♡ Dakak ♡

♡ ANNIKA'S POINT OF VIEW ♡

Makalipas ang walong linggo at December Four, Two Thousand seventeen ang date ngayon. (December 04, 2017. Monday) At nakalipas na din ang halloween at walong linggo na din ang nakakaraan ng maganap ang pangalawa naming hindi sinasadyang kissing scene naming dalawa ni kurth. at dahil du'n mga dalawang linggo din kaming hindi makamove on at nagkakailanganan ni kurth.

Pero okay na naman kami ngayon. pumayag na din naman si lola na pwede kaming magholding hands at maging sweet sa isa't isa sa nakalipas na anim na linggong pag ta-trabaho ni kurth sa hardware na pagmamay-ari ni tito osh asawa ni tita jayca na panganay na kapatid naman ni papa. ate ni papa si tita jayca.

at ngayon ay busy kaming lahat sa pagaayos ng mga decorations nitong school para sa gaganaping chrismast party o childrens party. may mga batang pupunta dito at sila ang mag pa-party dito sa susunod na linggo.

Nang isasabit ko na sana iyong parol sa may bubong nitong classroom ay bigla na lang akong naout of balance at saka ako nahulog mula sa upuan na kinakatayuan ko.

"Annika!" sigaw ng kung sino saka siya tumakbo papapunta sa likuran ko at saka ako sinambot ng kung sino. at nang masambot na niya ako ay napatitig ako mata niya tapos ay sa labi niya at napakagat naman ako sa labi ko.

"are you okay?" tanong niya tapos parang ang sexy na naman ng dating sa akin ng pagkakasabi niya. at napalunok na lang ako at pakiramdam ko ay nanlalamig ako.

"Natulala ka na naman sa kagwapuhan ko." biro pa niya at dahil du'n bumalik ako na ako sa katinuan ko.

"Hi-hindi ah! kain na nga lang tayo. gutom lang naman 'yan." sabi ko pa at inirapan siya aka na nauna nang lumabas ng classroom para duon na siya hintayin at para na din mapigilan ko ang puso ko. grabe nag va-vibrate, eh sa sobrang bilis ng takbo ng tibok ng puso ko.

Maya maya lumabas na siya ng classroom. "Ano tara na?" sabi niya pagkalabas niya ng classroom saka niya inaro yung braso niya sa akin at kumapit naman ako du'n saka na kami naglakad papunta sa malamang sa'n pa ba kami lagi kumakain ni kurth? s'yempre sa restaurant ni laira.

Habang kumakain kami panay ang kurot ni kurth sa ilong, braso at pisngi ko. at ng matapos na kaming kumain ay bumalik lang kami saglit sa school para ituloy yung mga konting pang aayusin at ididikit na decoration saka na namin kinuha yung gamit ni kurth at umalis na kami ng school para magmall muna.

pagdating namin sa mall. kumain lang muna kami sa may greenwich ng pizza at nang matapos na kaming kumain ay saka na kami naguli uli.

At sa paglalakad lakad namin napadaan kami ni kurth sa tapat ng isang jewelry shop kaya hinila ko kaagad papasok duon si kurth. "Kurth tara dito! bili mo ko." Pabebeng sabi ko sakaniya ng mahila ko na siya papasok.

"Sige bili tayo. ibibili kita basta pumili ka lang d'yan. s'yempre anything for my lovely girl ng my life." sabi niya pa sabay halik sa kamay ko. 'sus! ang dami daming tao ang cheesy cheesy niya, ha. pero ako naman 'to at inilagay ko pa yung buhok ko sa likod ng tenga ko. feeling ko rin, eh!

Napili kong bilhin ay yung lock necklace. at binili niya naman yu'n for me, s'yems! sakaniya yung lock and akin yung key na pendant para daw ako ang nagla-lock sa puso niya at para daw wala ng makapasok pang iba. matapos namin sa jewelry. inaya naman niya akong magsine at siya naman yung nagaya ngayon kaya pumayag na din ako.

Unexpected to be yours yung pinanuod namin. dapat trip to ubusan pa nga kaya lang wala naman duon ang aldub o 'di kaya'y si maine mendosa. pero nakakakilig parin naman sina julia baretto at joshua garcia. Kaya lang nakakainis itong si kurth, eh. Busying busy pa ako dito sa panunuod ko tapos panay naman ang pilit sa akin na magarcade naman daw kami dahil nakakatamad na daw panuudin yung pinapanuod ko. tapos nilait niya pa si Joshua na ang pangit pangit daw naman ni joshua at yung palabas kaya dahil sa nakukulitan na ako sakaniya kaya pumayag na ako para lang malabas ko na siya sa loob ng sinehan. pa'no ba naman. nakukulitan na rin yung mga katabi namin.

"Oo na. oo na nga diba? maga-arcade na nga diba tayo? ang kulit mo naman kasi nanunuod pa 'ko, eh." reklamo pagkalabas namin ng sinehan saka ako tumalikod sakaniya at nagcross arm.

"Ehhh wala naman kasing kabuhay buhay umacting yung joshua na yu'n. mukha lang siya bakla tapos ang arte naman nung babaeng kapartner niya. pati naiinggit ako sa mga nasa harapan, likuran at pati sa dalawa magkabila natin. lakas naman kasi makaPDA. ang tatanda pa nga nung iba samantalang ikaw hindi man lang kita mahalikan. ni-yakap hindi ko magawa pa'no ba naman tinutulak mo 'ko kasi busying busy ka sa panunuod sa joshuang aswang na 'yon habang busying busy ka rin sa pagkain ng popcorn."

"Oo na po. sorry naman po." sabi ko saka hinawakan yung mukha o yung magkabilang pisngi niya. "Oh, eh tara na po. ano pa po bang hinihintay natin?--" sabi ko at pinutol na niya saka siya na ang nagtugtong.

"Yung maging tayo. ayun lang naman hinihintay ko, eh. yung maging tayo. yung maging akin ka at maging sa'yo ako pero wag kang magalala papunta rin tayo du'n. mararating din natin yu'n basta ngayon tiis muna tayo and maghihintay lang ako at magarcade na din tayo." sabi niya kaya natawa na lang ako saka niya hinakawan yung kamay ko at naglakad na kami habang magkaholding hands kaming naglalakad.

Maya maya sa gitna ng pagkukulitan namin sa daan habang papunta kami sa dulo ng mall kung nasa yung arcade. bigla namang tumunog yung phone ko. kaya napabitaw ako sa pagkurot sa ilong niya dahil sa pangingiliti niya sa akin habang naglalakad kami.

"Aray! tama na! ang sakit na ng ilong ko, eh." reklamo niya sabay himas sa ilong niya.

"'Yan kasi napapala mo! kiliti pa!" hamon ko naman sakaniya.

"ah gan'on, ah! patay ka sa akin ngayon!" banta naman niya at handa na sana niya akong kilitiin ulit ng tumunog yung phone.

♡ MEOW..♡

Tunog o ingaw ng phone ko. ingaw o meow kasi ng pusa yung ring tone ng phone ko, eh pag may tumatawag.

"Wait, ah sagutin ko lang 'to." paalam ko kay kurth saka ko na sinagot yung kung sino yung tumatawag.

♡ "WHITY BESHUE" CALLING... ♡

"Hello? joyce why?"

"Nika.. kailangan ka ni laira ngayon dito. nagwawala kasi siya, eh. sobra siyang lasing na lasing siya ngayon, eh." sabi ni joyce.

"okay okay. nasa kayo?"

"Nandito kami ngayon sa tapat ng bahay ni isabella. nagwawala siya ngayon dito, eh. pati nagsisigaw siya sa tapat ng bahay nina isabella."

"Sige sige pupunta ko d'yan. bye!" hindi ko na hinintay pa na magsalita pa ulit siya at saka ko na siya binabaan at enend yung call.

"Kurth i think we need to go." nagpapanic na sabi ko kay kurth.

"Huh? eh.. hindi pa tayo nakakapagarca--"

"But we need to go na! we need to go to laira! let's go na." angal ko sakaniya saka ko na siya hinila palabas ng mall at 'agad kaming sumakay ng kotse niya.

"Ba-bakit ba? ano bang nangyari kay laira at kailangan natin siyang puntahan?" tanong niya habang nagda-drive.

"Basta kailangan natin kaagad siyang puntahan 'tsaka na lang tayo magarcade. mas kailangan ako ni laira ngayon dahil baka makapang gulo pa siya sa bahay ng ibang tao." nagpapanic pa ring sabi ko.

"Wa-what? bakit siya mang gugulo saka kino siya mang gugulo?" tanong pa ulit niya.

"Basta! tara na lang sa unit one fourty." sabi ko sakaniya saka na siya lumiko sa may village namin at dumiretsiyo sa unit one fourty.

"Teka! s-si laira at isabella ba 'yan? anong meron?" tanong ulit ni kurth at pagkadating namin du'n naabutan kong tinulak ni isabella si joyce at saka sila nagsabunutan ni laira kaya 'agad akong bumaba ng sasakyan.

"Annika!" Sigaw na pigil sa akin ni kurth.

"Malandi kang babae ka! halika rito!" sigaw ni laira saka ulit hinila ang buhok ni isabella.

"Hindi ako malandi at hindi ako ang malandi dito kung 'di ikaw dahil bestfriend mo ang nilalandi mo!" sigaw naman ni isabella saka sinabunutan din si laira.

"Hoy tama na nga 'yan!" pigil ko. "annika buti dumating na kayo."sabi naman ni joyce saka siya inalalayan ni kurth na tumayo.

"Pagsabihan niyo 'yang kaibigan niyo, ha! na wag na wag na ulit siyang susugod sugod dito." sabi ni isabella saka inayos ang sarili niya.

"Ikaw ang malandi kasi hindi pa naman kayo pero grabe ka ng makaaliputpot kay jacob." sigaw ni laira at maya maya may tumigil na sasakyan na kasunod ng aming sasakyan ni kurth.

"Oh anong nangyayari dito? ba't nandito kayo laira, kurth? na pa'no 'yan?" tanong niya sa amin saka nilapitan si isabella.

"Eh kasi cob ito kasing bestfriend mo sinugod sugod ako dito tapos inaway niya ako. sinabihan niya akong malandi. na nilalandi daw kita, eh diba 'di naman totoo yu'n tapos pinagkakalmot niya ako sa braso't pisngi ko tapos sinabunutan niya ako." paawa effect ni isabella saka siya pumulupot sa braso bewang ni jacob na parang linta.

magsasalita palang sana si laira pero nauna ng nagsalita si jacob.

"Tama na laira! nahihibang ka na ba? hindi mo parin ba matanggap na magkaibigan lang tayo at kaibigan lang ang turing ko sa'yo? hindi pa ba sapat na magkaibigan tayo? hindi pa ba sapat ang pagkakaibigan natin o na ibinibigay ko sa'yo at sana naman hindi na tayo humantong pa sa ganito na mananakit ka pa ng ibang tao."

"Okay fine. aaminin ko. sinugod at sinabunutan ko siya. oo sinaktan ko pero walang wala 'to sa sakit na ipinadama mo sa akin. ang sakit sakit na porke may pagtingin ako sa'yo para hindi mo na 'ko kilala kasi gan'on na gan'on ka na lang maniniwala sa iba. ako yung bestfriend mo. oo aminin ko. mahal kita pero dahilan ba 'yon para maniwala ka na lang sa iba na kaya kong manakit? siguro nga sinaktan ko siya pero after ng pagamin ko sa'yo parang hindi mo pa 'ko napapatawad, eh. gan'on ba kadaling itapon yung friendship at tiwala natin sa isa't isa simula bata palang? ang sakit sakit kasi parang wala na lang ako sa'yo. porke umamin ako ng feelings ko sa'yo. why? kasi mas naniniwala ka pa sa iba kaysa sa akin na mula bata palang kilala mo na. mas una kang nagalala sakaniya imbis na sa akin na bestfriend mo ka unang magalala at unang lalapit para tanungin ako kung okay lang ako? pero hindi. nagalit ka pang sa akin diba? ayos lang. tanggap kong yung galit mo kaya... tapusin na lang natin ng lahat ng 'to..."

"Laira what you going to say?" mahinang tanong ni jacob.

"I'm going to say... goodbye. goodbye sa pagiging bestfriend mo. tutal naman diba, galit ka sa akin. kaya ayoko ng makita pa 'yang pamumukha mo o niyo. goodbye my bestfriend. sana maging masaya kayo..." sabi ni laira saka tumakbo papalayo.

"sundan ko lang." 'agad namang paalam ni joyce kaya tumango na lang ako at saka na siya tumakbo para sundan si laira.

"Ano bang nangyari?" Madiin at inis na tanong ko kay jacob ng makaalis na si joyce para sundan si laira. 'agad namang napaiwas ng tingin sa akin si jacob.

"Dude what happened?" tanong din ni kurth.

"I want to be alone." yu'n lang! talaga yu'n lang yung isasagot at sasabihin niya sa amin saka na siya umalis.

"JACOB!" Sigaw naman ng haliparot na 'to. wala na lang akong sinabi saka ko na lang siya inirapan at nauna ng pumunta sa kotse.

"Sundan mo." Walang emosyong bungad na sabi ko ng pumasok na si kurth sa kotse at hindi na lang din siya nagsalita pa at saka na niya pinaandar na lang iyong makina ng kotse niya saka sinundan ang kotse ni jacob.

Nakarating kami sa isang pamilyar na lugar. sa padis, sa moa. na pinagdalhan sa akin ni kurth nung kakilala pa lang namin nung birthday ni jacob, sa bar. kung saan ko isinigaw lahat ng masasakit na nasa puso ko. nung time na 'yon.

"Wahhh!" sigaw ni jacob tapos sinabunutan niya yung sarili niya. at pagkapark namin 'agad kaming bumaba ni kurth ng kotse.

"Jacob, tell me. tell me what happen to between the both of you? what happen between you and laira?" sabi ko at lumapit kay jacob.

"I don't know. 'di ko na alam kung ano bang nangyayari sa akin at kung ano bang gagawin ko?"

"Just tell me! Just tell me what happen to laira?!" sigaw ko sakaniya. "hindi lang ikaw ang bestfriend niya simula bata. siguro oo. oo kayo ang unang magkakilala at naging magkaibigan simula bata pa pero alam mo ba yung promise namin sa isa't isa, nina laira, ha? walang iwanan, walang lihiman at higit sa lahat walang sakitan at dapat makakaramay. sabi namin sa isa't isa hindi namin hahayaang masaktan ang kahit isa sa amin. dahil tunay kaming magkakaibigan. at ang tunay na magkakaibigan hinding hindi mananakit ng damdamin ng kaibigan niya. dapat pa nga magdamayan kayo, eh." sabi ko habang umiiyak.

"I'm sorry..."

"Kahit magsorry ka man. nasaktan mo na yung kaibigan ko at hindi ka dapat sa akin nag so-sorry ngayon." sabi ko.

"Naguguluhan lang siguro ako ngayon sa feelings ko. lalo pa ngayong umamin siya sa akin na may feelings siya para sa akin at ayoko siya mawala sa akin. ayokong mawala ang pagkakaibigan namin. dahil sa baka hindi ko kayang suklian ang nararamdaman niya para sa akin. ayoko din naman siyang saktan pero 'di ko alam lalo ko lang pala siyang sinasaktan at pinapalayo dahil sa palagi ko siyang tinataboy kasi natatakot ako na baka hindi ako sure sa feelings ko para sakaniya."

"Eh, dude ano ba kasing nararamdaman mo para sakaniya?" seryosong tanong ni kurth habang nakatingin din ng seryoso kay jacob at nakacross arm tapos habang nakasandal sa may hood ng kotse niya.

"I don't know. basta ang alam ko lang ngayon. ayoko siyang mawala sa akin kasi importante siya sa akin at ayoko ko siyang nakikitang nasasaktan."

"Pero nagawa mo na. nasaktan mo na yung kaibigan ko!" sigaw ko sakaniya. "Pero ito lang ang sasabihin ko sa'yo o may isang itatanong lang ako..." sabi ko at saglit na pinutol ang sasabihin ko sakaniya.

"Mahal mo ba siya o mas mahal mo yung isa?"

"Wala akong nararamdaman para kay isabella kung yu'n yung tingin niyo at hindi din ako sure sa nararamdaman ko kay laira. ayoko siyang mawala sa akin. hindi ko alam kung mahal ko ba siya bilang kaibigan o mas higit pa du'n. basta ang tanging alam ko lang ngayon may especial siyang parte sa puso ko. hindi ko alam kung bilang kaibigan lang ba yu'n o mahal ko na siya as a lover."

"Okay fine. but remember this.. if you going to try to hurting her, again. ako na ang makakalaban mo. ayaw na ayaw ko sa lahat yung sasaktan at sinasaktan o nasasaktan ng kahit na sino ang mga kaibigan ko. at kahit isa pa sa mga kaibigan ko. pero sa ngayon magpalamig ka muna. kayong dalawa ni laira. kailangan niyo munang magpalamig na dalawa ni laira. lalo ka na. kailangan mo munang makapagisip isip. kailangan mo munang isiping mabuti kung ano ba talaga 'yang nararamdaman mo. isipin mo munang mabuti. magisip ka kung ano ba talaga 'yang nararamdaman mo para kay laira."

"Siguro nga. tama ka. kailangan ko na muna ng konting panahon para makapagisip isip kung ano ba talaga 'tong nararamdaman ko para kay laira. siguro kailangan ko munang umiwas at lumayo kay laira. siguro dapat wag na muna kaming magpansinan para makapagisip isip kaming dalawa."

"Yeah that's right. the both of the two of you was need an some rest, space and time to think and to realize if what you going to lose if you let someone leave and lose her or him. so.. you go home." sabi ko at tumango lang siya at saka na ako nauna ng sumakay sa kotse at nakita kong tinapik na muna ni kurth si jacob sa balikat niya at tumango lang din siya kay kurth at saka na sumakay din si kurth sa kotse.

Maya maya nakarating na rin kami sa tapat ng bahay at pababa na sana ako ng pigilan ako ni kurth.

"Bakit?" tanong ko sakaniya.

"Okay ka lang ba?" tanong naman niya.

"Oo naman. pero sorry, ah. hindi naman sa sinisisi ko si jacob o galit ako kay jacob pero kasi ayoko lang talagang nasasaktan ang isa sa mga kaibigan ko. kaya gan'on na lang ako kaemosyon kanina."

"It's okay to me. wala namang kaso sa akin yu'n. Alam ko naman kung gaano kahalaga o kaimportante sa'yo sina laira dahil mga kaibigan mo sila at ganuon din naman ako kina jacob kaya hindi din kita masisi. ayoko din namang makikita at nakikita ang mga kaibigan ko na nasasaktan."

"Thanks to your understanding what i'm feeling right now. i thought talaga you are mad at me na." sabi ko.

"Wala yu'n. sige na pasok ka na. baka hinahanap ka na nina lola, eh. gabi na rin kasi." sabi sabay tap sa head ko. ngumiti lang ako sakaniya saka na ako lumabas at bumaba ng kotse niya. kumaway lang ako sakaniya saka na ako pumasok sa loob at isinara ang lock na gate at 'ini'intay ko lang siya makaalis saka na ako tuluyang pumasok sa loob ng bahay at dumiretsiyo na ako sa taas, sa may kwarto ko at humiga na sa kama ko para matulog at magpahinga na.

♡ AFTER A ONE WEEK AGO ♡

December Twenty, Two Thousand seventeen na ngayon. (December 20, 2017) isang linggo na ang nakakalipas and busy na naman ang mga guro at estudyante na nandidito ngayon sa paaralang ito para sa gaganapin mamayang childrens party.

Mula duon sa mga pagaayos namin o pag di-decorate namin ng mga chrismast decor nung kabilang linggo at hanggang dito sa mga pagaayos ng speacker, stage at mga tables and chairs para sa mga dadalong special child. pati na rin 'yung porgector para sa ipe-play namin mamayang show para sa mga kinds nakaayos na rin. pati Kettering prepared na rin. and lights perfect na rin hanggang sa maghapon na at nagsi-datingan na yung mga special child na bisita.

Eight na at nagsimula na ang show. nagready na muna ang groupo ni kurth at ang groupo ka ng isang dance number para sa mga bata at tuwang tuwa naman sila habang si laira at jacob naman ay hindi parin nagpapansinan at medyo nakakamali mali pa sila pero buti na lang at na tuwa parin ang mga bata sa naging performas namin.

"Thank you very much BEAUTIFUL LADYS and HANDSOME BOYS For the wonderful performas. at ngayon naman ay.. inaanyanyahan po namin ang mga magulang, yaya at care take care ng mga batang naririto ngayon para siyang maging representative ng bata at siya ang maglalaro dito sa harapan para sa bata at ang alaga ng yayang mananalo ang aming bibigyan ng premyo. Okay po." sabi nung emcee saka nagOKAY sign. at saka nainumpisahan ang palaro.

Matapos ang palaro ay pinelay na naman namin yung disney movie na snow white dahil iyon ang napili ng mga bata na panuurin at ng matapos naman ang palabas ay nagbigay at binigyan na namin ng mga regalo nila ang mga bata. may mga T-Shirt na may patatak ng school at bags, notebooks. at kung ano ano pang school supplies. saka na hinatid ng isang school bus ang mga bata sa kanila kanilang bahay.

Nagayos lang kami at saka na ako hinatid ni kurth sa bahay.

"Good Night. pahinga ka na, ha." sabi niya saka ako hinalikan sa noo ko at ngumiti lang ako sakaniya.

"Sige. good night din. pahinga na 'ko, ah. ingat ka sa pag da-drive mo pauwi." sabi ko naman sabay halik din sa noo niya at bumaba na ako ng tuluyuan.

Pagkalock ko ng gate. hinintay ko lang siyang makaalis na ng tuluyan saka na ako pumasok sa loob ng bahay at nagdiretsiyo na sa may taas, sa kwarto para magpahinga.

Hay makatulog na nga. nakakapagod ang araw na 'to pero masaya parin naman kasi s'yempre nakapagpasaya kami ng mga bata.

♡ AFTER ONE WEEK AGO, AGAIN ♡

And it's December Twenty Five, Two Thousand seventeen na ang date ngayon. (December 25, 2017 - Chrismast Day) and yes! it's chrismast day na. pasko na at nagiimpake kami ngayon dahil nagaya kagabi si lols na magdakak resort daw kami ngayong pasko. At maya maya bumaba na din ako. at pagbaba ko nandu'n na silang lahat sa labas ng bahay. sabi ni lola pwede ko daw isama sina laira at si kurth. pero 'di ko inaasahang kasama pala si jacob pero okay na naman sana, eh. sa akin, eh kaya lang may kasama pang haliparot, eh. may kasama pang makating lintang isabella na panay ang hawak sa braso ni jacob kahit na tinutulak tulak na siya ni jacob.

"So.. ano tara na? let's go na girls." sigaw ni lola at napagusapan ni lola at papa na boys to boys and girls to girls. so.. lahat ng girls. ako, si mama, lola, laira, joyce at isabella ang magkakasamang nakasakay sa van. at dapat nga kasama din si lavinia kaya lang may sakit daw siya kaya hindi namim soya kasama ngayon. tapos si lola at si mama ang magkatabi sa unang row sa likuran samantalang wala namang nakaupo sa passenger seat at kami naman nina laira, ako, joyce at isabella ang nasa pang dalawang row sa may pinakalikuran ng van. at buti na lang parehong si laira at isabella ang malapit sa pintuan ng van kaya kami ni joyce ang nasa gitna ng dalawa at nasa pagitan ako ni laira at joyce samantalang nasa pagitan naman namin ni isabella si joyce. at si kuya roland ang mag da-drive tapos ang lahat naman ng boys sa kotse ni papa. may paguusapan daw na mahalaga at sincere sina papa at kurth, eh. haha! kaya si kurth, jacob, papa at lolo ang makakasama sa kotse. at si papa ang nag da-drive.

Maya maya din naman ay nagkarating na kami pero medyo mahaba haba din ang byahe namin papunta sa dakak resort.

"Nandito na tayo!" sigaw ni lola saka na kami nagsi-babaan ng van at 'agad kaming dumiretsiyong mga babae sa mga kwarto namin. at nakiusap na din ako kina mama at lola na baka pwedeng iisa at sa kwarto na lang ako nina laira at joyce makishare at makitulog.

Nagayos lang ako at nauna na sina laira sa labas. nasa may pool side silang lahat ngayon. habang naglalakad ako sa gitna ng mga halaman na napapalibutan ng mga chrismast light. may bigla na lang nagtakip ng mata ko.

"Hoy! sino kayo? sa'n niyo 'ko dadalhin? laira, joyce kayo ba 'yan? hoy wag niyo naman akong pagtrip--" naputol ang sasabihin ko ng may biglang kumanta. kasabay ng pagtagtag ng piring sa mata ko.

Unti unti siya lumalapit sa akin. habang untin unti din kaming pinapalibutan ng mga tao at naghugis puso sila. humito siya sa pagkanta niya at ngumiti sa akin saka may kinuhang isang piraso ng red roses sa tuxedo niyang suot.

Maya maya lumuhod siya sa harapan ko at kasabay ng pagluhod niya ang pagbagsak ng isang banner na may nakasulat na...

"CAN. YOU. BE. MY. GIRLFRIEND. ANNIKA LEE."

At napatingin naman ako kay kurth ng mabasa ko na iyun. "Annika Lee pwede ka na bang maging akin na lang. pwede bang simula sa araw na to ako'y magiging iyo at ako naman ay magiging sa'yo. pwede simula sa araw na 'to ay maging selfish na ako sa'yo. gusto ko ako lang. gusto ko ikaw ay akin lang. pwede ko na bang mahingi ang iyong matamis na "oo". at sabihing mahal na mahal kita annika. annika can you be my girlfriend."

Napatulala at nganga na lang ako saka ako unti unting ngumiti at saka tumango.

"Oo. oo pwedeng pwede mo na akong akinin. ako'y sa'yo lang kurth matthew. yes ang sagot. girlfriend mo na ako!" sigaw ko at napatayo naman siya.

"Talaga?! YES! Girlfriend ko na siya!" sigaw niya pa saka ako binuhat.

"Huy! ibaba mo na ako." saway ko sakaniya at ibinaba na naman niya ako at pagkababa niya sa akin ay lumapit sa amin sina lola at mama pati na din sina laira.

"Congrats. nakuha mo ang inaasam mo." sabi sakaniya papa saka nakipagbro hug kay kurth at tinapik tapik ang likod nito.

"Congrats!" masaya naman nilang sigaw.

"Apo?" Tawag sa akin ni lola maya maya.

"Po lola?" sagot ko naman.

"Masaya ako para sa inyo ni kurth. at congrats iho nagawa mo. nakuha mo ang simpatya ko. nga pala may gusto pang magcongratulate sa inyo, annika. lalo na sa iyo annika, apo." nakangiting sabi ni lola.

"Po? Sino po yu'n lola?" tanong ko kay lola.

"Congrats couz!" rinig kong sigaw nilang saka ako sinunggaban ng yakap.

"Namiss ko kayo Ate jahjah." naiiyak na sabi ko.

"Oh don't cry baby girl. siya ka baka magkalat 'yang make up mo tapos pumangit ka sa harapan ng boyfriend mo maghanap 'yan 'agad ng bago." Sabi ni ate jamica.

"Nako 'di po." namumulang sabi ni kurth sabay kamot sa likod ng tenga niya.

"Tama na nga 'yan. kumain na muna tayo. gutom na ako, eh." Singit naman ni ate jamicah. kaya nagtawanan naman kami dahil sa sinabi niya saka na kami nagpunta sa may lobby ng resort para duon na lang kumain. at si ate Jamica at jamicah ang anak ni tita jayca na kapatid na panganay ni papa o ate ni papa at ni tito osh na asawa ni tita jayca at ama naman ng kambal na sina ate jamica at jamicah na pinsan ko kay papa.

Unang lumabas si ate jamica bago pa lumabas si ate jamicah. kaya sa oras ng paglabas mas matanda at mas unang lumabas si ate jamica kaysa kay ate jamicah. ala una si ate jamica lumabas at one two naman lumabas si ate jamicah.

Habang kumakain kami ay nagkwento sina ate jahjah ng mga nangyayari sakanila sa ibang bansa. ipinakilala ko na din sakanila si kurth. at matapos naming kumain nagaya silang magsayawan o sumayaw pero wala ako sa mood, eh. kaya dito na lang kami ni kurth sa upuan nakaupo lang kami kasama sina mama.

Maya maya habang nanunuod kami kina ate jahjah at kina laira na nagsasayaw sa harapan. bigla na lang napakapit si mama sa mesa at napahawak sa gilid ng noo niya o sa sintido niya.

"Mama!" Sigaw ko dahilan para mapalingon si papa kay mama na tutok na tutok kanina sa panunuod kina ate jahjah pati kina laira.

"Annie! what happen to you?" nagpapanic na sabi ni papa saka hinawakan si mama sa dalawang balikat para hindi ito mahulog sa upuan nito.

"A-ayos lang ako... na-nahilo lang ako.. kailangan k-ko lang na-ng pahinga." mahina sabi niya pero habang tumatagal ay namumutla na si mama at saka nawalan ng malay at naghysterical o nangatal na si mama kaya 'agad siyang binuhat ni papa at dinala sa labas kung nasaan yung kotse.

"Annika anak. mamaya mo na lang sabihin sa mga lola mo ang nangyari at kalagayan ng mama mo. dadalhin ko na muna siya sa 'ospital. magiingat ka anak. ako na munang bahal sa mama mo. basta bukas umuwi na kayo kaagad."

"Opo papa.." *sob* umiiyak ng sabi ko. "Papa ingatan niyo po si mama." sabi ko pa ulit at tumango lang siya saka ako hinalikan sa ulo ko at sumakay na kotse para dalhin at isugod si mama sa ospital.

"Mama!" umiiyak na sigaw ko at niyakap na lang ako ni kurth. "Kurth si mama..." sabi ko pa.

"Shh tahan na... magiging okay din ang lahat." sabi niya at hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa dibdib niya sa kakaiyak ko.

♡♡♡

A/N: Ghash feeling ko tuloy walang hase yung chapter na 'to. huhu! pasensya na po kung nakakabagot, ah. haha but anyways pasilip lang po sa JaIra o jacob and laira love Team yung naunang part o yung naunang pangyayari ng chapter na ito. like yung nangyari kina vince at joyce sa (CHAPTER: SIX -intram) parang link lang po yung mga 'yu'n sa kung anong nangyayari sa iba pang character love story. ano kaya pong nanagyari kay annika, noh? and finally sila!

LEAVE COMMENTS AND VOTES Thank you to all and love yah all. GODBLESS

#THEEXIES #CHAPTEREight #Dakak