Έμεινα κάγκελο. <<Έβελιν>> φώναξα, <<τι έκανες;>>

Μου έπιασε το χέρι και με τράβηξε προς την έξοδο. <<Είχε όπλο στην τσέπη του παντελονιού του και ήθελε να σε πυροβολήσει>>. Κοίταξε λίγο πίσω για να βεβαιωθεί ότι ήταν αναίσθητος. <<Περίμενε λίγο>> έτρεξε προς το μέρος του, πήρε το όπλο που πλέον ήταν στο αριστερό του χέρι και ήρθε πάλι προς το μέρος μου.

<<Τι θα το κάνεις αυτό;>> ρώτησα ενώ τρέχαμε προς την εξώπορτα.

Είχε λαχανιάσει. <<Για παν ενδεχόμενο. Αν τύχει και πλησιάσει>>. Άνοιξα τη βαριά πόρτα και εισέπνευσα τον καθαρό αέρα. Πίσω μου η Έβελιν έκλεινε σιγά σιγά τη πόρτα.

Ο Τζέισον και η Άννι ήρθαν με γρήγορο βήμα προς το μέρος μου. Πριν κάνω όμως κι εγώ το πρώτο βήμα, με τράβηξε η Έβελιν για μία αγκαλιά και μου ψιθύρισε <<Ευχαριστώ>>, της χαμογέλασα και έγνεψα.

<<Είστε καλά;>> ρώτησε αμέσως ο Τζέισον μόλις μας έφτασαν.

<<Μια χαρά>> απάντησε η Έβελιν, <<χάρη στη Ρόουζ είμαι ζωντανή. Κανείς δεν ξέρει μέχρι που μπορούσε να φτάσει αυτός ο ηλίθιος>>.

Η Άννι με αγκάλιασε στα γρήγορα και έπειτα ρίχτηκε πάνω στην Έβελιν η οποία στην αρχή απόρησε αλλά τελικά την αγκάλιασε και αυτή. Ο Τζέισον με πήρε μία αγκαλιά ψιθυρίζοντας στο αυτί μου "μου έλειψες" και έπειτα δίνοντάς μου ένα μεγάλο φιλί στο στόμα που με έκανε να ξεχάσω τα πάντα.

Και ενώ έλιωνα στη ζέση του φιλιού του, η Άννι προσπαθώντας να μας σταματήσει, ξερόβηξε και είπε: <<Καλέσαμε και την αστυνομία>>.

Απομακρυνθήκαμε με τον Τζέισον και τους κοίταξα και τους δύο σοβαρά. <<Γιατί;>>

<<Γιατί αργήσατε πολύ και ανησυχήσαμε.>> συνέχισε <<Τελικά ποιός ήταν αυτός που σε κυνηγούσε;>>

<<Ο Μπράντον>>.

<<Τι;>> αναφώνησαν και οι δύο ταυτόχρονα.

Κούνησα θετικά το κεφάλι μου. <<Ναι, το ξέρω. Είναι τρελό>>.

<<Μα πως;>> ρώτησε μπερδεμένη η Άννι. <<Τα είχατε. Σωστά; Σε αγαπούσε>>.

<<Δεν ξέρω>> απάντησα ειλικρινά.

Οι σειρήνες του περιπολικού ακουγόταν από χιλιόμετρα μακριά.

<<Τουλάχιστον ελπίζω να συμμορφωθεί στη φυλακή>> ανακοίνωσε ο Τζέισον και με έσφιξε στην αγκαλιά του.

Λυθήκαμε και οι 4 στα γέλια ελπίζοντας πως ο κίνδυνος είχε πλέον περάσει. 

#1 κεφάλαιο ακόμη μέχρι το τέλος.....

ΑΧΧΧΧ... <3