CLOUD smirked as he stared at his shot glass. He blinked many times trying to brush off Vanna's face on his fvcking brain. Huminga siya ng malalim.

Vanna Lei is like an asymptote...an imaginary line which he could approach nearer and nearer, closer and closer, but will never ever be allowed to touch.

He drank the remaining scotch on his glass. The noise created by the band on the stage didn't even silence his raging heart. Nasa loob siya ng isang bar at umiinom mag-isa.

The band is singing classic OPM songs he had no idea of. Mas nangingibabaw kasi ang ingay sa kalooban niya kaysa sa ano pa mang ingay sa paligid niya.

He smiled bitterly as he pushed the shot glass on the counter. Agad naman itong nilagyan ng bartender.

He can't brushed off Vanna's smile while conversing with that Korean, son of a gun. Iba ang kislap ng mga mata nito kapag kaharap ang binata at kahit ilang beses niyang itanggi sa sarili niya, alam niyang may tsansa itong mahulog sa lalaki.

Vanna Lei has always been careful in all her works in the past. AND seeing her slowly loosing her grip on her current mission scares at the same time pains him.

Ilang beses niya itong pinaalalahanan na huwag maglalalapit sa lalaki pero lagi nitong sinasabi na baka nagseselos lang siya.

Totoo naman. Hindi niya iyon itatanggi. However no matter how he try to stop himself, he can't. He's anxious that Vanna might fall to the guy. PERO wala rin naman siyang karapatang manghimasok kung sakaling ma-inlove ito ng tuluyan sa lalaki. He doesn't own her heart.

But then again he doesn't want her to fall for just any man. Not to a man, they both don't know well, and whose whereabouts for the last years is questionable. He had the man investigated but their South Korean intel couldn't give any information.

Mariin siyang napapikit. He also seems to be loosing his grip, too.

He shook his head and focused on the band playing as he drank another shot.

Ano pa bang dapat na gawin pa

Sa aking pananamit at pananalita?

Upang iyong mapagbigyang pansin

Aking paghanga at pagtingin sa 'yo?

He smirked when he grasped the lyrics of the song.

Huwag mo sana akong pahirapan pa

Kung ayaw mo sa 'kin ay sabihin mo na

Huwag mo na sana akong ipaasa sa wala

Oo na mahal na kung mahal kita

Fvck Sh!t. Sa dinami-dami ng kanta, iyon pa ang tinutugtog ng banda. How ironic?

He asked for another shot and drank it straight.

Sinenyasan niya ang bartender na lumapit.

"Tell them to stop the band from playing," utos niya rito. Agad naman itong tumango. Isang minuto lang ang lumipas bago tumigil ang music sa loob ng bar.

He raked his eyes around the place. Natigilan pa yata ang mga tao sa pagtigil ng banda sa kalagitnaan ng kanta.

Umikot ang paningin niya nang tumayo siya mula sa stool sa harap ng bar counter.

Mabilis siyang naglakad patungo sa stage at hinawakan ang mic.

*****

Nagkatinginan sina VANNA at Cristina nang umakyat si Klein Rich sa stage.

Ilang minuto lang matapos niyang matanggap ang mensahe nito ay tinawagan na niya ang kaibigan. Cristina is more than just a co-agent. Sa lahat kasi ng agents na nakasama niya ito ang pinaka-close sa kanya bukod kay Cloud.

Pang-limang bar na ito ng binata na pinuntahan nila. Klein Rich owns several bars. When he's too stressed, he visits any of them. Kaya alam na alam niya kung saan ito hahanapin.

"So you want a classic song, huh?" Klein said over the microphone. Napatingin ang lahat sa binata. Wala na kasing ibang ingay sa loob ng bar.

"I am going to sing for all the beautiful women inside this bar!" he said emphasizing each word. He's already tipsy but it didn't lessen his appeal especially with his newly trimmed facial hair and blue eyes.

The crowd gets a little wild. She saw some women swooning over him. Hindi niya masisisi ang mga ito.

"Ate, huwag kang kiligin," pukaw ni Klein sa isang babaeng napalakas ang pag-cheer. "Sabi ko, for all the beautiful women, kasali ka?" dugtong ng binata na ikinatawa ng lahat.

"Just kidding," bawi nito nang makita ang reaksyon ng babae. The laughing and blabbering continued.

"Your h-"

Pinandilatan niya si Cristina nang magsalita ito kaya't napatigil ito panandalian.

"-is creating a scene," she murmured. Nag-peace sign pa ito sa kanya.

Nakita nilang lumapit si Klein sa organista. It didn't take long before the band started playing a classic song.

No mountains too high for you to climb

All you have to do is have some climbing faith

No rivers too wide for you to make it across

All you have to do is believe it when you pray

She pretty knew that song. Ilang beses na itong kinakanta ng binata sa kanya.

And then you will see the morning will come

And everyday will be bright as the sun

All of your fears cast them on me

I just want you to see

He has a nice voice. Maganda naman ang pagkakanta nito kaya lang halata na talagang naparami na ito ng nainom.

I'll be your Cloud up in the skies

I'll be your shoulder when you cry

I'll be your voices when you call me

I am your angel,

Gusto sana niya itong sunduin sa entablado at pabababain pero nakita niyang sumasabay na ang crowd sa pagkanta nito. They seem to be enjoying his song. Naka-flash pa kasi agad ang lyrics sa screen projector sa may stage.

And when all hope is gone I'm here

No matter how far you are I'm near

It makes no difference who you are

I am your angel, I'm your angel

"Where are you going?" tanong ni Cristina nang tumalikod siya. Sumunod ito nang tunguhin na niya ang exit door.

"Cloud will be alright," she muttered as she walked out of the place.

*****

CLOUD thought everything will be alright when he saw Vanna Lei entering the bar with Cristina. Kaya nga siya umakyat ng stage at kumanta. But seeing her walked to the exit at the middle of his song made his spirit down.

Tinapos niya ang kanta bago bumaba ng stage. Nawala pa yata ang epekto ng alak sa kanya dahil sa panibughong naramdaman.

Mabilis siyang nagtungo sa private room niya sa loob ng bar nang makitang umilaw ang phone niya. It was a code red signal which means that an agent is in danger zone.

"Agent Moon," he uttered the moment he closed the door.

"Sir, hindi kami makapasok sa building, we underestimated their number. We need a back up team and snipers so none of the bandits could escape," the agent informed.

The said agent and few others were sent to tear down a small terrorist group. Ini-report nito kanina na papasukin nila ang kuta ng grupo na binigyan naman niya ng basbas.

He inhaled deeply as he said yes. He traced Moon's location before swiping his palm on the wall. The secret door opened. He changed into a full battle gear before calling up agent Sky to follow.

Matagal na siyang hindi sumasabak sa labanan, kailangan na siguro niya ng kaunting ensayo.

He sneaked towards the backdoor and headed to the location.

Nagulat pa si agent Moon nang makitang mag-isa lang siyang dumating. Sky is already positioned inside a building nearby.

"Give me the blue print of the whole building," agad niyang utos. He was referring to the terrorist's hideout. Ipinasa naman nito sa device niya ang hinihingi.

Mabilisan niyang tiningnan ang pasikot-sikot sa lugar. Puro business establishments ang nasa lugar at nasa isang building naman ang mga bandido.

"Tell all our men to watch all the exits, papasok tayo. I'll go first," saad niya matapos tingnan ang pasikot-sikot ng building.

"Who's monitoring the CCTV's inside?" tanong niya. May sumagot namang agent mula sa earpiece niya.

"Let's go," he said after.

"Sir, may balak po ba kayong mag-suicide?" kunot-noong tanong niagent Moon. Hinawakan pa nito ang braso niya.

"Kung may problema po kayo, pag-usapan natin. Bukas na natin lusubin ang mga 'yan, mas maliwanag," dagdag nito.

Napakunot-noo siya sa sinabi nito.

"Maiwan ka," tugon niya rito bago nauna nang naglakad. He discreetly walked his way to the entrance of the building.

"Marami po sila diyan, sir. Sa likod na lang po kayo pumasok," suhestiyon ng nasa linya pero hindi niya iyon pinakinggan. Who cares? Kanina pa siya nanggigigil na humawak ng baril.

Maglalabas pa lang sana ng baril ang dalawang guwardiya sa entrance nang makita siya pero mabilis niyang hinampas ng dalawa ng baril na sanhi para mawalan ang mga ito ng ulirat.

Napatingin siya nang agad na pinosasan ni agent Moon ang dalawa. Sumunod pala ito at tatlo pang mga agents.

He went in without minding how many people are inside the building lobby. Nang makitang sabay-sabay ang mga itong bumunot ng baril ay agad na niyang pinaulanan ang mga ito ng bala. Bulagta agad ang apat sa sunod-sunod niyang pinakawalang putok.

Kasabay niyon ay ang pag-anunsyo ng nakamasid sa CCTV na namatay ang connections nito sa footages sa loob. But that did not stop him from moving forward. Paakyat sila ng hagdan nang paputukan sila.

Sumandal sila sa pader at nakiramdam. Nang makitang may dumungaw mula sa taas ay agad niyang binaril sa ulo. May mga sumunod pa pero mabilisan niyang pinagbabaril. Habang paakyat sila ay patuloy ang pakikipagpalitan nila ng putok. Nang matunton ang second floor ay nagkanya-kanya silang lima.

Dahan-dahan siyang naglakad hanggang sa matunton ang palikong pasilyo.

He counted three before emerging at the hallway. Pinagbabaril niya ang lahat ng mga naroon. There is one thing on his mind. Those are terrorists that needed to be killed.

Pinasok niya ang isang kuwarto. He gritted his teeth when he saw men and women having s3x in the bed and in the couch. Mabilis pa sa alas kuwatrong pinagbabaril niya ang mga lalaki sa ulo. Nakita niya kasi na akmang pupulutin ng mga ito ang baril sa bedside table at sa center table. He made sure none of the women got shot.

Iniwan niya ang mga itong umiiyak nang makitang bumulagta ang mga lalaki. Pagbukas niya ng pintuan ay pinaulanan na siya ng bala.

Inilabas lang niya ang nguso ng baril at inasinta ang tingin niya'y kinalalagyan ng mga bumabaril sa kanya base sa trajectory ng balang tumatama sa pinto.

When he could no longer hear gunshots, he went out to the hallway. Prente siyang naglakad sa hallway habang inuunahang barilin ang mga nagtatangkang barilin siya mula sa mga silid.

Paikot ang hallway hanggang sa matunton niya ang hagdan paakyat. He immediately went inside a room when somebody shove a teargas gun.

He coughed so hard. May mga lalaki na ring nakabulagta sa loob. Napasok na siguro ito ng mga kasamahan niya Nakita niya ring may tama ng baril sa glass window. Maybe it was Sky who fired some of the men. He loaded magazines on his rifle.

Pumunit siya ng kurtina gamit ang kutsilyo na nakasaluksok sa gilid ng combat shoes niya para itakip sa ilong. He brought out a small spray that would neutralize the teargas gun. Inispray niya iyon para hindi maapektuhan ang mata niya habang paakyat sa hagdan.

Walang pag-aalinlangan siyang lumabas muli sa hallway ng thirdfloor at binaril ang mga nakasalubong. He feels like killing all criminals tonight.

Liliko sana siya uli sa isa pang hallway nang may humila sa braso niya.

"Sir, doble ang bilang nila rito," bulong ni agent Moon. But he cared less. Hindi niya ito pinansin at tumuloy lang.

Kasabay ng pagbaril niya sa mga kalaban ay ang pagtama rin ng bala sa kanang tagiliran niya pero hindi niya iyon ininda. He kept firing instead. Itinapon niya ang baril nang mawalan ng bala at bumunot ng mas maliit na baril. Sumunod sa kanya ang ilan pang kasamahan hanggang sa mapasok nila ang pinakahuling pintuan at ma-wipe out lahat ng mga bandido.

Saka lang siya kumalma nang makitang wala nang natira sa mga terorista.

"Sir," agad na dumalo ang mga kasamahan sa kanya nang makitang umaagos ang dugo sa tagiliran niya pero pinigilan niya ang paglapit ng mga ito. Hinubad niya ang jacket na nabasa na rin ng dugo. His shirt is already wet with blood.

Sa nangyari ngayong gabi isa lang ang napatunayan niya, mas masakit pa pala ang pagtalikod ni Vanna kanina kaysa sa tama ng baril sa tagiliran niya. Emotional pain hurts more than physical pain. He'd rather take a bullet than see Vanna Lei walking out of his life for good.

*****

CLYDE inhaled deeply as he stopped the car. Nakita niyang bumaba si Lacy mula sa isang kotse. Kumunot ang noo niya. It's already 3 A.M.

Saan nagpunta ang dalaga? Whose car is that?

Inihatid niya agad ito kanina matapos ang pagsabog sa restaurant dahil kailangan niyang malaman kung tama ang sapantaha niya sa kung sino ang may kagagawan no'n.

He found out that his suspicion was right. Kaya naman pagkagaling doon ay binalikan niya ang dalaga para matiyak na safe ito. Ayaw niya itong mapahamak nang dahil sa kanya. He felt the need to protect her.

Bumaba rin ang isang babae mula sa driver's seat. Nakahinga siya nang maluwag. He thought for a while it was her ex-boyfriend bothering her again. Hinding-hindi niya makakalimutan ang pagtapon ng lalaki sa ibinigay niyang bulaklak kay Lacy. That was just too immature and unmanly. He's thankful she broke up with him before they met.

Napatingin ang dalawa nang lumapit siya.

"Clyde?" Lacy's forehead creased. Napangiti siya.

"I was just checking if you're okay," he answered.

"At 3A.M.?" kunot-noo ulit nitong tanong. He cleared his throat. The last thing he wants is to scare her.

"Nag-alala kasi ako dahil sa nangyaring pagsabog kanina. I am just making sure if you're okay," he answered. Sumulyap siya sa babaeng kasama nito.

"Si Ina nga pala, kaibigan ko," pakilala nito nang mapansin ang pagsulyap niya. Nginitian naman niya ang dalaga.

"Glad to meet you, Ina," he said as he extended his hand for a handshake. Nginitian naman siya ng dalaga at nakipagkamay.

He's happy to know that Lacy has friends, too. Baka lumabas ang dalawa para maiwaglit nito ang nangyari kanina.

Hindi man ipinakita ng dalaga ang nerbiyos at pag-aalala pero nasisiguro niyang may takot rin ito sa nangyaring pagsabog.

That's what he adore so much about her. Hindi ito nagpapakita ng kahinaan. Knowing that she survived life after she was orphaned in her teenage years made him admire her more. Naka-graduate pa ito ng college sa sariling sikap.

Pakiramdam niya ay puwede niya itong dalhin sa mundo niya kasi may angkin itong tapang. Isa na rin siguro iyon sa dahilan kung bakit mas lalong lumalapit ang loob niya rito.

He smiled as he remembered how she reacted when he pushed her on the bed inside his room. Ni hindi niya ito nakitaan ng nerbiyos. She doesn't look like she wants what he did but she doesn't look terrified neither. Mas lalo tuloy siyang humanga.

"Lacy, mauna na ako," paalam ng kaibigan nito na agad naman nitong tinanguan.

Napatawa siya ng mahina nang mahuling nanunudyo ang tingin ng kaibigan nito at itinuro pa siya bago pumasok sa loob ng sasakyan nito. Hindi nakaligtas sa paningin niya ang pag-ingos ni Lacy sa kaibigan nito.

"Bakit ka tumatawa?" sita ng dalaga nang makaalis na ang kaibigan nito.

"Nothing." He shook his head. Hindi nawala ang ngiti sa labi niya. Nagsalubong naman ang kilay ng dalaga at tumingin lang ito ng diretso sa kanya. Her brown eyes match her beautiful face so well.

Someday, he'll find his father to thank him for Lacy's good genes.

"I feel like your friend knew that you like me, too," he joked. Napatawa siya nang makitang namula ang pisngi ng dalaga.

"You're cute," he muttered. He wasn't able to control himself from pinching her cheek.

Lacy's whole face turned scarlet. Gustong-gusto niya itong tinutudyo dahil hindi nito kayang itago ang pamumula ng mukha. Her skin is fair kaya halatang-halata ito.

"Pumasok ka na sa loob baka maiuwi kita," aniya nang 'di na ito nakapagsalita.

Sometimes, he feels like Lacy wants him, too but he doesn't like to take advantage.

Sa lahat ng babaeng nakilala niya, ito lang ang bukod-tanging gusto niyang makapasok sa mundo niya, at ayaw niya itong pangunahan. She wants Lacy to know him well before she finally decides to like him or not.

#EastVsWestIsReal