Έχει έρθει το επόμενο πρωί. Όταν γύρισα το βράδυ αρκετή ώρα μετά απ' ότι έγινε με τον λεγάμενο τον βρήκα να ξαπλώνει στο κρεβάτι του. Το πιο πιθανό είναι να ήταν ξύπνιος και να έκανε ψέματα πως κοιμόταν. Δεν ασχολήθηκα καθόλου.

Όταν ξάπλωσα όμως και στέφτηκα τι είχε συμβεί πριν από λίγη ώρα στη ταράτσα μετάνιωσα τα τελευταία μου λόγια. Τώρα μπορεί να πιστεύει ότι τον έχω συγχωρέσει και να βρει πάτημα να ταλαιπωρήσει και άλλο. Χαζή Ελίνα. Σου έπαιξε για λίγη ώρα τον αθώο και κατευθείαν τσίμπησες.

Τώρα τρώμε οι τρεις μας πρωινό. Σαν ένα φυσιολογικό παρεάκι. Μόνο που δεν είμαστε. Ο ακατανόμαστος από το πρωί όλο με αποφεύγει. Όχι ότι τον υπόλοιπο καιρό ήταν σαν βδέλλα πάνω μου αλλά αυτή τη φορά είναι ακόμη πιο έντονο.

"Τι είπε το ποντικάκι στην μάνα του όταν πιάστηκε στη φάκα;" Πετάχτηκε σαν τη πορδή ο Σάββας για να σπάσει τον πάγο. Ναι η ατμόσφαιρα ήταν όντως πολυ άβολη. Μάταια όμως καθώς κανένας δεν έκανε προσπάθεια να απαντήσει. Εμφανως το κλίμα είναι ηλεκτρισμένο και δεν έχουμε και πολλά να πούμε. "Motherφακα." Ξεράθηκε στα γέλια μόνος του όσο του έριξα ένα πλάγιο βλέμμα. Όταν αντιλήφθηκε ότι δεν γέλασε κάνεις σοβαρεύτηκε απότομα. "Καλά ρε παιδί μην γελάτε εμένα μου φάνηκε αστείο." Άναψε ένα τσιγάρο και σηκώθηκα από το τραπέζι να μαζέψω το πιάτο μου. Δεν αντέχω τον καπνό από τα τσιγάρα καθόλου.

Σήμερα θα πάω στη σχολή. Αρκετά την έχω παραμελήσει με αυτά και με εκείνα που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό.

Εκείνη τη στιγμή το κινητό μου χτύπησε χαλώντας την πολύ άβολη ατμόσφαιρα.

"Χμμ ποιος είναι ο Γιάννης Ελίνα κανένα γκομενάκι;" Με ρώτησε ο Σάββας με ένα πονηρό χαμόγελο.

Πετάχτηκα κυριολεκτικά μόλις άκουσα ποιος με έπαιρνε. Χωρίς να του απαντήσω σήκωσα το τηλέφωνο.

"Ναι;" Ρώτησα απαλά.

"Ελίνα έλα από το μαγαζί γρήγορα." Και τότε μου ήρθε φλασιά. Χτες είχα βάρδια και δεν πήγα. Αυτό δεν είναι καλό καθόλου καλό. Δεν απάντησα τίποτα απλά του έκλεισα το τηλέφωνο στα μούτρα.

Όταν γύρισα να παρατηρήσω τα παιδιά τότε είδα το θυμωμένο και έντονο βλέμμα του Λουκά πάνω μου. Τι έπαθε πάλι αυτός; Τέλος πάντων δεν ασχολούμαι μαζί του παραπάνω.

Την ώρα που έβαζα τα παπούτσια μου ακούστηκε η φωνή του.

"Για που το βάλαμε Ελινάκι;" Πόσο με εκνευρίζονταν με λέει έτσι. Αν του κοπανισω το αθλητικό στο κεφάλι εγώ θα φταίω;

Χωρίς να του απαντήσω έφυγα από το σπίτι και έτρεξα προς τη πιο κοντινή στάση. Από τη ταμπέλα βλέπω ότι το λεωφορείο πρέπει να είναι εδώ από στιγμή σε στιγμή.

Σε όλη τη διαδρομή το πόδι μου έτρεμε νευρικά. Ξέρω πολύ καλά ότι δεν θα είναι και τόσο καλά τα πράγματα. Με περιμένουν μέρες πείνας.

Πέρασα τη γυάλινη πόρτα του μαγαζιού και πίσω από τον πάγκο βρισκόταν ένας αγχωμενος Γιάννης.

Χωρίς να μου πει κάτι κατευθύνθηκα προς το γραφείο του αφεντικού.

"Βρε καλώς τη. Τι έγινε μας θυμήθηκες;" Το ειρωνικό του ύφος και τα σταυρωμένα του χέρια με έκαναν να κατεβάσω το κεφάλι μου. Είχε δίκιο. "Έκατσα και το σκέφτηκα καλά και μετά το χθεσινό περιστατικό που δεν εμφανίστηκες στη βάρδια σου αποτέλεσε το κερασάκι στη τούρτα. Να σου θυμίσω τη προηγούμενη εβδομάδα το περιστατικό με τον δισκο που σου έπεσαν όλα κάτω. Δυστυχώς Ελίνα είμαι στη δυσάρεστη θέση να σε απολύσω." Εγώ απλά ενεψα θετικά. " Στο είχα ξανά πει ότι θέλω άτομα να ξεσκίζονται για τη δουλειά όχι να την γράφουν εκεί που πολύ καλά ξέρουν και εσύ ούτε προσπαθείς. Έχω ήδη υπογράψει τα χαρτιά της απόλυσης σου, υπέγραψε και εσύ για να παραλάβεις την αποζημίωση σου." Το ύφος του παγερό και απόμακρο.

Ξέρω ωστόσο ότι έχει δίκιο. Ήμουν απαράδεκτη και δεν εμφανίστηκα στη δουλειά.

"Μάλιστα." Με κατεβασμένο κεφάλι έφυγα για τελευταία φορά από το δωμάτιο του τρόμου.

"Ελίνα τι έγινε που πας;" Με διέκοψε ο Γιάννης κρατώντας μου το χέρι.

"Τα έφαγα τα ψωμιά μου εδώ μέσα Γιάννη και σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρέπει να φύγω."

"Τι λες ρε Ελίνα σε απέλυσε;" Του εγνεψα θετικά και με αγκάλιασε σφιχτά. "Τον βλάκα. Δεν έχει σηκώσει το δαχτυλάκι του στη ζωή του ολόκληρη και έχει και απαιτήσεις."

"Τζόνι έχει δίκιο. Απλά έχω τόσα πολλά στο κεφάλι μου ξέχασα τελείως τη χθεσινή βάρδια και αυτό είναι αδικαιολόγητο." Προσπαθώ να παρηγορήσω τον εαυτό μου.

Μέσα μου όμως ξέρω ότι είναι δύσκολο να βρω δουλειά ξανά χωρίς να έχω κάποιο πτυχίο.

Δεν τον άφησα να απαντήσει τίποτα και έφυγα από εκεί. Τώρα δυστυχώς τα πράγματα δυσκολεύουν Ελίνα.

...

Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας στο μυαλό μου γυρίζει ο Λουκάς. Εξαιτίας του μαλάκωσα και χαλάρωσα. Και τι κατάφερα. Να φέρω τραυματισμούς στο σώμα μου και να χάνω τη δουλειά μου. Έχω αντέξει όλες τις βλακείες του αλλά αυτή ήταν η τελευταία.

"Εσύ φταις. Εσύ εσύ εσύ και μόνο εσύ. Για όλα. Χάνω το σπίτι μου, την ησυχία μου, τη ζωή μου και τώρα και τη δουλειά μου. Αγανάκτισα." Ούρλιαξα με το που μπήκα σπίτι ενώ αυτός καθόταν με τον Σάββα στο πάτωμα και μασουλουσαν κάτι.

Ο τυποτένιος. Πρέπει να πληρώσει για ότι μου έκανε.

Στην αρχή κοιταχτηκαν μεταξύ τους σαν να μην καταλάβαιναν. ,Στο μεταξύ εγώ πήγα από πάνω τους με σταυρωμένα χέρια και θανατηφόρο βλέμμα ενώ βέβαια δεν παρέλειψα να χτυπάω το ένα μου πόδι στο πάτωμα.

Φαίνεται να βράζει από τα νεύρα από την αντίδραση μου αλλά δε λέει κάτι. Του φαίνεται τόσο περίεργο που βρίσκω τέτοιο θάρρος υποθέτω.

Χωρίς να πει τίποτα σηκώνεται και εγώ που δεν ξέρω πως βρήκα όλο αυτό το θάρρος άρχισα να τον βαράω στο στήθος φωνάζοντας του κάτι ακαταλλαβιστικα.

Αυτός ψύχραιμα με τραβάει από πάνω του σαν να είμαι πούπουλο και με απομακρύνει.

"Μάθε να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου." Ήταν το μόνο που είπε πριν βρεθεί στη προηγούμενη θέση του, δηλαδή να κάθεται δίπλα στον Σάββα που απολάμβανε το θέαμα καπνίζοντας σαν φουγάρο. Μόνο τα ποπ κορν του έλλειπαν.

Και μολις τώρα συνειδητοποίησα τι έγινε. Έγινα ρεζίλι στον Σάββα ο οποίος δεν με ξέρει και πολύ οπότε θα με περάσει για καμιά τρελή αλλά και έδωσα τροφή στον Λουκά να με σαπίσει μόλις βρει ευκαιρία. Μπράβο Ελίνα ωραία τα κατάφερες πάλι.

Έτσι φεύγω και χωρίς να πω κουβέντα κλειδώνομαι στο μπάνιο, μιας και είναι ο μοναδικός χώρος του σπιτιού που μπορώ να κλειστώ. Το μόνο που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να μείνω μόνη μου. Μακρυά από αυτόν τον αγριάνθρωπο. Ας πούμε μέχρι τον επόμενο αιώνα.

Ναι πολύ καλή ιδέα.

Παρόλαυτα μου έκανε εντύπωση που δεν με χτύπησε καθόλου καθώς δεν νομίζω να έχει θέμα γενικά να με ταπεινώσει μπροστά στο φίλο του.

Και τώρα που έχω μείνει μόνη μου συνειδητοποιώ ότι πρέπει να κάνω κάτι πολύ πολύ σημαντικό.

Να βρω καινούργια δουλειά. Πρέπει να βρω κάτι να με απασχολεί αλλιώς θα πρέπει να μένω εδώ. Και εδώ σημαίνει Λουκάς. Και εγώ με τον Λούκα δεν πάμε μαζί. Εγώ άσπρο αυτός μαύρο.

Γεια σας❤️❤️

Το ξέρω ότι έχω αργοπορήσει ξανά και ζήτω συγγνώμη

Τα λέμε στο επομενο❤️❤️