"Fuck!" Bigla nalamang naibulalas ng binatang si Raffy, at agad na napa-suka nang dahil sa isang kahindik-hindik na bagay na kanilang nakita pagka-bukas nila sa isang wari ba'y malaking kamalig.

Ngunit imbis na mga hayop, ay mga bangkay ng mga taong naliligo na sa kanilang mga sariling dugo ang kanilang nakita mula dito.

Mga bangkay ng labing-siyam na mga pulis na magbabantay sana sa kanila kanina.

Mga wak-wak na ang katawan nito. Puno ng iba't-ibang mga saksak, at laslas pa ang mga leeg.

Dahan-dahang napapaatras si Ian. Nanginginig siya, at mahahalatang hindi pa'rin makapaniwala sa kanilang nakita. Habang patuloy sa pag-atras ay bigla nalamang na napa-upo ang binata dahil sa pamamanhid ng kanyang mga binti.

"N--Nagsasabi nga talaga ng katutuhanan si A--Alexandra," ani pa ni Ian.
"P--Patay na silang lahat."

Mark gritted his teeth and clinched his fist.
"And all of this was done by one person," aniya. Punong-puno na ng puot at galit.

"B--Bladespawn..."
Naiwika naman ni Ian...

"K--Kailangan na na'ting umalis dito! Bumalik na tayo do'n sa iba!" Says Raffy.

May sasabihin naman sanang muli si Mark, ngunit pare-pareho silang natigilan nang may bigla nalamang silang marinig na kaluskos mula sa may damuhan...

"S--Sino yan?!" Agarang naisigaw ni Ian.

+

"Bilisan mo! Kahit na anong gawin mo, wag na wag kang lilingon!"
Pasigaw na sabi ni Rosario sa kasamang si Ophelia, habang kasalukuyan pa'rin silang nag-tatatakbo.

Papalayo doon sa abandonadong school building, at sana'y papalayo na'rin sa kapahamakan.

Leaving the others behind, unintentionally.

"Pe--Pero... Sina Faye!" Ophelia says, worrying about the others.

"Ikaw ang unang tumakbo papalayo! Sinundan lang kita! At pag bumalik pa tayo do'n, sigurado akong magiging katapusan na'rin na'tin!" Says Rosario.
"Kaya bilisan mo na at baka pa tayo maabutan no'ng--"

Hindi pa man tuluyang nakakatapos sa kanyang pagsasalita si Rosario ay nagulat sila nang may bigla nalamang tumamang bato mula sa likuran ng kanyang ulo. Sa lakas ng pagkaka-tama nito mula sa kanya ay bahagya siyang tumilapon at bumunggo ang kanyang katawan sa may kalapit na malaking puno, dahilan upang kaagad na mawalan ng malay ang dalaga.

"Rosario!" Gulat na sigaw ni Ophelia, at lalapitan na sana ang dalaga.

Ngunit hindi pa man nakakalapit si Ophelia ay kaagad naman siyang natigilan nang may isang batong kamuntikan namanh tumama sa kanya.

She looked around, and saw a person with a familiar mask, holding a slingshot, ready to aim at her.
At sa pangalawang pagkakataon ay kamuntikan nanaman iyong tumama sa kanya, na dumaplis pa mula sa pisngi ni Ophelia.

She flinched, and ran away, leaving Rosario behind, still unconscious.

Takbo lamang ng takbo ang dalaga habang may mabibigat na hininga.

Ayaw niyang lumingon mula sa kanyang pinanggalingan, at ang tanging iniisip niya lang sa mga oras na iyon ay ang makatakas doon sa taong gustong pumatay sa kanya.

She ran, and ran, and finally decided to hide in some bushes.

At habang nagtatago ay talagang hindi pa'rin maiwasan ng dalaga ang huminga ng mabibigat. Sobra itong kinakabahan sa sarili. At bukod pa doon ay kinakabahan dito ito sa maaaring mangyari sa kaibigang si Rosario.

The killer probably already killed Heide, Lalaine and Faye, kaya bigla itong nakahabol sa kanila.
Or so she thought...

+

Moments later, Ophelia tried to peek back to where she came from.
Kanyang tinitingnan kung sinundan ba siya noong killer.

She saw Rosario, still out cold. But no sign of Bladespawn.

"Ophelia?"

Mayamaya nama'y bigla nalamang siyang napasigaw nang may kumalabit mula sa kanyang balikat.

At pagkatingin niya mula sa likuran, ay mukha agad ng isa sa kanyang mga kaklase ang kanyang nakita.

"A--Alexandra?" Says Ophelia.
At iyon nga ay si Alexandra. Nakatitig ito sa kanya na puno ng pagtataka.

Matapos iyo'y kaagad namang pina-luhod ni Ophelia si Alexandra sa may damuhan upang pareho silang magtago doon sa killer.

"B--Bakit? A--Ano bang nangyayari?" Agarang naitanong ng hanggang ngayon ay naguguluhan pa'ring si Alexandra.

"Shhh! W--Wag kang maingay please," nanginginig at halatang nababahiran pa'rin ng takot na sinabi lamang ni Ophelia. "Y--Yong killer... N--Nandiyan siya!" Pabulong niyang sabi sa dalaga. Isang bagay na ikinabahala naman agad ni Alexandra.

"N--Nasa'n 'yong iba?" Alexandra asks.

"H--Hindi ko alam! Th--They're all p--probably dead! Every single one of them! B--Basta please... W--Wag ka lang mag-iingay!" Muling sinabi ni Ophelia.

"P--Patay na silang lahat?" Tanong muli ni Alexandra. Sa puntong iyon ay wari ba'y agad na nabahiran ng kalungkutan ang mukha ng dalaga.
"Sayang. Gusto ko pa sanang makipaglaro sa kanila eh," or so, we thought...

"H--Huh?"

Alexandra's sad facial expression suddenly changed... Into more... Sinister...

"It's fine. Atleast I still have you," anitong muli, at nagulat si Ophelia nang bigla nalamang siyang sinaksak noong dalaga mula sa kanyang may balikat, dahilan upang mapasigaw ng napakalakas ang dalaga.

Matapos iyon ay agad namang binunot ni Alexandra iyong gunting na kanyang ginamit panaksak, ngunit muli lamang na ibinaon mula naman sa may hita ng dalaga.

Ophelia then again, screamed in pain.

But still, sa puntong iyon ay muli niyang itinipon ang kanyang buong lakas upang dahan-dahang tumayo at maglakad papalayo doon, kahit na naka-baon pa'rin hanggang ngayon iyong gunting mula sa kanyang kanang hita.

At gustuhin niya mang tumakbo ay hindi magawa ng kanyang katawan, dahil sa pagkaka-saksak sa kanya.

Alexandra laughed in sinister, at pagkatapos ay dahan-dahang sinundan iyong nanghihinang dalaga, at biglang tinadyakan ang likuran nito, dahilan upang matumba si Ophelia.

She tried crawling away, ngunit kaagad lamang siyang dinaganan ni Alexandra, at walang ano-ano'y binunot muli iyong gunting sa hita ng dalaga.

"Fuck!! Please, tama na!" Sigaw ni Ophelia dahil sa sobrang sakit, habang patuloy pa'rin sa pag-iyak.

Ngunit muli lamang siyang tinawanan ng malakas ni Alexandra.

"Ano? Nagsisisi ka na ba na nag-transfer ka pa dito??" Says Alexandra.

"Pakiusap! Ayoko pang mamatay!" Muling pagsusumamo ni Ophelia.

"Ang bobobo niyo! Hahaha! Pero dahil naman sa inyo, mas dumami ang mga makikitid ang utak na nabibiktima ko! You have no idea how beautiful it is! The blood, the guts, the screams, the agony! It's all worth it! It's a fucking masterpiece!!" Muling sunod-sunod na isinisigaw ni Alexandra sa kanya, na halatang para na talaga itong nasisiraan sa kanyang sarili.

"Tumigil ka na!"

"No! Welcome to the final act, bitch!" Says Alexandra for the last time, at muli nanaman sanang sasaksakin si Ophelia, ngunit bago niya pa man iyon magawa ay bigla nalamang may naunang pumalo mula sa likuran ng kanyang ulo, dahilan upang bahagyang tumilapon sa may gilid si Alexandra.

And iyong pumalo sa kanya ay si Rosario, na may hawak-hawak pang dos-por-dos na kahoy, na kanyang nakita kanina noong kaagad siyang magkamalay.

Agad na nahilo si Alexandra dahil sa ginawa sa kanya ni Rosario, ngunit hindi iyon nagpatigil sa kanya upang muling umatake.

"You bitch!!" Muling bulalas ni Alexandra, at kaagad na tumayo'y tumakbo papalapit kay Rosario upang sana'y saksakin niya ito.

But Rosario was alot more quicker than the other girl.

Kaagad niyang ginamit na pan-sagang iyong hawak niyang kahoy na siyang nasaksak ng matalim na gunting ni Alexandra, dahilan upang bumaon ito dito.

Agad namang tinadyakan mula sa tiyan ni Rosario ang dalaga, kaya nama'y muli itong natumba sa damuhan.

She then uses the wood again to bash Alexandra's head, ngunit naging maliksi 'rin ito't kaagad na naka-ilag, sabay tayo pa't bigla nalang sinikmuraan si Rosario.

Kaagad namang nabitawan ni Rosario iyong hawak-hawak niyang kahoy dahil dito. Isang bagay upang magkaroon ng chansa si Alexandra upang suntukin ito mula sa mukha, at pagkatapos ay itulak mula sa may damuhan.

Agad siyang pumaibabaw kay Rosario at sinubukan siyang sakalin.

"Patay ka na ngayon!!" Bulyaw pa ni Xandra dito.

Ngunit ang hindi alam ng dalaga ay may naka-tago pa palang armas mula sa kanyang bulsa si Rosario, kaya nama'y mula sa kanyang natitira pang lakas ay dali-dali niyang kinapa ang kanyang bulsa't kinuha iyong ballpen niya mula 'roon, at walang ano-ano'y bigla nalamang na isinaksak mula sa kaliwang mata ni Alexandra.

Bagay upang kaagad itong bumitaw mula sa pagkaka-sakal sa kanya.

Alexandra screamed and cried in pain, habang gumagapang papalayo.

Si Rosario naman ay kaagad na hinabol ang kanyang sariling hininga.

The wounded Ophelia slowly walked towards her friend. Helping her.

Sa ngayon ay pare-pareho na silang malulubha ang mga injuries at sugat na natamo sa katawan.

When Rosario stabbed Alexandra in the face, she was actually aiming for her neck. Nais niyang gilitan nalamang sana iyong dalaga, dahil gusto niyang matapos na sana ang lahat ng iyon. Ngunit dahil nag-aagaw buhay na'rin siya ay sinaksak niya nalamang ang mata nito. Isang bagay na hindi niya naman pinagsisihan, dahil hanggang ngayon ay sigaw pa'rin ito ng sigaw, habang patuloy pa'ring nagdurugo ang kanyang matang nasaksak.

Alexandra wanted to get the pen off of her eye, ngunit dahil sa sobrang sakit ay wala siyang ibang magawa kundi ang maghinagpis at madusa.

"Magbabayad ka! Pagbabayaran niyo tong ginawa niyo sa'kin! Papatayin ko kayong lahat!!" Muling sunod-sunod na isinigaw ni Alexandra.

"U--Umalis na tayo 'rito..."
Pag-su-suggest ni Ophelia, ngunit nanghihinang umiling-iling lamang si Rosario bilang sagot, habang dahan-dahang nilalapitan iyong kahoy niya kanina, sabay pulot dito.

"K--Kailangan na'ting... Tapusin ito," says Rosario. At pagkatapos ay dahan-dahang nilalapitan si Alexandra."

Ngunit hindi pa man nakakalapit ang dalaga ay natigilan siya nang mapansing parang unti-unting nag-uusok na ang buong kapaligiran nila. Bagay na agad na ikinabahala nina Rosario at Ophelia.

"Paparating na siya..." Mahinang sinabi ni Alexandra, kahit na talagang nakakaramdam pa'rin ng ubod ng sakit.

"Ro--Rosario... P--Poison gas! Tayo na! TAYO NA!" Dahil dito'y hindi na nag-aksaya pa ng oras iyong dalaga at bago pa man sila maka-singhot noong may lasong hamog ay kaagad na siyang iika-ikang umalis mula 'roon.

"You're all still going to die, you hear me?!" Muling sigaw pa sa kanila ni Alexandra. "Lalo ka na Rosario! Pagbabayaran mo toh!!"

++

Habang papalayo nama'y parehong nagulantang ang dalawang dalaga nang may bigla nalamang silang makabanggaan.

Napa-sigaw pa dahil dito si Ophelia, ngunit kaagad naman siyang napatigil nang makilala iyong kanilang mga nakabanggaan.

It was Mark, Raffy and Ian.

At kapansin-pansin din iyong hawak-hawak na maliit na sisiw ni Ian.

"Ro--Rosario? Ophelia?"
Lubusan silang nag-taka nang kanilang makita iyong kalagayan noong dalawa.

Punong-puno ng mga pasa at sugad.
Lalo-lalo na si Ophelia na hanggang ngayon ay patuloy pa'ring nag-durugo iyong sugat niya mula sa kanyang binti.

Isang bagay na agad namang inaksyunan ni Ian.

He put down Red for a moment and took out the handkerchief inside of his pocket, upang itali sa sugat ni Ophelia at gawin iyong pam-pressure.

"Si Bladespawn ba ang may gawa nito sa inyo?" Ian asks.

Tumango si Ophelia bilang sagot.

Rosario took a break and sat down near the tree, still trying to reach her own breath.

Sa palagay nila'y hindi na sila hahabulin pa noong killer, lalo na't bahagya na silang naka-layo mula 'rito. Kaya nama'y kinuha nalamang nila ang tsansang iyon upang magpahinga.

"S--Sina Daniel?" Tanong ni Rosario kina Mark.

"Nag-hiwahiwalay kami kanina," sagot ng binata. Mahahalata ang bahid ng pag-aalala dito. "Tell me, inatake nanaman ba kayo no'ng killer? A--Anong nangyari do'n sa iba niyo pang mga kasama?" Tanong niya pa dito.

"Wala na si Dwayne, hindi na namin alam kung anong nangyari kina Heide. At si Alexandra, she's the killer," agarang sunod-sunof na isinagot ni Rosario.

Bagay na ikinagulat naman noong tatlong binata. Halatang hindi agad na nai-process mula sa kanilang isipan ang mga sinabi nito.

"A--Ano?! Te--Teka teka bigla-bigla naman yata!" Ani Mark.
"Dwayne's gone, and Alexandra's the killer?! N--Nakasalubong palang namin siya kanina!"

"So? Alibi na ba 'yon para hindi siya maging killer?" Ani Rosario.

"T--Totoo ang sinasabi ni Rosario," sabi naman ni Ophelia.
"A--Ang totoo noyan iniligtas niya ko! K--Kamuntikan na 'kong pataying walang kalaban-laban ni Alexandra kanina! K--Kaming dalawa ni Rosario!"

"Nasa'n sina Faye?" Singit na naitanong naman ni Raffy.

"R--Raff... Pasesnsya na pero..."

"Iniwan niyo ba sila?!"

"W--Wala na kaming ibang choice!" Ophelia tried to reason with him.

Ngunit imbis na makinig ay nabahiran lamang ng matinding pag-aalala ang binata, at inisip ang kalagayan ng nobya.

He left them, at sana'y magtutungo na doon sa abandonadong building kung saan ay inaakala nilang naroroon pa iyong iba.

Ngunit hindi pa man nakakalayo ang binata ay kaagad naman siyang pinigilan ni Mark, holding his arm.
"Raff teka! Sa'n ka pupunta?!"

Itinaboy lamang ni Raffy ang kamay ni Mark.
"Babalikan ko sina Faye!" Anito.

"Dude, hindi mo ba nakikita ang kalagayan nina Ophelia at Rosario?! Look at them! They barely even made it out alive! At babalik ka doon mag-isa kung saan kamuntikan na silang mamatay?!" Monologong sabi sa kanya ni Mark.

"Tangina mo, Mark!" Bulyaw ni Raffy sa kaklase.
"Nangyari ang lahat nang ito dahil sa lintik na plano mo!
Kung naniwala nalang sana tayo kay Hanzell noong una pa na wag maghiwahiwalay, hindi sana ito nangyayari sa'tin!"

Dahil dito'y inis na napa-kunot nalamang ng kanyang sariling noo si Mark.
"At ano naman ang ibig mong sabihin? Na kasalanan ko ang lahat ng ito? Dude, sa una palang ay hindi namin kayo pinilit na mag-transfer sa impiyernong ito. Kayo na mismo ang lumapit kay kamatayan. At sa tingin mo ba kapag bumalik ka pa doon ay maililigtas mo pa sila? Bladespawn's going to kill you, bago ka pa man makalapit sa building na iyon!" Muling sabi ni Mark kay Raffy.

Magsasalita pa sanang muli ang binata, ngunit agad na sumingit sa kanila si Rosario.
"Maaaring buhay pa sila," aniya.

"At papaano ka naman nakaka-sigurado?" Tanong ni Raffy.

"Dahil pagka-labas namin ni Ophelia, buhay pa sila. Dwayne was the only unlucky one so far. Ophelia and I managed to escape, kaya sigurado akong nagawa 'rin nilang makaalis doon nang buhay. Lalo na't kasama nila si Heide," she said. Trying to give them hope.

"Tama si Rosario, ani naman ni Ian, habang dahan-dahang inaakay si Ophelia patayo.

"Isa 'rin kasi si Heide sa mga kakilala kong hindi madaling sumuko. Kaya, sigurado 'rin akong buhay pa sila. At sa tingin ko, alam ko kung saan na'tin silang makikitang muli," aniya pa.

"A--Anong ibig mong sabihin?" Takang tanong ni Ophelia.

Mark sighs...
"May nakita kaming cabin kanina. Sa tingin namin iyon 'yong cabin nina Theresa. Parang may grupo ng mga taong naroroon at magkakasama, we're thinking na, marahil ay marami pa sa mga kaibigan natin ang buhay pa, at magkakasama doon sa cabin na iyon."

"Ku--Kung gano'n, ba't hindi nalang kayo nag-punta doon kanina no'ng makita niyo 'yong cabin?" Ophelia asks.

"It's because we tried coming back for you, dipshit!" Pabalang na naiwika ni Raffy. Bagay na ikinagulat naman ni Ophelia, ngunit muli lamang na ibinaling ni Raffy ang atensyon kay Mark.

"Pero papaano naman kayo nakaka-sigurado na mga kaklase nga natin ang naroroon at hindi mga mamamatay-tao katulad ni Alexand--"

Bigla nalamang napakitan ng isang impit na sigaw ang kanina'y normal lamang na pagsasalita ni Raffy nang bigla nalamang siyang makaramdam ng sakit mula sa kanyang kaliwang braso.

Agad siyang napa-kapa mula 'rito, at napansing may pana na palang naka-baon dito.

Bagay na ikinagulat nilang lahat.

They've all looked back at the same direction, and saw a familiar face walking towards them, holding a bow and arrow.

Puno ng pasa ang mukha, at bahagyang dumudugo pa'rin ang mata niyang ngayon ay may naka-takip nang panyo.

"A--Alexandra!!" Naisigaw nalamang ni Ophelia sa takot.

"Namiss niyo 'ko agad noh?!" Sabi pa ni Alexandra.
"Sabi nga nila, mahirap patayin ang masamang damo. Kaya heto ako ngayon. I'M BACK, BITCHES! WELCOME TO THE REAL FINAL ACT!" Anitong muli, at pagkatapos ay tumawa nanaman nang mala-demonyo.

"Umalis na tayo dito..." Nababahalang naiwika nalamang ni Mark, at pagkatapos ay kaagad na hinugot papaalis mula 'roon ang hanggang ngayon ay umuungol pa'rin sa sakit na si Raffy.

At matapos nga iyo'y kaagad na'rin silang nagtatakbo papaalis.

Leaving Red the chick behind, being forgotten na kasama pala nila ito.

+

Tawa pa'rin nang tawa si Alexandra.

Wala na muna siyang balak na habulin ang mga ito.
Balak niya sanang panain ang isa sa kanila, ngunit dahil sa malayo na ang mga ito't hindi na'rin siya makapag-balance pa sa kanyang pana dahil bulag na ang kanyang isang mata ay hindi niya nalamang iyon tinuloy.

Bagkus ay itinutok niya nalamang ang kanyang pana doon sa alagang sisiw ng kanyang mga kaklase.

Alexandra was grinning the whole time, clearly thinking about nothing but only murderous intents.

At nang pinakawalan niya na iyong pana upang sana'y panamain iyong sisiw, nagulat ang dalaga nang bigla nalamang humarang mula sa harapan nito ang binatang si Ian na may pananggang kahoy. Bumalik pala ito, para lamang sagipin iyong sisiw.

And instead of hitting Red or Ian, the arrow was directly caught by the wood Ian used as shield.

He was just giving Alexandra a serious-fierce look. He then smirked, at matapos iyon ay walang ano-ano'y malakas na ibinato mula sa dalaga iyong matabang branch ng kahoy, na dumeretso naman mula sa mismong mukha ng dalaga, dahilan upang kaagad itong matumba sa nangyari't magdurugo ang ilong.

"Pasensya ka na, alam kong sisiw lang ito, pero importanteng sisiw ito kay Lalaine!" Sabi ni Ian, at kaagad na pinulot si Red.

Napasigaw naman sa sobrang inis si Alexandra, at dali-daling tumayo upang sana'y panain si Ian, ngunit mas lalo lamang siyang nainis nang makitang nakaalis na palang muli iyong binata.

Dahil dito'y wari ba'y parang batang nag-tatantrum na napa-sigaw nalamang si Alexandra.

"Mga potangina niyong lahat!! Papatayin ko talaga kayo!!" Huling ibinulyaw pa nito...

T o B e C o n t i n u e d . . . . .