XL hoofdstuk 27

We stappen uit en lopen naar binnen. De gangen zijn vol door alle mensen die er zijn. Als we bij de grote zaal zijn wacht ik even, en open dan de deur. Ik pak Elijahs hand en hij geeft er een geruststellend kneepje in. Ik loop naar binnen en iedereen valt plotseling stil. Ik zie dat zelfs alle mensen die roddelde over mij stilvallen. Ze buigen hun hoofd. "Luna, Alpha" zeggen ze in koor. Ik kan nog net mijn grijns binnenhouden. Triomfantelijk kijk ik naar de leden van mijn oude roedel. Ze hebben eindelijk respect voor mij. "Dat is toch Amy, die dikke?" Hoor ik opeens een meisje fluisteren tegen haar vriendin. Ik loop naar haar toe. "Wat zij je daar?" Sis ik. "Niets Luna" fluisterd ze. "Lieg niet tegen mij. Wat. Zei. Je. Net" "Dat u Amy bent, de vroegere dikke wolf" fluisterd ze. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Dan weet ik plotseling wat ik moet zeggen. "Dat ben ik inderdaad. De dikke wolf, waarvan jullie vonden dat ze veel lager stond dan jullie, is nu een Luna. Waarvoor jullie moeten buigen. Herinner dat" en met die woorden loop ik terug naar Elijah. Toen we verder liepen wist ik zeker dat niemand ooit nog zoiets zo zeggen. We lopen langs alle mensen langs, naar Ash en Diana. "Hey Diana!" Zeg ik als ik naast haar sta. "Hey Amy!" Antwoord ze. Sanne en Arianne komen er ook bij. "Kom" zeg ik tegen Diana. Ze volgt mij naar een plaats naast de muur. Ik gebaar naar Arianne, die in haar tasje grijpt en de ketting pakt. "Hier" zegt ze. "We mochten hem eigenlijk niet geven aan jou van Elijah, maar we hebben hem toch gegeven. We vonden het mooi cadeau." "Bedankt!" Roept ze. "Sssssst" zeggen we alle drie tegen haar. "Sorry" fluisterd ze. Ze knuffelt ons even als bedankt en doet de ketting om. "Hij staat je prachtig!" Zegt Sanne meteen. "Echt beeeeeeldig!" Roept Arianne. Ik kijk haar aan. "Ik weet het, niet gillen, anders merken ze het" zucht ze. We lopen terug naar de jongens. "Waarom stonden jullie daar?" Vraagt Elijah meteen. "Meiden gesprek" antwoord ik. Hij heeft niets door want hij knikt en praat verder met Ash, Adam en John. Als Diana naast Ash staat kijkt hij naar de ketting en daarna verbaasd naar haar gezicht. Ze legt haar wijsvinger op haar lippen als teken dat hij niets erover moet zeggen. Hij begrijpt het meteen en kijkt weer naar Elijah.

P.o.v Elijah

Amy komt van de trap aflopen. Ze ziet er prachtig uit in de lange blauwe jurk. Aan de zijkant van de jurk zit een snee, waardoor je haar mooie lange benen kan zien. Ze loopt naar mij toe. "Je ziet er prachtig uit" fluister ik in haar oor. Ze bloost, waardoor ze alleen maar mooier wordt. "Bedankt" Sanne en Arianne komen ook naar beneden, en met z'n allen lopen we naar de limousine. Die ik geregeld had, omdat het me wel toepasselijk leek. Ik ga zitten en Amy leunt tegen mij aan. Ze doet haar ogen dicht. "Ben je nog steeds moe?" Vraag ik verbaasd. "Nee" "Waarom doe je dan je ogen dicht?" "Dat begrijp je toch niet" plaagt ze. "Zeg nou" "Dat begrijp jij toch niet" ik geef het op. "Oke" zeg ik quasi beledigt. Ze doet haar ogen open en grinnikt. Ze kijkt me aan en stopt met lachen. Ze buigt naar voren en zoent me. Ik zoen haar meteen terug. "Uhm" ze kijkt verstoord op. "Wat! Kijk ergens anders naar ofz" zegt ze geïrriteerd. Iedereen begint te lachen. Ik ook. Ze kijkt Sanne aan, die plotseling stil wordt. Sanne kijkt Arianne aan en die wordt ook stil. Oke?

De limousine stopt voor het packhuis van de black wolf roedel. Amy verstijfd. "Amy?" "Amy?" Ik besluit in te grijpen. Ik weet al wat er is. "Laat haar jongens, ze vindt het eng om haar oude roedel weer te zien" ik kijk naar haar. Ze ziet er zo breekbaar uit. "Amy, kalmeer, ze zullen alleen positieve dingen zeggen" dat haalt haar uit haar trans. Ze stapt uit en iedereen in de limousine volgt haar. De gangen staan vol met mensen. Logisch, als er 2 roedel in een huis zitten. We lopen de zaal binnen. Iedereen valt stil. Ze buigen hun hoofd. "Luna, Alpha" langzaam lopen we door. Totdat iemand iets fluistert. "Dat is toch Amy, die dikke?" Ik ben plotseling woedend, razend. Hoe durft diegene zo te praten over mijn mate? Amy loopt naar degene toe die net fluisterde. En zegt iets tegen diegene. Geen idee wat. Ik kan alleen maar staren. God, wat is ze knap. Ze loopt terug naar mij en samen lopen we naar Ash en Diana. Ze loopt samen met Sanne, Arianne en Diana naar de muur. Ik besluit het te negeren en praat met Ash, John en Adam. Ik hoor dat Diana iets roept. Geen idee wat. Als ik me erop concentreer zou ik kunnen horen wat ze zeggen, maar ik gun ze een beetje privacy. Arianne roept, wat haar een boze blik van Amy oplevert. Ze komen mijn kant op. De meiden gaan bij hun mates staan. Als Amy naast mij staat vraag ik "Waarom stonden jullie daar?"
"Meidengesprek" antwoord ze. Hmmm. Ik begrijp echt helemaal niets van meiden.

Hey!
Ik heb even geen inspiratie, dus daarom even een extra lang hoofdstukje. Hopelijk is dat ook goed.
Mandy

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top