hoofdstuk 38

Voordat we beginnen nog een shoutout naar Huskyzot. Zij had alle wolven gevonden, zelfs een paar die ik niet had gezien! Nogmaals, goed gedaan.

En nu, veel plezier met lezen!


Lizzie klimt behendig op mijn rug en ik loop rustig terug naar de pack. De roedel volgt mij en Elijah komt naast me lopen. Lizzie kijkt vol verwondering rond in het bos. Ze is nog nooit zo laat in het bos geweest. Ik probeer me voor te voorstellen wat ze nu ziet. Kleine vuurvliegjes, het maanlicht dat schaduwen werpt op de bomen, konijnen, misschien wel vossen. En ik weet zelf uit mijn eigen jeugd, dat je als klein kind heel erg veel respect heb voor je Alpha en Luna. En Lizzie zit nu bij haar Luna op de rug. Dat is voor haar heel speciaal.
Lizzie grijpt naar de vuurvliegjes die dicht bij haar vliegen. Ik glimlach, voor zover dat kan als wolf, en loop richting een groep vuurvliegjes. Als ze recht boven ons vliegen  sta ik stil. De vliegjes komen iets lager vliegen. Nog lager. Totdat ze rond Lizzie's hoofd vliegen en er een op mijn vacht gaat zitten. Lizzie ademt diep in en vangt het vliegje met haar handen. Ze krijst van plezier. Ik loop weer verder naar de pack.

P.o.v Lizzie

De Luna komt naar buiten lopen met de Alpha. Hij houdt een speech en loopt daarna naar binnen om te transformeren. Even later komen ze weer naar buiten. De Luna staat in wolvenvorm in de deuropening en kijkt naar iedereen van de roedel. Daarna kijkt ze naar mij. Ik twijfel even maar ren dan naar voren. Mijn mama gaat dit niet leuk vinden, maar ik vertrouw op mijn Luna. Ik vond het zo leuk de vorige keer dat ik bij haar op de rug zat! Vroeger had ik niemand op wie ik wou lijken behalve mijn ouders, maar sinds ik bij de Luna op haar rug heb gezeten is zij mijn grote voorbeeld.
Ik ren naar voren. Een paar wolven proberen me tegen te houden maar ik ben te snel. Ik ren naar haar toe en knuffel haar poot. Ik kijk omhoog. "Mag ik bij u op uw rug Luna?" Ze kijkt eerst naar mij en daarna terug naar de rest van de roedel. Oeps... Ik kan al gokken wie er komt. Mijn mama komt naar voren en mindlinkt iets naar de Luna. Oh oh. Ze trekt me terug naar haar plek. Ik wil niet! Ik spartel om los te komen, en gek genoeg lukt het. Ze laat me los en loopt terug naar haar plek. De Luna kijkt mij aan en gaat liggen. Joepie! Ik klim op haar rug en ze loopt achter de Alpha aan, naar de rivier.

Mijn ouders hebben me verteld over het inwijdingsritueel. We gaan naar een plek in het bos en alle wolven gaan huilen naar de maan. Daarna gaan ze liggen als teken dat ze de nieuwe Luna of Alpha accepteren. Ze hebben ook gezegd dat een wolf dat maar een keer in hun leven meemaakt. En dus ben ik heel blij dat ik mee mocht. De andere wolven laten hun kinderen die nog niet getransformeerd zijn thuis, maar ik 'mag mee als ik me gedraag'.

We komen aan bij de rivier en de Luna gaat op de rots staan. Ik schuif een beetje heen en weer, ik wil zelf staan. Ze begrijpt wat ik bedoel en gaat liggen zodat ik eraf kan. Ik stap eraf en zie dat iedereen al klaarstaat. De Luna begint te huilen naar de maan en een voor een doet iedereen haar na.
Ik wil later net zo worden als zij! Een paar minuten later stoppen ze opeens. De roedel gaat liggen als teken dat ze de Luna accepteren. Ik kijk naar haar. Ze staat trots naast me te kijken naar de roedel.
Opeens komt alles binnen.
Ik ben speciaal. Andere kinderen zitten niet meerdere kernen bij de Luna op de rug, en staan niet naast haar bij het inwijdingsritueel. Ik ben helemaal blij.

Op de weg terug loopt iedereen. En ik ben blij dat ik niet alleen loop.Het bos is donker en griezelig. Ik zie konijnen die vrolijk rondhuppelen door het bos. En zelfs een vos. Er zitten eekhoorntjes in de bomen. En in de verte zijn vuurvliegjes! Het bos wordt steeds minder eng. De Luna loopt naar een groepje vuurvliegjes toe en staat stil. De vliegjes komen steeds lager, totdat ze langs mijn hoofd vliegen en er een op haar vacht zit. Ik vang het vliegje met mijn handen en kijk ernaar. Wat mooi!

Ik kijk op. We zijn al bij de huizen, jammer. De Luna loopt naar mijn huis en gaat liggen zodat ik eraf kan. "Slaaplekker Luna" zeg ik als ik in de deuropening sta. Mijn ouders zijn binnen aan het transformeren naar hun mensvorm. "Je mag me ook wel Amy noemen." Hoor ik opeens.
Ik schrik even maar besef dan dat het de Luna is. "Slaaplekker Amy" zeg ik voordat ik de deur dichtdoe.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top