TFE 17: Through the Darkness
"N--Nahanap na daw ba sila?"
Tanong ng kanina pang nababahalang si Florelyn sa kasama nitong mga kaklaseng sina Joyce, Nelmark at Janmil.
Joyce texted the others to gather infos. Ngunit napa-buntong hininga lamang ito sa natanggap niyang balita.
"Not yet," aniya.
Napagpasyahan kasi ng mga itong maghiwa-hiwalay, even though ayaw no'ng iba, wala pa'rin silang nagawa dahil mas mabuti daw ito upang madali nilang mahanap ang iba pa nilang mga kaklase.
"Wala 'ring makikitang traces kung sa'n na napunta sina Fatima at iyong mga guards at maids niya," wika ni Janmil.
"Guys! Eh kung umalis nalang kaya tayo dito?" Nelmark suggested.
"I--Ibig kong sabihin... What if tama si Dwayne? So far kasi, napansin kong lahat ng mga nasa labas kanina ay hindi na na'tin makita. W--What if maling desisyon palang lumabas tayo sa mga rooms na'tin? B--Baka totoo nga talagang kinuha na no'ng mamamatay tao iyong iba. At papaano kung tayo na pala ang susunod?" Monologong wika nito.
"T--Tama si Nelmark," Florelyn agreed.
"Papaano kung isa toh sa mga plano ng killer? Ang gawing bitag ang iba pa na'ting mga kaklase para tayo naman ang isunod niya?" Aniya pa.
Joyce rolled her eyes.
"And what? Leave our friends alone here to die!? Are you kidding me!? Don't be such pussies, guys! Kung sakali ngang magpakita yang kung sino mang killer na yan ngayon, all we have to do is fight him," aniya. "Or her?"
"F--Fight? Eh ano naman ang magagawa ng katulad ko?" Sabi ng hanggang ngayo'y nanginginig pa'rin sa takot at kabang si Florelyn.
"Ni-panonood ng boxing at wrestling eh hindi ko magawa. Ang lumaban pa kaya?"
"Then which would you prefer Nadz? Ang mamamatay kang hindi lumalaban? O ang gagawin mo ang lahat basta mabuhay ka lang?" Tanong sa kanya ni Joyce na sadyang nagpa-tigil kay Florelyn.
"In this world of cruelty, it's either you kill or be killed Nadz," muling wika pa ni Joyce.
Dahil dito'y bahagyang napa-hinga nalamang ng malalim si Florelyn.
She does agree to what Joyce just said. Ngunit gayo'n pa ma'y talagang takot pa'rin ito.
Of course she wanted to fight. But her only point is, she thinks that she's weak. And that fighting would only kill her in the process.
Magsasalita na sanang muli si Florelyn upang sagutin ang mga sinabi sa kanya ni Joyce, ngunit hindi pa man nakaka-bitaw ng unang salita ang dalaga'y nagulantang siya nang may makitang isang naka-maskarang taong tumatakbo papalapit sa kanila.
May dala-dala itong baseball bat, at kahindik-hindik 'rin ang suot nitong bungong maskara na naka-ngisi pa.
"SA LIKOD NIYO!!" Florelyn yelled, but it was already too late.
Dahil pagka-lingon noong tatlo ay bigla nalamang silang sinalubong ng mga sunod-sunod na atake noong tao.
The person first hit Janmil in the face with the baseball bat. Sunod nitong pinuntirya ay si Joyce.
Idinampi noong naka-maskarang tao ang kanyang kamay sa tiyan ng dalaga, and surprisingly, bigla nalamang nag-labas ng isang electric shock ang suot nitong gloves, dahilan upang kaagad na mawalan ng malay si Joyce Anne.
The person then punch Nelmark in the face and kicked his stomach, causing him to fall down on his knees and groans in pain.
The only one left standing was Florelyn.
Na ngayo'y halos hindi na maka-galaw pa mula sa kanyang kinatatayuan.
The person looked at her, at dahan-dahang lumalapit sa dalaga habang ipinapalo-palo mula sa sahig ang hawak niyang baseball bat, kaya nama'y dahan-dahan 'ring napapa-atras mula roon si Florelyn.
"P--Pakiusap..."
Tanging salitang lumabas sa bibig ng dalaga habang patuloy pa'rin siya sa pag-atras.
The masked person then yelled at her. Sa sobrang lakas nito ay mas tumindi lamang ang takot ni Florelyn sa kanya, at dahil na'rin sa sobrang pagka-gulat ay kaagad na napatakbo papaalis mula roon ang dalaga.
She ran, and ran, and ran...
Hanggang sa makaabot siya sa huling sulok ng pasilyo.
Liliko na sana mula roon ang dalaga, ngunit nagulantang siya nang may isang lubid ang bigla nalamang nahulog mula sa kanyang ulo.
Na-lock ito sa kanyang leeg, dahilan upang mas tumindi lamang ang pag-papanik ng dalaga.
Sinubukan niya iyong tanggalin, ngunit laking gulat niya nang bigla nalamang siya nitong hinugot paitaas.
And because of this, ay wari ba'y na-bibigti na ang dalaga.
Hindi na siya maka-hinga.
At kahit anong gawin niya'y talagang ayaw matanggal noong lubid mula sa kanyang leeg.
Mas sumisikip lamang ito lalo.
"Tulo--eeek--"
She tried calling for help, but that too isn't working for her.
Mayamaya'y nakakarinig na ng mga mabibigat na yapak ng sapatos ang dalaga...
At sa likuran niya, nararamdaman niya na'rin ang presensya noong mamamatay-tao...
Because without a doubt, it wanted to kill her.
"The weak ones doesn't deserve to live longer," wika pa noong tao.
"So I'll be ending your life first than the others. Consider me as your savior for helping you end your pathetic life, my child," anitong muli at sunod na inilabas ang kutsilyong nasa loob ng kanyang bulsa upang sana'y tapusin na ang buhay ng dalaga.
Ngunit hindi niya pa man iyon nagagawa'y bigla nalamang may pumalo mula sa likuran ng kanyang ulo, dahilan upang mawalan siya ng malay.
And it was Joyce. Na kaagad na naka-recover sa nangyari sa kanya kanina.
"Dalian niyo! Tulungan niyo si Florelyn!" Sigaw niya kina Janmil at Nelmark.
Nelmark was still hurt of what happened to him.
Si Janmil naman ay agad na umaksyon at pinulot iyong kutsilyong natapon noong killer at ginamit iyon upang kaagad na putulin ang lubid na naka-bigti kay Florelyn.
He succeeded, bago pa man tuluyang malagutan ng hininga ang kaibigan.
"Sh--Shit! Nadz ayos ka lang?" Agarang pag-aalalang tanong nina Janmil sa kaklase...
Sa ngayo'y hindi pa makapag-salita ng maayos ang dalaga. At tanging pag-habol sa kanyang hininga lamang ang nagagawa niya.
Kamuntikan na siyang sumunod sa mga kaibigan niyang nabiktima na'rin noong mamamatay tao. She got lucky this time...
"Guys? A--Anong nangyari dito??"
Agarang tanong naman ng kadarating lang sa lugar na iyong si Rejielyn.
Kasama ang iba pa nilang mga kaklaseng sina Angelou, Totep, Osep at Rosario.
The masked person slowly tried making his escape when he finally gained consciousness.
Ngunit nang mapansin ito nina Nelmark at Janmil ay kaagad nilang sinubukang pigilan ang tao, by grabbing both of his arms and legs.
"Wag niyo siyang patatakasin!!" Sigaw ni Joyce.
"Siya ang killer!!" Aniya pa.
"Te--Teka ano?" Gulat na tanong ni Angelou.
"Y--Yang taong yan ang... k--killer?" Tanong naman ni Rejielyn.
Dahil dito'y kaagad namang napalapit iyong iba kina Nelmark at Janmil upang tulungan silang hawakan at bugbugin iyon killer.
Ngunit hindi pa man tuluyang nakaka-lapit ang mga ito sa kanila'y bigla nalamang may pinindot na isang switch ang naka-maskarang tao na naka-attach lamang din mula sa kanyang palad, dahilan upang mag-labas ang kanyang buong katawan ng isang malakas na shock wave.
It wasn't deadly. Ngunit nagawa nitong makuryente ang lahat ng mga estudyanteng naka-palibot sa kanya, kaya nama'y sa puntong iyon ay nagkaroon siya ng chansa upang maka-takas.
The masked person then jumped over an open window, at wari bang nag-ala Spider-Man ito habang tumatakas...
"Fuck! He got away!" Bulyaw ni Joyce, na isa sa mga hindi masyadong naapektuhan sa pag-kuryente.
The others were about to follow the masked person, but little do they know ay nag-iwan ito ng isang bomba malapit lamang sa kanila.
Napansin iyon ni Rosario, kaya nama'y kaagad niyang winarningan ang lahat ng kanyang mga kaklase.
"Takbo!!" She yelled, the others then noticed it, at kahit iingka-ingka'y ginawa pa'rin ng mga ito ang lahat maka-alis lamang mula roon.
The bomb explodes at sa sobrang lakas nito ay kaagad na napa-tilapon ang ilan sa kanila...
But luckily, they've all survived...
"K--Kailangan na na'ting... M--Makaalis dito!" Says Florelyn, na halatang pinangungunahan na ng magkahalong mga emosyon. Plus, the injuries she just received a moment ago still pains...
"Mag-regroup na muna tayo," seryoso ngunit may halong pangangambang wika ni Rosario.
Makalipas ang ilang segundo'y biglang nag-ring ang cellphone ni Joyce. She answered it and heard Mark's voice.
"Joyce? Joyce ayos lang ba kayo? May narinig kaming pag-sabog galing sa third floo--"
"No, we're definitely not fucking okay! Kamuntikan na kaming mapatay no'ng killer," agarang sagot nito.
"A--Ano!?" Hindi muna makapaniwala si Mark dahil sa kanyang narinig at napa-sapo nalamang ito mula sa kanyang mukha.
"M--May nasaktan ba sa inyo? Or rather... Buhay pa ba kayong lahat?" Tanong nitong muli.
"For now. I guess," tanging sagot nalamang ni Joyce habang naka-tingin lamang sa kanyang mga kasamang, hanggang ngayon ay parang war-shock pa'rin sa lahat ng mga biglaang nangyari.
Dahil naman sa naging sagot ni Joyce ay kaagad na napa-buntong hininga nalamang si Mark. A sigh of relief.
"O--Okay. M--Mabuti. Ju--Just come down here sa may 2nd floor, ASAP!" Aniya.
"N--Nahanap na na'min sila," dugtong niya pa.
"Sina Theresa?" Tanong ni Joyce.
"No," sagot ni Mark.
+++
"Iyong mga maids at guards lang," wika pa nito habang naiilang na naka-titig lamang mula sa loob ng isang kwarto kasama ang iba pa nilang mga kaklaseng, gaya niya'y hindi na 'rin matiis ang mga sikmura.
"They're all dead, Joyce. Every single one of them," aniya pa sa dalagang nasa kabilang linya.
And he wasn't wrong.
They were all looking at a room full of dead bodies...
All were killed and slaughtered in a horrifying way. Atleast fifteen of them were all there.
+++
"Mark! Mark nandito sila! Sina Justin! Bilisan niyo!"
Sunod-sunod na sigaw ng dalagang si Zyhra habang kasama sina Daniel at Reymart na sinusubukang sirain ang pintuan ng girl's comfort room.
"Andito sila! Sa may CR! Naka-lock!" Wikang muli ng dalaga, na halatang nag-papanik na.
Agad namang nagtakbuhan ang lahat mula roon.
"Guys? Guys!? Kung ayos lang kayo please say something!" Says Mark pagka-rating na pagka-rating nila sa may mismong pintuan ng CR kung saan naroroon sina Mell.
"A--Andito kami... T--Tulongan niyo kami..." Sagot naman agad ni Ian. Na mahahalatang bahagya nang nanghihina dahil sa patuloy na pag-laganap ng usok.
Mayamaya lang ay kaagad na'ring naka-rating mula roon ang grupo nina Joyce matapos makatanggap ng text message mula sa isa sa kanyang mga kaklase na nasa CR pala sina Lalaine.
At dahil sa marami na sila mula roon ay nag-tulong-tulong na ang mga ito upang mabuksan ang pintuan ng CR.
At nabuksan naman nila ito agad.
Nagulat sila ng makita nilang naka-handusay na sa sahig ang lima sa kanilang mga kaibigan. maliban kay Ian, na halatang kahit papaano'y nagawa pa'ring hindi maka-langhap ng napaka-raming usok.
The gas then slowly fades away matapos na mabuksan no'ng iba ang pintuan ng CR.
"Ayos lang ba sila?" Tanong ni Mark.
Heide and the others then checked Theresa, Mell, Ian, Justin, Lalaine and Rezzie's pulses.
"Ayos lang sila. So far, stable pa ang mga pulses nila. Sa tingin ko nagawa nilang matakpan ang mga ilong nila agad kaya hindi sila gaanong naapektuhan no'ng poisoned-gas at nahimatay lang," says Heide.
"Okay... Ngayong nahanap na na'tin sila, why don't we all just get the fuck outta here!?" Zyhra suggested.
"Eh papaano naman si Fatima!?" Ani Nicole.
"For all we know baka siya talaga ang mastermind sa lahat ng mga nangyayari dito! Siya lang ang kanina pa na'tin hindi nakikita simula araw! At siya ang may pakana na magpunta tayo 'rito! Ewan ko lang sainyo ah, pero maaaring totoo ang mga sinasabi ni Dwayne kanina pa! Na si Fatima talaga ang totoong killer!" Monologong pag-pupunto ni Zyhra.
"Pero wala pa tayong ebidensya!" Sabat naman ni Rejielyn.
"Papaano kung nahuli lang din siya ng killer at itinatago somewhere para isipin na'ting siya nga talaga ang mastermind?"
"Can't you see what's happening here Rej!?" Bulyaw ni Dwayne.
"Nangyari ang lahat ng ito dahil sumang-ayon tayo na sumama sa kanya! And now we're all dying!"
"ENOUGH!!"
Sigaw ng kanina pang tahimik na si Erron, dahilan upang agad na mapa-tigil sa pag-babangayan at pag-sasalita ang kanyang mga kaklase.
Erron is known to be someone who doesn't expresses his anger by shouting or cursing words.
Kaya nama'y gano'n nalamang ang naging reaksyon ng lahat nang sumigaw ito.
"Kailangan na muna na'ting maka-alis dito!" Aniya.
"Kung totoo man o hindi na si Fatima nga ang may gawa nito, o kung hawak man siya ngayon ng killer, what matters most now is maka-takas na muna tayo dito para maka-tawag ng back-up!
Dahil kung sino man ang killer na toh, sigurado akong hinding-hindi siya titigil hangga't hindi niya tayo nauubos!
He already killed the maids and butlers! Those people were adults! And some of them were even armed! But still, they were all brutally killed! Ano pa ba ang magagawa na'ting mga teenagers lamang!? This killer is not just someone to be underestimated! This is a psychological-maniac! A devil! A dangerous monster!"
Monologo niyang pag-pupunto sa kanyang mga kaklase. Dahilan upang wala na muna sa kanilang maka-imik.
Erron was right. It's not safe for any of them to stay.
Kailangan nilang maka-alis na muna mula sa lugar na iyon.
+++
A
t dahil dito'y wala nang ibang nagawa pa iyong iba kundi ang sundin nalamang si Erron.
Agad na binuhat at inalalayan no'ng iba sa kanila ang mga kaklaseng nag-tamo ng matitinding pinsala, at pagkatapos noo'y sabay-sabay silang nag-tungo papuntang sala.
Sina Rejielyn at Nicole ang nauuna sa kanila, na ngayo'y inaalalayan lamang ang nanghihinang si Theresa...
"Guys bilisan niyo!" Says Nicole, na mahahalatang kating-kati nang maka-alis mula roon, even though bahagya pa'rin siyang nag-aalala kay Fatima.
Nang pa-liko na sana sila mula sa may kabilang pasilyo, parehong nagulantang ang tatlong dalaga nang bigla nalamang silang may naka-banggaan.
Dahil dito'y pare-pareho silang napa-tumba mula sa sahig.
Pati na'rin iyong taong nabunggo nila.
Ngunit mas nagulat lamang ang mga dalaga nang makita nilang ang taong iyon pala ay ang naka-maskarang naka-salamuha nila kanina.
At mahahalatang kagaya nila'y nagulat 'rin ito nang makita sila.
"I--Ikaw?" Rejielyn says in a very angry manner.
The masked person tried to say something, ngunit wari bang puro ungol lamang ang tanging naisasawika nito.
At makikita 'rin nilang parehong injured ang mga kamay nito, na nag-mistulang paralyzed na.
Rejielyn thought it was probably because of what happened earlier. Marahil ay na injury ito pagka-talon sa may bintana.
"Re--Rej! Lumayo tayo!--" says Nicole, kinakabahan dahil baka atakihin nanaman sila nito.
"Hindi," seryosong sabi lamang ni Rejielyn.
"Tapusin na'tin toh," aniya pa, sabay tayo at bigla nalamang may kinuhang kutsilyo mula sa kanyang bulsa.
Kinuha niya ito kanina sa kusina, just in case something bad happens.
At ngayon, pakiramdam niya'y iyon ang tamang oras upang magamit niya ang patalim na iyon.
Both Nicole and the dizzy Theresa were shocked to see Rej's sudden change of attitude. Maging ang taong naka-maskara ay naka-ramdam 'rin ng takot, dahilan upang kaagad itong mapa-tayo mula sa sahig at agad na sinubukang tumakas.
The masked person ran away, ngunit kaagad lamang siyang hinabol ni Rejielyn.
"Hayop ka!! Sa'n ka pupunta!? Papatayin kita!!" Sigaw ni Rejielyn at pagkatapos ay ibinato ang hawak-hawak niyang kutsilyo doon sa taong naka-maskara.
Sapul itong tumama mula sa kanyang likuran, dahilan upang kaagad na mawalan ng balanse ang tao at mapa-dapa sa sahig.
He moaned in pain, dahil pakiramdam niya'y tumama ito mula sa mismong backbone niya.
But he tried crawling out.
Strill trying to make an escape, hanggang sa makaabot ito sa may gitna ng sala...
Ngunit naabutan pa'rin siya ni Rejielyn...
Matapos iyo'y agad namang hinugot ni Rej ang kutsilyo mula sa likuran noong tao, dahilan upang mas makaramdam lamang ito ng sakit at mag-suka ng dugo.
"Demonyo ka!! Napaka-rami mong pinatay hayop ka!!" Muling sigaw ni Rej dito at muli nanaman itong sinaksan. This time sa may tagiliran naman.
When the others arrived, pare-pareho silang nagulat sa kanilang nasaksihan.
"A--Anong nangyayari dito?" Gulat na tanong ni Heide.
"Y--Yung killer..." Nanghihinang wika ni Theresa.
At doon lamang na-realize no'ng iba na nahuli na pala ni Rejielyn ang killer.
Dahil dito'y kaagad na nagsi-takbuhan papunta roon ang iba sa mga estudyante, maliban nalamang kina Heide, Mark, Rosario, Erron, Angel, Nicole at sa mga estudyanteng nag-tamo ng matitinding pinsala.
Nagsi-lapitan sila dito at pinag-tulungan iyong tao.
Ang iba'y nag-tungo pa sa may kusina upang kumuha ng matatalim na mga bagay, and then stabbed the person again and again habang inilalabas noong iba ang kani-kanilang mga galit at sama ng loob.
Ipinag-patuloy lamang ng mga ito ang kanilang pag-paslang doon sa tao, even though wala na itong buhay.
Halos puno na'rin ng mga dugo ang kani-kanilang mga katawan dahil sa patuloy pa'rin nilang pinag-gagagawa.
The others whom did not do what the rest had just done felt disgusted about the scene they're currently seeing.
Lalong-lalo na ang dalagang si Angel na napa-suka pa.
Masyado 'rin kasi itong sinsitibo at not to mention, she's more of a religious kid than violence.
"T--Tama na..." Wika ni Heide, na halos hindi na'rin nakakayanan pa ang nakikita...
"TAMA NA!!" Sigaw niya, dahilan upang doon lamang mapa-tigil sa kanilang ginagawa ang ibang mga estudyante...
Matapos ang lahat ng mga pangyayaring iyon ay wari ba'y hinabol na muna no'ng mga estudyante ang kani-kanilang hininga bago muling mag-salita.
"N--Na... Nagawa na'tin... napatay na'tin siya," ani Angelou...
Dahan-dahan namang lumapit mula sa kanila si Rosario.
Even though napaka-raming dugo na ang nag-kalat, pinilit niya pa'ring tingnan ang kalagayan no'ng taong naka-maskara. And obviously, he was already dead.
Ngunit gayo'n pa ma'y na-curious ang dalaga kung ano ang itsura nito sa likod ng maskara, kaya nama'y mula sa pagkaka-dapa'y iniharap niya ito, at kaagad na tinanggal ang maskara.
At gayo'n nalamang ang pagka-gulat ng lahat nang kanilang makita kung sino ito...
"H--Hindi maaari..." Ani Angelou.
"Fa... Fatima?" Ani naman ni Rejielyn.
"Shit! Sinasabi ko na nga ba eh!" Bulyaw naman ni Dwayne.
"Siya ang killer! Siya nga talaga ang puking-inang killer!" Muli oa nitong wika, at pagkatapos ay bumulalas ng tawa.
"Ayaw niyo kong paniwalaan!? There's the fucking evidence!!"
Ngunit imbis na maging masaya kagaya ng nararamdaman ni Dwayne ay bigla nalang nanghina ang mga katawan no'ng iba. Lalo na si Rejielyn, na siyang unang umatake sa dalaga...
Rosario, as calm as always checked Fatima whole body...
At may napansin siyang kakaiba mula 'rito...
"Mali kayo ng inakala," kalmado niyang wika, dahilan upang mapa-tigil mula sa pag-tawa si Dwayne.
"Ha!?" Says Dwayne.
"Hindi siya ang killer," muling pahayag ni Rosario.
"Biktima lang din siya."
"Teka teka... Ano bang ibig mong sabihin!? She was wearing a mask!" Muling pag-pupuntong bulyaw ni Dwayne.
"False. She was forced to wear a mask."
"R--Rosario... Ano bang ibig mong sabihin?" Tanong sa kanya ni Heide.
Agad namang parehong itinuro ni Rosario ang bibig at mga kamay ni Fatima.
"I-check niyo ang katawan niya.
She was tortured. Tinanggal ang dila niya para hindi siya makapag-salita at maka-hingi ng tulong. And obviously, para hindi niya 'rin masabi sa'tin na siya si Fatima. Parehong dinurog ang mga kamay niya para naman hindi niya magawang matanggal ang maskara mula sa kanyang mukha. Clearly, ginawa ito ng tunay na killer dahil alam niyang siya ang pupuntiryahin na'tin. But instead, it only lead us to the wrong person," monologong pag-i-explain ni Rosario sa mga kasama.
"H--Hindi!" Bulalas na sigaw ni Rejielyn, after realizing what they have done.
Dahil dito'y kaagad na napa-bitaw sa hawak-hawak niyang kutsilyo ang dalaga at dahan-dahang napa-luhod habang umiiyak.
"I--Ibig bang sabihin nito na... na..." Halos hindi pa maituloy-tuloy ni Rejielyn ang kanyang mga sinasabi.
"Pinatay niyo siya," says Rosario.
Dahilan upang mas tumindi lamang ang pag-iyak ng dalaga.
Even the others felt bewildered of what they've just done.
Maging si Dwayne...
"Ku--Kung gano'n... N--Nasa'n ang tunay na killer?" Tanong ng binata. Ngunit bago pa man may maka-sagot sa kanya, nagulat ang kahat ng bigla nalamang mamatay ang lahat ng ilaw mula sa buong masion! Dahilan upang mabalutan nanaman ng takot ang lahat ng mga estudyante.
Halos lahat sa kanila ay nag-papanik na...
Everyone was shouting and running elsewhere.
Ang iba nama'y kaagad na nag-tatakbo mula sa pintuan palabas ng mansion upang sana'y maka-labas na mula roon, ngunit naka-lock ito't ayaw mabuksan.
"Anong gagawin na'tin!?" Nag-papanik na sigaw ni Jejelyn.
"M--Mark! Erron!!"
Maging si Heide ay hindi na'rin alam kung anong gagawin...
"Guys! Wag tayong maghiwa-hiwalay!" Bulalas naman ni Mark, habang mahigpit ang hawak sa naka-angkas mula sa kanyang likuran ang hilong-hilo pa'ring si Lalaine, trying to make her safe while calling out for the others.
Ngunit dahil sa nangyayari'y wala nang may nakikinig pa sa kanya...
"Tu... Tulong!"
Halos maapak-apakan naman dahil sa nangyayaring komosyon ang nanghihina pa'ring si Theresa.
Gusto niya nang makaalis mula 'roon, ngunit ni-hindi niya manlang magawang maka-tayo.
"N--Nelmark... K--Kahit anong mangyari... w--wag na wag mong ibababa si Rezzie!" Wika ni Mark sa kanyang katabi.
Ngunit wala siyang may natanggap na sagot.
"N--Nel?"
"TULONG! MAY TAO! MAY TAO!"
Jejelyn's loud scream can be heard through the darkness.
But it wasn't just hers. Wari bang magkaka-halong pag-sigaw na ang maririnig mula roon.
Ngunit ang mas nagpapa-bigay sa kanila ng kilabot ay ang mga sigaw na wari ba'y hinuhugot papuntang impiyerno...
Sigaw nalamang sila ng sigaw lahat.
Hindi na alam ng mga ito kung ano na nga ba ang nangyayari sa iba nilang mga kaklase...
Dahil sa nangyayari'y mas pinili nalamang ni Mark na ipikit ang kanyang mga mata at hintaying matigil na ang mga pag-sigaw.
It took them about a minute, bago nga tuluyang humupa ang mga sigawan...
After that...
Mark tried to slowly open up his eyes.
But still... All he could see was nothing but pure darkness.
"M--Mark?" Mahinang pag-bulong sa kanya ni Lalaine...
"I--Is it... o--over?" Bulong naman ng kanina pa nag-tatago mula sa ilalim ng mesang si Joyce...
Matapos ang lahat ng iyon ay halos wala na silang may naririnig pang kahit na anong ingay. Maliban nalamang sa wari ba'y likidong tumutulo sa halos buong sulok ng sala...
A few seconds after that, the lights finally came back.
But at that moment, they probably wished it never did.
Dahil nagulantang lamang sila sa sunod nilang nasilayan...
The whole room was indeed now covered in red blood.
And besides Fatima's dead body, five more can be seen scattered all around them...
Dahil dito'y muli lamang na napa-sigaw iyong iba dahil sa kanilang mga nakita...
Bumungad sa kanila ang mga wala nang buhay na katawan nina Reden, Nelmark, Osep, Jejelyn at Rezzie...
All were butchered and slaughtered brutally. In a very painful way...
Napasuka nalamang si Heidi dahil sa kanyang nakita...
And during that moment, the door to the outside suddenly opened. Dahilan upang kaagad na magtatakabo ang lahat ng mga estudyante papalabas.
Naiwan si Mark na karga-karga ang nawalan nanaman ng malay na si Lalaine...
And besides them was Rosario.
Na kahit hindi pa'rin nagpapakita ng kahit na anong emosyon ay mahahalata pa'rin ang pagka-gimbal at takot na kanyang nararamdaman...
Napaluhod nalamang si Mark dahil dito.
He wanted to run along with the others, ngunit dahil sa sobrang pagka-hina ng kanyang katawan ay halos hindi na siya maka-galaw pa.
"Triple six,"
Biglang iniwika ni Rosario.
That reminded them of the letter they've received a few hours ago.
At anim nga talaga sa kanila ang nagawang mapaslang noong mga mamamatay-tao...
+
Seconds later, Mark's phone rangs...
At kahit hinang-hina na'y nagawa niya pa'ring masagot ito.
It was Rogelio, talking on the other side of the phone's dial.
Nagpa-iwan nga pala ito sa hospital kasama si Alexandra at ang dalawa sa mga masuwerteng maids at guards nina Fatima upang bantayan sina Juvy at Reymund.
"Mark? Kanina pa kita sinusubukang tawagan pero hindi kita ma-kontank! At kahit sino 'rin sa inyo diyan cannot be reached kanina! A--Ayos lang ba kayo?"
Asks Rogelio...
"M--Moy... tu... tulungan mo kami..." Tanging naiwika ni Mark.
"Ano? Dude, hindi kita marinig," sagot naman ni Rogelio, na halatang marahil ay napuputol nanaman ang linya mula sa kabila.
"M--May sasabihin sana ako sa inyo," aniyang muli.
"Masama itong balita, Mark... S--Si Reymund... w--wala na siya. Sa--Sabi ng mga doktor kanina... Ginawa na daw nila ang lahat, pero hindi na daw talaga nila nailigtas pa si Reymund," pag-papatuloy ni Rogelio. Isang bagay na siyang mas lalo lamang na nagpa-hina sa binata...
"H--Hello? Mark? Mark!---"
The call suddenly ended due to dial interruptions...
Dahil dito'y halos naka-tulala nalamang sa kawalan si Mark.
"Wala nang katapusan toh..."
Huling iniwika nalamang ng binata sa kanyang sarili...
++
T o B e C o n t i n u e d . . . .
**************************************************************************
PLAYERS LIST:
-- s t u d e n t s --
1. Alexandra Sabusap
2. Angel Corritana
3. Angelou Postrero
4.
5. Daniel Daa
6.
7. Erron Mejico
8. Fatima Pagado [DECEASED]
9. Florelyn Manadong
10. Heide Morillo
11. Ian Keech Fabi
12.
13. Janmil Daga
14. Jejelyn Basas [DECEASED]
15. Johnrey Daga
16.
17. Joseph Araña [DECEASED]
18. Joseph Dacatimbang
19. Joyce Anne Montaño
20. Justin Hijada
21.
22. Kristine Delfin
23. Lalaine Navarrosa
24. Mark Noya
25. Mj Rabandaban
26. Mell Labita
27.
28. Nelmark Pulga [DECEASED]
29. Nicole Lepasana
30. Raynold Corritana
31. Reden Monton [DECEASED]
32. Rejielyn Villablanca
33.
34. Rezzie Reandino [DECEASED]
35. Reymart Barca
36. Richard Piñeda
37. Rosario Fusio
38. Rosemarie Norriga
39. Sheena Morano
40. Theresa Maula
41.
42. Zyhra Badion
-- t e a c h e r s --
43. Zaira Escobedo
Alive: 29
Deceased: 14
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top