IKA-9

"Hay, sa wakas nakatapos din tayo!" masiglang aniya. Ininat niya ang dalawang braso at humikab. Kakatapos lang nilang gumawa ng project sa world religions.

May ngiti nito sinulyapan ang dalaga at pinagpatuloy ang paglalagay ng gamit sa bag. Sabay silang naglakad palabas ng rooms. Madilim na ang labas. Naglilibot ang guard sa buong campus hawak ang flashlight at batota.

"Bakit kanina ka pa tahimik?" nag-tatakang tanong niya kay Clavion.

Narinig nito ang kaloskus sa paligid. Mabilis nitong sinundan ang ingay na iyon. Humihip ang hangin may masamang dulot. Bubuka pa sana ang bibig niya nang inilagay nito ang daliri sa bibig ni Derille.

Nagbago ang kulay ng mata ng dalaga naging kulay ginto. Mabilis niyang hinawakan ang balikat nito at sinandal sa puno.

Rinig ni Derille ang tibok ng puso ni Clavion. . . may takot iyon. Mainit ang buga ng hininga nito. "Don't you dare leave this, okay." anas niya. Wala sa sariling tumango ito.

Lumabas siya sa likod ng puno. Lumabas ang mahahaba at matutulis kuko niya. Nagkaroon ng makapal na balahibo sa buong katawan niya. Naging malinaw ang pandinig niya sa paligid. She transform human into werewolf. Nagsitalunan ang dalawang asong lobo sa likod ng halaman.

Nagkatingnan ang dalawang asong lobo sa isa't isa tila nagu-usap sa pamamagitan ng mga mata at isip. Ang brown na balahibo ay naunang sinunggaban si Derille.

Mabilis umilag siya. Nilabas niya ang mahabang kuko at binaon sa balat n'yan. Tinalon niya ang likod ng asong lobo. Mas diinan pa niya ang pag-baon. Rinig na rinig niya ang alulong ng kasama nito saka sumunggab.

Bumaba ang katawan niya mas lalong dinangganan ang nasa ilalim niya. Napasigaw siya nang may naramdam siyang tumusok sa gilid niya.

Nilusot niya ang kamay sa ilalim saka binaon doon sa asong lobo nasa ibabaw niya. Umalis ito sa ibabaw ng dalaga. Sa galit ng dalaga mas binaon pa niya ang kuko sa isang kasama niya which is nasa ilalim niya.

Nakita niyang naga-alinlangan lalapit sana sa kaniya ngunit tumakbo papaalis. Bumagsak ang katawan nito kasama din siya bumagsak. Dahan-dahan niyang inaalis ang kuko. Nakita niyang naging tao muli. Sa tagiliran siya natamaan. Nag-mamadali tumakbo si Clavion sa dalaga.

Umupo ito sa tabi ng dalaga at inilabas ang first aid kit box sa bag. Marahan ginamot nito ang sugat ng dalaga.

"I'm sorry. . ." anas anito. Natigilan ito sa mukha ng dalaga. Payapang natutulog ang dalaga dahil sa pagod. He used teleport went inside of Derille rooms. Dahan-dahan nitong tinapos ang paggamot sa sugat bago lagyan ng comforter ang katawan niya.

"Good night, love and I'm sorry." He said with guilty. May pag-susumamo nito hinalikan ang noo niya saka dumistansiya. Sa huling pagkakataon ay nag-teleport siya may lungkot sa mukha.

Umagang-umaga nakatayo si Clavion sa harap ng bahay ng dalaga. Sinisipa-sipa niya ang maliit na bato nasa paanan niya habang nagiisip maaring sabihin sa dalawa. Hindi siya pinatulog kakaisip sa dalaga.

Umangat ang tingin niya nang marinig ang kalaskas ng gate na kumiskis sa lupa. Bumungad ang magandang ngiti sa labi ina ni Derille hawak ang walis-tingting at sa kabilang kamay ay dashpan pandakot sa kalat.

"Magandang umaga po!" inaayos niya ang tindig at ngumiti ng maliit. Nakakahiya man aminin niya pero naabutan siya nito nasa labas ng bahay at parang guwardiya siya nagiintay.

"Magandang umaga din, hijo. Si Derille ba ang hinahanap mo?" tanong niya na nagpatango ang binata. "Kumain iyon ng breakfast. Puntahan mo na din at saluhan mo siya." ang ngiti ni Aling Mirachel may panunukso.

"Sige po." ngumiti din siya sa babae. Pumasok siya sa bahay. Naga-alinlangan ba siya kung huhubarin ba niya ang sapatos o hindi. Sa huli ay hinubad din niya at sinuot ang tsinelas sa tabi ng rock.

Naabutan niya bumubulong ang dalaga at may kung ano'ng hinahanap sa cabinet. Nakatalikod si Derille kay Clavion kaya hindi makikita niya ito. Sinandal niya ang braso sa hamba ng dingding ng kusina habang pinagmamasdan niya ang dalaga.

"May I help you?" his side lips slide in rose up.

I saw her jumped out of shocked. Her eyes widened when she turned back. "Clavion. . . ." bakas pa rin sa mukha niya ang gulat. Pinasadahan niya ng tingin ang binata.

Suot ni Clavion ang puting polo. Sa kaliwang dibdib nito may bulsa at nakatatak ang pangalan ng school. Nakatupi ang kwelo ng polo. Light blue ang pants. Maayos din ang pagkakasuot ng sinturon sa bewang.

He wearing color black of shoes. His some hair strands remained in side of forehead. Maayos din ang pagkakasuklay sa buhok at nilagyan din ng gel.

"Ano ba ang hinahanap mo?" mababang ang boses nito may lambing ang boses. Palapit nang palapit ito sa kaniya na nagpapalakas ng kabog ng dibdib ni Derille. Hindi nito inaalis ang tingin sa kaniya, eye to eye.

Natiliro siya, hindi na alam ang gagawin. "Ketchup sana. . . ." hindi na niya tinuloy ang sasabihin nang humakbang siya paatras hanggang mapasandal siya sa lababo. Ramdam niya ang lamig ng tiles.

Inilagay nito ang isang kamay sa gilid ng dalaga. He corner this woman now. Palihim umangat ang labi nito sa tuwa at aliw. He secretly glanced at her before he going back find the ketchup where putting on.

Amoy na amoy ni Derille ang pabango. Uminit ang magkabilang pisngi niya sa sobrang lapit niya sa binata. She can't help praise simula sa pananamit hanggang sa mukha.

"Ay! Jusmiyo Santo!" gulat na pumasok si Aling Mirachel sa nadatnan.

Biglaan niya tinulak si Clavion. Nagulat din siya. Mukhang wala naman kay Clavion iyon dahil nagagawa pa nito magpaalam na aalis.

Nakita na lamang niya ang sarili na hila-hila siya ni Clavion palabas ng bahay niya. Namilog ang mga mata niya. Paano ba naman bitbit nito ang bag niya.

"Clavion, ako na. . ." nahihiyang nag-iwas siya ng tingin. Pinalobo niya ang bibig sa sobrang pula ng pisngi niya.

Tumigil ito sa paghila sa dalaga at tumigil sa waiting shed. Magiintay sila ng madaanan na sasakyan na pwedeng masakyan nila papunta sa school.

Harapan silang nakatayo sa isa't-isa kaya malaya ni Clavion pagmasdan ang mukha niya. Hiyang-hiya at pulang-pula naman ang mukha ni Derille. She can't straightly looked at his eyes.

"Look at me." may matigas nitong utos. Pinilit nitong pinapatigas ang expression. His jaw clenched tightly and repeat.

May sariling isip ang katawan ni Derille. Namalayan niyang umangat ang tingin niya sa mata ni Clavion hanggang nag-tama ang kanilang mata. Their eyes locked.

Pinapakinggan nila ang tibok ng puso ng bawat isa. Walang nagputol ng titig nila. Nag-slow motion ang paligid nila tanging silang dalawa lamang ang kanilang nakikita.

Napalunok silang dalawa nang nagkakalapit ang kanilang mukha hanggang. . .maglapit ang kanilang labi. Sabay nilang sinarado ang mga mata. Nag-umpisang gumalaw ang labi ni Clavion na sinundan naman ni Derille.

Inilagay ni Clavion ang braso sa bewang ni Derille at hinapit nito ang bewang niya palapit sa kaniya. Malakas ang pintig ng kanilang puso.

Emosyon ang gumagalaw sa labi nila pareho. Nilalasap nila ang lasa ng kanilang labi. Daglian minulat ni Derille ang mga mata when she realized doing them. Marahas niyang tinulak ang binata. Her shocked remaining her face, maski si Clavion ay ganu'n din.

'We kissed!' sigaw ng kanilang isipan.














Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top