nik έχει πάει με τον Elijah για  κάτι δουλειές και εγώ αφού κοίμησα την μικρή,κάθομαι στο σαλόνι βυθισμένη στις σκέψεις μου.... ήταν ένα λάθος, και δεν θα επαναληφθεί όσο και αν ένιωθα ωραία- όχι,Vanessa ξύπνα.

Κάποιος χτυπάει την πόρτα μου και σηκώνομαι να ανοίξω... στραβοκατάπια όταν είδα τον Damon και κάνω άκρη να περάσει.

"Μίλησα στην Alexa, τα ειπα όλα." Λέει ο Damon και παγωνω

"Αγόρι μου είσαι ηλιθιος!? Πήγες και είπες ότι φιληθηκαμε στην Alexa που είναι αδέλφια μου με τον άντρα μου;"
Αρχίζω να παθαίνω υστερία και με πιάνει από τους ώμους.

"Vanessa-"

"Ήταν λάθος, ένα τεράστιο λάθος που δεν θα επαναληφθεί και εσύ σαν ηλιθιος που είσαι πήγες και τα είπες στην Alexa!" Του Φωνάζω και τον βλέπω να με κοιτάζει με ένα ψυχρό βλέμμα και σε κλάσματα του δευτερολέπτου με κολλάει στον τοίχο.

"Θα με ακούσεις, γαμωτο; Για εσένα μπορεί να ήταν ένα λάθος αλλά για εμένα ΟΧΙ.  ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑΙ ΜΙΛΗΣΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΑ ΜΕΊΝΟΥΜΕ ΦΙΛΟΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΌ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ, ΕΝΤΆΞΕΙ!?"
Μου φωναζει και έχω μείνει να τον κοιτάω άναυδη

"Damon,είμαι παντρεμένη,δεν το καταλαβαίνεις;" Του λέω και γελάει ειρωνικά.

"Οχι εσυ δεν καταλαβαίνεις, σε χρειάζομαι, Vanessa. Δεν έχω ξανά νιώσει έτσι για κάποιον, δεν μπορώ να ξυπνάω και να κοιμάμαι γνωρίζοντας ότι ο Klaus σε αγγίζει το καταλαβαίνεις; Με αρρωσταίνει, σε χρειάζομαι.. Δεν μπορώ να αναπνεύσω αμα δεν είσαι δίπλα μου." Μου ψιθυρίζει καθώς τα χέρια του κρατάνε τα μάγουλά μου και τα μάτια του ήταν έτοιμα να δακρύσουν. "Σε αγαπάω... και δεν ντρέπομαι να το πω. Και το ξέρω πως δεν είμαι καλός στα λόγια αλλά δεν μπορώ να το κρατάω άλλο μέσα μου,Vanessa..." Λέει και με κοιτάει στα μάτια με παράπονο.

Δεν ξέρω τι να πω, τα έχω χάσει και εξακολουθώ να τον κοιτάζω μη μπορώντας να αρθρώσω λέξη.

"Και εγώ σε αγαπάω, μαλακα." Λέω σχεδόν ντροπιασμενη και νιώθω τα χείλη του στα δικά μου παθιασμένα και ανταποδίδω κατευθείαν.

"Damon-"

"Σκασε." Μουρμουράει καθώς με φιλάει στον λαιμό και μετά πάλι στα χείλια και απλά παραδινομαι.

Νιώθω τα χέρια του μέσα από την μπλούζα μου και εγω σχεδόν έσκισα την δική του, την αφήνω να πέσει κάτω στο πάτωμα καθώς αυτός έβγαλε την δική μου μπλούζα.

Βάζει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με σηκώνει στα χέρια καθώς εγώ τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση του.

Με κουβαλάει και με βάζει πάνω στα τραπέζι όσο φιλιομαστε και ξάπλωσε το κορμί του πάνω από το δικό μου καθώς το χέρι του κράταγε το μπούτι μου

(The rest you can imagine)

....

Μετά από δυο ώρες καθόμαστε στον καναπέ ντυμένη όπως-όπως και εγώ κοιτούσα το ταβάνι καθώς το κεφάλι μου πόδια του και μου χαϊδευε τα μαλλιά.

"Δεν είναι σωστό να το κρύβω από τον Klaus.." Λέω και ο Damon με κοιτάει.

"Θα τον χωρίσεις;" Με ρωτάει και τον κοιτάω.

"Θέλω χρόνο να σκεφτώ.. είναι και το μωρό στην μέση." Λέω και ξεφυσάω.

"Ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι είστε που χωρίζετε με παιδιά στην μέση." Ο Damon λέει καθώς μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

"Ναι αλλά θέλω να το σκεφτώ.." Λέω και ακούω το κουδούνι, πετάγομαι και ρίχνω την μπλούζα του στα μούτρα και τον αρπάζω από το μπράτσο και τον βάζω στην αποθήκη.

"Αγγελούδι μου;" Ακούγετε απέξω.

"Βαστατε Τούρκοι τα'ρματα." Ψιθυρίζει ο Damon τον βαράω στο κεφάλι και κλείνω την αποθήκη.

Παίρνω μια ανάσα και φτιάχνω λίγο τα μαλλιά μου και ανοίγω.

"Αγαπη μου, που ήσουν;" Λέει ο Klaus και φιλάει το μάγουλο μου.

"Σ-στην τουαλέτα." Λέω και ακούω τον Damon να πνίγει ένα γελάκι και βήχω ώστε να μην το καταλάβει ο Klaus.

"Αγγελούδι μου,σίγουρα όλα καλά;"
Λέει ο Nik μπερδεμένος

"Έχω βραχνιασει λίγο μωρέ, δεν είναι τίποτα." Λέω με βραχνιασμενη φωνή και το κλάμα της Charlotte μας διακόπτει.

"Σειρά σου." Λέω στον Nik και γνέφει θετικά καθώς πηγαίνει επάνω.

"Μπράβο παιδί μου." Ψιθυρίζω μόνη μου στην Charlotte και καθώς γυρνάω βλέπω τον Damon από πίσω μου και σχεδόν ουρλιαξα.

"Είσαι ηλιθιος!? Τι ρωτάω; Γρήγορα πριν ερθει κάτω." Ψιθυρίζω και τον βαράω στον ώμο καθώς ανοίγω την πόρτα για να φύγει πριν έρθει ο Nik κάτω.

"Ένα για τον δρόμο;" Ψιθυρίζει με ένα βλέμμα σαν χτυπημένο κουτάβι και ρολάρω τα μάτια μου πριν του δώσω ένα γρήγορο φιλί.

"Δεν μετράει." Λέει και τον αγριοκοιτάζω λίγο.

"Έχεις φύγει." Λέω και γρήγορα με φιλάει καθώς τον χτυπάω στον ώμο και μου κλείνει το μάτι φεύγοντας.

Κλείνω την πόρτα και χαμογελάω σαν ηλιθια μόνη μου. Που έχω μπλέξει Χριστέ μου;

***

Alexa's POV

Καθώς κάθομαι στον καναπέ χτυπάει το κουδούνι. Σηκώνομαι ανοίγω και είναι η Vanessa.

"Γειά." Με χαιρετάει και εγώ κάνω στην άκρη για να μπει.

"Λοιπόν, ξανθούλα εγώ να πηγ-" Βγαίνει ο Jace από το μπάνιο και σταματάει μόλις βλέπει την Vanessa.

"Πάλι εδώ εσύ;" Τον ρωτάει καχύποπτα.

"Μου έδωσε η Amara να φέρω φαγητό." Εξηγεί.

"Ναι, λες και δεν μπορώ να μαγειρέψω." Μονολογώ καθώς κάθομαι ξανά στον καναπέ.

"Τέλος πάντων εγώ έφευγα έτσι και αλλιώς." Φεύγει από το σπίτι ο Jace.

"Ξανθούλα τι τρέχει μεταξύ σας;" Με ρωτάει και εγώ εκπλήσσομαι.

"Μεταξύ ποιών εμένα και του Jace;" Την ρωτάω.

"Ναι."

"Δεν τρέχει απολύτως τίποτα μεταξύ μας αλλά μια που ρωτάς για εμένα και τον αδερφό σου ας αντιστρέψω την ερώτηση.. Τι γίνεται μεταξύ εσένα και του Damon;" Την ρωτάω και εκείνη κάθεται δίπλα μου στον καναπέ.

"Ξανθούλα εγώ- με κάνει να νιώθω ξανά ζωντανή." Με κοιτάζει στα μάτια.

"Είπε ενώ είναι παντρεμένη με άλλον αλλά έτοιμη να κρίνει εμένα και τον αδερφό της ακόμα και αν δεν συμβαίνει τίποτα μεταξύ μας." Την ειρωνεύομαι.

"Δεν με καταλαβαίνεις, ξανθούλα. Πρώτα από όλα, του έχω υποσχεθεί... στον Theo... του υποσχέθηκα ότι θα σε προστατεύσω και θα φροντίσω να είσαι ασφαλής, χωρίς να σε αφήσω να πέσεις στην αγκαλιά του αδερφού μου για παρηγοριά! Και όσο για Damon, εσύ από όλους, νόμιζα ότι μπορούσες να καταλάβεις ότι μπορώ να αποφασίσω για τα συναισθήματά μου. Αγαπώ τον Klaus και θα το κάνω πάντα, αλλά ποτέ δεν ένιωθα μαζί του όπως με κάνει να νιώθω ο Damon, με κάνει να νιώθω ότι αξίζω κάτι. Και έπρεπε να υπομείνω τόσα πολλά από αυτήν την καταραμένη οικογένεια, προσπάθησα να βεβαιωθώ ότι όλοι ήταν καλά, και το έκανα πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να με ρωτήσει πώς νιώθω, οπότε ναι, δεν πρόκειται να ζητήσω συγγνώμη για τα συναισθήματά μου." Μου λέει και εγώ την κοιτάζω ψυχρά.

"Σοβαρά μιλάς τώρα; Νομίζεις ότι είσαι η μόνη που πονάει; Απάτησες τον άντρα σου και δεν με νοιάζει αν το άξιζε ή όχι τον απάτησες με τον αδερφό μου. Καταλαβαίνεις ότι με αναγκάζεις να διαλέξω ανάμεσα στα αδέρφια μου; Και όσο για τον αδερφό σου δεν έχω κανένα ενδιαφέρον για αυτόν, μόλις έχασα τον άντρα μου, αλλά κατά κάποιο τρόπο νομίζεις ότι δεν με νοιάζει καθόλου... Δεν χρειάζομαι προστασία αν θέλω να ερωτευτώ κάποιον άλλο, να είσαι σίγουρη πως θα το κάνω." Της απαντάω.

"Ποτέ δεν ήθελα ούτε σου ζήτησα να διαλέξεις ανάμεσα στα αδέρφια σου. Φταίω που έχασα συναισθήματα για τον Klaus και ερωτεύτηκα τον Damon. Ναι, παραδέχομαι ότι φταίω εγώ γι' αυτό. Αλλά δεν μπορώ να εξαναγκάσω τα συναισθήματά μου, έχω πληγωθεί από αυτή την οικογένεια αρκετά ώστε να μην μπορώ να ανεχτώ περισσότερα. Δεν σε κατηγορώ για τίποτα, αλλά δεν μπορώ να μην ανησυχώ για σένα... δεν είσαι εσύ Alexa. Έχεις αλλάξει... και έχεις αλλάξει προς το χειρότερο." Μου λέει και εγώ την κοιτάζω παγωμένη.

"Όχι, δεν μου το ζήτησες, αλλά ό,τι και να κάνω είναι λάθος αν πω στον Klaus τι συνέβη, προδίδω και εσένα και τον Damon και αν μείνω άπραγη, προδίδω τον Klaus." Γελάω με το τελευταίο της σχόλιο. "Έχω αλλάξει; Ναι, συγγνώμη που δεν έμεινα ίδια αφού έχασα τα πάντα. Λυπάμαι πραγματικά που ο πόνος μου είναι βάρος για όλους σας." Της λέω με ειρωνικό τόνο.

"Ποτέ δεν είπα ότι ήταν βάρος, καταλαβαίνω τον πόνο σου... όχι εντελώς αλλά ένα μέρος του. Ξέρεις ότι έχω σταθεί δίπλα σου και σε υπερασπίστηκα όταν όλοι ήταν εναντίον σου και δεν παραπονιέμαι για αυτό γιατί σ'αγαπώ, ξανθούλα. Έδωσα τη ζωή μου για σένα και θα το έκανα ξανά αν σήμαινε να είσαι ευτυχισμένη, αλλά αυτό που λέω είναι ότι δεν είσαι ο εαυτός σου, μας διώχνεις όλους μακριά. Άσε μας να σε βοηθήσουμε...άσε με να σε βοηθήσω." Μου λέει ήρεμα, γλυκά.

"Δεν χρειάζομαι τη βοήθειά σου ή τη βοήθεια του Klaus ή τη βοήθεια κανενός. έχασα τα πάντα δεν έχω τίποτα να χάσω ο άντρας μου δεν με θυμάται τα παιδιά μου βρίσκονται κάπου που δεν γνωρίζω και εγώ είμαι εδώ για να φτιάξω κάτι που ποτέ δεν χάλασα. Τι περιμένατε όλοι να κάνω ε; Να χαμογελάω και να λέω ότι όλα είναι καλά; Λοιπόν, κρίμα γιατί έχω κουραστεί να το κάνω αυτό." Της αποκρίνομαι ενοχλημένη.

"Ξανθούλα... είμαι εδώ για σένα, και βλέπω πέρα ​​από αυτό το προσωπείο που έβαλες. Άσε με να σε βοηθήσω, πρέπει να βοηθήσω κάποιον ώστε να μην νιώθω πως είμαι τόσο άχρηστη πια." Μου πιάνει το χέρι.

"Τότε βοήθησε τον εαυτό σου Vanessa το να απατάς τον Klaus με τον Damon δεν είναι η λύση στο πρόβλημά σου, χώρισέ τον δεν με νοιάζει αλλά όχι αυτό. Όσο για μένα, δεν χρειάζομαι βοήθεια. Είμαι καλά. Είμαι πάντα καλά, πρέπει να ξέρεις μέχρι τώρα." Τραβάω το χέρι μου από το δικό της και εκείνη παίρνει μια βαθιά ανάσα πριν μιλήσει.

"Αν αυτό νομίζεις εντάξει... αλλά σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, Alexa πρέπει να είμαστε μαζί και όχι ο ένας εναντίον του άλλου." Σοβαρεύει. "Έχουμε έναν εχθρό γύρω μας που μπορεί να μας χτυπήσει όταν δεν το περιμένουμε, αν αυτό το... τέρας καταφέρει να πετύχει αυτό που ήθελε να πάρει... η ίδια η ζωή μας θα μπορούσε να χαθεί... τα παιδιά μας επίσης. Θα κάνει τα πάντα για να κερδίσει."

"Αντιμετωπίζω τέρατα όλη μου τη ζωή, ένα ακόμα είναι κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Δεν καταλαβαίνεις Vanessa. Δεν νιώθω πια πράγματα που ξέρω ότι θα έπρεπε." Της λέω παγωμένη, μουδιασμένη.

"Έχεις δίκιο, αλλά αυτό το τέρας απειλεί και τις ζωές των παιδιών μας. Δεν είναι πια πρόβλημα των Mikaelson, Alexa... αυτό μεταξύ εμάς και αυτού. Και δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε με το να είμαστε εγωι- αδύναμες."

"Εγωίστρια... εννοούσες εγωίστρια. Πες το!" Της ζητάω να πει αυτό που ήθελε.

"Δεν είπα τίποτα." Μου λέει ήρεμα.

"Όχι όχι, θέλω να σε ακούσω να το λες εννοούσες ότι συμπεριφέρομαι εγωιστικά. Αυτό ήθελες να πεις." Επιμένω.

"Αυτό δεν πάει πουθενά." Γελάει. "Κοίταξε αν θες να συμπεριφέρεσαι σαν να έκλεισες την ανθρωπιά σου, κάντε το. Ξέρω ότι η απουσία του Theo σε έχει πονέσει, αλλά θα βάλω την προστασία και την ασφάλεια των παιδιών μου σε πρώτη προτεραιότητα από αυτό το... δράμα." Δυσκολεύεται να κρατήσει την ψυχραιμία της. Εγώ γελάω νευρικά.

"Ω, σε παρακαλώ, γίνε η ηρωίδα μας, φέρε τους όλους πίσω και άσε με να γίνω η μεγάλη κακιά μάγισσα που απόλαυσε αυτόν τον πόνο. Συνέχισε, θέλω να το δω αυτό." Σταματάω για λίγο. "Ποτέ ούτε για μια φορά σε όλη μου τη ζωή δεν φέρθηκα εγωιστικά. Πάντα βάζω τον εαυτό μου στην άκρη για όλους τους άλλους... πού με οδήγησε αυτό ε;" Την ρωτάω εκνευρισμένη.

"Πουθενά δεν σε οδήγησε, αλλά σε αυτήν την κατάσταση δεν με νοιάζει τι έχει συμβεί, πόσες φορές προσπάθησες ή πόσα τραύματα έχεις, αλλά τώρα θα με ακούσεις και θα παλέψεις." Μου λέει σκληρά. "Έχω περάσει και εγώ πάρα πολλά, ξέρεις. Ωστόσο, δεν σταμάτησα ποτέ να παλεύω ξανά και ξανά και ξανά ασταμάτητα μέχρι να πάρω αυτό που θέλω. Αν θέλεις να τα παρατήσεις, εμπρός αλλά μην μην πεις ότι δεν σε προειδοποίησα." Μου λέει ψυχρά και έπειτα φεύγει αφήνοντάς με μόνη με τις σκέψεις μου ξανά.

***

Hellooo!

Τι μου κάνετε?

Ποια είναι η γνώμη σας για την διαφωνία μεταξύ των κοριτσιών; Δικαιολογείται πιστεύετε η συμπεριφορά της Alexa's;

Νέο κεφάλαιο ελπίζουμε να σας αρέσει! Περιμένουμε τις γνώμες σας στα σχόλιααα!

Όπως καταλαβαίνετε αυτή την ιστορία δεν την γράφω μόνη μου αλλά με την αγαπημένη μου:
inlovewithBenBarnes_