Τελικά αποφάσισα να συναντηθώ μαζί του. Καθώς με έφερνε η Έβελιν σπίτι λέγοντας και ξαναλέγοντας ότι έπρεπε να είμαι όμορφη, μιάς και ήταν το πρώτο μας ραντεβού, λαμπερή, χαρούμενη και φυσική, για να του κάνω εντύπωση, εγώ σκεφτόμουν πώς θα μάθω αν είχε καμιά σχέση με το χθεσινό τηλεφώνημα.

Εννοείται όμως ότι αυτό δεν έπρεπε να το μάθει ο Μπράντον. Σίγουρα μου είχε εμπιστοσύνη και ήξερε ότι τέτοιου είδους αγόρια δεν μου αρέσουν (περίπου). Αλλά... ήταν ένα ραντεβού με αγόρι όπως και να το πάρεις.

<<Είσαι κουκλίτσα>> αναφώνησα δυνατά η Έβελιν με τον ενθουσιασμό να φαίνεται στη φωνή της. Είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου το ντύσιμο και το υποτιθέμενο μακιγιάζ μου γιατί έλεγε ότι είχε περισσότερη εμπειρία από εμένα. Σίγουρα.

<<Εγκρίνεις;>> κοίταξα το είδωλό της στον καθρέφτη μου και την είδα που μου κουνούσε συγκαταβατικά το κεφάλι της.

Με έβαλε να φορέσω μία μαύρη φούστα που έφτανε ως λίγο πιο πάνω από το γόνατο, με μία άσπρη μπλούζα που με μαύρα γράμματα έλεγε: Black is the new glam την οποία την έβαλε μέσα από τη φούστα, καλσόν στο χρώμα του δέρματος και τα μαύρα μου μποτάκια. Τα μαλλιά μου τα έπιασε έναν ψηλό κότσο αφήνοντας τι μπούκλες μου να κρέμονται ανέμελα.

<<Σοβαρά τώρα. Δεν θες να σε βάψω;>> είχε πάρει το lip gloss της στο χέρι και ήταν έτοιμη για επίθεση.

<<Όχι Έβελιν. Ξέρεις ότι δεν μου αρέσει να με βάφουν άλλοι. Εξάλλου έβαλα το αγαπημένο lip balm μου με άρωμα καρπούζι. Τουλάχιστον θα έχει ωραία γεύση άμα μου ρίξει κανένα γλωσσόφιλο>> την πείραξα αν και ήθελα πολύ να το πιστέψω.

Γέλασε λιγάκι. <<Είσαι και πολύ πονηρή, δεσποινίς Ρόουζ!>>

<<Είμαι η άτιμη>>. Αρχίσαμε να γελάμε σαν χαζά όταν το κινητό μου άρχισε να χτυπάει. Κατάλαβα ότι ήταν ο Μπράντον γιατί έβαλα το "Hurricane" ως ringtone μόνο για αυτόν.

<<Κοίταξα κατευθείαν την Έβελιν. <<Και τώρα τι κάνω;>>

<<Ψυχραιμία. Σήκωσέ το και απάντα σαν να μη συμβαίνει τίποτα>> απάντησε αμέσως ενώ το τραγούδι συνέχισε να παίζει.

Love was thicker than water

You could be a hurricane...

<<Παρακαλώ;>> το σήκωσα παίρνοντας μία γιγαντιαία αναπνοή έτσι ώστε να μην τα ξεράσω όλα χαρτί και καλαμάρι στον Μπράντον. Στο μόνο άτομο που με καταλάβαινε πάντα όταν του έλεγα ψέματα ακόμα και για το πιο γελοίο πράγμα στον κόσμο.

<<Έλα μωρό μου>> ακούστηκε η ήρεμη φωνή του. <<Τι κάνεις;>>

<<Να.. εδώ->> δεν ήξερα τί να πω οπότε σκέφτηκα κάτι πρόχειρα <<αράζω με την Έβελιν>> ήξερα ότι δεν θα του άρεσε επειδή δεν την συμπαθούσε, οπότε και να ήθελε να έρθει θα του έκοβα τη φόρα. <<Εσύ είσαι καλά; Ακόμα πονάει το στομάχι σου;>> ρώτησα σαν να μη συνέβαινε τίποτα.

<<Μέτρια. Λογικά ούτε αύριο δεν θα έρθω σχολείο>> ακούστηκε μία πολύ μακρινή φωνή από το κινητό. <<Ναι μαμά έρχομαι>> ξαναμίλησε σε εμένα. <<Μωρό μου σε κλείνω τα λέμε>> μου έστειλε ένα φιλί.

<<Τα λέμε Μπράντ μου>>.

<<Μην ξεράσω.>> φώναξε η Έβελιν μόλις έκλεισα το κινητό μου. <<Καληνύχτα μωρό μου. Καληνύχτα Μπραντ...>> μιμήθηκε τις φωνές μας.

<<Έλα τώρα Έβελιν...>> είπα προσπαθώντας να κοιτάξω το ρολόι της <<τι ώρα είναι;>> Κοίταξε το πανάκριβο ρολόι της <<7.52 είναι. Λογικά σε λίγο θα έρθει!>>

Πριν καν τελειώσει την φράση της,το κινητό μου άρχισε να ξαναχτυπά. Κοίταξα τον αριθμό αλλά δεν τον ήξερα. Τουλάχιστον δεν ήταν απόρρητος όπως το προηγούμενο βράδυ!

<<Ποιος είναι πάλι;>> φώναξε η Έβελιν από την άλλη άκρη του δωματίου. Στεκόταν στον καθρέφτη και δοκίμαζε διάφορα χτενίσματα με τα κοκαλάκια μου.

<<Δεν ξέρω. Ίσως ο Τζέισον...>> την κοίταξα.

<<Άντε σήκωσέ το,το παιδί περιμένει.>> είπε με γλυκό ύφος.

Σήκωσα το πιγούνι μου. <<Παρακαλώ;>>

<<Η φωνή σου είναι ακόμη πιο γλυκιά από το τηλέφωνο>> είπε ο Τζέισον από την άλλη γραμμή. Αυτό ήταν τόσο κολακευτικό! Πρώτη φορά μου το έλεγε κάποιος. Δεν ήξερα όμως πώς να απαντήσω. Να έδινα μια απάντηση του τύπου: <<οοο είσαι τόσο γλυκός>> ή του τύπου: <<αμμ οκ;>> Τελικά απάντησα στην τύχη: <<Σε ευχαριστώ Τζέισον.>> είπα χωρίς να χαμογελάσω. Η Έβελιν όμως, μόλις άκουσε το όνομά του, γύρισε, με κοίταξε και χαμογέλασε από το ένα αυτί μέχρι το άλλο.

<<Παρακαλώ Ρόουζ!>> Κατάλαβα την ευθυμία και την ειλικρίνεια που έκρυβε η φωνή του. <<Λοιπόν τι λέει; Θα κατεβείς ή θα την πάω μόνος μου αυτή τη βόλτα;>>

Γέλασα λιγάκι <<Βασικά... δεν... >> δεν ήξερα αν ήθελα να πάω. Δεν ήταν ότι τον φοβόμουν,απλώς δεν ήμουν σίγουρη. Τι θα γινόταν αν το μάθαινε ο Μπράντον; Θα ερχόταν και θα τον στραγγάλιζε; Βασικά όχι, αλλά... <<γράψε λάθος. Κατεβαίνω.>>

Η ανακούφισή του ήταν σχεδόν απτή! << Σε περιμένω.>> είπε και έκλεισε. Στράφηκα στην Έβελιν που με κοιτούσε ήδη στα μάτια. <<Με περιμένει κάτω>> είπα χωρίς να κουνηθώ.

Ήρθε κατα πάνω μου σαν σίφουνας <<Τρέχεις!>> με πρόσταξε σπρώχνοντάς με προς την πόρτα. Βγαίνοντας πήρα την τσάντα και το παλτό μου.

<<Καλά να περάσεις!>> μου φώναξε ενώ κατέβαινα τις σκάλες.

Μόλις βγήκα από την είσοδο της πολυκατοικίας, τον είδα να με περιμένει στο απέναντι παγκάκι και να με κοίτα με εύθυμο βλέμμα. Δεν υπήρχε κανείς στο δρόμο. Έτσι έτρεξα προς το μέρος του.

<<Γεια>> έκανα όταν πλησίασα κοντά του.

<<Γεια σου Ρόουζ>> είπε και σηκώθηκε.  Ήταν πολύ όμορφος. Φορούσε ένα μαύρο τζιν με άσπρη κοντομάνικη μπλούζα και άσπρα all star. Μπορεί να μην ήταν τόοσο μυώδης όσο ο Μπράντον, αλλά είχε εκπληκτικό σώμα.

 Μπράντον...

Έπρεπε να του μιλήσω στο σχολείο επειγώντος. Θα του έλεγα τί είχε συμβεί και θα ζητούσα έστω και λίγη κατανόηση.

<<Λοιπον.. θα κάτσουμε εδώ;>> μίλησα πρώτη γιατί δεν τον έβλεπα και πολύ πρόθυμο να ξεκινήσει.

<<Όχι, όχι έχω κανονίσει να πάμε για πίτσα. Ελπίζω να σου αρέσει>>.

<<Ναι φυσικά. Λατρεύω τη πίτσα>> είπα ψέματα. Βασικά καλή ήταν η πίτσα αλλά δεν είμαι και πολύ φαν. Προσπάθησα να το καλύψω όσο περισσότερο μπορούσα γιατι δεν ήθελα να του χαλάσω τη διάθεση.

<<Τέλεια>> χαμογέλασε. <<Πάμε>>.

<<Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σου μιλήσω>> είπε πίνοντας μια γουλιά κόκα-κόλα.

Καθώς πηγαίναμε στο μαγαζί αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα πράγματα. Από το ποιο είναι το αγαπημένο μου φαγητό μέχρι ποιόν ηθοποιό προτιμούσα. Τον Brad Pitt ή τον Leonardo diCaprio.

<<Για ποιό πράγμα;>> ρώτησα ενώ έκοψα ένα κομματάκι από την special πίτσα λαχανικών που παρήγγειλα. Την συνόδεψα με μία κόκα-κόλα light μιάς και ήθελα να ξεκινήσω πρόγραμμα διατροφής.

<<Μμμ για εμένα. Για τη ζωή μου. Νομίζω πως πρέπει να ξαναγνωριστούμε. Η πτώση σου πάνω μου, στο σχολείο, ήταν πολλά υποσχόμενη>> χαμογέλασε.

<<Ώστε έτσι; Να ξαναγνωριστούμε εε;>> έγνεψε. <<Ωραία>> έτεινα το χέρι μου πάνω από το τραπέζι. <<Χάρηκα. Με λένε Ρόουζ Χάνευ>>.

Κοίταξε το χέρι μου. Ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Μα ούτε κίνηση. Έσκυψε προς το μέρος μου. <<Καλύτερα κατέβασέ το. Να μη γίνουμε ρεζίλι ε; Δεν νομίζεις;>>

<<Ουψψ>> το κατέβασα βιαστικά και κοίταξα τριγύρω για να βεβαιωθώ ότι δεν μας έβλεπε κανείς. <<Σόρρυ>>.

Χαμογέλασε γλυκά. <<Μη ζητάς συγγνώμη. Σιγά το πράγμα. Λοπόν.. Τζέισον Φέλντμαν. Στις διαταγές σας υψηλοτάτη>> είπε και σκάσαμε και οι δύο στα γέλια.

Ανακάθισα στη καρέκλα μου και τον κοίταξα βαθιά στα μάτια. <<Για πες μου πιστέ υπήκοε στο Μανχάταν μένεις;>>

Γέλασε δυνατά με την προσφώνησή μου. <<Όχι βασίλισσα των βασιλέων. Ήρθα εδώ πριν λίγες μέρες από τη Νέα Υόρκη. Η ιστορία μεγάλη. Μη ρωτήσετε>>.

<<Άμα σε παρακαλέσω;>> ρώτησα ναζιάρικα. Έπρεπε να μάθω περισσότερες πληροφορίες για αυτόν.

<<Κάτι θα γίνει αλλά και πάλι πιστεύω ότι είναι καλύτερα να το συζητησουμε άλλη φορά>>.

<<Εντάξει!>> έσκυψα το κεφάλι κάνοντας δήθεν πως είμαι προσηλωμένη στο φαγητό μου.

<<Δεν θες να μάθεις τίποτα άλλο;>> ρώτησε και ήπιες μια γουλιά από την κόλα του.

Τον κοίταξα σκεπτική. <<Δεν νομίζω>> έσυρα τη τελευταία λέξη.

<<Δεν πιστεύεις ότι πρέπει να μάθεις κάτι ακόμα για εμένα;>> με κοίταξε και ένιωσα να ζεσταίνομαι.

<<Τ-τι εν-εννοείς;>> ρώτησα επιφυλακτικά.

<Δεν πρέπει να μάθεις το λόγο που σε ακούμπησα και μετά αμέσως τραβήχτηκα ή που φέρθηκα τόσο παράξενο;>> έμεινε να με κοιτάει βαθιά στα μάτια. <<Νομίζω πως σου αξίζει..>> 

Ωχχ... Τι είναι τώρα αυτό;

Τι εννοείς βρε αγόρι μου; Εξήγησε και σε εμάς.... <3

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Τελικά μου αρέσει πολύ ο Τζέισον. όχι ότι ο Μπράντον πάει πίσω αλλά.. η διαφορά φαίνεταιι....

Αχχ τι μας κάνεις βραδιάτικααααααααα.... ΑΧ ΑΧ ΑΧ

Εμμ.. ετοιμαστείτε το επόμενο είναι γράμμα με άγνωστο αποστολέα. Μα ποιός το γράφει τελωσπάντων;

Δεν ξέρω. Μουαχαχαα

Για σημαντικές πληροφορίες και σπόιλερς μπορείτε να με βρείτε και στο snapchat και στο instagram και στο facebook:

Snapchat: ria.zoitsaki

Instagram: RiaZoitsaki

Facebook: Ria Zoitsaki

Περιμένω σχόλιααααα <3

Πολλά πολλά γλυκά φιλάκιαα <3 :-*

Όνειρα Τζεισονιακά (και πάλι)

Ρίαα +κερασάκι (δεν ήθελε αλλά τον έβαλα χαχαχα κακούλααα)