<<Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς>> άφησα το πιρούνι στο πιάτο και το χέρι μου έπεσε με δύναμη στο τραπέζι.

<<Καταλαβαίνεις Ρόουζ. Και μάλιστα πολύ καλά>>. Συνέχισε να με κοιτάει βαθιά στα μάτια κάνοντάς με να ξεχάσω τα πάντα και να αφοσιωθώ μόνο στα λόγια του.

<<Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό;>>

Πήρε μια μεγάλη, βαθιά ανάσα και την άφησε σιγά-σιγά. <<Λοιπόν... ξέρω αυτό που σου συμβαίνει>>.

Κοκάλωσα κι ένα ρίγος με διαπέρασε. <<Γιατί συνέβη και σε εμένα πριν καιρό και έχει προχωρήσει πλέον σε άλλο στάδιο>> συνέχισε.

<<Τι λες;>> ρώτησα δυνατά κάνοντας τη διπλανή παρέα να γυρίσει προς το μέρος μας. Δεν με ένοιαζε όμως αυτό. Πως ήξερε αυτός ότι εγώ έχω αυτή την ικανότητα; Πως ήταν δυνατόν;

<<Την αλήθεια>>.

<<Πως ξέρεις για εμένα;>> ψιθύρισα.

<<Στην αρχή το υποψιάστικα. Σε είχα δει στο όνειρό μου και ήμουν σίγουρος ότι θα είχες και εσύ την ικανότητα αυτή. Το είχα καταλάβει από τη πρώτη στιγμή. Έπειτα, έπρεπε να διασταυρώσω τις πληροφορίες μου με την αλήθεια. Οπότε ρώτησα τη φίλη σου -την Έβελιν;- και μου τα είπε όλα χαρτί και καλαμάρι για σένα και για αυτήν>>. Χαμήλωσε τη φωνή του. <<Για αυτό σου ζήτησα να βγούμε. Έπρεπε να έρθουμε με κάποιον τρόπο πιο κοντά και να ανοιχτούμε ο ένας στον άλλο>> χαμογέλασε <<όχι ότι δεν μου αρέσεις αλλά και πάλι... αυτό είναι άλλη ιστορία>>.

Εντωμεταξύ, αυτός τα έλεγε αλλά εγώ από μέσα μου είχα φρικάρει. Από ότι είπε βέβαια εγώ κατάλαβα μόνο ότι έχει την ίδια ικανότητα με εμένα ή τουλάχιστον είχε και ότι με γουστάρει. Κάτσε, κάτσε. Με ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ; Ορίστε;

<<Θες να μου πεις δηλαδή>> μίλησα χαμηλόφωνα καθώς βρήκα τη φωνή μου <<ότι τώρα εσύ έχεις την ικανότητα της ψυχομετρίας;>> θυμήθηκα τη λέξη από το μήνυμα που μου είχε στείλει η Άννι.

<<Ναι. Έχει λίγο καιρό που την απέκτησα. Πλέον όμως δεν μπορώ να δω όνειρα, μπορώ να κάνω άλλα πράγματα>> ανακοίνωσε κάπως ανακουφισμένος που δεν χρειάστηκε να μου εξηγήσει περεταίρω.

<<Τι άλλα;>>

<<Μπορώ να αγγίξω, για παράδειγμα, κάποιον και να δω τι θα φάει το βράδυ ή αν θα πάθει το αυτοκίνητό του λάστιχο. Στην αρχή, όταν το ανακάλυψα, σοκαρίστηκα κι εγώ. Ποτέ δεν λειτουργεί με όλους τους ανθρώπους. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να ξέρεις το μέλλον κάποιου>> χαμογέλασε και έπειτα ξανασοβάρεψε όταν είδε ότι δεν το βρήκα καθόλου αστείο. <<Άλλοι μπορούν να φέρουν πράγματα στο μέτωπό τους ενώ άλλοι μπορούν από μια τυχαία επαφή να αισθανθούν κάτι. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, όπως κατάλαβες>>.

Κούνησα συγκαταβατικά το κεφάλι μου. <<Και αυτό τι σχέση έχει με το γεγονός ότι μόλις με ακούμπησες τραβήχτικες αμέσως; Σίγουρα κάτι θα είδες>>.

<<Ναι όντως>> σταμάτησε χωρίς να πει τίποτα άλλο.

<<Τι είδες Τζέισον;>> τον ρώτησα και μου φάνηκε πως άρχισε να τρέμει.

<<Ρόουζ... δεν ξέρω. Δεν μπορώ να καταλάβω>>.

<<Είσαι σοβαρός;>> φώναξα. <<Πως γίνεται αυτό; Πες μου. Θα τρελαθώ.>> πλέον φώναζα πιο δυνατά απ' ότι νόμιζα.

<<Ρόουζ ηρέμισε, σε παρακαλώ>> μου έπιασε το χέρι έτσι όπως το είχα επάνω στο τραπέζι. Εκείνη τη στιγμή φρίκαρα. Το άγγιγμά του ήταν ζεστό και συνάμα κρύο. Ήταν γνωστό και συνάμα ξένο. Μία απλά υπέροχη αίσθηση. Δεν είχα ξανανιώσει ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα έτσι. Ούτε καν όταν ήμουν με τον Μπράντον. Ήταν μια αίσθηση γλυκιά σαν να μου έλεγε <<Όλα θα πάνε καλά. Δεν θα σε αφήσω ποτέ>>.

Όταν πήρα τα μάτια μου από τα χέρια μας και τον κοίταξα στα μάτια, τον είδα να χαμογελά και κοκκίνησα γιατί είχα καταλάβει ότι διάβασε το μυαλό μου. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να πάρω τα χείλη μου και να τα κολλήσω στα δικά του. Δεν υπήρχε κανένας Μπράντον, καμία Έβελιν. Ήμασταν μόνο εμείς οι δύο.

<<Σου είπα πριν ότι δεν μπορώ να διαβάσω πάντα τις σκέψεις των άλλον, έτσι;>> έγνεψα. Μου χάιδεψε απαλά το μάγουλο. <<Μα τώρα μπορώ να διαβάσω τις δικές σου>>

<<Το ξέρω>> ψιθύρισα. Η φωνή μου ακουγόταν παράξενα. <<Και μου αρέσει!>> έσκυψα και το πρόσωπό μου πλησίασε το δικό του. Απείχαν τουλάχιστον 10 εκατοστά τα χείλη μου από τα δικά του όταν το κινητό μου άρχισε να χτυπά.

Κοκκίνησα και τραβήχτηκα ψάχνοντας το μπουφάν μου. <<Συγγνώμη>> γέλασε κάνοντάς μου νόημα με το κεφάλι του ότι δεν έγινε τίποτα ιδιαίτερο.

<<Παρακαλώ;>> τράβηξα τα μαλλιά μου από τη μία πλευρά. 

   <<Έλα Ρόουζ!>> τσίριξε η Έβελιν.

<<Τι έγινε;>> ρώτησα κοιτάζοντας με την άκρη του ματιού μου τον Τζέισον ο οποίος με παρατηρούσε καλά- καλά με αυτάρεσκο ύφος.

<<Δεν μπορείς να μιλήσεις; Είναι εκεί ο Τζέισον; Περνάς καλά; Που σε πήγε; Δωσ'του χαιρετίσματα>>. τα έλεγε όλα τόσο γρήγορα που με το ζόρι τα κατάλαβα.

<<Όχι. Ναι. Ναι. Θα σου πω άλλη φορά. Εντάξει>> απάντησα στις ερωτήσεις της κατά σειρά γιατί αλλιώς δεν θα με άφηνε σε ησυχία.

<<Καλά, καλά σου έριξε κανένα γλωσσόφιλο ή μπα;>>

Κοκκίνησα σαν να είχα πάρει φωτιά. <<ΈΒΕΛΙΝ...>> αχ και να 'ξερε ότι αυτή έφταιγε που δεν με είχε φιλήσει ακόμα. Αχ και να το 'ξερε!

<<Φρόντισε να γίνει. Άντε θέλω ρομάντζο! Τα λέμε σπίτι σου. Εκεί θα είμαι. Μπάι>>.

<<Εντάξει. Τα λέμε!>> απάντησα βιαστικά και το έκλεισα. κοίταξα τον Τζέισον και χαμογέλασα.

<<Που είχαμε μείνει;>>

Έκανε πως σκέφτεται. <<Δεν θυμάμε πολύ καλά>> σηκώθηκε και έκατσε στην καρέκλα δίπλα στη δική μου. <<Μήπως μπορείς να μου θυμίσεις;>>

Χαμογέλασα ξανά.

Χαμογέλασε κι αυτός.

Και έτσι απαλά και γλυκά έβαλε τα χέρια του στα μάγουλά μου και έσκυψε προς το μέρος μου δίνοντας το πιο ήσυχο φιλί όλου του κόσμου. Ήταν τόσο ρομαντικά υπέροχο. Έτσι όπως έκλεισα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του, κατάλαβα ότι ο Τζέισον ήταν ότι ήθελα.

Και τότε μέσα σε αυτή την υπέροχη γαλήνη, εμφανίστηκε στο μυαλό μου ο Μπράντον.

Τραβήχτηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα ώστε να μην αλλάξω γνώμη.

<<Τι έγινε;>> ρώτησε ξαφνιασμένος.

<<Πρέπει να φύγω>>. Πέρασα το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά μου και ταίριαξα τη μπλούζα μου που είχε βγει από τη φούστα καθώς τεντώθηκα πάνω του.

<<Δεν σου άρεσε ε;>> κατέβασε το κεφάλι του στεναχωρημένος.

<<Όχι, όχι. Εννοώ το φιλί ήταν τέλειο, απλά...>>

<<Ήταν τέλειο; Σοβαρά;>> πήρε θάρρος και με ξαναπλησίασε.

<<Ναι μα...>> σηκώθηκα όρθια πριν υποκύψω από τη γοητεία του και τον ξαναρπάξω. <<έχω αγόρι. Δεν, δεν μπορώ... Τον αγαπάω>>. Έβαλα το παλτό μου. <<Πρέπει να φύγω. Συγγνώμη>>.

Σηκώθηκε αμέσως όρθιος και με ακολούθησε. <<Περίμενε...>> συνέχισα να προχωράω βγαίνοντας από το μαγαζί. <<Ρόουζ, στάσου>> φώναζε μέχρι που έφτασε δίπλα μου και με γύρισε ολόκληρη προς το μέρος του. Τον ήθελα. Πολύ. Ήμουν σίγουρη ότι... ότι... τον αγαπούσα.

<<Ρόουζ, συγγνώμη. Δεν έπρεπε να το είχα κάνει, απλά σου είπα μου αρέσεις>> το είπε τόσο φυσιολογικά. Ήθελα, ήθελα τόσο πολύ να το πιστέψω, αλλά δεν έπρεπε. Δεν έπρεπε να τον ακούσω. Πρέπει να τον ξεχάσω. Οπωσδήποτε.

<<Άκου είσαι πολύ καλό αγόρι και όμορφος απλά εγώ...>> σήκωσα τα χέρια μου και τα άφησα με δύναμη να πέσουν πάνω στα πόδια μου. <<εκτός του ότι έχω αγόρι δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ>>.

<<Μα γιατί;>> φάνηκε σαν να πληγώθηκε. Δεν ήθελα να τον κάνω να νιώσει έτσι. Απλά δεν μπορούσα. <<Εσύ είσαι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο εξωμολογήθηκα αυτό που περνάω. Νομίζεις ότι αν ήθελα να σου κάνω κακό θα σου τα έλεγα όλα αυτά; Σ' αγαπάω και είμαι σίγουρος για αυτό που νιώθω>> πέρασε το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του για πολλοστή φορά. << Ξέρω ότι αυτό σου φαίνεται λίγο περίεργο->>.

<<Πολύ>> τον διόρθωσα. <<Πολύ περίεργο>>.

<<Εντάξει. Σου φαίνεται περίεργο και είναι λογικό αυτό, αλλά εγώ θέλω να σε προστατέψω>>.

<<Από τι πράγμα να με προστατέψεις, Τζέισον; Από τι;>> ρώτησα φανερά εκνευρισμένη. <<Τι είδες;>>

<<Δεν μπορώ να σου πω.>> με παρακάλεσε με το βλέμμα του να σταματήσω.

<<Τότε φεύγω. Αν δεν μπορείς να είσαι ξεκάθαρος μαζί μου, είναι χάσιμο χρόνου να είμαι εδώ και να συζητώ μαζί σου>>. Του γύρισα τη πλάτη και χωρίς να ακούσω τη φωνή του που φώναζε το όνομά μου έφυγα γρήγορα. Τον αγαπούσα πολύ. Αλλά δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ.

Γύρισα και τον κοίταξα. Ήταν στην ίδια θέση που τον είχα αφήσει. Και με κοιτούσε...

Αχ Τζέισον... ΑΧΧΧΧΧΧΧΧ

Είναι απίστευτα ρομαντικούληςς. Την αγαπάειι. Την αγάπαειι. ΝΑΙΙΙΙ <3

Γιατί δεν της λες βρε παιδί μου τι συμβαίνει; Θα την πεθάνεις τη κοπέλαα.♥♥

ΧΑΧΑΧΑΧΑ

Ξέρω ξέρωω... Άργησα να το ανεβάσω απλά δεν έβρισκα χρόνο. όλο το παραμελούσα. Τώρα όμως... το κεφαλαιάκι ήταν πολλά υποσχόμενο.

Φτάνει και το επόμενο λείαν συντόμως...

Για περισσότερες λεπτομέρειες και σπόιλερ μπορείτε να με βρείτε και στο snapchat και στο facebook και στο instagram:

Snapchat: ria.zoitsaki

Facebook: Ria Zoitsaki

Instagram: RiaZoitsaki

Πολλά πολλά ζουμερά φιλάκιαααα...

Αχχ <3

Όνειρα Τζέισονιακάα

Ρία.Ζ

+κερασάκι (όπως πάντα. Λατρεία είσαι)

ΑΑ περιμένω σχόλια <3 <3