hoofdstuk 29

P.o.v Amy

"Wil je met me trouwen?" Ik kijk hem verbaasd aan. Hoezo vraagt hij het nog? "Ja" gil ik. Hij zucht opgelucht en klapt het doosje open. In het doosje zit een mooie zilveren ring met diamanten erin die het infinity teken (oneindigheid in het Nederlands) vormen. (Zie media)
Ik pak de ring uit het doosje en doe hem om mijn vinger. Hij past precies. Elijah komt overeind. "Ik vindt de ring heel mooi" fluister ik in zijn oor terwijl ik hem knuffel.
"Wist ik toch"
Zo blijven we nog even staan.

"Zullen we teruggaan?" Vraagt hij dan. "Ja" hij gaat achter een boom staan en transformeert. Ik wil ook al transformeren maar Elijah staat in wolf vorm al naast me. "Kom maar op mijn rug" mindlinkt hij. Ik klim op zijn rug en hou me stevig vast. Hij begint op een langzaam drafje terug naar het packhuis te rennen. Het voelt raar om op zijn rug te zitten. Ik kan voelen dat hij zijn poten beweegt. Ik heb andere wel eens op mijn rug gedragen, zoals Sanne en Arianne, maar ik heb nog nooit bij iemand anders op de rug gezeten.

Tien minuten later staan we bij de boomgrens. Ik kan het packhuis in de verte al zien. Hij gaat achter een boom staan en transformeert. Als hij weer aangekleed is komt hij achter de boom vandaan. Hij loopt naar mij toe. Ik pak zijn hand en samen lopen we naar het packhuis.

P.o.v Elijah

Amy, Sanne en Arianne komen naar beneden. Ik kijk meteen op en grijns als ik Amy zie. Ik voel aan mijn broekzak, waar het doosje met de ring in zit. Amy zit dat ik me anders gedraag, maar waarom weet ze niet. Als haar ei op is loopt ze naar de keuken om het af te wassen. John en Adam kijken naar mij. Op dat moment komt Amy binnen, en John en Adam kijken ergens anders naar. Ze komt weer zitten. "Zullen we samen rennen Amy?" Ze fronst en mindlinkt Sanne en Arianne. Sanne mindlinkt terug. Ik besluit te doen of ik het niet gezien heb en loop naar het bos. Amy volgt mij.
Ik gebaar naar een boom en ze begrijpt wat ik bedoel. Ik transformeer zelf ook en bind mijn kleding aan mijn poot.
Ik wacht even tot ze klaar is. Ze komt achter de boom vandaan. Wat zeg ik nu? Zeker niet de locatie waar we naartoe gaan. Het is een afgelegen meer waar ik vroeger altijd kwam. Ik vind het rustgevend en wanneer je er ook komt, het is altijd fascinerend. In de winter ligt er een laagje ijs op, waardoor je de vissen kan zien zwemmen die naar een klein gaatje in het ijs gaan om eten te vinden. In de zomer zie je mooi alle kleuren van de vissen goed. In de lente zie je dat de eitjes uitkomen en dat de al uitgekomen visjes rondzwemmen.
En in de heeft zie je dat de net uitgekomen visjes groot zijn geworden. Ik kan er altijd uren zitten. Het verveeld me nooit.

"Volg mij" mindlink ik naar haar. Ik begin te rennen richting het meer en ze volgt me.
Als ik bij het meer ben aangekomen ga ik achter een boom staan om te transformeren en zij doet hetzelfde. Ik kleed me aan en loop naar het meer. Mijn hart bonkt. Ik kijk naar het meer om een beetje te ontspannen. Het werkt niet helemaal, maar mijn hart bonkt in ieder geval niet meer zo hard dat het opvalt. Ze komt naast mij staan en kijkt naar het meer. Ik bestudeer haar gezicht. Mijn prachtige mate. Mijn god, wat zou ik zonder haar moeten?
"Het is prachtig" fluistert ze. Ja denk ik, mijn mate is prachtig. Plotseling weet ik waar ze het over heeft; het meer. Ze kijkt naar mij en ik besluit het nu te doen. Ik ga op een knie zitten en stel de vraag. "Wil je met mij trouwen?" Ze kijkt eerst verbaasd en ik wordt een beetje onzeker. "Ja!" Gilt ze dan. Ik zucht opgelucht en open het doosje.
Ze pakt de ring en doet het om haar vinger. De ring past precies. Ik sta op. Ze knuffelt me en fluistert "Ik vindt de ring heel mooi" in mijn oor. "Wist ik toch" zeg ik.

Na een paar minuten laat ik haar los en vraag ik of we zullen gaan. "Ja" antwoord ze. Ik transformeer achter een boom en bind de kleding aan mijn poot. Ik kom achter de boom vandaan en zie dat zijn ook wil transformeren. Maar dat gaat niet gebeuren. Ik ga naast haar staan zodat ze bij mij op mijn rug kan. Ze klimt op mijn rug en ik begin op een drafje te rennen. Ik ben echt ongelooflijk blij op dit moment. Ik stop om haar van mijn rug af te laten stappen. Ik transformeer terug en kleed me aan. Ik loop naar haar toe en ze pakt mijn hand. Ik kijk naar haar. Haar mooie haar heeft allemaal krullen en het glimt door de zon. Ze draait haar hoofd en glimlacht naar me. Mijn prachtige verloofde.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top