TFE 30: The Hunt Is On!

"Guys? M--May mga nag-dala ba sa inyo dito ng mga cellphones? Le--Let's call the police and tell them we're all locked inside!" Pag-su-suggest ng dalagang si Claire.

Faye sighs.
"May dala akong phone, but just like in some classic horror movies, there's no freakin' signal!" Says Ophelia.

"Guys, no matter what, let's all just stick together! W--Walang mangyayari sa'tin hanggang nandito tayo sa loob," ani Heide.

"How can you be so sure? Papaano kung nasa loob na pala ng cafeteria na ito ang killer?" Says Ian.

"A--At papano yo'ng mga nasa labas!?" May halong pag-aalala namang sabi ni Ophelia.

Mahahalata sa mukha ni Heide na hindi na'rin ito mapakali. Lumapit siya sa isang kahoy na upuan at binali ang isang paa nito, trying to turn it into a weapon.
"Kung may mangyari man, lalaban tayo," aniya. Sinusubukang maging matapang sa kalagitnaan ng nangyayari.

Pagkasabi niya naman noo'y bigla nalang namatay ang lahat ng mga ilaw sa buong Cafeteria.

Maging sa lahat ng mga cabins na naroroo'y nawala 'rin ang mga ilaw...

Agarang namang napa-sigaw sa gulat iyong iba, lalo na iyong mga kababaihan. Ngunit kaagad lamang silang pina-tahimik nina Mark at Heide.

"M--May mangyayari nanamang masama!" Sabi ni Faye, sabay na napa-hawak sa braso ng kasintahang si Raffy.

"Sinong may flashlights sa inyo?" Agarang tanong ni Mark sa mga kaklase.

"H--Heto! Meron ako sa may purse ko!" Sagot naman ni Ophelia, sabay na ibinigay ang kanyang dalang flashlight. Agad naman iyong tinanggap ni Mark.

"Wag tayong mag-papanik. S--Sa pagkaka-tanda ko, may generator itong cafeteria somewhere in the back room," says Mark.
"At kung maswerte tayo na gumagana pa ito'y pwede na'ting maibalik ang ilaw sa loob ng cafeteria."

"A--Anong gusto mong i-suggest?" Says Claire.
"Na mag-aksaya pa tayo ng oras para ibalik yo'ng ilaw? How about if maghanap nalang tayo ng pwede na'ting malabasan sa lugar na ito??" Aniya pa.

"Kaya nga!" Suhesyong sabi naman ni Mark.
"Pero kailangan na muna nating mahanap iyong generator! Sa tingin mo ba makaka-hanap ka agad ng isang daan palabas kung wala kang kahit na anong makita?"

"T--Tama si Mark," ani Joseph.
"Plus, there might be a killer out there on the loose! Kung mananatili lamang na walang ilaw itong lugar na kinatatayuan na'tin, maaaring isa o higit pa sa'tin ang malagas."

"M--Malagas?" May halong kaba at pagtatakang tanong ni Claire.
"W--What do you mean malagas? L--Like... S--Someone's going to die?" Aniya.

+++

Matapos iyo'y napag-pasyahan ng magkakaklaseng  mag-tungo sa may back room.
Dahil sa laki ng cafeteria na ito ay maaari silang matagalan sa kanilang pag-hahanap sa generator. But they still tries. At dahil na'rin sa mga nangyari sa kanila no'ng una ay hindi na sila pa naghiwa-hiwalay pa. Mahirap na dahil baka nga may mawala nanaman sa kanila...

But unbeknown to everyone, habang magkakasama ang mga ito'y wala silang kaalam-alam na may isa pa pala silang kaklaseng naiwan...

It was Janmil. At kagaya no'ng nangyari kanina sa pinsan niyang si Johnrey ay bigla nalamang din itong naka-ramdam ng sobrang pagka-hilo nang inumin niya iyong alak kanina.
Na wari bang kaagad siyang natamaan ng lasing dito.

He slowly opened his eyes only to find out na wala na palang kuryente sa buong sulok, at mag-isa nalamang siya...

"Guys...?"
Tawag ng binata sa gitna ng kadiliman, ngunit walang kahit na sinong sumagot sa kanya...

Dahil dito'y napag-pasyahan nalamang ni Janmil na tumayo mula sa kanyang kinauupuang sofa.
Mabuti nalamang din at may nadala pala siyang isang maliit na flashlight, kaya nama'y ginamit niya iyon upang kahit papaano'y makakakita.

Ginamit niya iyon upang hanapin mula sa buong sulok iyong iba niyang mga kasama, ngunit talagang wala na siyang kahit na sino pang nakikita mula 'roon. Isang bagay na lubusang ikinapag-taka ng binata, at ikina-kaba na'rin.

"Mil!"

Bigla siyang may narinig na isang boses na bumanggit sa kanyang pangalan...

Dahil dito'y kaagad niyang itinutok mula 'roon sa pinanggagalingan ng boses ang kanyang flashlight, hoping to see a familiar face.

Ngunit agad lamang na nanindig ang kanyang mga balahibo nang may makita siyang isang taong naka-suot ng itim na hood at nakaka-takot na maskara mula 'roon.

Kumaway-kaway pa ito sa kanya, at nag-hand gestures pa na lumapit daw siya.

Ngunit dahan-dahan lamang na umiling si Janmil.
"Nope. Not today!" Wika ng binata at mas pinili nalamang na sana'y umalis mula 'roon.

Ngunit saktong pagka-lingon niya mula sa kanyang likuran upang sana'y mag-tungo doon sa malapit lamang na pinto sa kanya, laking gulat niya nang makita iyong taong maskara na nasa kanya na palang likuran!

"W--What the f---"

"YES TODAY!"
Sabi pa sa kanya noong killer at bigla nalamang siyang sinaksak sa may kaliwang tenga.

Agad namang binunot noong killer iyong kutsilyo at dahil dito'y kaagad na natumba si Janmil.

Buhay pa siya, ngunit gayo'n pa ma'y marami na ang mga dugong umaagos mula sa kanyang kaliwang tenga.

Janmil tried crawling away from the killer. Habang si Bladespawn naman ay nakatitig lamang sa kanya.
Hindi man makita ang mukha nito sa likod ng maskara ay maaaninag mo pa'rin talaga ang mga ngiting naka-kurba sa mga labi nito habang manghang-mangha lamang na nakikita ang dating kaibigan na ngayo'y nag-aagaw buhay na.

Janmil managed to crawn near the door. Gustong-gusto niyang abutin itong door knob nito upang sana'y makatakas siya mula doon.

Ngunit matapos iyo'y hindi na naipag-laban pa ng binata ang kanyang sariling buhay.
Dahil na'rin sa pinsalang kanyang natamo ay kaagad na itong sumuko sa sobrang sakit at pag-hihirap na kanyang nadarama...

"Sayang Janmil... ang gaganda pa naman ng mga art works at drawings mo," bulong na wika pa sa sarili noong mamamatay-tao...

+++


BestRoleInLife
- Presents -




"The Final Exam"




Chapter:
- The First Hunt is On! -





+++







H

abang mahimbing naman na natutulog lamang mula sa kanyang sariling kama ang binatang si Johnrey ay unti-unti niyang naimumulat ang mga mata dahil sa sunod-sunod niyang naririnig na mga kalabog.

Nanggagaling iyon mula sa pintuan ng kanilang kabin. Kaya nama'y dahil sa sobrang pagka-inis ay agad na bumangon mula sa kanyang pag-higa ang binata't tumungo sa pintuan.

Pabalang niya iyong binusan, and saw Erron. Kanina pa pala ito katok nang katok mula sa kanilang pintuan.

"Bakit ba?! Natutulog na yo'ng tao eh!" Agarang bulyaw ni Johnrey sa kaklase.

Kaagad namang naka-hinga ng maluwag si Erron nang makitang ayos lang ang kanyang kaklase't walang masamang nangyari dito...

"K--Kailangan na na'ting maka-alis dito!" Ani Erron sa binata.

Isang bagay na nagpa-bigay ng kaba kay Johnrey.
"B--Bakit? N--Nangyayari nanaman ba?" He asks.

"Probably! Kaya hali ka na! Kailangan na'ting puntahan iyong iba pa na'ting mga kaklase!" Matapos iyo'y dali-dali namang hinatak ni Erron ang kaklase paalis 'roon. Babalik na sana ang dalawa sa cafeteria upang makasama iyong iba, ngunit parehong bahagyang nagulat sina Erron at Johnrey nang kanilang maka-salubong sina Reymart at Justin.

"Tin? Anong ginagawa niyo dito?" Erron asks...

"Ano pa nga ba? Sinundan ka na'min! Bigla ka nalang kasing nagtatakbo! Papaano kung may nangyari sa'yo?!" Sagot ng nag-aalala na'ring si Justin.

"Ano ba kasing nangyari?!" Tanong naman ng hanggang ngayo'y medyo naguguluhan pa'ring si Reymart.

Erron took a deep breath and told everyone the reason why he suddenly just run off.
"Tumawag sa'kin si Bladespawn's kanina at pinag-tangkaan akong may papatayin nanaman daw siyang isa sa'tin. I--I thought he was referring to Johnrey, kasi ang sabi niya... Isa sa mga magagaling gumuhit sa larangan ng arts ang kanyang isusunod," pagkukuwento ni Erron.

"I--Ibig sabihin... Bukod kay Justin nanganganib din iyong iba!" Sabi naman ni Justin.
"Sina Rogelio, Mell, Janmil, Joseph, Daniel.... A--And not to mention... M--Medyo may alam din naman ako sa pag-drawing," aniya pa.

"Kaya nga kailangan na na'ting puntahan iyong iba! Dahil hindi na'tin alam kung sino na ang isusunod niya! For all we know, the killer could be one of the students in the cafeteria! None of them are safe!" Buling sabi ni Erron.

"Eh ano pa bang hinihintay na'tin? Tara na!" Bulyaw naman ni Reymart at pagkatapos ay nauna nang tumakbo pabalik mula sa kanilang dinaanan kanina.

Ngunit hindi pa man nakaka-layo ang mga binata'y nagulantang sila nang may bigla nalamang may tumamang isang bagay sa ulo ni Reymart, dahilan upang agad siyang matumba sa damuhan...

"F--Fuck! Ano yo'n?!" Agarang naibulalas ni Reymart habang mariing naka-hawak mula sa kanyang ulong natamaan.
Dahil sa nangyari ay kaagad siyang nilapitan no'ng iba at tinulungang maka-tayo.

Mayamaya nama'y hinanap ni Erron iyong bagaya na tumama mula sa ulo ng kaibigan, at mula lamang sa may malapit ay mayroon siyang nakitang isang batong kasing laki ng kanyang kamao.

Ngunit naging kapansin-pansin dito iyong pulang sobreng naka-dikit mula doon sa bato...

Nagpa-linga-linga muna si Erron, hoping to see somebody near them, ngunit walang tao mula 'roon maliban nalamang sa kanilang apat.
Matapos iyo'y agad na pinulot ng binata iyong bato at kinuha ang sobreng naka-dikit mula 'rito.

"U--Uy ano yan?" Takang tanong ni Johnrey sa pag-aakalang baka bomba daw iyong bato.

"I--Isang sulat galing kay.... G--Galing kay Bladespawn," sagot ni Erron.

He opened it and read the note out loud...

"The first victim was a great warm up! But I'm just getting started..."
Napatigil muna sa pag-babasa si Erron.

Pare-pareho silang nagka-tinginan sa isa't-isa nang dahil sa kanilang nabasa.

"I--Ibig bang sabihin niyan... may na-biktima na siya?" Kinakabahang tanong ni Johnrey...

Dahil naman dito'y napa-kumo ng kanyang mga kamay si Reymart nang dahil sa naramdamang inis.
"It better not be either Mell or Daniel. Dahil magkakamali siya!"

Erron then, continued reading...
"My second victim for tonight will be one of the females who didn't attend the party. If you don't get there in time, she dies. And the others along with her."
Mahinang pag-babasa ni Erron.

"S--Sina Theresa... K--Kailangan na'ting hanapin sina Theresa!" Ani Justin at tatakbo na sana papunta sa lugar kung saan naroroon ang cabin nina Theresa, ngunit bago pa man makalayo'y agad siyang pinigilan nina Johnrey.

"Te--Teka... Teng! Hindi ba pwedeng pumunta muna tayo sa may cafeteria? Mag-tawag na muna tayo ng back-up! Th--The more people helping us, the stronger we could be to defeat that demonic killer!" Pag-su'suggest pa ni Johnrey.

"Kapag bumalik pa tayo do'n, baka huli na ang lahat para kina Theresa, Sheena, Juvy at do'n sa iba pa!" Sagot ni Justin.

"Pero papaano nalang kung makasalubong na'tin si Bladespawn?! Dude! He already killed a bunch of people alone! Sa tingin mo ba makakayanan na'tin siya pag-apat lang tayo?!" Muling pag-pupunto ni Johnrey.

"Dude-- kung naduduwag ka, hindi ko kakailanganin ang tulong mo!"

"G--Ganito nalang... Mag-hiwa-hiwalay nalang tayo!" Reymart suggested.
"Sasama ako kay Justin. Kayong dalawa ni Erron---"

"W--Wag!" Agarang pag-puputol naman ni Erron sa suhesyong ibinabahagi ni Reymart.
"Kapag magka-hiwa-hiwalay tayo, may malaking tsansang hindi na tayo masikatan pa ng araw bukas! Guys come on! Don't you all watch horror movies? Splitting up is the start of where people started dying! Le--Let's just think about this through!"

"I'm sorry Ron, pero wala na tayong panahon pa para makapa-isip! Sa simula't sapul palamang ay nagka-hiwa-hiwalay na tayo no'ng bigla ka nalang nag-tatakbo palayo kanina. You suddenly risked your life for Johnrey! And now I'm going to do mine!" Huling iniwika ni Justin, at pagkatapos ay muli nang ipinag-patuloy ang pag-alis. Dahil dito'y kaagad namang sumunod sa kanya si Reymart.

"Th--Those guys are stupid! Erron halika na!" Tawag ni Johnrey sa kaibigan.

Ngunit isang tingin lamang ang itinugon sa kanya nito.
"Kung babae ang main target ni Bladespawn, may malaking chances na... H--Hindi niya tayo galawin," wika ng binata...

"Dude what are you talking about?!"

"Kailangan nina Justin ng tulong!" Huling iniwikang muli ni Erron, at pagkatalo ay kaagad na'ring sumunod doon sa dalawa.

Bigla nalamang namang napa-mura si Johnrey nang dahil dito.

Sa mga oras na iyo'y bigla nalamang siyang naging hesitante...

He wanted to go back to the cafeteria along with the others... Ngunit natatakot siyang magtungo papunta doon mag-isa.

Kaya nama'y isang buntong hininga at irap nalamang ang ginawa ni Johnrey, at pagkatapos ay sumunod na'rin doon sa tatlo pang mga kaibigan...

++



"

Teka... Narinig niyo ba yo'n?"
Takang tanong ng dalagang si Rejielyn matapos itong may marinig na parang tunog ng isang kalabog mula sa labas ng kanilang cabin.

"Ang alin?" Tanong naman ni Rosemary, na kanina pa abala sa pag-babasa ng isang libro.

"P--Parang... Parang may narinig kasi akong kalabog mula sa labas eh," aning muli ni Rej.

"Ugh! It's probably just the squirrels. Or the policemen. Siguro lasing na sila kaka-party," sabi naman ni Joyce.

"Kung gano'n, eh anong ginagawa ng mga pulis sa cabin na'tin?" Muling tanong ni Rejielyn.

"Nag-mamasid-masid, ano pa ba?" Says Joyce.

"Tingnan ko na," pag-pi-presenta ng dalagang si Zyhra.
"Dito lang kayong ah? Ichi-check ko lang sa labas, baka may tao," aniya pa.

"Sama ako," sabi naman ni Juvy.

"T--Teka!" Kaagad naman silang pinigilan ng mismong nakarinig ng ingay na si Rejielyn.
"Guys... w--what if it's not the police? W--What if--"

"Si Bladespawn?" Sabi naman ni Zyhra.
"Wag kang mag-alala Rej. Hihilingin ko lang naman eh, and I can take care of myself," naka-ngiti pang wika ni Zyhra.

Napa-buntong hininga naman si Rejielyn nang dahil dito.
"Basta. Mag-iingat pa'rin kayo ah? B--Baka mamaya may bigla nanamang kung anong masamang mangyari. I--I can't afford to loose another friend," aniya pa.

Tumango nalang ng dahil dito si Zyhra, at sabay silang lumabas ng kwarto ni Juvy upang mag-tungo malapit sa may pintuan ng kanilang cabin.

Mayamaya nama'y may biglaang napansin si Rejielyn...

Kanina pa pala sila kulang ng isa.

"Uhh--- J--Joyce? Rose? N--Nakita niyo ba si Lalaine?" Tanong niya...




+++




Mula naman sa may pinto'y dahan-dahan itong binuksan ni Zyhra...

She looked around, but saw nothing.

"May tao ba?" Tanong ni Juvy, na halatang handang sumupurta sa kaibigan kung may masama mang mangyari.

Umiling-iling si Zyhra bilang sagot at isasara na sana ang pinto...
Ngunit agad na nanlaki ang kanyang mga mata nang mapatingin siya sa may bandang paanan niya.
May nakita siyang taong naka-handusay mula roon.
And it was Lalaine! Isa sa mga ka-cabinmate nila.

Lubusan niyang ikinapag-taka kung bakit ito nasa labas, dahil ang buong pag-aakala niya'y nasa loob lamang itong ng kanyang sariling kwarto.

Agad naman nilang nilapitan ang kaklase at tinulungan.

"Laine? Laine! Laine gumising ka! Ano bang nangyari sa'yo?" Sunod-sunod na iniwika ni Zyhra.

"D--Dahan-dahan lang Zy! Baka may kung anong injury si Lalaine at lumala pa," sabi naman ng nag-aalala na'ring si Juvy habang chinichek pa ang buong katawan ng kaibigan. Sinisigurado kung may mga natamo ba itong pinsala sa katawan.
But she was clean!

Mayamaya nama'y dahan-dahan nang  iminumulat ni Lalaine ang kanyang mga mata.
She was slowly gaining consciousness.

"Laine! Ano bang nangyari sa'yo? At ba't ka nandito?" Asks Zyhra again.

"Na--nakita niyo ba si Red?" Unang mga salitang lumabas sa bibig ng dalaga habang napapa-upo na ito, na siyang ikina-kunot noo naman ni Zyhra.

"Red?" Aniya. Dahil wala siyang may naaalalang taong ganoon ang pangalan.

"Tinutukoy niya yo'ng sisiw," sabi naman ni Juvy.

"Ano?! Teka nga... Pumunta ka ba sa labas para lang hanapin yang sisiw mong yan, Laine?! Hindi mo ba naisip na delikadong magpa-gala-gala sa labas? Lalo na't nasa iisang malubhang sitwasyon pa tayo?! Haay naku Lalaine! Ba't mo pa kasi sinama yang alaga mo dito sa school trip! Eh hindi naman magkakaroon ng mga grades yan! Mamaya mapahamak ka dahil diyan eh!" Monologong pag-sesermon ni Zyhra sa kaibigan.

Unti-unti namang kumunot ang mukha ni Lalaine.
Halatang paiyak na ito.
"S--Sorry! A--Alam ko namang pagagalitan niyo ko eh kaya ako nalang ang nag-hanap sa kanya! H--Hindi lang talaga makayanan ng konsensya ko. N--Napa-mahal na 'rin kasi ako sa kanya eh. A--At kinakabahan ako na baka kainin siya ng ibang mga hayop sa labas!" Sabi naman ni Lalaine, halatang pinipigilan lamang ang sarili sa pag-iyak.

"Eh ano ba kasing nangyari't bigla nanamang naka-wala yo'n?" Tanong naman ni Juvy.

"H--Hindi ko nga din alam, basta matutulog na sana ako nang bigla nalang magtatakbo papalabas ng kwarto ko si Red! Sinundan ko siya tas nakita kong bigla nalang din siyang lumabas ng cabin!"

"Teka... Bukas yo'ng pinto no'ng cabin?" Takang tanong ni Zyhra.

Juvy took a deep breath.
"Baka si Joyce. Nakita ko kasi siya kaninang lumabas ng kwarto niya. Siguro pupunta sana siya do'n sa party sa may cafeteria, pero dahil nag-bago ang isip, bumalik sa loob at nakalimutang isarado ang pinto," says Juvy.

"T--Tama siya, baka si Joyce nga. Ako na nga lang ang nag-sara eh, pagka-labas ko," sabi ni Lalaine.

Napa-irap naman ng dahil dito si Zyhra.
"That girl's gonna get us all killed!" Aniya.
"Pero teka nga, ba't bigla ka nalang palang nahimatay pag-balik mo dito?" Tanong muli ni Zyhra sa kaklase.

"A--Ang lamig kasi eh. Bigla nalang akong nanghina sa lamig," sagot ng dalaga.

Matapos iyo'y agad nang tumayo si Zyhra.
"Sige pumasok na kayo."

"Te--Teka... H--Hindi niyo ba 'ko tutulungang hanapin si Red?" Nag-aalalang tanong ni Lalaine.

Pareho namang nagka-tinginan sina Zyhra at Juvy dahil dito.

"O sige, ako nalang ang mag-hahanap. Kayong dalawa naman, pumasok na kayo sa loob, siguro naman hindi pa nakaka-layo yang si Red eh. At tsaka, gabi naman kaya baka nag-tatago lang sa damuhan yan," says Zyhra.

"Zy, delikado," ani Juvy.

"Then put that thing where it came from and so help me!" Tanging naiwika nalamang ni Zyhra.

Dahil naman dito'y napag-pasyahan nalamang ni Lalaine na pumasok sa loob. Maging si Juvy ay pilit nalamang ding pinapa-pasok ni Zyhra, pero nag-pumilit ang dalaga.
Dahil mas makaka-buti daw na may kasama ito sa pag-hahanap.

Kaya nama'y wala na'ring ibang nagawa pa si Zyhra.

Sa katunayan ay pareho talaga nilang ayaw nang lumabas.
Ngunit pinilit nalamang nilang hanapin iyong nawawalang sisiw, dahil alam nilang napa-mahal na talaga ito kay Lalaine.

Lalaine's the kind of girl who cares too much even if it just some little things, kaya sinigurado nalamang ng dalawa na mahahanap nila iyong sisiw.

"Ayon! Zy! May nakita akong parang maliit na hayop na tumatakbo do'n!" Turo ni Juvy malapit sa mga bushes.
Kaya nama'y kaagad silang nag-tungo mula 'roon. Nag-babakasakaling si Red na nga iyon.

But unbeknownst to the both of them, habang patuloy sila sa pag-hahanap sa sisiw ay muli lamang na lumabas mula sa loob ng cabin si Lalaine, upang ipag-patuloy ang kanyang pag-hahanap kanina.

++

"Wala siya sa kwarto niya!" Ani Rejielyn, na kani-kanina lang ay tiningnan ang kwarto ni Lalaine kung naroroon ba ang dalaga.

"Are you being serious right now?" Joyce asks.

"Si--Sinabihan mo na ba sina Zyhra at Raagas tungkol diyan, Rej?" Tanong naman ni Rosemary. Halatang pare-pareho na silang nakaka-ramdam ng kaba.

Umiling-iling naman si Rejielyn bilang sagot.
"They're not here either! Pag-tingin ko kanina sa may sala ng cabin, naka-bukas na ang pinto!" Aniyang muli.

Joyce took a deep breath.
"O--Okay, everybody... Just calm down, okay? Si--Siguro nag-punta lang do'n sa party!"

"Pe--Pero what if hindi?!" Sabi naman ni Rosemary.

"Ang mas mabuti pa siguro i-check nalang na'tin," says Rejielyn.

"Wait... Are you suggesting na lalabas pa tayo sa mga oras na toh para lang pumunta sa party? No way!" Wikang muli ni Joyce.

"Fine! Pupunta kami ni Rosemary, gusto mo ba ikaw lang mag-isa dito?"
Sa pagkaka-sabi no'n ni Rejielyn ay kaagad namang nag-alinlangan si Joyce.

She doesn't really wanna go. Dahil may masama siyang nararamdaman sa labas.

"S--Sige! Sasama na kung sasama!" Tanging naisambit nalamang ni Joyce.

Matapos iyo'y dali-dali naman silang lumabas agad, upang sana'y mag-tungo sa may cafeteria.

Ngunit saktong paglabas nila'y bigla namang sumulpot sa kanilang harapan ang ilan sa kanilang mga kaklaseng sina Justin, Reymart, Erron at Johnrey na talagang ikinagulat no'ng mga babae.

"A--Ayos lang ba kayo?" Agarang tanong ni Erron sa mga kaklase.

"A--Ayos lang naman, b--bakit? A--Anong ginagawa niyo dito? At bakit parang... May humahabol yata sa inyo?" Tanong naman ni Rejielyn.

"Te--Teka... Meron ba?" Asks Rosemary.

Agad namang umiling si Erron.
"Wala. But we have to go, now!"

"Asan sina Lalaine? Diba kayo ang magkakasama?" Tanong ni Justin.

"Yo'n na nga eh! They've all suddenly just disappeared! And it all started when Rejielyn here suddenly heard something na parang may natumba daw!" Says Joyce.

"Kaylangan na'tin silang mahanap," aning muli ni Justin.
"At pagkatapos naman ay kailangan na'ting puntahan sina Theresa. Masama na baka may mabiktima nanaman sila ngayong gabi..."

"W--Wait a minute... 'baka may mabiktima nanaman?' I--Ibig mo bang sabihin....?"

Agarang pag-tango lamang ang itinugon sa kanya nina Justin sa naging tanong ni Joyce.

"Th--Then... S--Sino ang namatay?!" She foreasked.

"H--Hindi pa namin alam," sabat naman ni Reymart.
"Pero may hinala kaming may kung ano nang nangyayari sa may cafeteria," aniya.

"I--If that's true, then sh--shouldn't our first move be is to get the hell outta here?!" Sabing muli ni Joyce.

"Yan ang kanina ko pang sinasabi sa kanila," sabat naman ni Johnrey.

"No," says Erron.
"Kailangan na muna na'ting tulungan ang iba pa na'ting mga kaklase."

"What?! Erron, are you high?! Mas uunahin mo pa ang ibang tao kaysa sa sarili mo?! It's not our job anymore! Let the police handle every---"

"Hindi tayo tutulungan ng mga pulis, Joyce! Hindi pa nila tayo natutulungan, at kahit kailan ay hinding-hindi nila tayo matutulungan! May mga nakikita ka pa bang pulis sa buong paligid? Diba wala? They've abandoned us Joyce! Nobody else are gonna help us but our own selves!!"
Sunod-sunod na muling iniwika ni Joyce sa kaibigan.

Dahil dito'y hindi mahigit apat na segundo naman munang hindi naka-imik ang dalaga.

Ngunit kahit ano pa man ang mga sinabi ni Erron ay nag-matigas pa'rin ang dalaga at mas inuna ang kanyang sariling opinyon.
"Fine. If you all want to die in here, then be my guest! Basta ako, aalis na ako sa lugar na ito! Pagod na pagod na ako sa kakatakbo pa nang dahil lamang sa killer na yan!" Huling iniwika ni Joyce sa harapan ng mga kaibigan, at pagkatapos ay nag-simula nang maglakad paalis.

"Te--Teka, Joyce! Sa'n ka pupunta?!" Asks Rejielyn.

"I'm getting the fuck outta here!" Muling bulyaw ng dalaga.

Dahil sa mga nangyayari ay nakaramdam naman ng pag-aalanganin ni Rosemary.
Kung sasama ba siya kina Erron, o sasama kay Joyce.

"J--Joyce teka!"
But in the end, mas nanaig sa kanyang isipan ang sumama nalamang kay Joyce. "S--Sasama ako!" Aniya, at pagkatapos ay tumakbo papalapit sa dalaga.

"Guys! Kasasabi ko lang kanina, masama ang nagkaka-hiwa-hiwalay!" Sabi sa kanila ni Erron. Ngunit ni-hindi manlang siya nilingong pareho nina Joyce at Rosemary.

And although nirerespeto naman talaga ni Rosemary ang mga desisyon ng ibang mga kaibigan, at kahit na gusto niya 'rin namang tulungan iyon iba, naiisip pa'rin niyang wala naman talaga siyang ibang magagawa eh, kaya ang mas mabuti pa siguro ay ang umalis nalang din siya.

She value her friends' lives, but she also values herself more.
Kapag makalabas nama'y hihingi nalamang sila ng tulong

"I'm sorry Ron, pero... Sa kanila nalang din ako sasama," says Johnrey.

"Guys! Please naman!" Rejielyn also wanted them to stay...

"J--Joyce? W--What if... Bigla nalang may humarang sa'tin?" Kinakabahang tanong nito sa dalaga.

"We'll run. As fast as we can," says Joyce proudly.

Magsasalita naman sanang muli si Rosemary, ngunit hindi niya iyon ipinag-patuloy nang bigla nalamang silang may marinig na isang napaka-lakas na putok ng baril.

Nagulantang silang lahat dahil sa nangyari, dahilan upang pare-parehong mapa-duko iyong iba...

"A--Ano yo'n?!" Gulat na may halong takot na naitanong ni Rejielyn.

Dahan-dahang napa-pahid si Rosemary mula sa kanyang pisngi, at doon niya lamang napansing nadaplisan pala siya noong bigla nalamang pumutok na baril dahil sa dumugo niyang sugat sa pisngi.


"Ka--Kamuntikan na 'kong matamaan!" Wika ng dalaga, at pagkatapos ay muli nanaman silang naka-rinig ng isang malakas na putok. No'ng sandaling iyon ay tumama na nga ito derekta mula sa ulo ni Rosemary, dahilan upang kaagad na sumabog ang kanyang ulo dahil sa lakas, at matalsikan ng mga dugo ang katabing lamang na si Joyce.

Rosemary died instantly...


Mayamaya nama'y may isang tao silang nakitang bigla nalamang sumulpot mula sa pinag-tataguan nitong mahahabang damuhan.
Naka-suot ito ng isang clown na maskara, at may dala-dala 'ring dalawang armalite.

After what happened to Rosemarie, and after what she just saw, Joyce knew that it was time for her to run.
Ngunit wari ba'y hindi na siya maka-galaw pa mula 'roon.


"Joyce takbo!!" Sigaw sa kanya nina Erron, ngunit talagang ayaw pa'ring gumalaw ng mga paa ni Joyce.

Ngunit kaagad lamang ding bumalik ang kanyang gawi nang dali-daling hinablot ni Johnrey ang kanyang braso, at pagkatapos ay kaagad silang napa-takbo papaalis mula 'roon.



The person behind the mask smiled, at pagkatapos ay walang ano-ano'y bigla nalamang pinaratratan ng putok iyong mga estudyante.

But lucky for them, wala nang may natamaan pa sa kanila.
Ngunit gayo'n pa ma'y, nagawa pa'ring pag-hiwa-hiwalayin noong mamamatay tao iyong mga estudyante...


+++

"N--Narinig mo ba yo'n?" Tanong ni Zyhra sa kasamang si Juvy, matapos silang maka-rinig ng sunod-sunod na paputok.
"S--Siguro kailangan na na'ting bumalik!" Aning muli ng dalaga.

"W--Wag!" Agarang pag-pipigil naman ni Juvy.
"H--Hindi mo ba narinig ng mabuti? Parang malapit sa... sa cabin na'tin iyong mga paputok!" Aniya.

"Kung gano'n, posibleng may kung ano nang nangyayari do'n!"

"Which is why we shouldn't come back!"

Tumango naman si Zyhra bilang pag-sang-ayon.
"S--Sige! Ang mas mabuti pa siguro pumunta nalang tayo sa may cafeteria," aniya, na ikina-tango 'rin naman ni Juvy.

Nang sana nama'y aalis na sila sa lugar na iyon, agad na napa-tigil mula sa kanyang paglalakad si Zyhra nang may bigla nalamang siyang makitang isang pulang sobre na kanya pang naapakan.

Nag-taka siya dahil dito, kaya nama'y kaagad niya iyong kinuha't binuksan ang laman.

It was a letter that says...

"YOU'RE NEXT!"

Isang bagay na lubusan namang nagpa-kilabot sa dalaga.

"Z--Zyhra, bakit?" Juvy asks.

"L--Let's get outta here!" Wika ni Zyhra, at pagkatapos ay kaagad na hinawakan ang kamay ni Juvy, upang sana'y umalis na sila mula 'roon.

Ngunit saktong pagka-liko naman nila'y nagulantang ang dalaga nang may isang taong naka-maskara ang bigla nalamang  sumalubong sa kanila.
"Shit!!" Bulalas bigla ni Zyhra, at pagkatapos ay itinulak si Juvy papalayo doon sa killer.

Nang sana'y tatakbo na siyang muli paalis doon ay walang ano-ano nama'y bigla nalamang siyang tinusok mula sa kanyang tagiliran gamit ang mahabang kutsilyo noong killer.

Agad iyong binunot no'ng killer sa tiyan ng dalaga, at pagkatapos ay tinadyakan siya, dahilan upang matumba ang dalaga mula sa damuhan.

Dahil sa nangyari ay napa-sigaw naman ng malakas si Juvy dahil sa pagka-gimbal, kaya nama'y sa kanya agad napa-baling ang mga tingin no'ng killer.

Agad na may binunot na isang baril ang killer mula sa kanyang bulsa at itinutok ito kay Juvy, sabay na pinaputukan ng baril.
Ngunit kaagad lamang na naka-ilang ang dalaga at agad 'ring nag-tatakbo papaalis mula 'roon, leaving Zyhra behind...

The killer wanted to kill the both of them, ngunit dahil sa sobrang liksi ng pagkaka-takas ni Juvy ay hinayaan niya nalamang muna ito.

He still got time to spare anyway.

"Pa--Pakiusap... Wag..."
Pag-mamaka-awa ni Zyhra doon sa mamamatay-tao, habang mariing naka-hawak mula sa kanyang dumudugo nang sugat.

Halos hindi niya na 'rin makayanan pa ang sakit.

Ngunit muli lamang na kinuha noong mamamatay tao ang kanyang kutsilyo't tatlong beses na magkasunod pang sinaksak ang dalaga.

She screamed in pain at sumuka na'rin siya ng dugo.

Matapos iyo'y sinubukan pa'rin ng dalagang gumapang papaalis mula 'roon, trying to safe herself.
At habang gumagapang ay may nakita siyang isang pamilyar na maliit na bulsong nag-tatago mula sa may damuhan.



Iyon ang kanina pa nilang hinahanap na sisiw na si Red.
Giniginaw ito habang deretsong naka-titig sa kanya.


Matapos iyon ay napa-iyak nalamang ang dalaga, habang wari ba'y pilit na inaabot iyong sisiw gamit ang kanyang kanang kamay...



"P--Pakiusap... Tu... Tulungan mo 'ko..." Wika ng dalaga dito.
Ngunit matapos iyon ay bigla nalamang siyang ginilitan mula sa leeg noong killer, dahilan upang maligo siya sa sarili niyang dugo...













T o B e C o n t i n u e d . . . . . .








+++




[ List of Surviving Characters/Their Statuses & Locations]

~ CAFETERIA ~

• Ian Keech Fabi
• Joseph Dacatimbang
• ❌ Janmil Daga - [DECEASED]
• Dwayne Tendido
• Daniel Daa
• Hanzell Villamor
• Mell Labita (2)
• Rogelio Leonido
• Florelyn Manadong
• Raffy Modesto
• Faye Suyom
• Ophelia Augusto
• Aldrich Callosa
• Mark Noya
• Heide Morillo
• Chris June Lago
• Rosario Fusio
• Claire Alcoy

~ CABIN B ~

Alexandra Sabusap
• Nicole Lepasana
• Sheena Morano
• Theresa Maula
• Angelou Postrero

~ SCATTERED OUTSIDE ~

Justin Hijada
• Johnrey Daga
• Erron Mejico
• Reymart Barca
• Joyce Montaño
• Rejielyn Villablanca
• Zaira Escobedo - unknown location
❌ Zyhra Badion - [DECEASED]
• Juvy Raagas
• Lalaine Navarosa
• Red
• Bladespawn

~ NEAR CABIN D ~

• ❌ Rosemary Norriga - [DECEASED]

~ OTHERS ~

• Richard Piñeda - in an unknown place
• Angel Corritana - in an unknown place/status still unknown
• Mell Labita - left behind in the school campus/status still unknown

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top