hoofdstuk 45
Als ik wakker wordt komt Elijah aangekleed en al de douche uit. "Goedemorgen" zeg ik tegen hem terwijl ik me uitrek. "Goedemorgen". Ik stap uit bed en kleed me om. Mijn outfit bestaat uit een jeans en een lang T-shirt. Onderweg naar beneden kom ik Sanne tegen, die me een blik geeft die zegt dat we moeten praten. Ik knik als antwoord en loop naar de eetkamer, om vervolgens naast Elijah te gaan zitten. Ik pak een broodje en smeer er broodbeleg op. Er heerst een stilte. Niet een ongemakkelijke stilte, een stilte die ruimte biedt om na te denken, dus doe ik dat. Ik denk na over hou iedereen gaat reageren als ik vertel dat ik zwanger ben. Van de meiden kan ik het wel raden, maar de jongens? Geen idee hoe die gaan reageren.
Ik eet mijn broodje op en breng mijn bord naar de keuken. De kok knikt dankbaar en ik glimlach naar hem. Als ik weer naar de woonkamer loop komen Sanne en Arianne ook hun bord wegbrengen, de jongens zitten ergens in huis. Als Arianne langs me loopt raak ik even haar arm aan. "Waar is Elijah?" Ze denkt even na. "Ik denk in de tuin." En loopt dan weer door naar de keuken.
Op naar de tuin.
Als ik in de gigantische tuin loop zie ik Elijah niet meteen. Hij zit achter een struik op een bankje. Ik loop rustig naar hem toe terwijl ik bedenk wat ik ga zeggen. Als ik om de struik heen loop kijkt hij op en glimlacht. "Hey" "hey" Ik ga naast hem zitten en friemel met mijn handen. "Ik ben niet helemaal eerlijk geweest gister." Hij kijkt bedenkelijk. "Dat had ik al door."
Ik knik, ik wist al dat hij me niet geloofde. "In de droom liepen er tussen ons een nog twee kleine wolfjes, ze hadden een zwart met witte vacht en lichtpaarse ogen." Ik hou even een pauze. "En.... Ik.... Uhmmmmm." Ik ga staan en loop heen en weer. Elijah volgt mij met zijn ogen. Ik adem een paar keer diep in en uit. Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar sluit hem dan weer, dat doe ik een paar keer voordat ik mijn ogen dicht doe en stil sta. Ik kijk hem aan. "Ik ben zwanger."
Zijn mond valt open. Een kleine glimlach
onstaat op zijn gezicht. Hij staat op en knuffelt me. "Dat is geweldig!" Zegt hij uiteindelijk. Ik glimlach nu ook. Heel even was ik bang geweest dat hij het kind niet zo willen hebben, heel even maar. Hij doet een stap achteruit. "Laten we het meteen gaan aankondigen bij de roedel." Ik schud mijn hoofd van nee. "Eerst nog een aan Sanne, John, Adam en Arianne vertellen." Hij denkt even na. "Dat is wel logisch ja. En nog naar het ziekenhuis voor de scan." Ik knik.
Bij wolven duurt het maar 6 maanden voor het kind geboren wordt, en bij het alphakoppel 4 maanden. Dat is ook wel logisch, want als Alpha en Luna moet je zo snel mogelijk nakomelingen hebben, want er kan elk moment iemand komen die je probeert te vermoorden. "Wanneer wil je het vertellen?" Vraagt hij aan mij. Ik haal mijn schouders op, ik heb echt geen idee. "Misschien na de scan?" Hij kijkt even bedenkelijk. "Ja dat is goed." Hij pakt mijn hand en samen lopen we terug naar het packhuis.
Okeee
Het duurde echt lang voor ik had bedacht hoe Elijah zou reageren, en ik vind het nu ook nog niet echt perfect. Dus, als je een idee hebt hoe hij nog meer zou kunnen reageren, comment dan even alsjeblieft 🤗🤗🤗😄
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top