♡ First meet ♡

♡ ANNIKA'S POINT OF VIEW ♡

"Woo~ party, party! Thirty eight, thirty nine, party. woo, woo!" (Pasensya na po. waley. nakuha ko lang po yan sa eat bulaga.) sigaw ko habang nagtatalon sa gitna ng dance floor at sumasayaw malamang habang may hawak akong baso ng tequila na iniinom ko.

Tumakas pa nga 'ko sa mansion namin para lang makapunta ko rito sa bar para magpakalasing para makalimot. para makalimutan ko na yung walang hiya kong jowa ay mali pala ko. lasing na yata ako ah. yung EX jowa ko na pala siya. tagal na two years ago na. two years ko na palang ginagawa 'to. yung lalak dito, lalak duon kaya palagi ako lasing na umuuwi sa amin kaya palagi din akong napapagalitan at nasesermunan nina mama at papa.

"Hey! Nika, Eomma let's go home na. both of you is drunk already. stop it na." sigaw sa amin ni joyce at pinigilan kami ni laira na uminom pa ulit.

"Palibhasa mga bitter kayo kasi wala kayong jowa at ikaw naman nika iniwan niya. kaya kayo ganiyang dalawa. tigilan niyo na 'yang pagpapakalasing niyo d'yan. mabuti pa umuwi na lang tayo. habang kaya niyo pang tumayong dalawa. ang bigat niyo pa namang dalawa."

"Bakit ikaw may jowa ka ba? wala din naman, ah." pagmamaktol ni laira. at saka siya uminom.

"Mas okay na, noh. na wala akong jowa kaysa magkar'on nga ako ng jowa tapos wala din naman. iiwan at sasaktan lang din ako kagaya ng isa d'yan. na hanggang ngayon t*ng* pa rin sa pagibig sa lalaking y'on kahit na sinaktan na siya, ayon mahal pa rin at nagpapakat*ng* pa rin sakaniya."

"T*ng* nga siguro ako. pero.. kasi mga beshue mahal ko eh." T__T Malungkot na sabi ko saka na naman ako nagsimulang umiyak habang iniikot ikot ko yung baso na nakapatong sa ibabaw ng counter.

"Ang t*ng* t*ng* ko kasi eh. sinaktan na nga niya ko tapos eto parin ako. umaasang babalik siya. babalikan niya ako at sasabihing mahal parin niya ako. kasi ako eto hanggang ngayon mahal na mahal at nagpapakat*ng* parin sakaniya."

"I'm sorry.. Nika. hindi ko dapat sinabi ang mga yu'n sa'yo kasi alam kong masasaktan ka lang." Mahina at may lungkot sa boses ni joyce ng sinabi niya ang mga 'yan at para pa siyang naguilty dahil sa sinabi niyang yu'n habang hinahagpos niya yung likod ko para iconfort ako.

"Hindi. wala ka namang kasalanan eh kasi wala ka namang maling nasabi o nagawa. kaya ako umiiyak at umiyak kasi naalala ko na naman na all those year and it's almost two year already that i'm fooling myself na he is still love me and someday he coming back to me padin."

"Stop this na nga. joyce is right. let's go home na lang. lasing na tayo eh kaya tayo nakakaiyakan na dito." laira's said and we already stand up na. inalalayan kami ni joyce palabas ng bar pero medyo kaya pa daw namang tumayo at maglakad magisa ni laira so.. ako na lang yung mas inalalayan nila because i'm so drunk already na eh.

Pumara 'agad sila ng taxi at nang huminto na yung taxi sa tapat naming tatlo binuksan 'agad ni laira yung pintuan sa likod ng taxi gamit ang isa niyang kamay saka nila ako inalalayan papasok sa loob ng taxi.

"Manong sa subdivision One O Two nga po. Nika matulog ka muna d'yan." rinig ko sabi ni joyce habang nakasandal ako sakaniya at habang nakapikit ako at ibnigay na naman yung bayad namin kay manong driver. nahihilo kasi ako, eh. paano bang hindi. ge pa annika! pagkalasing ka pa. hala sige!

Buong byahe tulog lang ako hanggang sa makarating na kami sa mansion namin. inalalayan nila ako makababa ng taxi at nang makababa na kami. nagdoorbell 'agad si laira sa harap ng gate ng bahay namin habang nakaakbay ang dalawa kong braso kina laira at joyce.

"Oh. mga iha, anong ginagawa niyo dito. dis-oras na ng gabi, ah. laira, joyce at... nika?" rinig kong sabi ni 'nay esmeralda at saka na niya kami pinagbuksan 'agad ng gate ng makita niya ako lasing.

Si 'nay Esmeralda yung yaya namin, ko. yaya ko. matagal na namin siyang kasangbahay. matagal ko na siya yaya. simula pa nuong Five year's old ako. nang magfive year old kasi ako, nalaman nina mama na may sakit pala ako at kainailang ko ng care taker para magalaga sa akin pag mga busy sa trabaho sina mama at papa. naging parang pangalawa ko na ding nanay si 'nay esmerald bukod pa sa tunay kong mama. itinuring ko na siyang parang pangalawa kong nanay dahil siya ang nagalaga sa akin nung may sakit ako.

Kaya din 'nay ang tawag ko kay 'nay esmerald

"Hay nako ka talaga bata ka, eh, noh. patay ako netong sa mama mo eh. lasing ka na naman. hay ano bang gagawin ko sa'yong bata ka. kasalanan niya lahat ng 'to eh. kung hindi ka sana niya iniwan at sinaktan, hindi ka naman magkakaganito." sabi ni yaya habang inalalayan ulit nila ako papasok ng bahay.

"Haha! yaya, ganiyan talaga pagikaw ay nagmamahal." pagkanta kong sabi. "T*ng* na nga kung t*ng* pero mahal ko lang talaga siya."

"Kung ako sa'yo, nika. kalimutan mo na siya. lahat ng alala niyong dalawa ng magkasama, ibaon mo na sa limot. move on kung baga. kalimutan mo na siya. tutal naman diba? kinalimutan ka na rin niya saka bakit hindi mo kaya subukang magmahal ulit ng iba. two year na naman siyang wala. kaya para saan pa at mahal mo siya kung wala at iniwan ka na niya dahil hindi ka na niya mahal pa kaya kung ako sa'yo tama, tama na 'yang kakaimot mo d'yan saka 'yang pagpapakalasing at pagpapakat*ng* mo para sa taong matagal ng wala at matagal ka ng iniwan. kinalimutan. kalimutan mo na din kasi siya." sabi ni yaya dahilan para tumulo na naman ang mga luha sa mata ko. sawang sawa na ako sa gan'to.

"Bakit para sa inyo ang dali lang sabihin ng mga 'yan? na kalimutan ko nanaman. sabagay hindi naman kayo yung nasa pusisyon ko kaya para sa inyo. para sa pananaw niyo ang dali lang sabihin at kung titingnan din base sa kung paano niyo sabihin sa akin ang mga 'yan. parang ang dali dali lang ding gawin. sa tingin niyo ba madali at ginusto ko din 'tong mga nangyayari sa akin? sa tingin niyo ba madali lang gawin ng mga 'yan? sa tingin niyo ba hindi ako nahihirapan sa sitwasiyon kong 'to? na 'di ko alam kung paano ko makikita yung tamang daan ko para makalabas sa madilim kong kahapon." sigaw ko habang nakatayo ako at umiiyak. T__T

Umakyat na lang ako kaagad. narinig kong tinatawag ako ni yaya pero hindi ko siya pinakinggan at pinansin nagtuloy tuloy lang ako paakyat.

Binuksan ko 'agad ang pintuan ng kwarto ko saka ako pumasok sa loob ng kwarto at padabog na isinara yung pinto saka duon nagwalling habang nakatakip ang dalawa kong kamay sa mukha ko at saka na ako du'n humagulgol ng iyak, ko.

Bakit ba kasi nagkakagan'to ako? bakit ba kasi hindi ko siya magawang kalimutan? Kasi minahal ko lang naman siya ng lubos. kasi ibinigay ko lang naman sakaniya ang lahat. na halos wala ng natira sa akin na pati kaluluwa ko ibinigay ko na sakaniya dahil sobra ko lang naman siya minahal at nakakainis na. naiinis na 'ko sa nangyayari sa sarili ko.

Nang mapagod na ako sa kakaiyak. kumapit ako sa sidetable ko para makapunta ako o magkatawid ako papunta sa kama ko at nang makatawid na 'ko umupo muna ako at saka humiga na at angtakip ng unan sa mukha ko.

♡ KINABUKASAN ♡

"Aray! araouch naman nu'n!" Mahinang sabi ko sa isip ko saka ako unti unting bumangon sa kama ko habang hawak ko ng isa ko kamay ang bandang gilid ng noo ko at nakatuon naman sa kama yung isa kong kamay.

nang makabangon na 'ko at habang hinihilot ko yung noo ko. unti unting bumubukas yung door ng room ko at saka sumilip duon si 'nay esmerald.

"Pwede ba akong pumasok?" Mahinahing tanong niya pero narinig ko naman iyon at tumango lang naman ako habang hawak at hinihilot ko parin ang noo ko. ang sakit kasi, eh!

"Gising ka na pala. gigising pa sana kita kasi pinababa ka na nga pala ng mama at papa mo. pinapatawag at pinapagising ka nila sa akin. nga pala masakit pa ba 'yang ulo mo? kung masakit pa, halika ka at hihilutin ko 'yang noo mo tapos pagkatapos kong mahilot 'yang noo mo. magayos ka na at bumaba ka na para magbreakfast saka uminom ka muna ng gamot mo bago ka pumasok sa school mo."

Sabi ni 'nay Esmerald at umupo sa kama ko saka ako sinenyasang lumapit sakaniya para mahilot niya ang noo ko at tumango na lang ulit ako at saka lumapit ako sakaniya para mahilot niya ang noo ko. at oo nga pala first day of school nga pala namin ngayon.

Pagkatapos akong hilutin ni yaya sa noo ko. sinunod ko na 'agad ang mga sinabi niyang gagawin ko. pagkatapos kong maligo at magayos nagpunta 'agad ako sa baba at saka ako dumiretsiyo sa dining area ng mansion namin.

"Oh, my dear. bakit now ka lang na gising. bakit late ka na naman bumangon. nako nika ah. don't tell me your drinking again and you're drunk kagabi?" Sabi ni mama ng makalapit na 'ko sakanila sa tapat ng mesa at uupo na sana.

"Sorry po ma." nakayukong sabi ko habang nakatayo.

"Lagi na lang ba tayong ganito, nika? lagi ka na lang bang ganito. uuwing lasing tuwing gabi? magpapakalasing ka para sakaniya. sisirain mo 'yang buhay na ibinigay namin sa'yo. sasayin mo ba yung pagpapakahirap ko mailabas ka lang para sa walang hiyang lalaki na 'yon. 'nak naman kailan ka makakamove on sakaniya? kailan ka mag mu-move on sakaniya?"

"Please po wag po ngayon masakit pa po yung ulo ko."

"'Yan kasi napapala mo sa kakainom mo at d'yan sa pagpapakalasing mo. ilan beses ka naming pinagsabihan at sinabihan ng mama mo pero ano? wala. wala parin. hindi ka parin nakikinig. pagod na kaming magsabi sa'yo, annika. tumigil ka na pakiusap lang." inis na sabi ni papa saka siya tumayo na at ganun din ang ginawa ni mama. umalis na din siya.

Habang ako dito naiwang nakatulala. hindi ko na alam ang gagawin ko. hindi ko na alam ang nangyayari sa akin. maya maya pumasok si yaya dito sa may dining area.

"ah, anak. 'yaan mo na lang muna ang mama at papa mo. napapagod na lang kasi din sila sa pagsasabi sa'yo. ikaw naman kasi. antigas naman kasi talaga ng ulo mo minsan, eh. ay mali ang totoo pala hindi minsan kung hindi madalas. ilang beses ka na kasi naming pinagsasabihan. tatlo na kaming nagsasabi sa'yo. nanenermon sa'yo. nagsusuway sa'yo pero ano? wala pa din. sinusuway mo parin kami kaya wag mong sisihin ang mga magulang mo kung napapagalitan ka nila. wag kang magagalit sa amin kasi sinasabi lang naman namin sa'yo ang tama mong gawin at ang makakabuti sa'yo na gawin mo. pero sa ngayon pumasok ka na lang muna at wag mo na lang muna sila isipin at alalahanin. pumasok ka na, dali na. male-late ka na, oh."

Tumango lang ako sa sinabi ni yaya saka ko siya niyakap at umalis na sa dining area at nagpunta sa labas, sa may garahe namin.

"Kuya. tara na." tango ko kay kuya driver. du'n sa driver ko. sarili kong driver at tumango na lang din siya sa sinabi ko saka na niya ko pinagbuksan ng pintuan ng kotse.

Buong byahe namin papunta sa school ko. tahimik lang ako at tulala. iniisip ko kasi sina mama at yung mga sinabi nila ni papa, mama at ni yaya.

"Ahh miss, annika. kanina ko pa po kayo tinatawag. nandito na po tayo. nakatulala po kasi kayo kanina pa d'yan." biglang sabi ni kuya habang nakasilip sa pintuan sa likod. masiyado pala akong na pre-occupied.

"Ah sorry." sabi ko saka 'agad ng bumaba. "Sige kuya ingat ka."

"Kayo din po miss annika." magalang niyang sabi saka na ulit pumasok sa kotse at pinaandar na niya yung makina ng sasakyan.

Nang wala at makaalis na yung kotse sa harapan ko. pumasok na ako kaagad sa loob ng school.

Buong first class wala ako sa sarili. nakatulala lang ako at parang walang naririnig at miski kahit isa sa mga idiniscuss ng teacher namin wala akong naiintindihan at mas lalo pa akong nabagot dahil yung pinakaayaw ko pang subject yung pinagaaralan namin at itinuturo ng teacher namin. kaya mas lalo akong nabagot dahil history yung itinuturo at pinagaaralan namin kaya nang magbell na. laking Pasalamat ko at natapos na din ang nakakabagot na history subject na pinagaaralan at itinuturo sa amin.

Habang naglalakad ako sa may hallway. wala parin ako sa sarili ko kaya naisipan ko na magcut na lang ng class. wala rin naman ako naiintindihan kaya magpapakasaya na lang ako at mas kailan ko pang uminom ngayon para naman mawala yung guilt ko sa mga sinabi nina mama sa akin.

Pakiramdam ko kasi nahihirapan na sila sa akin. pero siguro nga. siguro nga tama ako. na nahihirapan na sila sa nangyayari sa akin.

Pakshet. nangati tuloy ako kasi naman gubatan kasi yung dinaanan ko. sa likod kasi ako ng school dumaan para lang makatakas at makarating sa may highway at saka ako pumara ng taxi papunta sa favorite place ko.

Nang may tumigil ng taxi sa harapan ko 'agad kong pinuksan yung pintuan ng taxi sa likod at bago ko tuluyang pumasok sa loob ng sasakyan o bago ako tuluyang sumakay ng taxi. tiningnan tingnan ko muna yung paligid baka may makakita sa aking isa sa mga kaklase ko at maisumbong pa ko sa ma'am principal at makarating pa kina mama at papa. patay ako pag nagkataon.

"Manong sa lovely bar nga po." sabi ko kay manong driver pagkaandar na pagkaadar palang namin. at saka ko inabot yung bayad ko kay manong driver.

Nang makarating na kami sa tapat ng bar. bumaba ako 'agad. "salamat po manong" paalam ko kay manong saka na ako naglakad papasok sa may entrance ng bar at saka ko ibinigay yung bayad ko sa taga bantay ng entrance at saka pagkatapos nang nakapagbayad na ako iniswipe ko yung code card ko sa may detector machine.

"Welcome po sa lovely bar. enjoy po. have fan with our many drink in here. wish you to enjoying stay here" pawelcome nung security guard sa akin na nakatayo sa gilid ng pinakamain door ng bar.

Pagkapasok na pagkapasok ko palang sa loob ng bar nagdiretsiyo 'agad ako ng lakad papunta sa may counter para omorder ng alak.

"Isang nga d'yan." sabi ko du'n sa bartender habang nakataas ang isa kong kilay at nakangiwi at tinuro ko sakaniya yung isang bote ng alak nila rito na nakadisplay at nakahilera sa may gilid ng counter.

'Agad naman niya akong inabutan ng alak na pinili ko at nilagyan niya ako ng alak sa baso ko.

Maya maya lang din naramdaman at nakaramdam na ako na pagkalasing. umuuga at nahihilo na ako. nasusuka na din ako. sanay na naman akong uminom kaya hindi na rin ako madalas magsuka. nahihilo lang ako kadalasan pero itulog ko lang naman magiging okay na din pero medyo masakit pa din yung ulo ko pagkatapos at pagkagising pero kasi ngayon wala pa akong kinakain na kahit na anong pagkain. simula pa kaninang umagahan hanggang kanina sa school nung naglunch break kaya siguro nasusuka ako ngayon kasi wala pa akong kain.

Nang tatayo at patayo na sana ako ng may nabunggo ako at ng magkabunggo kami nagtama yung mga labi namin..

Sheet!! nahalikan niya ako. nahalikan ako ng kung sino man 'tong ponsho pilat'yo na 'to. ang sabi ko pa naman sa sarili ko. wala akong hahalikang ibang lalaki kasi siya lang yung mahal ko at yung tangi kong pinagaalayan ng labi ko at ng masarap na halik ng isang annika lee, eh naman eh!!

Pero infairness ah... sakaniya at sa labi niya pero...

ang lambot pala ng labi niya... kyaaah! buwahaha!! ay baliw ka na annika.

♡♡♡

♡ TO BE CONTINUED...♡

A/N: Ohh.. my.. gosh lang, ah... yiee..!! ay O.A ko naman, noh. but anyway. sino kaya ang humalik ay este nahalikan pala ni annika? siya na kaya si true love, destiny or mr. right? siya na kaya ang magpapabago ng lahat kay annika? siya na kaya ang bagong magpapasaya, magpapaligaya at ang bagong magpapaibig kay annika? siya na kaya ang bagong mamahalin ni annika at ano kaya ang mangyayari sa next chapter at sa mga susunod na mangyayari?? haha!

ABANGAN ->

#THEEXIES #CHAPTERone #FirstMeet

Kamsahamnida~ and godbless. LEAVE COMMENTS AND VOTES po para ganahan si ako o si author nito. please keep sopporting my story. saranghae!^__>