Το δείπνο ήταν τέλειο. Τα σπαγκέτι με σάλτσα μπολονέζ ήταν τα αγαπημένα μου, παρ' όλο που δεν τα άγγιξα. Αυτό βέβαια συνέβη επειδή ήταν ο Μπράντον εκεί.

Θυμάμαι όταν μέναμε στο Σιάτλ, όλοι μαζί, καλούσα σχεδόν κάθε μέρα τον Μπράντον σπίτι. Μέναμε αρκετά κοντά οπότε ήμασταν σχεδόν όλη την ώρα μαζί. Κάθε βράδυ ερχόταν και τρώγαμε, βλέπαμε τηλεόραση και διαβάζαμε για το σχολείο. Τότε ήμασταν όμως μόνο φίλοι. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.

Η σχέση μας ξεκίνησε πρώτα σαν φιλία. Έπειτα εξελίχθηκαν τα πράγματα! Τελωσπάντων, όταν τα φτιάξαμε και συνέχιζε να ερχόταν σπίτι, εγώ ποτέ δεν έτρωγα το φαγητό μου γιατί δεν ήθελα να του κάνω κακή εντύπωση. Το ξέρω ήμουν πολύ χαζή που σκεφτόμουν έτσι αλλά... Ακόμα και τώρα, που με ξέρει καλύτερα από το καθένα δεν μπορώ να φάω άνετα απέναντι του. Ακόμα.

<<Εξαιρετικό το φαγητό. Η μητέρα σου είναι σπουδαία μαγείρισσα>> είπε καθώς μπήκαμε και πάλι στο δωμάτιό μου. Έκλεισε απαλά τη πόρτα και στάθηκε εκεί. Εγώ πήρα το κινητό μου από το κομοδίνο βλέποντας τις κλήσεις μου. 14 κλήσεις από την Άννι. Σόβαρα;

<<Ναι, ναι>> είπα ανοίγοντας την εφαρμογή του facebook στο κινητό μου. Λογικά αν ήταν κάτι σημαντικό θα μου έστελνε μηνύματα στη συνομιλία.  

<<Συμβαίνει τίποτα;>> ήρθε και έκατσε δίπλα μου.

<<Δεν ξέρω. Η Άννι με πήρε τηλέφωνο 14 φορές. Λογικά θέλει να μου πει κάτι πολύ σημαντικό>> πήγα στη συνομιλία μου με την Άννι. 3 μηνύματα. Ωχ...

Έσκυψε προς το κινητό μου. <<Δες τα μηνύματα>>.

Έγνεψα και τα άνοιξα.

Το πρώτο μήνυμα στάλθηκε 7:28. Ήμουν με την Έβελιν στην καφετέρια τότε:

"Γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο; Κάτι τρέχει, είμαι σίγουρη! Τέσπα έχω κάτι πολύ ζουμερό!"

Το δεύτερο στάλθηκε μετά από καμία ώρα.

"Ρόουζ που είσαι; Σου έχω νέα. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΣ;;;"

Και το τρίτο πριν κανένα δεκάλεπτο. Ενώ τρώγαμε.

"ΡΟΟΥΖ. ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ; ΑΝΗΣΥΧΩ."

<<Φίλεε..>> έκανε ο Μπράντον. <<Έχει κάτι πολύ σοβαρό να σου πει, λογικά>>.

<<Έτσι νομίζω κι εγώ. Μου φαίνεται πως πρέπει να την πάρω τηλέφωνο τώρα>> είπα ψάχνοντας να βρω το όνομά της στις επαφές του κινητού μου. 

 <<Μήπως θα ήταν καλύτερα να φύγω;>> ψιθύρισε.

<<Γιατί να φύγεις; Θα ρωτήσω τί έγινε και μετά θα...>> σταμάτησα ενώ άκουγα το ρυθμικό μπιτ στο κινητό μου.

<<Ξέρω γω; Λογικά θα θέλετε να πείτε τα μυστικά σας>> είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.

<<Δεν έχω->> εκείνη τη στιγμή σήκωσε η Άννι το τηλέφωνο, επιτέλους, κάνοντας με να σωπάσω και να κάνω ένα νόημα στον Μπράντον για να μη μιλήσει καθόλου.

<<Παρακαλώ;>> μίλησε η Άννι με τη γνωστή, λεπτή φωνή της. Μου φάνηκε πολύ ήρεμη. Κοίταξα την ώρα στο ρολόι του τοίχου μου. 21:03. Αποκλείεται τέτοια ώρα να θέλει να κοιμηθεί.

<<Έλα Άννι>> είπα χαμηλόφωνα και κοίταξα τον Μπράντον ο οποίος με περιεργαζόταν με ένα ίχνος απορίας στο πρόσωπό του. <<Η Ρόουζ είμαι>> δυνάμωσα λίγο τη φωνή μου γιατί σε λίγο θα ψιθύριζα από τον τόσο χαμηλό ήχο που έβγαζα.

 <<Ο-ΜΙ-ΤΖΙ... Είσαι καλά;>> είπε με τσιριχτή φωνή.

<<Εεμ μια χαρά>> έπρεπε να παίξω λίγο θέατρο ακόμα.

<<Πω ευτηχώς. Σε πήρα χιλιάδες φορές τηλέφωνο και δεν το σήκωνες. Έστειλα μηνύματα και δεν απάντησες. Τι άλλο να υποθέσω;>> ήταν φανερά ανακουφισμένη που με άκουγε μια χαρά.

<<Για πες. Έγινε τίποτα καινούριο;>>

<<Λοιπόνν.. Καταρχάς θυμάσαι που μου είχες εμπιστευτεί αυτό το μυστικό σου με τα όνειρα;>>

<<Ναι>> είπα. Δεν ήθελα να σχολιάσω τίποτα γιατί ήταν ο Μπράντον μπροστά. Δεν του είχα πει τίποτα ακόμα. Όχι γιατί δεν τον εμπιστευόμουν. Απλά.. πίστευα ότι αυτό το μυστικό δεν ήταν ανάγκη να το μάθουν όλοι. Κάποια μέρα θα του το έλεγα. Δεν θα μπορούσα να του τ κρατάω για πάντα μυστικό.

<<Έψαξα στο Google και στο Wikipedia και βρήκα ότι αυτό που παθαίνεις λέγεται ορατή-ενόραση. Είναι η ικανότητα του να βλέπεις ένα όνειρο ή εφιάλτη και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτό που είδες να πραγματοποιείται τελείως ή με αλλαγές. Θες να σου στείλω μήνυμα; Βαριέμαι να μιλάω.

<<Αν θες, θέλω να μάθω.>> Ορατή-ενόραση; Τι είναι πάλι αυτό; Και γιατί δεν μου το ανέφερε η Έβελιν πριν; Κοίταξα τον Μπράντον ο οποίος μου έκανε νόημα ότι έπρεπε να φύγει. Δεν μπορούσα να τον καθυστερήσω άλλο. Κούνησα θετικά το κεφάλι μου, ήρθε με φίλησε απαλά και έφυγε.

<<Είναι και κάτι ακόμα..>> φώναξε λιγάκι δυνατά η Άννι ξυπνώντας με από το λήθαργο του φιλιού του Μπράντον.

<<Τι;>> ρώτησα ενώ προσπαθούσα να τον βγάλω για 5 λεπτά από το μυαλό μου και να συγκεντρωθώ στην Άννι

<<Αμμ.. σε λίγο καιρό θα μάθεις!>>

<<Σε λίγο καιρό; Σοβαρά τώρα;>> παραξενεύτηκα. Προσπαθούσα να βγάλω τα ρούχα μου και να φορέσω πιτζάμες ξαπλωμένη πάνω στο κρεβάτι.

<<Ναι, ναι >> είπε πολύ χαρούμενα. <<Κανονικά ήταν να γίνει σε 2 εβδομάδες αλλα τελικά θα γίνει πιο νωρίς>>.

<<Ενδιαφέρον!>> απάντησα καθώς έβαλα το παντελόνι της πιτζάμας μου με τον Τουίτι. <<Δεν θα μου πεις περί τίνος πρόκειτε;>>

<<Θα μάθεις σύντομαα...>> είπε τραγουδιστά και ξίνισα λιγάκι τα μούτρα μου. Με εξοργίζει να παίζουν με την υπομονή μου.

<<Καλά. Εμ πρέπει να κλείσω. έχω..>> σκέφτηκα κάτι γρήγορα <<.. να κάνω μία εργασία και.. θέλει εε.. αρκετο ψάξιμο>>.

<<Οκ. Πάντως να ξέρεις θα σου αρέσει πολύ η έκπληξη>> ήμουν σίγουρη ότι ήταν πολύ χαρούμενη.

Γκρρ... <<Εντάξει. Έστειλες τις πληροφορίες;>>

<<Ε, ναι. Στο μέσεντζερ>>.

<<Οκ καληνύχτα. Τα λέμε αύριο>>.

<<Αμ οκ. Καληνύχτα Ρόζιι>>.

Μόλις το έκλεισα, σηκώθηκα από το κρεβάτι προσπαθώντας να διορθωθώ και άνοιξα και πάλι το κινητό στο μέσεντζερ για να δω τί μου είχε στείλει. Ήταν ένα μικρό κειμενάκι με τίτλο "Ορατή-ενόραση. Είναι σοβαρό;" το διάβασα αργά-αργά προσπαθώντας να καταλάβω τί εννοούσε με αυτό το τίτλο. Μόλις το τελείωσα φρίκαρα λιγάκι:

"Ορατή-ενόραση. Είναι σοβαρό;"

Ορισμός: Είναι η ικανότητα της ενόρασης μέσα από ένα όνειρο ή εφιάλτη. Τα άτομα που έχουν τέτοιου είδους ικανότητα μπορούν να δουν τί πρόκειται να συμβεί στο μέλλον μέσα από ένα όνειρό τους.

Ηλικίες: Αυτή η ικανότητα μπορεί να επηρεάσει άτομα σε όλες τις ηλικίες. Φυσικά, είναι συνηθέστερο σε εφήβους μεταξύ 13-20 χρονών.

Αίτια: Ο κύριος λόγος είναι να έχει συμβεί κάτι απρόσμενο στη ζωή του ασθενούς. Κάτι ευχάριστο ή δυσάρεστο που να τον επηρέασε ψυχολογικά.

Άλλες πληροφορίες: Η ορατή-ενόραση δεν είναι μια σοβαρή ασθένεια που να απαιτεί μακροχρόνιες θεραπείες ή εξετάσεις. ΔΕΝ θεραπεύεται. Εξελίσσεται σε κανονική διόραση με την πάροδο του χρόνου (αλλιώς ονομάζεται ψυχομετρία)."

Αφού το διάβασα καμιά 20αριά φορές προσπαθώντας να το καταλάβω, αποφάσισα να διαβάσω τί είναι η ψυχομετρία μιας και θα ακολουθούσε μετέπειτα:

"Ψυχομετρία:

Ορισμός: Η ικανότητα της διόρασης μέσω της αφής. Ο προσδιορισμός της ιστορίας ενός αντικειμένου ή η διάγνωση του μέλλοντος ενός ατόμου ή μιας κατάστασης μέσω της επαφής καθώς και μέσω ονείρων."

<<Ω θεέ μου...>> είπα δυνατά μόλις διάβασα τον ορισμό. Με λίγα λόγια αυτή η ικανότητα ονομάζεται ορατή-ενόραση η οποία δεν είναι σοβαρή ασθένεια, μπορεί να πιάσει οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε ηλικία, δεν υπάρχει θεραπεία και εξελίσσεται σε μια άλλη 'ασθένεια' την ψυχομετρία, η οποία είναι κάτι παρόμοιο με την ορατή-ενόραση απλά αυτή έχει την ικανότητα διόρασης και μέσω της αφής.

<<Είναι τρελό. Πως γίνεται αυτό;>> πέταξα το κινητό στην άκρη του κρεβατιού και προσπάθησα να συγκεντρωθώ. Τουλάχιστον δεν είναι κάτι σοβαρό. <<Πρέπει οπωσδήποτε να πάρω τηλέφωνο την Έβελιν>>.

Ξαφνικά το κινητό μου άρχισε να χτυπά. Απόρρητος αριθμός. Πρώτη φορά με παίρνει κάποιος με απόρρητο αριθμό. Το σήκωσα με τρεμάμενα χέρια.

<<Παρακαλώ;>> απάντησα ψιθυριστά.

Καμία απάντηση.

<<Ναι; Μιλήστε παρακαλώ>> είπα τρομοκρατημένη.

Και πάλι, καμία απάντηση.

Ήμουν έτοιμη να το κλείσω, σκεπτόμενη ότι λογικά θα έκαναν κάποιο λάθος, όταν μια φωνή ακούστηκε πολύ βαθιά. Δεν μπόρεσα να καταλάβω αν ήταν άνδρας ή όχι.

<<Πρόσεχε τί παρέες κάνεις!>>

<<Ορίστε;>> φώναξα δυνατά. <<Ποιός είναι;>>

<<Ο χειρότερος εφιάλτης σου θα είναι ο αποψηνός. Πρόσεχε θα βρίσκομαι παντού>> Μετά άρχισε να γελάει και στη συνέχεια μου το έκλεισε στα μούτρα αφήνοντας με μόνη και άναυδη να προσπαθώ να καταλάβω τι είχε μόλις συμβεί.

Επιτέλους πάει κι αυτό το κεφάλαιο ρε παιδιάα.... 

Αμάν και τι έκανα για να το τελειώσωω..

Ένα μικρό σπαμ: το επόμενο θα είναι γράμμα για τη Ρόουζ. Ποιός είναι άραγε;

Μπορείτε να με βρείτε και στο instagram και στο snapchat και στο facebook

instagram: ria.zoitsaki

snapchat: ria.zoitsaki

facebook: Ria Zoitsaki

Πολλά πολλά φιλούδια και αγκαλίτσεεεες!

Τα λέμε στο επόμενοοοο.. <3

Ρία Ζ.

+κερασάκι