♡ CHAPTER: THREE ♡
♡ Step to move on ♡
♡ KURTH'S POINT OF VIEW ♡
Malayo layo din yung binayahe namin papunta du'n sa place namin nina vince. buong byahe tahimik lang siya at nakatingin lang sa bintana ng kotse ko. gabi na rin kami nakarating dito.
Hindi ko alam kung ba't ko ba 'to ginagawa, eh kakakilala pa nga lang namin eh pero ang gaan lang kasi ng loob ko sakaniya. hindi naman sa naaawa ako sakaniya at kinakaawaan ko siya pero para kasing ang bigat talaga ng dinadala niya.
nagulat nga ako ng umiyak siya kanina sa harapan ko. eh, pinipigilan ko lang naman siyang uminom kanina, eh pero bakit bigla na lang siyang umiyak kanina.
"Nandito na tayo." sabi ko at tiningnan niya lang ako. "Wait lang, ah." sabi ko ulit sakaniya saka ako bumaba at pinagbuksan siya ng pintuan ng kotse. tinanggal niya muna yung sealbelt niya saka siya bumaba din ng kotse.
"Nasaan tayo?" walang emosyong sabi niya saka niya ako tiningnan sa mata ko na parang gusto na naman niyang umiyak.
"Halika." sabi ko sakaniya saka ko siya hinila papunta duon sa tapat ng dagat.
"Ano bang gagawin natin dito? nasaan ba kasi tayo."
"We are here to shout are feelings. nandito tayo sa may padis sa moa. favorite place namin 'to ng mga kaibigan ko. dito namin sinisigaw lahat. mapa-happy feeling at kung ano ano pa. dito namin sinisigaw lahat ng problema at galit namin sa mga bagay bagay at mga taong kinakamuhian namin."
"Why you do this?" sabi niya.
"Nothing. gusto ko lang malaman mong ang problema hindi kinikimkim 'yan. inalalabas 'yan. sinisigaw. wag mong hayaan na makulong ka sa masakit at madilim na kahapon."
"Paano 'ko makakalabas sa madilim at masakit na nakaraan ko kung patuloy ko parin siyang minamahal. ang sakit, sakit na nga, eh. hindi ko na alam ang gagawin ko."
"Umpisahan mo ngayon. ngayon natin uumpisahan yung first step to move on. ngayon mo umpisahan yung first step mo para makalimutan mo siya, yung taong nanakit sa'yo. nandito lang ako. sasamahan kitang sumigaw at tutulungan kitang magawa ang first step mo for how to move on with him."
Tiningnan niya lang muna ako saka siya huminga ng malalim na parang pinipigilan niya yung sarili niyang umiyak.
Humarap siya sa dagat. "Ahhh! Bakit ganiyan yung tingin niyo sa mga kaibigan ko? bakit? bakit mo 'ko iniwan? pa'no mo nagawa sa akin 'to? simula bata pala sanggang dikit na tayo tapos ngayon eto ako iniwan mo. walang hiya ka. minahal naman kita ng sobra, ah? minahal kita ng sobra na halos wala ng natira sa akin kaya ngayon eto ko. nakakulong parin sa sakit na idinulot mo. naging miserable ang buhay ko ng dahil sa'yo." T_T
Umiiyak na siya. damang dama ko yung sakit sa pagiyak niya.
Napaupo na nga siya sa may buhanginan dahil sa sobrang sakit ng dinadala niya at nangangatog na din ang tuhod niya sa sobra panghihina dahil sa kakaiyak niya.
Lumapit ako sakaniya at saka ako unti unting lumuhod sa may buhanginan para magkapantay kami.
tahimik lang ako pero maya maya lang naglakas ako ng loob na magsalita din ako.
"Okay lang ba sa'yo... kung iwan muna kita rito? babalik din naman ako 'agad. bibili lang ako ng hot choco sa convenient store d'yan sa may paglabas."
"Iiwan mo din ba 'ko?" malungkot na sabi niya at saka ulit siya nagsalita."Pero 'de joke lang noh. sige pwede kang umalis para bumili. bibili ka lang, ah. okay, this. i'll give you fifteen minutes to buy hot choco pero.. pagwala ka pa dito sa loob ng fifteen minutes, na 'yon... humanda ka lang naman sa akin bukas sa school."
"Woah~ i need to be scared na ba? haha. de joke. oo naman madali lang ako. babalikan 'agad kita rito. sige alis na muna 'ko, ah? du'n mo na lang muna ako hintayin sa loob ng kotse. medyo malamig na din kasi."
"Okay.. pero hindi mo dadalhin yung car mo?" nagnod lang ako sakaniya and then i wave before i leave.
hindi rin naman ako nagtagal at bumalik din naman ako 'agad pagkabili ko palang ng hot choco at saka ko siya naabutang nakatayo sa labas ng kotse ko sa may tapat ng pintuan. "namiss mo ba 'ko 'agad, ha? oh." malokong sabi ko at habang nakasmirk, pa ako sakaniya habang sinasabi ko yu'n at nakatingin ako sa mata niya.
inabot ko sakaniya yung paper cup na may lamang hot choco na binili ko sa isang convenient store sa may labasan kanina at kinuha din naman niya 'agad yu'n sa kamay ko.
Lumipas ang isang minuto na walang nagsasalita na kahit isa man lang sa aming dalawa pero maya maya lang din ay naglakas loob ulit akong mauna ng magsalita.
"Kung.. kung hindi mo mamasamain. pwede ka bang magkwento kung ano nangyari sa inyo nung nang iwan sa'yo?"
"Since you asking me na din naman, about that, so.. it's must better if i tell you na din kung anong bang nangyari sa pagitan namin dalawa nung ex ko. and oo nangyari sa pagitan namin ng ex ko," Huminga muna siya ng malalim tapos inom na muna niya yung natitira pang hot choco sa cup niya.
"Simula palang nung bata kami magkasama na kami. sanggang dikit kami nung ex kong yu'n simula nung maging close kami sa isa't isa. magkaklase kami nung kinder kaming dalawa. kaklase ko siya simula kinder to second year high school kami. Magkakilala ang mga parents namin. magkaibigan, magkumare at kumpare ang tatay at nanay naming dalawa. at dahil nga magkaibigan at close ang mga magulang namin sa isa't isa laging bumibisita yung parents niya sa bahay namin kasama nila yung kaisa isa din nilang anak na lalaki naman. kasama siya lagi ng parents niya pagpumupunta at pagpupunta sila sa bahay namin. and in the same time nagkasakit ako nung five ako so.. pinagbawal at bawal akong lumabas ng bahay namin para makipaglaro sa mga iba pang bata na kapit bahay namin sa subdivision namin. but since laging nagpupunta du'n yung kaibigan ng parents ko na parents niya at lagi siyang sinasama. siya na lagi yung naging kalaro ko sa loob ng bahay namin,"
"tapos nung magpapasukan na. umiyak ako kina mama para lang pagalarin nila ako sa mismong school. ayoko kasi ng tutor lang. magisa lang kasi akong tuturuan at gusto kong makaro'n ng iba pang kakilala at kaibigan pati mawawalan din ako ng kalaro kasi syempre magaaral na siya kaya baka hindi na sila madalas makabisita sa bahay so... hindi ko na siya madalas makakasama at makikita kasi pumapasok na siya sa school. kaya pinilit ko talaga yung parents kong pagalarin nila ako sa mismong school o paalaran ng kinder. kaya nadisisyon silang pagbibigyan at pagaalarin nila ako sa mismong school ng kinder pero dapat lagi lang akong nakadikit sakaniya sabi nina mama at papa para raw maprotektahan niya ako kung sakali mang may mangaway sa akin at atakihin ako ng sakit ko. kaya pinabantayan nila ako sakaniya."
"Tapos nung magelementary na kami. lalo akong napapalapit sakaniya. akala nga nung mga kaklase namin nung mag grade four na kami. magjowa na kami dahil sa sobra naming lapit sa isa't isa at the same time masiyado siya sweet sa akin at ganuon din ako sakaniya. tapos hanggang nung maghigh school na kami. duon ko na lang napagtantong inlove, mahal at may gusto na pala 'ko sakaniya. tapos dumating duon sa point na nawalan siya ng time sa akin tapos maabutan at makikita ko siya kasama yung isang kaklase naming babae sa bahay nila. sobra akong nagselos at nagtampo sakaniya ng time na 'yon tapos nagtext siya sa akin one time ng mga panahong yu'n na kung pwede ba daw kaming magkita at magusap. naisip ko nung time na yu'n. na.. hindi ko na kaya. hindi ko na kayang itago at maglihim pa sakaniya ng totoo at tunay kong nararamdaman sakaniya. kaya nung nagusap kami. umamin at inamin ko na sakaniyang mahal ko siya at nalaman kong mahal na din pala niya ako. matagal na at naging kami na,"
maya maya bigla siyang natigilan sa pagkukwento niya at yumuko siya at pakiramdam ko pinipigilan niya ulit na wag maiyak.
"Okay lang kung ayaw mo ng ituloy. wag mo na lang piliting ituloy magkwento."
"No. i'm okay. don't worry about me. Itutuloy ko ang pagkukwento. nandito na tayo sa masakit na last part, eh ng past ko. ititigil pa ba natin 'to. wag na nandito na tayo, eh. nagkwento at nagpakwento ka na nga d'yan, eh tapos 'di pa natin 'to itutuloy." sabi niya saka ulit tumunghay at tumingin ng diretsiyo.
"Are you sure about that?" worried kong tanong sakaniya.
"Of course. i'm okay. ako pa ba? werpa yata 'to." she said smiling.:) napasmile na din tuloy ako sakaniya. nakakahawa kasi yung ngiti niya. ang ganda din just like her.
"okay you said, eh. werpa!" :) sabi ko sakaniya saka nagfighting. "sige na. tuloy mo na kwento mo." sabi ko ulit sakaniya at ngumiti ako.
"And... bago kami magbreak at naghiwalay. Sobrang mahal na mahal namin ang isa't isa. sobrang sweet niya sa akin. sobra din naman akong sweet sakaniya. pareho kaming sweet at sobrang lambing namin sa isa't isa. lagi kaming nag de-date, tapos lagi kaming nag pi-picture kada mag de-date kaming dalawa. kada may pupuntahan kami at lahat ng happy memories namin ng magkasama lagi kami nag pi-picture kami. but that was before. before we broke up each other. he's so love me but that was before he break up with me. T_T bigla na lang niya akong iniwan sa ere. bigla siyang naging malamig pagdating sa akin tapos hanggang sa dumating sa puntong hindi na siya nagpaparamdam sa akin. pinagtataguan niya ako. ayaw niya akong kausapin. pinapatayan niya ako ng phone tapos hindi siya nag re-replay sa mga text ko. hindi niya sinasagot lahat ng message and calls ko hanggang sa nakita ko na lang siya sa tapat ng bahay nila bumaba siya ng taxi na may kasamang babae at akay akay siya nung babae tapos tinulak niya yung babae pasandal du'n sa gate ng bahay nila tapos unti unti niyang nilalapit yung mukha niya du'n sa babae at unti unti niya yung hinalikan at kitang kita yu'n ng dalawa kong mata." T_T
"After that. kinonfornt ko siya about that but he straight breaking me up. wala man lang explain or maybe some reasons man lang and he not even apologize to about what i'm seeing that he doing that night."
Pagkatapos niyang sabihin ang lahat ng yu'n. umiyak na talaga siya. "Shh.. Tahan na."
♡♡♡
Pagkatapos niya magkwento at umiyak na siya ng umiyak nakatulog na siya sa balikat ko kaya ginising ko muna siya para pasakayin na sa loob ng kotse ko at inuwi ko na siya sakanila. at natulog ulit siya sa kotse ko habang bumabyahe kami papunta sakanila.
tinanong ko kasi sakaniya kung saang subdivision sila nakatira at kung anong address nila at kalapit lang pala ng subdivision namin yung lugar nila kung saan sila nakatira.
"Annika... gising... nandito na tayo sa tapat ng bahay niyo." gising ko sakaniya at bumangon naman siya kaagad mula duon sa pagkakasandal ng ulo niya sa upuan sa kotse ko at saka niya kinusot kusot yung mata niya at tumingin sa akin ta's sa labas ng bintana ng kotse ko.
"Thanks. thank you for this night. gumaan yung pakiramdam ko. good night." :) nakangiting sabi niya saka na bumaba ng kotse ko..
nagwave lang ako sakaniya at ganu'n din ang ginawa niya saka na ako nagdrive paalis at pauwi sa bahay namin.
pagkadating ko sa bahay namin. umakyat ako kaagad sa taas, sa may kwarto ko saka ako nagpahinga at natulog na lang ako 'agad... gabi narin kasi... eh. may pasok pa kami bukas.
♡ KINABUKASAN ♡
Ang aga kong nagising kaya bumangon 'agad ako at saka ako naglakad papunta sa C.R. ng kwarto ko.
ang lang siguro sa feeling na may napagaan akong loob ng isang tao na kakakilala ko palang sakaniya pero natulungan ko na 'agad siya.
pagkatapos kong maligo. nagbihis lang ako saka na ako bumaba para pumunta kina mommy sa dining at sumabay sakanilang kumain.
"Hi dad, mom and my li'l sis! good morning sa inyong tatlo" :) masaya, energetic at nakangiting bati ko sakanila.
"Wow! kuya, 'no nakain natin d'yan? eh 'di pa nga tayo kumakain ng almusal. naghahanda palang diba? eh ba't to the highest level yung energy natin d'yan? uminom ka ba ng energy energy gab?"
"Tongiks! ang daldal mo, alam mo yu'n ha? Ruthie patutie ko." sabi ko sakaniya ta's sabay lapit ko sakaniya at saka ko pinisil yung magkabila niyang pising.
"Araouch ko, kuya, ha! mashaket pows!=(" sabi niya sabay sad face habang hinahaplos yung magkabila niya pisngin na pinisil ko. haha!
"Luh? nagdrama ka na d'yan. hala sige at kumain na nga lang tayo." saway na sabi ko sakaniya saka ko siya nilagyan ng kanin at ulam sa plato niya.
Pagkatapos naming kumain ng umagahan ng pamilya ko. nagpahatid na kami 'agad ng kapatid kong si ruth papunta sa school. iisa lang kami ng pinapasukang school ng kapatid ko. hindi daw kasi pwedeng magkahiwalay kami ng school ni ruth baka daw kung ano pa daw ang mangyari sa, sa isa sa amin ni ruth. mas mabuti raw na nababantayan at nakikita at alam namin kung nasaan ang isa't isa.
Pagdating namin sa school. hinatid ko na kaagad siya sa classroom niya at habang naglalakad kami sa may corridor papunta sa classroom niya nagsalita siya.
"Nga pala! oppa sa'n ka galing at nagpunta kagabi? halos ten p.m. ka na nakauwi kagabi ah. inantok na nga sina mommy kaka'intay sa'yo."
"Ah.. sorry! hehe! peace" ^_^v
"Tse! kuya pero wag kang magalala hindi ko naman sasabihin sakanila kung sa'n ka nang galing at pumunta kagabi kasi alam ko na naman kung saan ka nang galing kagabi at kung saan ka nagpunta kagabi. edi saan pa ba? edi sa bar. what are you doing naman there kagabi?"
"Wala. ano pa bang ginagawa sa bar? edi siyempre, iinom ng alak. mag pa-party..." tapatigil ako sa pagsasalita saka ako may biglang naalala. naalala ko kasi yung mganda niya mukha. makinis at maputi at ang malambot niya skin. :>
"At! at, at kuya. siyempre, mang babae. mang chi-chix. tse kuya. dito na nga ako. sige na bye. wag na magka-cut, ah. oppa." :p sabi niya pa sabay labas ng dila niya at nagbehlat sa akin at tumakbo na siya papasok ng classroom niya. haysh! baliw talaga ng kapatid ko! :/
"'low mga dude." bati ko kina vince at jacob saka ako lumapit sakanila sa likuran, sa upuan namin.
"Oh, kurth. musta date kagabi?" Nakasmirk na tanong ni jacob.
"Anong date?" maang maangang sabi ko naman sakaniya. sana lumusot pero mukhang hindi pumasok yung palusot ko sakaniya pa'no ba naman. batakun ga daw ako?
"Hehe! maang maangan pa, dude! ge lang. pagpatuloy lang natin 'yan. the best 'yan, eh. magaling palakpakan natin 'yan, vince." sarkastikong sabi ni cob.
"He! ingay mo dude. nga pala, mabalik tayo sa'yo, ha kurth. 'no nga nangyari sa date niyo nung annika?"
"Wala! at saka hindi kami nagdate. tinulungan ko lang siya. may pinagdadaanan kasi yung tao... kaya ayun pinagaan ko lang naman yung loob niya. 'yun lang. walang malisiya yu'n noh."
"Wala, walang malisiya ka d'yan. nakita kayo ni joyce sa labas. hila hila mo daw siya papunta sa kotse mo. saan mo siya dinala? anong ginawa niyo dude? paano mo pinagaan yung loob niya, sige nga. kwento mo nga?"
"Wala akong panahon pwede ba."
"'Sus! kakakilala palang natin sakanilang tatlo tapos ikaw dumadamoves na d'yan. wew naman dude. lakas mo."
"Stop it please." pagkasabi ko nu'n saktong dumating na din yung teacher namin kaya hindi na nakasabat pa si vince. sasalita oa kasi. 'yan tuloy. 'pala mo?
♡♡♡
After ng first class namin nagdiretsiyo ako 'agad ng punta du'n sa madalas kong kainan na restaurant. malapit lang siya dito sa school namin. at pagkadating ko duon. umorder 'agad ako.
habang umoorder ako at habang 'iniintay ko yung order ko na ibigay sa akin nung waitress. napatingin ako sa may labas ng pintuan nitong restaurant. at saka ko duon nakita yung tatlong babae. sina annika, laira at joyce na magkakasama at papunta sila rito.
'inintay ko silang makapasok at nang palapit at pipila palang sila sa may counter 'agad silang napatigil sa paglalakad nila ng makita nila ako.
"Oh, kurth. ikaw pala 'yan." bati ni laira.
"H-hi!" tongiks ka ba, kurth? 'no ba 'yan? ano bang nangyayari sa akin? kasi naman napatingin ako sa katabi niya at ang ganda niya ngayon. i mean magandang maganda naman siya pero mas magandang maganda siya ngayon.
"Tara, guys. order na tayo." singit niya. ay ba't gan'on? 'di niya ba ako napansin o hindi niya ako pinansin? haist naman talaga, oo. 'ni ba talaga nangyayari sa akin? ba't nagiging gan'to 'ko sa harapan niya.
dahil... ba maganda siya? pero oo. sobrang ganda niya. ^_^
Hay 'di ko na alam.
pagkakuha ko ng order ko. naghanap na ako 'agad ng upuan kaya lang lahat may mga nakaupo na pero napatingin ako sa isang sulok. huh? bakit nakuha 'agad sila ng upuan? edi ba dapat kukuhanin muna nila ordet pagkapila nila pero pumila ba sila? eh hindi ko nga sila nakitang pumila, eh. ano ba 'yan? napakamot na lang ako ng ulo ko at saka lumapit sakanila.
"Ehem, ehem!! pwede po akong makiupo?" laki lakihang boses na sabi ko.
"Hahaha!" tapos nagulat ako ng matawa siya pati tuloy sina laira napatigil tapos napansin ko na lang parang nagpipigil sila ng tawa netong si joyce ta's yung mga kumakain din dito napatingin lahat kaya annika ta's parang hindi pa sila makapaniwala kung bakit tumatawa 'tong sina annika.
"Nika... what's so funny?" -_- tanong laira habang nakangiwi at napataas pa ang isa niyang kilay kay annika.
"Ah.. haha! sorry ah.. haha pero kasi.. haha nakakatawa lang kasi talaga.. yung boses niya, eh... peace V. wahaha" Sabi niya pa habang tumatawa parin. tawa lang siya ng tawa d'yan na halos lumuha na nga siya sa sobrang katatawa niya. baliw na ba siya amp! naman, oh. ano na bang nangyari dito kay annika? "Sige na... upo ka." sabi niya pagkatapos niya tumawa ng tumawa pero pinipigilan niya paring matawa.
After ulit naman naming kumaing apat nina laira. sabay na kami ni annika papuntang classroom. kami kasing dalawa ang magkaklase sa pangalawang klase tapos sina sina vince, jacob, laira at joyce. yun namang apat ang magkakaklase sa pangalawang round ng klase. kaming dalawa ni annika. sunior two A tapos yung apat naman sinuor two B.
"Ahm... kurth diba... sabi mo kahapon ng gabi. you help me to move on with him? so... nagawa na natin yung first step kagabi diba? so... what's our the second step?" tanong niya ng naglalakad na kami sa may hallway.
"Ahm... since, diba hindi ka pa nakakamove on sakaniya so... hindi mo pa tinatapon or sinusunog o binubura sa phone mo yung mga pictures mo at niya ng magkasama or maybe kahit yung siya lang magisa ang nasa picture?" Tanong ko sakaniya..
"Yeeess..? yup. oo. oo hindi ko pa binubura yung mga pictures niya at mga pictures din naming magkasama. Ni-yung mga pinadevelope at develope ng pictures namin. tinatago ko lang sa isang box tapos nakatago lang siya du'n sa cabinet ko pati mga love letter at mga card message niya sa akin. tinatago ko parin sa box na yu'n. tapos dumating pa sa buntong. bumili ako ng bago cellphone tapos yung cellphone kong ginagamit pang picture naming dalawa na naglalaman duon lahat ng pictures namin. tinago ko rin duon sa box na yu'n."
"But... you now.. you're right. maybe this.. is.. the right time to... move on. to forget him. siguro ito na yung tamang panahon para kalimutan ko na din siya tutal naman it's all most two year na din naman niya akong kinalimutan. kaya para makalimutan ko na siya ng tuluyan sige.. give me your number para matawagan kita tapos kita tayo sa moa."
"But, why? ano namang gagawin natin du'n?"
"Basta kita tayong moa mamayang 8:30." sigaw niya saka na naunang tumakbo papunta sa classroom namin para sa next class namin. hala! nabaliw na yata yung si annika? ano naman kayang gagawin namin du'n?
hay bahal na nga!:/ "Annika.. wait!" sigaw ko tapos tumakbo na din ako para maabutan ko siya..
♡♡♡
Pagkauwi ko. umakyat ako kaagad sa taas saka ako nagdiretsiyo sa kwarto ko tapos nagpunta ako ng C.R para maligo ulit. alam kong nakaligo na ako kaninang umaga bago pumasok sa school pero kasi ang init lang kasi. saka na ako nagbihis at nagayos. kunting pabango haha.
Maya maya tumunog yung phone ko.
FROM: UNKNOWN
Sunduin mo na ako rito pero daan ka munang convenient store ta's bili ka ng suju saka ng chichirya yung chitcharon, ha tapos dala ka na din ng lighter. basta magdala ka niyan mga pinapadalawa ko... Annika maganda 'to!
Psh! maganda, maganda daw? tss! oo na nga diba maganda ka na nga diba! hay... makaalis na nga lang.
Umalis na ako sa bahay at saka ako bumili ng lahat ng mga pinapabili ni annika, sa akin saka ako dumiretsiyo sa bahay nina annika.
Pagdating ko du'n nasa labas na siya ng gate ng bahay nila at huminto ako sa harapan niya tapos saka ako bumaba ng kotse ko.
"Ano 'yang mga dala mo saka ano 'yang laman niya echo bag?" tanong ko.
"Wala.. tara na nga. malalaman mo rin naman, eh. pagnandu'n na tayo." okay sabi niya, eh! saka ko siya pinagbuksan ng pintuan ng kotse ko tapos sumakay na rin ako sa loob ng kotse ko at pinaandar ko na 'yon.
Pagdating namin du'n. pinagsindi niya ako ng kahoy tapos inilabas niya mula duon sa echo bag na dala niya ang isang red na box pero ang takip niya pink tapos may ribon na pink, violet.
"oh, anong laman niyan?" pagkatanong ko nu'n. binuksan niya yung box. tinanggal niya yung takip sa ko duon nakita sa loob na yu'n ang isang patong ng mga pictures nila at bumungad sa akin yung magkaholding hands silang naglalakad sa may park.
inilabas niya ang lahat ng 'yon at ipinatong niya sa ibabaw ng hood ng sasakyan ko yung mga pictures nila pati yung mga sobre na nakalagay duon sa loob noon at naiwan lang yung cellphone na itim na nakalagay din duon sa loob noon.
"This... this cellphone is... so.. memorable to me." T_T Umiiyak na niya sabi habang hinahaplos yung screen ng phone na nakalagay parin sa loob noon tapos saka siya dahan dahang lumuhod sa harapan noong bonfire na ginawa at sinindihan ko kanina.
"Bye, bye." Umiiyak parin at mahina niyang sabi saka niya dahang dahang inilagay yung box sa ibabaw nung apoy ng bonfire tapos tumayo na siya mula duon sa pagkakaluhod niya sa harapan ng bonfire.
Pinahid niya muna yung mga luhang pumapatak at umaagos na sa pisngi niya at tumingin muna siya saglit sa mata ko at saka ko inabot sakaniya yung mga sobre ng love letter niya.
"This.. itong mga sobreng 'to. puro kasinungaling at mga pangako niyang hindi naman natupad at winasak lang niya. lahat ng nakasulat rito mga pangako niyang napako lang naman. kaya... naman wala na 'tong silbi." sabi niya saka ipinatak at ibinagsak niya yung mga sobre sa loob ng box na nagaapoy na din.
"And last.." sabi niya saka ko ulit inabot sakaniya ang lahat ng pictures nila.
"last date.. last date dahil ito yung date namin bago siya hindi magparamdam sa akin." mahinang paring sabi niya habang patuloy parin siya sa pagiyak niya at saka ulit siya lumuhod sa harapan nung bonfire saka niya isa isang binagsak yung mga pictures pero titingnan niya muna yu'n bago niya ipapatak duon sa loob nung kahon na may apoy na at nasusunog na.
Pagkatapos niya gawin yu'n. umiyak na siya ng umiyak kaya dahan dahan akong lumapit sakaniya at lumuhod din ako saka ko siya hinawakan sa balikat niya para malapit siya sa akin at saka ko siya niyakap.
"Annika... Saka mo lang malalaman kung nakamove on ka na ba talaga kung hindi ka na naapektuhan sa nangyari sa inyo. kung hindi ka na nakakaramdam ng sakit kaya annika ipangako mo sa aking simula ngayong panahon na 'to at sa mismong oras na 'to gusto ko hinding hindi na kita makikita pang umiiyak pagnaalala mo siya."
"Hindi ko alam kung maipapangako ko rin sa'yong mag gagawa ko 'yang gusto mo pero katulad ng sabi ko. kakalimutan ko na siya. kailan kong gawin at kayanin at kakayanin ko.."
Pagkatapos ng paguusap naming yu'n. niyaya niya akong uminom at habang umiinom kami ngayon nagsalita siya.
"Salamat... salamat kasi nandiyan ka. salamat kasi nandiyan ka sa tabi ko para tulungan akong magawa ko ang makalimutan siya... alam mo naisip ko.. ano kaya kung maging magkaibigan tayo? ang gaan lang kasi sa loob ko na kasama kita..." sabi niya saka niya ininom yung suju niya.
"Alam mo... ako rin. hindi ko alam ba't ang gaan ng loob ko sa'yo." sabi ko at saka humarap sakaniya kaya napaharap din siya ng tingin sa akin at saka ako ngumiti sakaniya at ganuon din siya.
"So... Ano? Friends?" sabi niya at inabot niya sa akin yung kamay niya.
"Friends!" nakangiting sabi ko at nakipag shake hands ako sakaniya at habang magkahawak kami ng kamay ay este habang nakikipag shake hands ako sakaniya. may naramdaman na lang akong bigla.
Kakaiba yung naramdaman ko habang nakikipag shake hands ako sakaniya...
para bang...
para akong kinuryente...
♡♡♡
♡ TO BE CONTINUE... ♡
A/N: Mianheyo about sa mga typos. hope you like it.
Hashtags for today:
#THEEXIES #CHAPTERThree #StepsToMoveOn
Leave comments and votes thank you
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top