Teaser 1 Second Chance 🔥 MIA AZWARI

Prolog

“AKU suka kau.”
Hampir nak tersembur makanan di mulutku. Dia ni biar betul? Baru umur 17 tahun dan main suka-suka pula. Dah buang tabiat agaknya. Ingatlah apa yang penting sangat nak jumpa denganku.

“Kau jangan nak berguraulah. Aku tak sukalah kau cakap macam ni.” Aku campak plastik jajan ke atas tanah. Mati terus selera aku.

“Aku tak bergurau. Tujuan aku beritahu kau ni, sebab tak lama lagi aku nak pindah. Mungkin ambil masa yang lama untuk aku balik ke sini.”

“Pindah?” Hampir tak terkeluar suaraku.

Sejak dari kecil lagi aku dan dia memang dah kenal. Nak kata rapat sangat tak adalah. Tapi apabila kami dah meningkat ke usia remaja, aku dah bataskan pergaulan aku dengan dia. Kalau melibatkan perasaan, memang aku tak pernah terfikir untuk sukakan dia.

“Kau dengar tak?”
“Aku dengar. Pindah ajelah. Bukannya ada kaitan dengan aku pun.”

Wajah Wazir jelas berubah. Dia duduk di sebelahku. Walaupun agak berjarak, aku masih rasa tak selesa.
“Kau tunggu aku, boleh?”

“Apa dia?” Aku buat-buat korek telinga.
“Tunggu aku.”
Aku julingkan biji mata. Dia ni memang pelik. Buat apa aku nak tunggu dia?

“Tak naklah. Aku tak suka kau kut.” Memang itu kenyataan sebenar. Hati aku langsung tak tercuit dengannya.
“Sebab apa?”

“Sebab kau kawan aku dari kecil. Aku memang tak boleh anggap kau lebih dari kawan. Kau tak rasa pelik ke suka kawan sendiri?”

Aku tahu dia memang lelaki yang baik. Sejak dulu lagi dia selalu ada ketika aku susah. Cuma aku yang tak mampu nak terima dia. Bagi aku, lebih baik kami berkawan saja.

“Aku nak balik dululah. Buang masa aje aku datang sini.”
“Kau memang sombong. Macam ni ke kau layan aku lepas tahu perasaan aku sebenar?”

“Suka hati aje nak kata aku sombong. Kau cermin muka kau tu dulu. Belajar pun malas. Ada hati nak bercinta dengan aku. Gelap masa depan aku nanti kalau pilih lelaki macam kau.”

Aku merengus sedikit kasar. Nak merajuk pulak dia. Hanya sebab aku tolak dia, sesuka-suka hati aje kata aku ni sombong. Malas aku nak melayan. Lebih baik aku balik. Banyak lagi kerja rumah aku nak buat.

“Akma!”
Dia masih memanggil namaku. Makin laju aku melangkah pergi. Anggaplah apa yang Wazir cakapkan tadi sekadar gurauan.






wsp 0198817140



Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top