"Clavion, nawala ka bigla ha." pagpuna niya sa binata. Totoong hinahanap niya si Clavion. Mabuti na lamang at nagkita sila sa gitna ng field ng school. Swerte kamo.

"Pinalilipas lamang ang galit." at sama ng loob. Dagdag nito sa isip. Hindi nito sasabihin iyon sa dalaga dahil ayaw nito isipin iyon.

"Nasaan si Kent?" ginawa nitong kaswal ang boses. Kinikimkim nito ang pagseselos sa loob-loob.

"Nagpaalam na aalis na. Napadaan lamang siya rito. Hindi naman dito ang school nu'n. Sa kabilang bayan pa." Ngumiti siya.

He sighed. Nawala ang pangamba sa dibdib nito. "Buti naman." pabulong anas anito.

"Huh? Ano iyon?" umangat ang tingin niya. Nawala ang attention niya sa familiar na mukha na papalapit na.

"Wala naman." umiling ito may ngiti sa labi.

"Derille?" Isang tinig ng tao ang tumawag sa dalaga.

Sabay silang napatingin dito. Tumaas ang kilay ni Clavion at bahagya sumimangot. "Sino ka?" saka tumingin kay Derille. "Kilala mo?"

She nodded. "Oo, Clavion. Siya ang old friend ko si Aiden Mendoza."

Mabilis nitong kinuha ang kamay nito. Dinala nito siya sa likod, pilit na tinatago. Malaki ang ngiti niya. Nalilito naman si Aiden.

"Aiden, pare. You are?" Naglahad ito ng kamay sa binata.

Tinitigan naman ni Clavion iyon. "Clavion." simpleng pagpapakilala nito sa sarili.

Napahiya na binaba nito ang kamay. Alam ni Aiden na walang balak na tanggapin ang kamay nito. "Kakadating ko lang galing s---."

Clavion cutt off him. "Wala may paki kung saan ka dumating man. Ano ba ang sadya mo kay Derille at dumayo ka lang dito?"

Mas lumawak pa ang ngiti nito tila hindi naapektuhan sa sinabi ni Clavion. Huli na bago pa pigilan nito si Derille dahil lumabas si Derille sa likod nito.

"Mag-usap muna tayo." she slowly looking at him. "Pwede mo ba iwan mo na kami."

Doon napangiti pa si Aiden. Iba ang ngiti nito.

Inirapan ni Clavion ito. Labag sa loob nito iwan ang dalawa. Nagsimula na maglakad ang dalawa, nagu-usap. Ang hindi nila alam may sumunod sa kanila kundi si Clavion.

"Kamusta? May pasalubong ako sa'yo."

"Okay lang. Hindi mo na ako kailangan dalhan o bilhin ng ganyan. I don't even need that." She straight talking to the point.

"But I want. You deserve accept those things."

"Bahala ka sa buhay mo kung iyan ang gusto mo." aniya. Palabas na sila ng school.

"Yayain sana sa bahay at personal na din ibibigay iyon."

"Sige." She nodded tila walang magagawa.

Samantala, si Clavion ay napatigil sa paglalakad nang narinig sa usapan sa dalawang kapwa estudyante.

"Nalaman mo ba ang balita?"

"Ay, oo ga. Nandito si Aiden Mendoza kasama si Derille."

"Ex niya ba---. . ." Hindi na nito pinatapos ang usapan ng dalawa nang mabilis nitong hinabol ang dalawa.

Sumakay kaagad ito sa taxi at sinabi ang address. Narating nito ang bahay. Tiningala nito ang malaking bahay at may tarangkahan. Wala itong sinayang na oras para akyatin. Nang nasa tuktok na siya ng gate ay tinalon nito ang gate pababa sa damuhan. Tinakbo nito ang distansiya ng pinto saka sinipa iyon ng buong lakas. Kumalabog ang pinto pabukas.

"Clavion!" tumakbo pababa ng hagdan si Derille. Panay tingin niya sa itaas baka bumaba si Aiden.

She took his hands. Hinila niya palabas ang binata. Nakahinga ng maluwag at nakangiti siya ng malaki. Ang kaninang pakiramdam nasa panganib siya ay nasa safe na siya kasama si Clavion.

"May nagyari ba?" Nagaalala tanong nito.

Umiling siya. "Wala naman. Masama lamang ang pakiramdam ko sa bahay na iyon. Parang hindi maganda ang kutob ko."

"Eh, paano naman kasama mo ang ex mo." anas nito.

Bumitaw siya sa paghahawak dito. Hinarap niya ito may pagtataka sa mukha. They're stop walk.

"Wag mo na ako tanungin kung paano ko namalayan. Madali ko lang naman nalaman dahil kalat iyon sa campus ang ganu'ng issue." He shrugged his shoulder. He felt the warm and soft her hands on his big palm.

"Pasensiya kana kung hindi ko sinabi iyon kaagad. Nawala sa isip ko. I thought we're okay."

"Hindi lahat ng bumabalik sayo ay nagiging mabait. Minsan hindi natin nakikita na nabubulag tayo sa pinapakita ng isang tao kaya madali tayong maniwala."

"Sorry na. . ." paglalambing niya.

"Tsk." Supladong nag-iwas siya ng tingin. Binasa nito ang ibabang labi para pigilan ang ngiti na umalpas sa labi. Bumaba ang tingin nito sa nagkakahawak kamay nila. Kahit simpleng galawan ng dalaga ay hindi nito maiwasan kiligin at pakaramdam ng panibagong pakiramdam sa puso.

"Galit ka pa rin?" Tinutusok-tusok niya ang pisngi nito. Ngumiti siya because she saw Clavion smiled now.

"Ano sa tingin mo?" Pati ang boses nito, suplado.

"Hindi na." Akma aalisin niya ang kamay kay Clavion biglang dahan-dahan sinakop nito ang kamay nilang dalawa, mas malawak. Kinabig nito ang katawan ng dalaga at pinadusdos ang kamay sa bewang niya.

"Iyan. Tanungin mo ako kung galit pa rin ako."

Lahat yata ng dugo umakyat sa pisngi niya. Namula ang pisngi niya. Di siya makatingin kay Derille.

He chuckled, amused. "Look at me." malambing na utos nito.

May sariling isip yata ang mata niya nang tumingin sa kanya. They eyes locked. Para siyang na hiptomismo sa magandang mata nito.

"Good girl." His good and perfect set of teeth curved into smiled.

Napangiti din siya. Nakakahawa ang ngiti ni Clavion. Wala na tunaw na ang puso niya sa kakatingin palang. Hulog na hulog na siya.

"I'll will always save you even I put in the danger. Maging ligtas ka lamang, ganu'n ka importante sa'kin." He said as her heart mealt again and again.